Sunphase

Onderwerp: Sunphase do 9 mei 2024 - 1:32

_{Hij was zo trots op zichzelf dat het hem weer gelukt was zijn zusje te manipuleren om haar onverdiende prooi te krijgen. Het was gisteren, maar zijn trots duurde soms dagen. En ja, er waren vaak katten die hem probeerden tegen te spreken hierover, maar niemand zou hem kunnen doen veranderen. Lunarpaw zou altijd onderhevig zijn aan hem en altijd minder waard. En zijn ouders gingen daar waarschijnlijk mee akkoord, want ze geloofden toch vrijwel alles wat hij zei. Hij zou altijd geliefder zijn. Vandaag was er zelfs iets om nog meer toe te voegen aan zijn trots: hij hoefde geen prooi te stelen van zijn zusje vandaag. Hij had zelf een mooie muis gevangen die hij zelf kon opeten. Hij bracht het naar het kamp en ging daar ergens in de diepe schaduwen knabbelen aan zijn – deze keer zelfgevangen – muis, al de andere katten die rondwandelden negerend.

+Settledstar}

Onderwerp: Re: Sunphase wo 15 mei 2024 - 16:43

De leider was eigenlijk niet vaak heel erg betrokken met de apprentices en hoe hun training ging. Vaak kwamen de mentors eerder naar hem om te klagen over een obstinaat kind dan andersom. Maar toen hij Solawpaw het kamp binnen zag komen, kon hij niet helpen om hem even te volgen met zijn ogen. Die jongen zag eruit alsof hij niet veel goeds uitspookte.

En hij had gelijk. Het joch deelde niet zijn prooi met het kamp en ging linearecta naar een plekje in het kamp om het zelf op te eten. Dat was wel zorgelijk. Dat was het breken van de code. Settledstar zuchtte. Iemand moest dat kind wat leren en blijkbaar was de ongelukkige hijzelf.

‘‘Solarpaw, wat ben je aan het doen?’’ sprak hij de apprentice streng aan. Eens kijken wat voor excuus hij zou verzinnen. Wie weet was het iets creatiefs.

Onderwerp: Re: Sunphase vr 17 mei 2024 - 21:55

_{De muis smaakte zo geweldig goed. Het bloed proefde als iets dat echt waardig was: het was niet gestolen maar helemaal zelf gevangen en hij voelde het met iedere hap. Zijn ouders zouden zo trots op hem zijn als ze hoorden dat hij weer helemaal zelf een muis had gevangen! Maar – natuurlijk – pret bleef niet voor eeuwig, want toen hij omhoog keek zag hij de leider van de clan voor zijn neus staan. Ofwel was hij hier om te prijzen hoe goed hij wel niet was, ofwel kreeg hij onder zijn pootkussentjes. ‘Solarpaw, wat ben je aan het doen?’, sprak Settledstar hem streng aan. Zijn gouden ogen keken echter trots terug. “Ik denk dat u dat wel ziet, geachte leider van ons, ik eet een muis”, sprak hij met een glimlach. Waarom zou hij een excuus bedenken hiervoor, of hij de code nu brak of niet – het was zijn muis en de rest moest maar dealen met hun probleem, want het was zeker niet die van hem.}

Sunphase

fault lines tremble underneath my glass house

so i put it out of my mind long enough to call it courage