A horror training.

Onderwerp: A horror training. za 31 maa 2012 - 12:51

Again the same dream. Again the same feelings. Again the same fear. Ze had weer een nacht merrie. Een nachtmerrie over Darkfire. Darkfire die de clan binnen viel met een hoop vreemde en bekende katten. Zo wel Rogue als en Thunderclan katten, en zelf Shadowclan katten. Een felle angst schoot door haar lichaam heen. Haar panter kopje schoot in de lucht en haar ogen stonden wijd open. Het was allemaal veel erger geworden sinds ze haar geheim had gedeeld met Fireheart. Het was allemaal al erg toen ze andere katten, waar onder haar moeder en Moonstripe er over had verteld. Maar het was nu nog erger. Veel erger. De schrammen zaten nog op haar kop en flank van die keer dat ze zelfmoord had willen plegen. Ze ging recht op zitten en maakte zich zelf schoon. Ze had honger. Maar was te misselijk om te eten. Ze wist wel dat ze moest eten. Ze slikte even. Ze liep de den uit en besloot toch maar iets te gaan eten, een muis, klein, maar het zou haar maag toch vullen. Ze ging rustig in een hoekje van het kamp zitten eten. En daarna besloot ze weg te gaan. Even te jagen. Ze had enkele bezorgde blikken op haar gericht toen ze weer het kamp verliet. Brightpaw negeerde die blikken volledig. Ze kwam aan bij de zonne rotsen en haar ogen keken meteen recht in die van een water rat. Ze ging in een redelijke sluip houding en sloop er op af. Een lenige sprong, en ze had de rat. Ze dode het dier en begroef hem. Toen ze op keek verstijfde haar hele lichaam. 'D...Darkfire,' ontsnapte uit haar bekje.

--Darkfire--

::"Bright's::

Onderwerp: Re: A horror training. za 31 maa 2012 - 15:53

Het was een bladgroen dag, zonnig en het begon al warm te worden. Niet bepaald heerlijk weer vond De zwarte kater zelf. Darkfire had die ochtend slecht geslapen, hij had een vreemd gevoel in zijn maag. Alle katten van de clan leken hem anders te bekijken dan anders. Vooral Winterstorm en Moonstripe. Het waren twee sufkoppen, maar toch vermoedde hij iets. Had Brightpaw iets verteld? Hij wist het niet. Met logge bruuske passen, liep hij door het territorium. Hij keek opeens op, en zag een eekhoorn, in een lage boom zitten. Snel verschool de schim zich in de bosjes. Hij tuurde naar zijn volgende maaltje. Zijn tong ging langs zijn lippen. De eekhoorn had hem niet opgemerkt, en ging rustig zijn ding doen. Het diertje klom via de takken omlaag, en ging toen naar de grond, toen het diertje daar nietsvermoedend zat, grijnsde Darkfire vals. Hij wachtte het moment af, en... sprong! Hij sloot zijn klauwen om het diertje, de eekhoorn wilde nog ontsnappen. Maar Darkfire beet keihard in het schedeltje van het beestje. Hij voelde hier en daar wat kraken, en beet toen opnieuw doeltreffend zijn de nek. Het bloed liep langs het lichaam van het beestje omlaag. Darkfire liet het uit zijn bek vallen, bekeek het kritisch, maar met zelfvoldoening. Hij nam een grote hap. Hij ging zitten, en at het tot hij geen honger meer hat. De resten liet hij liggen. De clan gaat voor? Het kon hem toch al niets meer schelen dus waarom zou hij? Een kraai zou zich nog wel aan de resten tegoed doen. Darkfire liep verder, maar opeens stak er een moment een fikse wind op. Hij snoof, en de wind bracht een misselijk makende geur. De geur deed hem binnensmond grommen. Het was Brightpaw, dat was ook zo, hij zou haar training geven. Hij liep richting de geur, en kwam bij de zonnenrotsen terecht. Hij zag Brightpaw boven een hoop zand staan. Een smalende blik stond op zijn gezicht. Hij liep op haar af, toen ze opkeek stond hij voor haar. Hij torende dreigend boven haar uit. Zijn blik koud, en hard zoals altijd, keek hij op haar neer. Hij sloot met gemene blik zijn ogen spottend half dicht, '' Dus je bent durven op komen dagen misbaksel?'' Hij snoof minachtend. Wat had hij aan haar? Ze leek ongelukkig, en down altijd. Darkfire minachte haar al sowieso, maar genoot van haar eeuwige zichtbare angst en verdriet. Ze keek op, en hij zag haar verstijven van angst. 'D...Darkfire,' ontsnapte schamper uit haar bekje, grote ogen keken naar hem op. Darkfire lachte even duivels, om haar reactie. Hij wilde haar kracht wel testen. Hij hief toen zijn klauw op, en sloeg tegen haar flank. Waarschijnlijk niet stabiel genoeg om de klap op te vangen. '' Gaan we nog trainen stuk verdriet, of komt er nog wat van?!'' Snauwde hij dreigend.

