oh no why you?

Een kater stapte rustig het kamp uit. Ondertussen goed oplettend. Hij had nu geen zin in Silverleaf of Darkvoice, en als een van hun hem zag kon hij het wel vergeten. Eenmaal uit het kamp ademde hij opgelucht. Hij had niet gemerkt dat hij zijn adem had ingehouden. Plotseling dreef de geur van muis zijn neus binnen. Ommidelijk stond hij stokstijf stil. Langzaam zakte hij in de sluiphouding. Goed oplettend dat hij niet op een takje stond. Poot voor poot sloop hij dichterbij. Nog maar een vossenlengte afstand zat er tussen hen. Hij sprong. Helaas lag voor hem een tak en hij struikelde erover. De muis rende weg. Hij vloog erachter aan. Genietend van het gevoel van de jacht bleef hij rennen. Een fris windje speelde met zijn lange vacht. Hij haalde bijna de muis in... en sprong. Zij voorpoten belande netjes op het beestje. Precies zoals gepland. Snel boog hij zijn kop naar beneden om een einde aan het beest te maken. Toen dat gebeurd was keek hij op. Vlakbij stond een grote boom. Hij trippelde er naar toe. Daar aangekomen begon hij een kuiltje te maken. Ruwe aarde spatte op terwijl hij groef. Na een tijdje vond hij het diep genoeg. Met een sierlijk boogje wierp hij de muis erin. Snel begroef hij het. Nu konden vossen en dassen er tenminste niet meer bij. Wat precies zijn bedoeling was. Hij keek op. Waar was hij? Hij beslott een eindje door te lopen. Hij liep om de boom heen verder door het struikgewas. In de verte zag hij een gevaarte opdoemen. De zonnerotsen! Had hij echt zolang achter de muis aangerend. Dat kon gewoon niet. Plotseling voelde hij de vermoeidheid in zijn poten. Hij liep er naar toe. Hij sprong op een van de rotsen en ging liggen. De heerlijke zon verwarmde zijn vacht. Al snel sloot hij zijn ogen.

Een poes met een zilveren vacht kwam tussen de bomen vandaan. Ze was adembenemend. Met een schok besefte hij dat het Silverleaf was. De poes stapte langzaam op he af. Ze raakte zijn schouder. Het voelde heerlijk. Plotseling doemde een zwart gedaante tussen de bomen op. Darkvoice! Shit dacht hij. Silverleaf gaf hem nog een lik. Toen begon ze iets te fluisteren. "Vaarwel Firelion ga door met Darkvoice." Ze keek weg van hem. Toen stapte ze naar de rivier. Hij wu haar tegen houden. Maar kon zich niet bewegen. Zijn ogen zochten naar Darkvoice voor hulp. Maar hij zag niemand. Hij keek weer om. Silverleaf stond op het punt om te springen. Hij wilde naar haar toe maar iets hield hem tegen. Ze sprong. Een angstaanjagende kreet klonk door de lucht. Toen was het voorbij.

"Nee, Silverleaf" met een schok werd hij wakker. Toen hij merkte dat het een droom was haalde hij opgelucht adem. Siverleaf mocht hem nooit verlaten. Opeens rook hij een bekende geur. shit! Silverleaf. ze had hem vast en zeker gehoord. Dit kon hij nu echt gebruiken zeg. Maar niet heus. Waarom deed het lot hem dit aan? Hij had toch niks misdaan? Hij ging snel staan. Klaar om Silverleaf te ontvangen. Met een schok besefte hij dat zijn nagels waren uitgeklapt. Snel trok hij ze in. Ruzie met Silverleaf was al helemaal onhandig. Hij vermande zich, en toverde een glimlach te voorschijn. Maar zijn ogen deden niet mee. Daarin zag men niks anders dan problemen.(Silverleaf only)

Haar zachte vacht streek langs de opgewarmde rotsen.Spinnend trippelde ze verder tot ze de rivier had bereikt.Haar zilveren vacht krulde een beetje , toen ze haar boog om wat fris water te drinken. Ze opende kalm haar ogen en staarde naar haar spiegelbeeld in de rivier.Een koude rilling gleed over haar rug toen ze zag dat haar spiegelbeeld wit werd , en de kat erin veranderde ook.'' Snowstream''jammerde ze zacht , want de kat die ze zag in het water, was haar lieftallige zusje.Maar waarom werd haar spiegelbeeld zo?Volgde ze het voorbeeld van haar oudere zus op? Was zij stervende? Duizende vragen spookte door haar hoofd , en dat maakte dat ze niet meer helder kon na denken. Een zoete geur van verse prooi drong haar neus binnen, en met een ruk draaide ze haar lenige lichaam. En ja hoor, in de struiken niet ver weg, zat een waterrat , aan het genieten van zaadjes. Ze vond het wel een schattig zicht, het was ook nog maar een jonkie zo te zien. Dat liet haar denken aan haar vier prachtige kittens.Ze waren nu oud genoeg om even alleen te zijn , dus maakte ze gebruik van de gelegenheid dat haar kittens slaapte , en dat zij naar buiten kon glippen zonder hen wakker te maken. Toen er een andere geur haar neus binnen drong.Firelion! Sluw sprong ze naar achter en botste tegen een van de rotsen aan. '' aauw !'' gilde ze perongeluk.Haar blauwe ogen zochten naar een glimp van Firelion's helder rode vacht. Maar ter vergeefs vond ze die niet. Maar wat had ze dan geroken? Van nieuwsgierigheid zette ze vaart , en sprong ze naar voor , en zag Firelion deze keer wel. De lach die net op haar gezicht geschreven stond , veranderde in een angstige emotie.Fijn , problemen ...dat kon ze nu echt gebruiken! Zuchtend liep ze naarvoor , en drukte ze een scheve lach op haar gezicht. '' hey Fire! nog veel gedaan? en hoe gaat het?'' probeerde ze vlot te zeggen , maar het leek meer op een walgende vraag.

'' hey Fire! nog veel gedaan? en hoe gaat het?'' Hij schrok op. Hij was zo geconentrrerd in het zien van Silverleaf dat hij haar niet had horen aangekemoen. Fijn. Hij draaide zich om. "ach, ik heb alleen nog maar een muisje gevangen." Hij had gemerkt dat Silver het vlot probeerde te zeggen. Maar walging klonk door in haar stem. "Met mij gaat het trouwens goed, en met jou?Antwoorde hij. Hier had hij dus echt geen zin in. Het water achter kabelde. Hij sprong van de rots af. Snel liep hij naar de rivier. Daar aangekomen boog hij zich voorover. Met zijn tong schepte hij wat water op. Hij voelde hoe het door zijn keel gleed. Heerlijk vond hij dat. Hij richhte zich weer op naar Silverleaf. Zal hij haar vertellen over zijn droom. Nee, ze was er nog niet klaar voor. Hij haalde een glimlach tevoorschijn en beplakte zijn gezicht me die glimlach. "waarom gilde je trouwens net au?"vroeg hij. Hij wist dat als hij nu niet begon er nooit een goed gesprek zou komen. Dus ging hij door. "Ik heb net een rare droom gehad."Voor hij wist was het er uit. Wat deed hij nou. Nu moest hij het wel vertellen. Hij zuchtte diep. Hij moest eens leren zichzelf beheersen(flut!)