Amen

Onderwerp: Amen do 9 mei 2024 - 19:16

Er stond nergens in de regels dat hier niet gejaagd mocht worden. Het was ook niemands eigendom dus waarom zou het daarom niet mogen? Serpentguise kwam er opeens op. Als ze toch gedwongen moest jagen vandaag dan kon ze niet zo goed op een plek proberen waar ze wel kans had. Daarom was ze vrijwel direct richting de fourtrees gelopen. Al waren het niet meer echt vier bomen meer te noemen. Vanaf de heuvel keek ze richting de eikenbomen waarvan één een hele tijd geleden was afgebrand. Door de seizoenen heen waren er wel weer wat nieuwe takjes aan het groeien. Hm. Serpentguise trok met haar oor. Als ze de verhalen terug hoorde van de rest was het behoorlijk chaos geweest. Jammer dat ze er zelf niet bij geweest was. De gitzwarte she-cat liep weer door, de heuvel af, richting de rots. Ze had al enkele geursporen onderweg gevonden die hierheen leidde. Ze rook een paar duiven en een eekhoorn. Wie wist zou ze vandaag wel met een behoorlijke buit thuis komen. Dan kon ze mooi onderweg zelf ook nog even wat hapjes naar binnen schokken als beloning.

+ Remnantwolf 1st

_{Groot pakje Marlboro rood}
Amen Agateo13

Onderwerp: Re: Amen do 9 mei 2024 - 20:11

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

De Medicine Cat was bijna nooit op jacht. Immers waren er voldoende andere taken die haar bezig moesten houden. Dat gezegd hebbende wilde ze wel in staat zijn om zichzelf tenminste een dag in leven te houden en daarom had ze de wandeling in de richting van de Fourtrees gemaakt. Remnantwolf loog als ze niet bedacht dat het wellicht ook haar iets van interesse bracht.

De vrede die elke volle maan zou heersen wanneer alle clans bijeen kwamen. De jonge grijze kattin had al veel meegemaakt in haar relatief korte leven. Ze kon zich voldoende herinneren. Het feit bleef dat ze veel normen en waarden zelf had moeten ontwikkelen en op jonge leeftijd voldoende in de fout was gegaan. Pas toen ze Jasminepaw onder haar hoede had gekregen was ze in gaan zien dat ze wellicht ook een andere taak had, een beschermende taak die ze nog nooit eerder op haar schouders had gevoeld. Starclan kon wellicht niet altijd duidelijk zijn, maar soms was het eenvoudig genoeg om hen te begrijpen.

Wat de jonge kattin nu probeerde te begrijpen was de geur van een eekhoorn die door de bosjes heen vloog, en vaak razendsnel de bomen in klom. Drie bomen stonden tezamen, de vierde al een lange tijd gebroken. Wellicht net zo gebroken als soms de banden tussen de Clans waren. Wat de waarheid ook was, de Medicine Cat keek op toen ze de geur van een ander rook, Riverclan. Amberkleurige ogen gleden naar die van de pikzwarte kat. Ze groette niet, behalve een zachte zwaai van de staart.

❅

Onderwerp: Re: Amen di 14 mei 2024 - 11:33

Waarom moest ze altijd iemand tegenkomen op momenten dat ze juist alleen wou zijn? Ze ging niks voor niks helemaal naar de Fourtrees om daar te jagen in gemak. Was ze dan toch niet de enige met deze geniale idee? Hm, misschien dat de Fourtrees wel vaker opgejaagd werd door de andere clans. Van Riverclan had ze het nooit meegekregen in ieder geval. Moest ze dit wellicht delen met Crystal of Carrion? Dat de andere clans, of in dit geval Thunderclan, dit heilig stukje grond als eigendom zag? Hm neh. Serpent was geen hielflikkertje, daar moesten ze zelf maar achter komen. Wellicht zat ze ook fout; want toen ze de naderde Thunderclanner zag wist ze dat dit geen Warrior was. Geen jager maar een Medicine Cat. De grijze she-cat begroette haar van een afstandje met een zwaai van haar staart. Serpentguise kneep haar ogen iets toe en spande haar gespierde schouders aan. Ondanks dat dit meisje een Medicine Cat was, was ze alsnog van vijandige clan- Al was ze van Riverclan geweest, dat had niet veel anders uitgemaakt. Serpentguise had een hekel aan zowat alles en iedereen. Met een stroeve houding gaf ze de ander maar een knikje terug. Ze had geen zin dat straks Eveningstar voor hun deur stond om te vertellen dat ze geen ´respect´ toonde aan de heilige zusters. Daarbij vond het maar rug kriebelend dat ze zo dicht bij Starclan stonden. Wat als de sterren haar zouden vertellen wat voorn slechte kat nu voor haar stond? Ze bleef liever bij hun uit de buurt.

_{Groot pakje Marlboro rood}
Amen Agateo13

Onderwerp: Re: Amen do 16 mei 2024 - 14:41

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

De Medicine Cat had verwacht dat er meer reactie zou komen van de pikzwarte Riverclanner. Aan de andere kant, soms was er geen reactie nodig om over te gaan malen. Remnantwolf wist toch wel dat ze niet in staat zou zijn een prooi te vangen, dus dit was meer een spel dan echt een goede jacht. Daarnaast deed ze het eigenlijk ook voornamelijk om nog wat conditie te behouden. Ze wist hoe belangrijk het was om in beweging te blijven! Met een wat stroeve houding kreeg ze een knikje terug waarop ze richting de Riverclanner stapte. Haar amberkleurige ogen richtte zich op de felgroene van de ander waarna ze haar kop voorzichtig schuin hield. "Ik ga ervan uit dat je net zo goed op land jaagd als ik." Mauwde ze met een duidelijke humoristische ondertoon, maar ook duidelijk over zichzelf. De glinstering in haar ogen gaf aan dat ze op dit moment een goed gevoel van sarcasme bezat, en zelfspot. Haar oortjes trok ze even voordat ze zich uit rekte en zuchtte. "Met dat beest dat nu rondspookt.. ik weet het niet." Haar stem klonk zacht, bedachtzaam. Wellicht dat een stille Warrior als deze nog wel iets te zeggen had over het vreemd dat op dit moment verwondingen veroorzaakte.

❅