Onderwerp: Re: A horror training. za 31 maa 2012 - 16:10

Daar stond ze dan. Doodsbang. De ogen van de grote zwarte kater keken kil, bot, en gemeen op haar neer. Ze was bang. Ze probeerde het te verbergen. Maar Alle angst brandde van haar lichaam. 'Ik ben geen misbaksel,' mompelde ze zielig. Darkfire verziekte haar leven. Darkfire was gemeen, en niet de gewenste mentor. Hij was gemeen, bot, en alles behalve aardig. Aan de ogen van Darkfire te zien zou dit een horror training worden. Ze keek hem aan en wachtte af. Toen sloeg Darkfire naar haar flank. Een klein zielig kreetje van, zowel pijn, als angst vloog uit haar bekje. Ze viel op haar zij en strompelde meteen weer overeind. 'J...ja, we gaan trainen,' piepte ze zielig. Ze liep voorzichtig naar achteren. Moest ze tegen hem vechten. Wat moest ze doen. Ze durfde niet. Aarzelend sprong ze naar voren en klauwde ze naar zijn oor. Ze lande op haar vier poten en keek naar Darkfire. Wat zou hij doen. Zou hij boos worden. Zou hij haar beledigen. Pijn doen... Of erger? Brightpaw draaide zich om en zag bloed aan haar nagels. 'S...sorry,' mompelde ze. Je mocht niet tot bloedens toe vechten tijdens een training. Maar wacht, Darkfrie had dat ook bij haar gedaan. Afwachtend bleef het panter poesje naar haar boos aardige mentor kijken.

::"Bright's::

Onderwerp: Re: A horror training. za 31 maa 2012 - 17:26

'' Gaan we nog trainen stuk verdriet, of komt er nog wat van?!'' Snauwde hij dreigend. Hij grouwde haar brommend toe. Brightpaw viel op haar zij, en zag er uit als een zielig hopje.
Zijn blik in een lelij, duivelse plooi. Ze was bang, en Darkfire genoot. 'Ik ben geen misbaksel,' mompelde ze zielig. Darkfire keek spottend op haar neer, gemeen lachend. Hij kon niet geloven wat ze zij. '' Wat zei je? vossenstront nog aan toe Brightpaw. Dat jij nog hier rond loopt met die gedachte!'' Hij genoot van haar, haar pijn en angst. . 'J...ja, we gaan trainen,' piepte ze stotterend en zielig. '' Hmpff.. Laat me niet lachen. Ik ken poesiepoezen die nog beter zijn dan jij!'' Hij drukte haar de grond in, en ontnam enkel sprankje zelfvertrouwen. Ze keek hem angstig aan, en het verbaasde hem nog, dat ze nu weerstand toonde. Ze ging naar achter, en sprong. Hij keek hoe ze stoetelig door de lucht ging in enkele seconden. Brightpaw klauwde naar zijn oren, en hij voelde wat schrammetjes. Even verder, kwam ze weer terecht. '' Noem jij jezelf een Warrior Cat te noemen?!?! Brightpaw, ik dacht dat je meer was. Maar hieruit blijkt dat zelfs een kitten je nog aan zou kunnen!'' De woorden schalde, en waren spottend. Hij lachtte er om, en was gemeen tegen haar. Hij schudde zijn kop, er liep een straaltje bloed in zijn oor, maar dat kon hem niks schelen. 'S...sorry,' mompelde ze. '' Dit ga je niet menen, We zeggen nooit sorry tegen de vijand Brightpaw! Ga jij sorry zeggen, in een oorlog met een andere clankat? Het verbaast me niet eens dat Bleutsar je dan trouwens niet eens zou mee nemen. Je bent toch te slap. '' Darkfire keek haar dreigend en uitdagen aan. Opeens dacht hij aan de blikken van vanmiddag. En vroeg het zich af, '' En ohja... Brightpaw. Ik moet je nog iets vragen, ons geheimpje he? Dat heb je toch niet doorverklapt toch?Ik zou het zo zonden vinden van...Jou. Of wacht, eigenlijk niet je bent toch niks waard.'' Darkfire was nu écht heel gemeen naar haar, maar hij was niet anders gewend.

