27 moons later

Onderwerp: 27 moons later vr 4 mei 2012 - 14:30

Steelfang stond op een hoge rots uit te kijken, nou.. hij lag.. en uitkijken? Hij rustte uit. Alsnog nam hij zoveel mogelijk van de omgeving in zich op tijdens het 'uitkijken,'. Het was weer een tijd geleden sinds hij hier was geweest, vond hij tenminste. Dat was de reden voor zijn bezoekje hier, hij had al genoeg gejaagd en was nog lang niet moe of uitgeput dus ging hij maar gewoon luieren op een warme rots, zo hoog mogelijk boven de grond zodat hij een groot uitzicht had dat hij kon aanschouwen zonder zijn kop te bewegen. In Stilte keek hij voor zich uit naar het bos, zijn oren bewogen zacht heen en weer, het meest wanneer het geluid van een monster over het donderpad weerklonk. Hij sloot zijn ogen een paar seconden om die daarna weer te openen, de wind was in zijn voordeel, tenzij iemand hem via het donderpad wou besluipen maar dat was in dit geval niet zo. Hij rook een bekende geur, maar Steelfang deed geen moeite om te denken wie het was, hij wist enkel dat diegene in zijn blikveld zou binnenkomen, dat was waarschijnlijk ook een van de weinige paden die richting zijn plek zou leiden. Steelfang rekte zich even uit en ging zitten. Hij moest wie het ook was diegene wel even verwelkomen.

-flutpost i know XD, Darkfire-

Duty, Courage, Honor, Power, Strength, Wisdom, Pride. These are the words i march for.

27 moons later Steelfang

Onderwerp: Re: 27 moons later vr 4 mei 2012 - 14:52

Darkfire liep zijn zoveelste jacht door het bos, zijn poten braken takjes, en zijn vacht golfde weer in de wind. Het leek elke dag wel hetzelfde ritueel. Zijn leven kon niet saaier zijn dan dit. Ook zijn leerling maakte het er niet zoveel beter op, haar angst was meer dan normaal voor hem, en niet langer interesant. Hij sloeg met zijn staart. Hij dacht even een bekende geur op te vangen, Steelfang. Een oude krijger die hij van vroeger kon. Hij dacht na over vroeger, Steelfang had hem altijd de les willen lezen. Darkfire hate dat. De kater was altijd vol vanzichzelf geweest vond altijd dat hij beter was dan hem. Darkfire zuchtte geiriteerd. Hij volgde de geur, en zag toen de kater verscheinen. Hij lag te luieren op een van de stenen van de Slangenrotsen. Het zag er relaxd uit, moest Darkfire toe geven. Hij zwiepte met zijn staart, en kwam tevoorschein. De kater lag te luieren, en Darkfire kon er heerlijk gebruik van maken. Arrogant en bruusk liep Darkfire op Steelfang af. Uiteindelijk ging Steelfang zitten om hem te begroetten. Darkfire gooide enkel zijn kop in de lucht. Hij ging tegenover hem zitten. Ze waren nu evengroot. Hij was allang niet meer de jonge Darkpaw of Darkkit. Hij was Darkfire, een volgoeide sterke warrior, die niet langer kon worden uitgelachen. Steelfang had altijd om zijn hooghartigheid moeten lachen toen hij klein was. Nu paste het bij hem. Zijn stem was laag en ijskoud, tot op het bot. '' Dus je ligt weer heerlijk te luieren Steelfang? Ik dacht dat jij de gene was die mij probeerde te leren dat je altijd door moet werken? Zielig hoor, dat ze zo diep bent gezonken, oudje. '' Hert laatste woord sprak hij spottend uit. Hij kon er erg om lachen. Nu was Steelfang de gene die mocht worden uitgelachen.

Onderwerp: Re: 27 moons later vr 4 mei 2012 - 15:11

'' Dus je ligt weer heerlijk te luieren Steelfang? Ik dacht dat jij de gene was die mij probeerde te leren dat je altijd door moet werken? Zielig hoor, dat ze zo diep bent gezonken, oudje.'' zei Darkfire. Steelfang lachte even. "Ik zei altijd dat de clan voorgaat en belangrijk is. Ik zit hier alleen omdat ik klaar ben met wat ik moest doen. Zoals altijd ben ik vroeg in de morgen klaar met mijn taken. Daarbij jonkie, ik voel me niet beledigt door woorden van een dwaas." zei Steelfang. Hij keek Darkfire aan, in zijn ogen bleef het de vage kitten die kevers doodstampte alsof het een hele prestatie was. Steelfang keek met een licht glimlachje dat hij gewoonlijk had naar Dakrfire. "Je bent gegroeid sinds 27 manen, alleen bepaalde dingen veranderen nooit, jouw ego, mijn humor, allebei denken we dat die groot en terrecht zijn." Zei Steelfang met een grijns. "Ach, misschien heb je wel licht gelijk, luieren kan altijd nog." ging hij verder en rekte zich nogmaals uit. Hij keek doodleuk naar Darkfire en dacht even na. Hij sprong met gemak van de stapel rotsen af en keek richting het donderpad. Nadenkend over zijn 'lift' actie van manen geleden. Hij bleef het leuk vinden, al kon het verkeerd lopen, het lot was er nou eenmaal om te tarten.

-D: FLUTPOST-

Duty, Courage, Honor, Power, Strength, Wisdom, Pride. These are the words i march for.

27 moons later Steelfang