Lovely place isn't Fame?

Onderwerp: Lovely place isn't Fame? ma 16 jul 2012 - 14:40

Haar bloedrode ogen geboord op de weg voor haar. Ziva's poten schoten vooruit. Ze was op terug weg van het gevecht met de Thunderclanners. Ze had twee apprentice's, en een warrior goed genoeg toegetakeld. De volgende keer dat zij Ziva zien zullen ze hopelijk twee keer nadenken voor ze iets zeggen of doen. Haar nagels waren nog steeds zichtbaar, en bloed droop van haar rug. Het prikte hevig, maar ze kon er tegen. Zoals ze al eens zei, pijn maakt sterk. Ze lachte vals en maakte een sliding-stop bij de plaats waar vaak rogue's kwamen. Dus de perfecte plek om even uit te rusten. Ze ging versuft zitten, en begon met krachtige likken haar geklitte vacht schoon te wassen. Een paar minuten later zag het er goed genoeg uit, toch voor haar part. Zo, klaar. Ziva hees haarzelf weer recht en draafde verder naar het Bloodclan kamp. De katten zullen niet verbaasd zijn door haar wonden. Ze wisten goed genoeg dat Ziva vaak erop uit trok om wrak te nemen op Clan katten. En deze keer zal Bluestar wel schrikken van de wonden die Ziva had aangericht op d'r dochter, Littlepaw. Haar gezicht vertrok een beetje vals, en haar ogen speelde met de katten die haar aantuurde. Onderweg, nog steeds bij de rogue's hoorde ze een paar bekende stemmen. Bloodclan stemmen. Eentje daarvan was Fame. Haar richting draaide een beetje, en nu was haar doel gevestigt op de zwarte Bloodclan kater.

[Alleen Fame, maar wil je er toch bij stuur dan een pm'tje naar me c:]

»People keep fighting about the same thing until it breaks them apart.

Rustig liep de donker grijze kater van de Twoleg Place vandaan. Vers bloed zat op zijn klauwen en een sterke geur van Miley kleefde aan zijn vacht. Het werd tijd dat hij die smerige Kittypet geur van zich af zou wassen. Rustig ging de kater zitten, hij begon zichzelf stevig te wassen tot de smerige geur weg was. Het bloed liet hij zitten, hij wilde geen vies Kittypet bloed in zich. Waarom stonken die katten toch zo? Fame stond op en stapte verder. Hij zag een bos opdoemen, hij begon snelheid te maken. Zijn poten begonnen sneller te bewegen. Zijn donkere ambere ogen waren op iets voor hem gevestigd. Toen hij het bos bereikte hield hij zijn snelheid in. Hij snoof, hij rook een bekende geur. Ziva was in de buurt. Hij besloot om met haar een praatje te gaan maken.

Hij keek de zwarte poes in haar rode ogen. De zwarte poes keek hem ook aan. "Hallo, Ziva." Zei hij met zijn normale stem. Hij dacht even aan Malona, maar met Ziva zou hij een beter team vormen. Dat zouden meer moorden en gevechten zijn dan normaal. De donker grijze kater ging zitten. Hij snoof even en rook verschillende geuren. Waarschijnlijk had Ziva een gevecht gehad. "Had je een gevecht?" Vroeg hij koeltjes. Zijn blik gleed naar de wonden van Ziva, daar kon ze wel trots op zijn. In tegenstelling tot hem, hij had geen wonden, het was ook amper een gevecht geweest. Rustig begon hij toch het bloed van zijn klauwen af te wassen.

De flutste post ever D;

De donkere kater liep op haar af. Ziva liet haar blik rusten op de bomen naast hem. "Hallo, Ziva."Zei hij met zijn normale stem. Ziva kneep haar ogen venijnig samen, en besloot maar normaal te reageren. 'Ook goedendag.' Mauwde ze achterdochtig. Ze lekte een paar keer over haar wonden. Die katten van de Thunderclan waren toch té slap. Ze was het gewoon afgetrapt. Hopelijk dachten die beesten niet dat ze was weg gelopen. "Had je een gevecht?" Vroeg hij koeltjes. Ziva liet haar blik traag naar Fame glijden, en stopte bij zijn gezicht. 'Ja, ik hielp Darkfire.' Die 'hielp' zei Ziva eerder op een achterdochtige toon. Ze vocht eerder mee om wraak te kunnen nemen. Ze goeide haar hoofd de lucht in, en snoof de wind op. Hier klopte iets niet. Ze rook.. Kittypet! Ziva bekeek Fame nog eens, en ontdekte dat die geur van hem kwam. Nee, hij had zeker gewoon weer eens Kittypets geplaagd. Dat deed Ziva zelf ook wel eens, maar het was leuker om ze te kwellen, dan was het ten minste nog leuk. Ze besloot maar om verder in te gaan op haar gevecht. ' Ik wou wraak nemen op de Thunderclan, en dat deed ik via de dochter van Bluestar.' Beaamde ze koeltjes. Ze krulde haar lange sterke staart over haar poten en keek hem ijskoud aan. Ze had Littlepaw redelijk goed toegetakeld. Die warrior en grijze apprentice waren slechts bij personage's. 'En zeg op, wat heb jij gedaan?' Vroeg ze iets achterdochtig aan hem. In haar ogen kon je lezen dat ze Fame momenteel niet echt vertrouwde, eerder wantrouwde. Die Kittypet geur was té vers, en té sterk om te negeren.