*omg, ik begin zelf een beetje meelij te krijgen met Bright ^^''*

Onderwerp: Re: A horror training. za 31 maa 2012 - 22:47

De volgende woorden na dat ze had gezegd dat ze geen misbaksel was liet haar zielig miauwen. Brightpaw voelde zich klein en hulpeloos. Zo erg had ze zich nog nooit gevoeld. Langzaam strompelde ze over eind. Toen ze zei dat ze gingen trainen, op een zielige angstige toon zei Darkfire dat er nog betere kittypets waren dan zij. Brightpaw zei niks. Toen Darkfire een gevecht training begon, en Brightpaw dus terug vocht en zijn oor had geraakt, voelde ze zich slecht. Je mocht geen clan genoten pijn doen. Dat wist ze. '' Noem jij jezelf een Warrior Cat te noemen?!?! Brightpaw, ik dacht dat je meer was. Maar hieruit blijkt dat zelfs een kitten je nog aan zou kunnen!'' sprak Darkfire. 'Ik hou me aan de warrior code,' fluisterde ze angstig. Brightpaw had sorry gezegd. Maar bij de volgende woorden wist ze dat ze dat niet had moeten zeggen. 'Ik doe geen clan genoten pijn, dat is laf,' wist ze er uit te brengen. Maar ook daar had ze nu spijt van. Het was brutaal geweest. Darkfire zou dit niet op prijs stellen. En automatisch kromp ze in één. Ze kroop een beetje naar achteren en keek met haar groen gele ogen naar de donkere kater. En nu zag ze voor het eerst die kille rode glans in zijn ogen. Hij was zelfs te slecht voor de Shadowclan. Ze zag Bloodclan in hem. ''En ohja... Brightpaw. Ik moet je nog iets vragen, ons geheimpje he? Dat heb je toch niet doorverklapt toch?Ik zou het zo zonden vinden van...Jou. Of wacht, eigenlijk niet je bent toch niks waard.'' Toen werden Brightpaw haar ogen groot. En eigenlijk verraadde haar reactie alles al. Ja, ze had het door verteld. Maar dit keer ging ze niet de waarheid vertellen. Sorry Starclan dat ik nu moet liegen, stuurde ze naar de Starclan. 'Nee...' Loog ze angstig. 'I-ik heb niks gezegd,' vervolgde ze.

::"Bright's::

Onderwerp: Re: A horror training. za 31 maa 2012 - 23:06

Darkfire keek haar duivels aan. Hij draaide zich naar haar toe, en roggelde respectloos voor haar poten. 'Ik hou me aan de warrior code,' fluisterde ze angstig. Darkfire lachtte spottend. '' Oja? de almachtige warrior code? Liet de warrior code je niet in de steek met je zogenaamde vriendje? Ik dacht dat jullie vriendschap liefde zou worden, maar zo tezien ziet hij niks in je.'' Versmalende ogen priemde in die van Brightpaw. 'Ik doe geen clan genoten pijn, dat is laf,' wist ze er uit te brengen. De angst was aan alles te zien, en Darkfire's genietend oranje ogen speelde als vuur op haar vacht. Hij trok alle energie wilskracht, en zelfvertrouwen uit haar. '' Laf, is wat jij bent Brightpaw. Dus maak jezelf maar niks wijs. Die Thunderclan softies kunnen inderdaat tog nergens tegen.'' Snouwde hij honend. Maar nu, had hij voor haar een vraag. De vraag luidde waar ze opeens vresenlijk van ineenkroop, met grote ogen. Hij had geen moeite met moorden, dat wist ze. Hij trok zijn wenkbrauw, verbaasd omhoog. 'Nee...' sprak ze angstig. 'I-ik heb niks gezegd,' vervolgde ze. Darkfire's ogen versmalde tot woedende spleetjes. Zijn monhoeken getrokken tot een kwaaie streep. Hij liep op haar af. '' Je liegt misbaksel! Een blinde das ziet dat nog!'

Onderwerp: Re: A horror training. za 31 maa 2012 - 23:15

Die woorden, die harde woorden. Was het waarheid? Maar zo te zien ziet hij niks in je, Brightpaw keek zwijgend naar Darkfire. 'Mam zij dat liefde sterker is dan alles, en als hij niet verliefd is op mij...' Ze kon haar zin niet af maken. Want ze kreeg een brok in haar keel. Ze keek weg en staarde naar haar poten. Ze knipperde een paar keer met haar ogen om haar tranen in bedwang te houden. Ze was zwak, op dit moment. Elk woord die hij uit sprak stak haar. Ze kon niks. Maar als ze ging huilen. Zou ze duizend maar zwakker zijn. Ik ben niet laf zei ze in gedachten tegen zich zelf. Ik ben niet laf, en ik wil niet laf zijn. Laffe katten zijn niet slim, kennen geen gevoelens, en doden voor hun plezier en die woorden pasten exact bij Darkfire. Ze wou het hard op zeggen. Maar dat durfde ze niet. En dat kon ze niet. ''Je liegt misbaksel! Een blinde das ziet dat nog!'' Snauwde Darkfire. Brightpaw kroop naar achteren naarmate de kater dichter bij kwam. Dit was haar straf. Ze had gelogen. Maar het was nog niet haar tijd. Ze wou niet dood. Ze wou wel dood. Maar niet op die manier. Niet door de gene waar door ze dood wou. Niet door Dakrfire! 'Ga weg. Ik wil niet dood.' Zei ze doods bang. 'Ik wil niet dood! Je mag me niet doden!' Ze begon het te schreeuwen. 'Ik kan je niet aan. Maar ik kan wel schreeuwen. Kom niet dichter bij!' Zei ze angstig. Al haar haren stonden recht overeind. Ze had het lef gekregen te dreigen. Maar niet het lef om te vechten. En ze was bang dat ze niet eens durfde te schreeuwen. Dat haar stembanden samen zouden knijpen van angst.

--Ff voor alle duidelijkheid. Je mag Brightpaw zwaar verwonden. Bijna dodelijk. Maar ze gaat niet dood. Je mag haar zo toe takelen dat ze dood lijkt. Maar niet dood is.--

::"Bright's::

Onderwerp: Re: A horror training. zo 1 apr 2012 - 18:35

Darkfire liep dreigend op haar af met open bek, en opgetrokken lippen. Brightpaw keek zwijgend naar Darkfire. 'Mam zij dat liefde sterker is dan alles, en als hij niet verliefd is op mij...' Ze kon haar zin niet af maken. ''Ach, je mammie! Oja, jij doet altijd wat mammie zecht. Je bent vast mammies kleine meid, nou ik zal je wat vertellen. Jou moeder, was mijn mentor! Ik weet niet of je dat al wist. Maar die heeft nog nooit wat zinnigs tegen mij gezecht, ze vond Shadowrose veel belangrijker.'' Hij keek haar kwaad aan, Shadowrose. Een soort vriendin van vroeger, ze had hem nu de rug toegkeerd. Opeens begon Brightpaw te huilen, tranen biggelde over haar wangen. Angst droop van haar voorhoofd. Hij sloeg met zijn staart, '' Zwakkeling!'' Snouwde hij haar toe. Ze had hem verraden, ze had zijn moord verklapt. Ze zou boeten, ze zou wensen dat ze nooit geboren was. ''Ga weg! Ik wil niet dood!'' '' Je had de concekwensies moeten inzien toen je de kans nog had, Brightpaw!'' 'Ik wil niet dood! Je mag me niet doden!' Ze liep naar achter, angtis en bang. '' Zoals altijd, maak ik zelf wel uit wat ik wel en niet mag Brightpaw, ik heb schijt aan je!'' Hij sloeg keihard met zijn klouw in haar gezicht, bloed droop van haar wang. 'Ik kan je niet aan. Maar ik kan wel schreeuwen. Kom niet dichter bij!' ''Schreeuw maar zo hard je kunt, niemand kan je horen, en niemand kan zich wat om je schelen!'' Hij sprong, en drukte haar met een klap tegen de grond. Hij beet in haar schouder, En bewerkte zijn zijn klauwen haar vacht. Hij stond boven haar. Hij bracht zijn kop laag bij haar oor. En sprak, maar sprak met een ijselijke stem, waar je de rillingen van kreeg, en je haren van overeind zouyden gaan staan. '' Ik zal je laten leiden poesje, je laten leiden tot je wenst dat je dood bent.'' Hij bet in haar oor, waardoor daar een Vtje in kwam. Hij ging met zijn klouw langs haar schouder, waar nu ook bloed uit droop. Maar langzaam, en pijnlijk waren zijn daden.

*Dotpaw maar pm sturen? zij moest er volgendsmij bij komen, en ik maak haar half blind toch?*

