[Nightpaw.] I'll show you around, my apprentice

Tevreden snorrend kwam Inkmask overeind uit zijn nest. Hij was nog niet vergeten wat er gister gebeurd was. Hij had een apprentice gekregen en dat kon hij maar moeilijk vergeten, of niet dan? Hij schudde nog wat mos uit zijn lange, dikke pels en keek de warriors den nog eventjes over. Hij had gisteravond al verteld welke patrouilles er gedaan moesten worden, dus vandaag kon hij zich focussen op degene die zijn aandacht wat harder nodig had, Nightpaw. Het was tijd voor de eerste training. Voorzichtig, zonder op verdwaalde poten of staarten te stappen, kwam hij de warriors den uitgestapt en keek hij om zich heen, het was vlak voor zonsopgang, dus Nightpaw zou als het goed is ook zometeen wakker worden. Maar voor de zekerheid... Voorzichtig stapte Inkmask naar de apprentice den toe en fluisterde hij naar binnen. "Nightpaw, kom je? Als we niet vroeg vertrekken komen we nooit het hele territorium door," Fluisterde hij, ietwat dringend. Hierna ging hij wachten bij de kamp ingang totdat zijn apprentice zou verschijnen met een lichte glimlach op zijn snoet. Ondertussen nam hij in zijn kop door wat hij allemaal zou willen vertellen aan zijn apprentice. Hij wilde vertellen over de grote rots, het kleine meer, de grenzen natuurlijk... Genoeg te vertellen dus. Misschien zelfs nog wel een klein beetje tijd om jagen te oefenen? Eventjes liet hij zijn blik over de apprentice den glijden. Nightpaw mocht ondertussen wel verschijnen, maar toch bleef Inkmask geduldig zitten. Hij krulde zijn staart om zijn poten heen. Ondanks dat het groenblad was, was het toch nog wel flink fris in de ochtend en hij kon zijn poten een beetje voelen verkleumen.

[Nightpaw.] I'll show you around, my apprentice Iaza15637340312900

[Nightpaw.] I'll show you around, my apprentice Iaza15637340312900

[Nightpaw.] I'll show you around, my apprentice WRkI2oO

Ja, gisteren was de jonge apprentice zeker nog niet vergeten. Hij was nog wel even in de war geweest met wie nou zijn mentor was, maar al snel had het Inkmask gebleken. Gelukkiger daar mee kon hij niet worden. Inkmask was de deputy van de clan, en hij trainde hem. Nightpaw rolde op zijn zij en sliep vredig door, maar diep sliep hij niet. Elk getikje of wat dan ook zou hem uit zijn slaap halen. Natuurlijk, hij was zenuwachtig, en had echt wel zin om vandaag eens lekker te trainen. Misschien wel vechten! Of jagen! Of het hele territorium bekijken! Alles leek hem super leuk! "Nightpaw, kom je? Als we niet vroeg vertrekken komen we nooit het hele territorium door," hoorde hij toen. Nightpaw sperde zijn ogen wijd open en een grijns kwam op zijn lippen terecht. Right, het territorium dus! Cool. Nightpaw sloop de den uit om de andere apprentices niet wakker te maken en rekte zich buiten de den uit. Snel maakte hij zijn vacht schoon en daarna rende hij naar de prooi stapel. Eten zou hij wel nodig hebben voor deze lange dag dat hij ging meemaken. Hij had snel zijn prooi op en ruimde de restanten met de botjes netjes op, zoals het hoorde. Daarna rende hij naar Inkmask toe. 'Is het territorium groot?!' Vroeg hij maar meteen terwijl hij om zijn mentor heen sprong. 'Waar gaan we eerst heen!?' Vroeg hij daarna terwijl hij alvast richting de uit gang liep. Eens zien waar hij naar toe ging. Voor hij een mentor had was hij ook wel buiten het kamp geweest. Maar niet veder dan een aantal vossen-lengtes. Nu ging hij dus wel veder dan een aantal vossen-lengtes!