»People keep fighting about the same thing until it breaks them apart.

Fame bleef naar Ziva kijken. Het duurde lang voordat ze antwoordde. 'Ja, ik hielp Darkfire.' Zei ze. Fame keek haar aan met half dichtgeknepen ogen. ' Ik wou wraak nemen op de Thunderclan, en dat deed ik via de dochter van Bluestar.' Zei ze erachteraan. Fame bleef haar aankijken met half dichtgeknepen ogen. "Heb je Littlepaw vermoord?" Vroeg hij koeltjes. Hij was benieuwd wie Ziva in dat gevecht vermoord had. Misschien Fireheart wel, als wraak voor Scourge. Dat was het liefste wat Fame wilde doen, hij wilde Scourge wreken door een belangrijk iemand van ThunderClan te vermoorden. Fame glimlachte vals, als hij de kans kreeg zou hij Fireheart helemaal aan stukken scheuren. Net als hij bij Miley had gedaan. 'En zeg op, wat heb jij gedaan?' Vroeg Ziva. De donker grijze kater keek op. "O, niks bijzonders." Antwoordde hij. "Ik heb een bekende Kittypet vermoord, ik hield haar al langer in de gaten omdat ze een Kittypet was." Hij keek in de rode ogen van Ziva. Ja, ze leek op Malona, maar Ziva was wat completer. Ziva was niet zo soft. Fame dacht er ineens aan dat Miley nog steeds in die tuin lag. Hij zou haar daar laten liggen, dat zou die Twolegs afschrikken. Miley had gezegd dat bij dat huis die Twolegs van haar wonen. Twolegs treiteren was ook wel grappig, vooral omdat ze zo snel schrikken.

Fame was tegen een boom in de schaduw gaan liggen. Zijn blik was op een eekhoorn gevestigd, maar in jagen had hij nu geen zin. Hij keek alleen naar de eekhoorn. De zwarte poes stond nog steeds bij hem. Maar het gesprek was nog niet echt in volle gang, Fame hield meer van een gevecht. Gevechten waren veel interessanter dan een gesprek, en dat gelde ook voor moorden. Moorden was veel leerzamer en interessanter dan praten. Fame hield op met de eekhoorn volgen en wendde zijn blik weer op Ziva. Zij praatte ook niet veel. Stilte was fijn, vooral tijdens een moord. Eerst allemaal dreigingen uitspreken was onnodig en zielig, amateuristisch vond Fame altijd. Alleen amateurs spraken dreigingen uit voor een moord.

Fame bleef haar aankijken met half dichtgeknepen ogen. En dat deed Ziva dus ook. Staarwedstrijd? "Heb je Littlepaw vermoord?" Een schrale lach gleed uit haar keel. 'Pff, waarom zou ik die vermoorden? Dan kan Bluestar haar pijnlijke kreten niet meer horen, dan is de lol er af.' Siste ze. "O, niks bijzonders." Antwoordde hij. "Ik heb een bekende Kittypet vermoord, ik hield haar al langer in de gaten omdat ze een Kittypet was." Oh, Ziva vernauwde haar ogen en keek hem vragend aan. Nou ja, als hij niet wilde vertellen wie de gelukkige was, dan hoefde het voor haar ook niet meer. Ziva deed Fame na, en ging naast hem liggen. Haar blik was ijskoud gevestigd op de grassprieten die heen en weer dansde. Mee in het ritme van de wind. Het was frustrerend om naar te kijken, voor haar toch. Wat Fame hier van vond maakte haar geen bal uit. Wat had zij daar nou mee te maken? Een zwakke tinteling prikte aan haar vacht. Het was nu al een tijdje geleden dat ze Finestpaw had gezien. Was hij haar vergeten? Nee, dat kon niet. Hij zei dat 'ie van Ziva hield, en Ziva ook van hem. Finestpaw zou haar nooit zo maar verlaten. Ze was diep weg gezonken in haar gedachten, en had dus niet meer door wat Fame deed, of zei. Het was puur tegen de regels. Dat een Bloodclanner met een Shadowclanner ging. Vooral als er iemand apprentice was. Haar ogen werden kille poelen van bloed. Misschien... Had hij. Misschien had hij iemand anders?! Aan d'r houding te zien hield ze iets geheim. Maar ze was duidelijk niet van plan dat te verraden. Iedereen kende haar als de kille moordenaar die om niks gaf. Dus wat als ze kwamen te horen dat die kille Ziva in love is met iemand van de Shadowclan? Ze zouden haar verbannen, of vermoorden. Dat mochten ze maar eens proberen! Gleed er door haar hoofd. Wild propte ze die gedachtens weg, en begon hevig haar vacht schoon te likken. Ze versterkte snel haar blik, en zwiepte onrustig met haar staart. Nee, niemand mocht dit weten.

»People keep fighting about the same thing until it breaks them apart.