Onderwerp: Re: A horror training. zo 1 apr 2012 - 19:00

De woorden, die kraste door haar trommelvliezen en hart. Haar ogen waren strak en angstig op Darkfire gericht. 'J...Jouw mentor?' Stotterde ze. Mijn moeder was de mentor van een duivel? En heeft hem... Genegeerd. Brightpaw begon uiteindelijk te huilen. Al die woorden. Al die kleinerende woorden. Al de kwetsende woorden. Hij kende haar te goed. Hij wist precies wat haar angsten was. Hij wist precies wat haar zwaktes waren. ''Je had de concekwensies moeten inzien toen je de kans nog had, Brightpaw!'' Zei Darkfire. 'Ik wil niet dood! Je mag me niet doden!' Ze liep naar achter, angtis en bang. ''Zoals altijd, maak ik zelf wel uit wat ik wel en niet mag Brightpaw, ik heb schijt aan je!'' Brightpaw kromp nog veder in één. Darkfire sloeg keihard met een klauw naar haar gezicht. Ze voelde hoe het bloed van haar wang af droop. Pijn. Ze voelde pijn. En dat deed pijn. 'Ik kan je niet aan. Maar ik kan wel schreeuwen. Kom niet dichter bij!' Riepte Brightpaw angstig. ''Schreeuw maar zo hard je kunt, niemand kan je horen, en niemand kan zich wat om je schelen!'' Zei Darkfire. Darkfire sprong op haar, en drukte haar op de grond. Pijn schoot door haar kleine lichaam heen. Ze kon niks terug doen. Ze wou wel. Maar ze was verstijfd. Er lagen allemaal bloed druppels op de grond, rotsen en bomen. Hij bewerkte haar lichaam. En dat deed pijn. 'HELP! HELP!' krijste ze doods bang. Pijn schoot door haar lichaam. Pijn heerste. Ze hield haar bek toen Dakrfire zei dat ze zou gaan leiden. Hij deed haar zo erg pijn dat ze buiten bewust zijn raakte. Haar ogen gingen dicht en haar bek hing open. Ze leek wel dood. Ze was niet dood. Maar je kon ook niet zien dat ze ademde. Maar ze leefde nog wel.

--Nightpaw, Dotpaw, jullie mogen komen--

::"Bright's::

Onderwerp: Re: A horror training. ma 2 apr 2012 - 21:07

Met langzame pasjes stapte Dotpaw het ThunderClancamp uit. Het was weer eens tiijd voor haar dagelijkse wandelingetje. Alleen. Mentorloos. Ze wandenlde in een onzekere tred. Iets voelde niet goed. Ze had ergens het idee dat ze het maar beter kan negeren. Had ze dat achteraf gezien nou toch maar niet gedaan. Maar op dat moment stikte Dotpaw nog in zelfmedelijden. Ze was blind om haar gevoel haar te laten waarschuwen. Ze schudde haar kop en wandelde tussen de dicht op elkaar staande bomen. Dat er nog iemand geweest was die blijkbaar wel een klein beetje om haar gaf. Wolfpaw had haar gered van een adder op de slangenrotsen. Had hij zijn instinct laten vloeien om haar te vinden? Hij was een aardige kater, maar zou zich vroeg of laat toch wel op andere katten richten. Ze kende het nou eenmaal wel. Ze had het gevoel dat niks haar meer nieuw was. Op dat moment drong er een sterke stank haar neus binnen. Ze was nog niet goed in het herkennen van geuren, maar kon deze toch wel herkennen als een dagelijkse bezigheid. Het deed haar denken aan prooi. Prooi, in combinatie met katten. Ze had deze geur eerder geroken. Het was kattenbloed. Vanaf dat moment begonnen Dotpaws zintuigen sterker te werken dan ooit. Sneller ook. Ze rende zo snel mogelijk in de richting van waar de geur vandaan kwam. Wat kon er gebeurd zijn? Ze had deze ochtend niemand uit het kamp zien vertrekken die iets kon uitspoken. Toch? Ze sloot haar ogen en liet zich leiden door haar neus. In een razend tempo ontweek ze bomen en stenen in haar pad. Ze kwam dichterbij. Toen hoorde ze een kreet. Een angstkreet. "HELP!" Ze keek om zich heen. Opnieuw. "HELP!" Wat kon er toch zijn? In de verte zag ze een grote donkere gestalte. Hij stond neergebogen. Over een kattenlijf. Ze herkende de woedende ogen meteen. Darkfire. Het KON Darkfire niet zijn. Het MOCHT niet. Wat kon ze doen? Ze keek nog een keer naar het lijfje. Het lag roerloos op de grond. Het was Brightpaw. Was ze al te laat geweest? Dit kon niet. Haar instinct werkte sneller dan ze het doorhad. Haar poten begonnen te rennen. Ze renden naar Brightpaw. Ze rende naar de monsterlijke gestalte van Darkfire. Ze moest dit doen. Brightpaws leven hing ervanaf. Ze waagde het hare nu ook aardig in de problemen, maar ze moest dit doen. Ze kwam steeds dichterbij het vreselijke drama dat daar voor haar ogen gebeurde. In nog een paar passen kwam ze dichterbij. Met al haar kracht sprong ze en probeerde het lijf van Darkfire met alle macht van Brightpaw af ze duwen. Ze zag de buik van Brightpaw hysterisch op en neer bonken. Ze leefde nog. Dotpaw was net op tijd. Hoopte ze. Wie weet sloeg Darkfire haar zo weer van zich af. Ze had geen tijd om na te denken. Ze sloeg haar klauwen uit en probeerde Darkfire's grote lijf schade aan te brengen.