[Nightpaw.] I'll show you around, my apprentice 3rnev

Shades at Night:

Zwijgend staarde Inkmask naar de rozige kleuren die de opkomende zon aan de lucht gaf. Ja, hij was vroeg begonnen met de training vandaag, maar ze hadden veel te doen. En hij wist zeker dat een enthousiaste apprentice zoals Nightpaw het niet zo heel erg zou vinden om vroeg met de training te beginnen. Hij rekte zich eventjes uit en tilde zijn donkergekleurde voorpoot eventjes op. Rustig liet hij zijn ruwe, roze tong over zijn voorpoot strijken terwijl hij nog altijd een half oog op de apprentice den hield. Al redelijk vlug kwam er een jonge apprentice de den uitgeslopen, blijkbaar had Nightpaw z'n best gedaan de rest niet wakker te maken. Inkmask knikte heel eventjes goedkeurend naar zijn apprentice. Na eventjes gegeten te hebben kwam Nightpaw op Inkmask afgestormd en begon deze enthousiast te vragen en te springen. Geamuseerd tikte Inkmask eventjes met zijn pluizige staart tegen Nightpaw's schouder, in de hoop de jonge apprentice eventjes iets te kalmeren. "Is het territorium groot?! Waar gaan we eerst heen?!" Vroeg de apprentice terwijl hij al naar de kampuitgang begon te lopen. Rustig hield hij zijn apprentice tegen met zijn staart. "Rustig aan stuiterbal," Miauwde de deputy met een rustige knipoog. "We gaan vooral de grenzen langs en de plekken in het gebied die benoemd zijn door de katten. Later in de training gaan we nog een ronde om de laatste dingen te bekijken, er moeten nog wel verrassingen over zijn," Miauwde Inkmask met een glimlach, maar daarna werd zijn blik serieus. "Ik wil dat je over de hele training bij me in de buurt blijft en niet afdwaalt, Bloodclan heeft nog steeds een dreiging en er is laatst een vos gezien. Ik wil je graag in een stuk weer terug hebben." Hij boorde zijn blik in die van Nightpaw, met nog steeds een rustige glimlach. "Deal?"

Druk sprong de jonge Nightpaw vrolijk om zijn mentor heen. Zijn groene ogen twinkelde en de tortoiseshell kater bleef hyper om zijn mentor heen springen terwijl hij hem bombardeerde met vragen. Inkmask tikte met zijn staart tegen Nightpaw's schouder aan waar door Nightpaw stopte met om hem heen stuiteren. Maar bleef hyper. Zijn poten begonnen al richting de uitgang te lopen. Hij wou zo graag buiten het kamp, alles eens goed zien, zijn ogen uit kijken. Want ja, toen hij nog mentorloos was, mocht hij nog nergens naar toe, en dat vond hij niet leuk! Toen voelde hij dat hij tegen werd gehouden door Inkmask. "Rustig aan stuiterbal," miauwde Inkmask. Nightpaw grijnsde even. Maar hield toen zijn adem in en telde tot drie in de hoop zo rustiger te worden, en ademde toen uit. "We gaan vooral de grenzen langs en de plekken in het gebied die benoemd zijn door de katten. Later in de training gaan we nog een ronde om de laatste dingen te bekijken, er moeten nog wel verrassingen over zijn," vertelde Inkmask. Nightpaw knikte vluchtig. Oké, rustig zijn kon hij vandaag dus niet. "Ik wil dat je over de hele training bij me in de buurt bl... ."[/i] De rest hoorde hij al niet meer en hij begon al een paar stapjes veder weg te lopen. "Deal?" Sprak Inkmask. Nightpaw dacht even na. 'Oh... Eh, ja, Deal!' Miauwde Nightpaw zonder dat hij ook maar wist waar hij op reageerde. Maar wat zou het ook! Zo veel gevaren zouden er wel niet zijn. En toen stoof hij het kamp uit en begon hij weer te springen. Of hij ADHD had? Ja. 'Oké, waar eerst naar toe?' Miauwde hij en hij stoof een stukje de rechter kant op. 'Rechts?' Vervolgens stoof hij een stukje de linker kant op. 'Links?' En daarna stoof hij veder naar voren, 'Of naar voren?' Miauwde hij. Daarna bleef hij meteen stil staan. Nee, zijn energie was nog lang niet op.

Shades at Night: