Guess what? No i'm not a bunny

Razendsnel drong ze door de varens van de tweebeenplaats. Ze hoorde nog de honden, ze voelde hun ademn in d'r nek. Gekwijl spletterde op de grond. Ze trok haar achterpoten in, en stompte er dan mee tegen de grond, als effect dat ze hoog in de lucht sprong. Een paar takjes kraste over haar achterpoot toen ze over de haag sprong. Zoals alle katten kwam ze netjes op d'r vier poten terecht. Ze draaid e haar venijnig om, en zag dat de honden niet door de haag graakte. Lachend dwaalde ze verder rond, niets doenend. It's fun to make a joke with a dog. Zwiepend met d'r staart achter haar aan, gluurde ze naar thunderclan territory. Misschien zou ze hun weer eens lastigvallen? Ze zouden 1 kat van de Thunderclan toch niet missen zeker? Het is als een vlieg minder die rond je hoofd zoemt. Waar is de beste plek om niet betrapt te worden? Thunderpath! Natuurlijk, daar had ze ook Fireheart 'ontmoet'. En Scars die een verrader bleek te zijn. Meteen spuugde ze het uit. Scars, ze haatte die gast, d'r boer...Wat is dat nou voor een familielid. Ze kon wel zeggen dat Scars nog erger is dan d'r vader. Weer probeerde ze 'Scars' uit haar hoofd te duwen. Ze zette vaart in d'r passen, en veranderde haar richting naar Thunderpath.

Ongeveer 's middags arriveerde ze eindelijk bij het path. Ze gluurde rond, niks te zien. Rook even of der geen mormels in aankomst waren. Niks te reuken. Ze spitste d'r gitzwarte oren, maar ook niks te horen. ''wat zijn dat misbaksels'' miauwde ze vals. Haar bloedrode ogen waren tot venijnige spleetjes gemaakt, en ze voelde de koude grond die haar buik raakte. Waarschijnlijk zou hier geen kat komen kijken. Daar zijn die gewoon te lomp voor, te lui, en te stom. Ze zijn het niet eens waard om een eigen gebied te hebben. De bloodclan, tja die zouden het veel meer waard zijn. Maar Icy daar hoor je niet echt veel van. Was zij eigenlijk wel de juiste 'leader'. Niet echt dat ze zou luisteren naar d'r bevelen. Een dom gevoel kwam naar boven in Ziva's maag. Wat als deze plek, het vervolg was van haar vorige 'bezoekje'?

{ O P E N }

»People keep fighting about the same thing until it breaks them apart.

Langzaam stapte Donna door de modder. Het spul kleefde aan haar zwarte poten en het zou er voorlopig ook niet af gaan. Maar het ergste waren die eeuwige stekelige plantjes die overal aan je vacht bleven hangen. Bah. Waar zou ze vandaag naar toe gaan om de tijd te doden? Die saaie huiskatten boden geen eens weerstand, je had er zo èèn te pakken. Ze was ook al is bij een huis naar binnen geglipt. Het had nauwelijks 5 minuten geduurd of het baasje stapte de kamer binnen en riep allemaal scheldwoorden naar haar. Domme ezels, dacht Donna. Ineens wist ze waar ze heen wou: Het Donderpad. Dan kon je tenminste wat beleven! Vlug rende ze in de richting van het Donderpad. Toen ze aankwam rook Donna dat ze niet alleen was. Maar het was geen vijand. Iemand van de Bloodclan. Dat kwam mooi uit. Snel rende ze verder en zag een kat die ze wel is had gezien. "Hallo, ook zin om wat lol te trappen?" grijnsde ze.

(Wist niet veel....)

"Hallo, ook zin om wat lol te trappen?" grijnsde een poes achter haar. Een uitdrukkingloze blik richtte ze op de poes die dacht dat Ziva een 'vriend' was. ''E wie mag jij dan zijn?'' miauwde ze toonloos terug. Ze had totaal geen zin om met iemand 'lol te trappen'. Ze zou zelfs nog liever zich aansluiten bij de kittypets. Nee, dat zou ze never doen, zelfs niet als het leven van d'r eigen er aan vast hing. Ze bekeek de poes eens goed. Ze was groot, maar Ziva torende toch hoog boven d'r uit. Ze was ook zwart, maar had gele ogen, geen rode. Ze tikte met haar lange dikke staart tegen de grond. ''En komt er nog een antwoord?'' bulderde haar stem furieus. Ze begon haar geduld te verlieren, het bekertje liep over. Als die kat nog steeds niks zei, dan vertrok ze gewoon maar hoor.

( schandalig kort 0.0 )

»People keep fighting about the same thing until it breaks them apart.