--Let op, Dotpaw wordt niet volledig blind, wel heftig verwond rond haar oog, maar tast haar zicht niet aan--

other:

Onderwerp: Re: A horror training. di 3 apr 2012 - 17:37

Brightpaw was in zijn greep, en hij was niet van plan om daar verandering in te brengen. , hij voelde haar angst. 'J...Jouw mentor?' Stotterde ze. Haar ogen werden groter dan dat ze al waren. Hij voelde haar verbazing, en ontzetting. Hij lachtte duivels, om haar chok. 'Ik wil niet dood! Je mag me niet doden!' ''Niemand, zecht mij wat ik wel en niet mag. Daar ben je nu toch wel achter muizenbrein?'' Hij ging nu met zijn klauw langs haar neus, er zou zeker een liteken komen. 'HELP! HELP!' krijste ze doods bang. Darkfire gromde chagereinig, '' Hou nou toch eens je smoel dicht!'' Hij was in zijn element. Brightpaw vacht, dof en rafeloos, was nu besmeurd met haar eigen bloed. Hij wilde nek in haar nek toeslaan, met een harde, nek brekende greep. Tot hij een beweging zag vaan een zwart witte vacht. Toen hij opeens omver werd geduuwd, vloekte en snouwde hij luid. Snel herstelde hij zich weer, het was maar een leerling, en zo te ruiken, was het Dotpaw. Een jonge poes, die hij niet goed kende. Hij snouwde en blies. '' Ga van mijn rug lelijk misbaksel! Ik doe je wat!'' Hij voelde klouwen in zijn vacht, en bllies. Nu was hij er klaar mee. Brightpaw, lag roerloos op de grond, die zou daar wel blijven liggen. Hij ging wilde heen en weer, om haar evenwicht te laten verliezen. Daarna, greep hij met zijn bek naar haar schouder, en trok haar met bruut geweld van zich af. Ze kwam met een plof, hard tegen de grond. ''Werk me niet tegen Mousebrain!'' Hij keek haar woedend aan, met zijn oranje vlamende ogen. In zijn diep zwarte kop, met litekens, zag het er angstaanjagend uit. Hij trok zijn poot omhoog, en sloeg haar in het gezicht. De klap raakte haar rechterkant volop. Het bloed welde op uit de wond. Het enige wat hij verder deed, was gemeen naar haar kijken, wachtend tot ze terug zou vechten.

Onderwerp: Re: A horror training. di 3 apr 2012 - 18:11

Nightpaw liep op zijn gemak het kamp uit hij had vandaag zin in een wandeling door het bos dus liep hij het bos in.Hij had nog geen mentor die hem dat kon leren maar hij probeerde toch een muis te vangen en na een lange achtervolging lukte het hem.Hij snoof even en rook een geur de geur van drie katten Darkfire,Brightpaw en Dotpaw hij hoorde plotseling geroep 'HELP! HELP.!'Zo snel als hij kon ging hij richting de katten daaar zag hij Darkfire en Dotpaw vechten Darkfire sloeg toe en raakte Dotpaw heel hard bloed welde op.Nightpaw zag hoe hij haar gemeen aankeek en wachte dat was te veel voor de thunderclan apprentice en hij stormde uit de bosjes.Hij knalde hart tegen de zwarte kater aan en sloeg zijn nagels in de vacht van de kat."Rotkat"schreeuwde hij woedend en hij beet in zijn rug toen sprong hij weer van Darkfire af en begon hem hard te krabben.Hij zette een paar passen achteruit om zich klaar te maken voor een nieuwe sprong hij dook in elkaar en zette af hij belande boven op de zwarte kater en klemde zijn nagels in zijn rug.Hij verloor zijn evenwicht en viel van Darkfire af hij krabbelde weer overeind en keek recht in de kille ogen van Darkfire "ik zal je" zei hij blazend en hij ging weer in aanval.Hij rende een paar rondjes om de kat heen en beet toen hard in zijn staart vastbesloten niet meer los te laten.Voor een kat van negen manen was ze best wel sterk maar hij wist dat niet sterk genoeg was.

(hij gaat niet meteen dood en kan nog bij het kamp komen maar als hij daar is heeft hij al teveel bloed verloren en gaat dood (denk ik))

meld je aan bij deze fanclan hij is echt geweldig: http://warriorcats.bigforumpro.com/t5058-the-cats-of-the-shopinfo-en-aanmelden

Mijn accounts:

Devil
Amedeous
Firelion
Nightpaw
Sandcloud
Birdkit
Crowpaw

Kijk!!! of je leven ;p:

Onderwerp: Re: A horror training. za 7 apr 2012 - 16:52

Voordat Dotpaw het wist hadden de twee machtige poten van Darkfire haar op de grond gedrukt. Angstig keek ze omhoog naar de flammende ogen. Ze keek haar dood recht in de ogen. Een zware klap tegen haar hoofd liet de wereld om haar heen draaien en tollen. Angstig probeerde ze woorden uit te stoten. "BRIGHTPAW!" ze moest een diepe ademtuig nemen, "Brightpaw! Ren!" het zicht in haar rechteroog werd doezelig door bloed dat naar beneden droop van de schram op haar gezicht. Maar op dat moment maakte dat haar niks uit. Ze zou dit misschien niet overleven. Dat was het probleem. Een traan rolde vanuit haar ooghoek op de grond. Ze bad tot StarClan dat zij en Brightpaw dit zouden overleven. Waarom was ze niet gewoon in het kamp gebleven? Op dat moment voelde ze de zware last Darkfire van haar schouders af vallen. Ze hoorde een vloekende kreet. Ze zacht een klein zwart verschijnsel. Ze herkende zijn geur en uiterlijk als de jonge apprentice Nightpaw. Hij kon dit nooit alleen aan! Dotpaw probeerde op te staan, maar ze was verlamt van indrukken en prestaties. Ze had altijd wel geweten dat Darkfire de meest onloyale ThunderClan kater was maar.. Haar hoofd bonkte en bloed sijpelde naast haar op de grond. Wat moest ze doen? Kon er nog iets gedaan worden?

other:

Onderwerp: Re: A horror training. za 7 apr 2012 - 18:16

Hij had Dotpaw ernstige schade toe gebracht. Het veldje, was met sommige bloed spatten bevlekt. "BRIGHTPAW!" Schreeuwde Dotpaw luid. "Brightpaw! Ren!" Darkfire had zijn bek open, en wilde net toe slaan. Om het af te maken, en de leerling haar nek door te bijten.
Maar opeens, rook hij een nieuwe geur naderbei, hij keek kwaad om. Een jonge zwarte kater rende op hem af, gromde. Het volgende moment, zat de zwarte hoop vacht aan hem vastgeklemd. ''Rotkat'' schreeuwde het katertje woedend. Maar degene die hij belaagde, was bozer dan Nightpaw zelf. Hij begon hard te krabben, en een aantal aanvallen op hem af te vuren. Darkfire trok zijn lippen op tot een woedende grouw. Op een moment, was Nightpaw van hem af gesprongen. De jonge kater, keek in zijn kille ogen. Zijn ogen, branden als hellen vuur, maar koud en kil als de ergste bladkaal nacht. Zo dapper... of niet. Dacht Darkfire. "ik zal je" zei Nightpaw blazend en hij ging weer in aanval. Darkfire zag hem woest op zich af rennen. Hij greep Darkfire's dikke staart. Woest draaide Darkfire zich om. En trok aan zijn staart, maar er schoot een steek pijn door zijn rug. Hij grouwde woester. Zijn klouw suisde toen door de lucht, en sloegen tegen de kop van Nightpaw. De zwarte kat moest nu wel los laten. Darkfire, had een schrepe blik in zijn ogen. Hou moest, en zou dit af maken. De bemoeials, hij keek een kort moment naar Dotpaw. Ze was niet in staat om mee te doen in dit gevecht, maar ze keek wel hulpeloos toe. Ze zag wat hij deed.
Een valse grijns, verscheen op zijn verminkt door litekens, duistere gezicht. Daarna trok hij zich helemaal los, en wierp zich nu zelf op de leerling. Hij stond nog net. Hij hief toen nogmaals, zijn klouw. Een helse, valse lelijke lach, ontsnapte aan zijn bek. gras waaide op van de grond, voor zijn genade slag. Alles leek even in slowmotion te gaan. Hij storte toen zijn klouw naar de leerling. Hij raakte de keel, met uitgestrekte klouwen, volop. Hij scheurde bruut de vacht, en aderen door. Het bloed spatte ook op, en kwam op hem en Dotpaw die vlak bij stond. Waarscheinlijk diep geschokt. De kater viel dood neer. Hij keek op hem neer, zijn ogen half dicht, en de diepte van zijn ziel en gemeenheid, was enkele seconden zichtbaar geweest. Toen keek hij op naar Dotpaw. Maar opeens, rook hij iets. Hij keek omhoog, en zag de lucht. Het werd al diep rood en oranje, de nacht naderde. Het leek of zijn daden, de lucht hadden dood gekleurd. Hij zette zijn bebloede klauw neer. Het was bijna tijd, over kleine tijd zou Grayclaw bij het kamp zijn.

Onderwerp: Re: A horror training. zo 8 apr 2012 - 14:40

Haar ogen waren dicht geplakt. Bloed droop uit haar diepe wonden. Maar ze voelde het niet. Met haar gedachten was ze in een totaal andere wereld. Een wereld ver van hier. Het leek veel vrediger. Het was veel vrediger. Het was gewoon vredig. Stress loos. Is dit de dood, de bevrijding? Vroeg ze in het niets. En toen kwam klonk ze in eens een geluid. Haar naam. Dat ze moest gaan rennen. Ze opende haar ogen en toen zag ze een lijk op de grond vallen. En niet zomaar een lijk. Nightpaw vermoord met de klauwen van Darkfire. Paniekerig begon ze te schreeuwen. Ze voelde de pijn weer. Angst. Maar ook woede. Langzaam stond ze op en schudde ze de bloed druppels van haar vacht. 'Dotpaw!' Riep Brightpaw die klaar was om te vertrekken. 'We moeten terug naar het kamp. We moeten Fireheart en de anderen waarschuwen. Darkfire heeft een plan! Ik weet het zeker!' Riep ze. Ze wou gaan lopen. Maar toen verliet haar adrenaline haar. Ze viel weer op de grond en de vermoeidheid en angst en zwakheid keerde terug. 'Dotpaw... Ga... Ik kan niet veder. Ik ben toch gedoemd om te sterven,' mauwde ze zwak terwijl tranen in haar ogen op welde. Je bent niet zwak, je moet door, nu zie haar intuïtie tegen haar. Brightpaw luisterde er niet haar en liet haar kop verzwakt op de grond liggen. Ze voelde zich laf en nutteloos. Bang en verdrietig. Ze wou er tegen strijden. Maar ze kon niet. Ze was moe. Ze kon niet meer. 'I...ik kan niet meer,' mompelde ze.

::"Bright's::

Onderwerp: Re: A horror training. wo 11 apr 2012 - 20:24

Nightpaw voelde hoe de poot van Darkfire tegen zijn kop aankwam. Versuft door de klap liet hij de staart van Darkfire los. En zette een paar stappen achteruit. Toen keek hij in de ogen van Darkfire en zag hoe hij vals grijnsde. Het leek wel in slowmotion hij zag hoe de klauw op hem af kwam. Hij hoorde hoe Darkfire vals lachte, het was een valse lelijke lach en gras waaide op van de grond. Hij voelde hoe de klauw zijn keel raakte en hij slaakte een kreet van pijn. Langzaam ging de klauw door zijn vacht heen en raakte zijn aderen. Nogmaals slaakte hij een harde kreet. Het bloed spatte uit de wond. En toen was het voorbij. Nightpaws viel levenloos op de grond. Alles werd zwart voor zijn ogen hij schreeuwde nog een laatste kreet. Maar na een paar seconden was hij echt dood. met een pikzwarte vacht gekleurd door bloed lag hij daar. Zijn ogen gericht naar een onzichtbaar iets. Waar een glazige blik in stond.

meld je aan bij deze fanclan hij is echt geweldig: http://warriorcats.bigforumpro.com/t5058-the-cats-of-the-shopinfo-en-aanmelden

Mijn accounts:

Devil
Amedeous
Firelion
Nightpaw
Sandcloud
Birdkit
Crowpaw

Kijk!!! of je leven ;p:

Onderwerp: Re: A horror training. di 22 mei 2012 - 17:00

Ik kan niet meer... Ik kan niet meer... Pijn raasde door het lichaam van de oudere apprentice. Ze wou op geven. Hier en daar hoorde ze poot stappen van een gevecht. En toen hoorde ze even niks meer. Ze zat/lag op de grond. Ze moesten hier weg. Naar het kamp. Haar gevoel zei zo veel. Te veel. Sta op. Ga naar het kamp. Ga je clan genoten waarschuwen. Brightpaw opende haar ogen. Wie die woorden in haar hoofd hadden uitgesproken wist ze niet. Of het nou haar eigen verborgen moed was of Starclan. Één ding wist ze nu zeker. Ze moest hier weg. Brightpaw hees haar lichaam op. Haar geel groene ogen gleden over een zwart dood lichaampje. Nightpaw... Nightpaw was dood! Brightpaw schudde droevig met haar kop. Maar ze wist dat ze nu geen tijd had om te rouwen. 'Dotpaw! Kom! We moeten naar het kamp! Snel!' Brightpaw wachtte niet op een antwoord. Haar voorgevoel zij dat ze nu weg moesten gaan. Dat ze nu naar het kamp moesten. Er ging iets gebeuren. Er ging iets vreselijks gebeuren. Er gingen doden vallen. Daar was ze zeker van. Brightpaw staarde naar voren en nieuwe moed dook haar lichaam binnen. Ze negeerde de pijn op bepaalde plekken en begon te rennen. Ze voelde nog steeds bloed uit haar wonden stromen. Maar dat moest nu wachten. Ze moest naar het kamp. Ze kon niet horen of Dotpaw haar gevolgd was. Maar Brightpaw moest naar het kamp, en snel.

-Ik ga nu een topic openen waar Darkfire het kamp aan valt met zijn katten groepje-

::"Bright's::