My name is Tallpoppy, and you ??

Tallpoppy rekte zich eens even goed uit. Een beetje verward keek ze om zich heen, waar was ze ? Ze knipperde met haar ogen en langzaam stond ze op. Slaapdronken zette ze een stapje naar voren, nu wist ze het weer. Ze gaapte even en ze haalde diep adem. Ze was vannacht te moe geweest om terug te keren naar het Thunderclan kamp. Even sloot ze haar ogen en weer moest ze gapen. Ze keek naar de lucht, het was al tegen de avond aan ! Haar ambere ogen stonden wat slaperig en zo begon ze maar aan de terugweg. Na een tijdje voelde ze dat ze pas echt wakker werd. Haar ogen stonden nu niet meer zo slaperig als net geleden. Opeens kwam er een onbekende geur haar neus binnen, het was een andere kat. Tallpoppy sprong geruisloos in de struiken en ze wachtte af. Ze rook nu duidelijk een Thunderclan kat... Een kater zo te ruiken.. Ze was meteen in haar sas en ze keek naar de naderende kater. Toen hij bij de struiken aankwam sprong ze uit de struiken en ze landde voor zijn neus. ''Hey.'' Zei ze op haar charmanste stemmetje en ze knipperde verleidelijk met haar wimpers. ''Ik ben Tallpoppy, en jij ??''

~Firelion~

Beating hearts grow but never die

[justify]

My name is Tallpoppy, and you ?? 345o5fd

Rustig liep de kater terug naar het kamp. Zijn jacht was goed gelukt. Een muis en een eekhorn bungelde in zijn bek. Maar dat was niet de enige reden, hij had nu ook eindelijk een apprentice gekregen! Het liefst wou hij het van de dakne schreeuwen maar dat zou niet erg fraai zijn. Dus hield hij wijselijk zijn mond. Hij legde ze op de prooistapel. Toen hij zga dat deze ngo steeds niet erg vol was besloot hij opnieuw te gaan jagen. Snel liep hij weer het kamp uit. Ommidelijk rook hij een muis. Vlug dook hij in een sluiphouding. Er mee rekening houdend dat muizen verdraaid goede oren hebben. Hij wist het al, maar nu ontdekte hij dat ze nog beter waren dan hij had gedacht. Een seconde had hij een blaadje geraakt. Verschrikd keek de muis op. Firelion schaamde zich diep. Nou ja, dahct hij. Dan maar het beste d'r van maken. En na dat gezehct te hebben sprong hij nara de muis. Hij miste het dier op een haartje na. Angstig piepend rende de muis weg. Snel zette de kater een achtervolging in. Z snel als de wind vloog hij ahcter het beestje aan. Takke sloegen in zijn gezicht, en de wind woei om zijn oren maar hij negeerde het straal. Het enige wat nu telde was het muisje, dta hij hoe dan ook te pakken zou krijgen. Plotseling stapte een poes uit de struiken. Keihard botste Fire tegen haar aan. Versuft bleef hij zitten. Toen sprong hij weer op, wild keek hij om zich heen maar de vogel was al gevlogen. De muis waas in geen velden of wegen meer te bekennen. Bijna wou hij: 'Idiote mousebrain!' Tegen de poes shcreeuwen. Maar zei was hem voor. ''Hey.'' Mauwde de peos verleidelijk. Met een zachte stem en knipperende ogen. Ommidelijk werd Fire weer rustig. hij keek naar de poes, ze had een erg mooie zwart witte vacht. Maar Firelion biel niet voor dat soort dingen. Hij ahd trouw gezworen aan Silverleaf! Maar toch, deze poes had gewoon iets verleidelijks. In tweestrijd schrok hij toen de poes iets zei. 'O, ik ben Firelion.' Antwoordde hij nog steeds een beetje verbaasd over de schoonhei van de poes.

[/justify

My name is Tallpoppy, and you ?? 2y1ndcckqo

"The fire of the lions is shining bright upon me"

''O, ik ben Firelion.'' Zei de rode kater een beetje verwonderd en ze greens daar een beetje om. ''Aangenaam Firelion'' Zei ze en ze ging rustig zitten. Haar staart over haar poten heengeslagen en haar ambere ogen op de kater gericht. Ze hield haar kopje een beetje schuin en ze bekeek hem even. Hij was best knap.. Opeens hoorde ze wat gepiep in de struiken. Ze sprong er op af en het bleek de muis te zijn waar Firelion net achteraan zat. Ze doodde het en ze liep terug naar Firelion waar ze het diertje voor zijn poten legde. ''Zocht je dit soms ??" Zei ze plagerig en ze begon haar poot af te likken, aangezien die nu onder het bloed zat. Pas toen het laatste druppeltje bloed was verdwenen keek ze hem weer aan. ''Ook van Thunderclan, is het niet ??'' Er kwam een speelse grijns op haar gezicht en afwachtend keek ze hem aan.

Beating hearts grow but never die

''Aangenaam Firelion' Antwoordde de poes. Hij knikte alleen maar als teken van erkening. Tailpoppy ging rustig voor hem zitten. Hij zelf vond dat een redelijk goed idee en ging ook zitten. Hij sloeg zijn staart over zijn poten. De poes keek hem indringend aan, zonder moeite keek hij terug. Hij was zulke blikken wel gewend. Een beetje nonchalant zat hij daar te wachten tot de peos iets zei. Het leek wel alsof de kattin hem bestudeerde. Opeens klonk er gepiep op uit de struiken vlak bij de poes. Hij sprong op, maar de poes was hem voor... Ze kwam terug uit de struiken met muis en al. Plagerig legde ze het beestje voor zijn poten. Zocht je dit soms ??" Zei ze. Firelion gaf geen antwoord, maar als blikken konden doden... Hij was ondertussen alweer gaan zitten en had zijn staart ovber zijn poten gelegd. Onder de prachtige dikke pluimstaart klapte zijn nagels in en uit. De poes begon haar poot schoon te maken. Boos staarde hij naar de grond waar het muisje nog steeds lag. 'Ik kan mijn prooi heus zelf wel vangen hoor!'Zei hij verontwaardigt terwijl hij het muisje weg schoof. Waarna hij zijn oren hoog in de lucht stak kijkend of hij gepiep hoorde. En ja hoor, heel zacht hoorde hij gepiep. Hij spitste zijn oren en opnieuw hoorde hij geluid. Hij draaide zich om, en zag een klein muisje. Hele langzaam stond hij op zonder geluid te maken. Maar ja hoor, dat moest hem weer overkomen. Hij stapte opeen ienieminie takje, maar het was wel een takje. KRAK! de muis rende ommidelijk weg, richting Tailpoppy. Woedend rende hij achter het beest aan. Bijna ving hij het toen hij voor de tweede keer die dag tegen de poes aanbotste. Verward schudde hij zijn hoofd. Bah! Dat moest nou were net hem overkomen. De poes had nog een vraag gesteld maar hij had geen tijd gehad om te antwoorden. Nu wel, de muis was toch al weg. Een beetje kattig gaf hij antwoord, hij vind de poes dan wlel leuk, maar zijn mislukte vangst minder. 'Inderdaad Thunderclan, kan je dat niet ruiken?' Antwoordde Firelion een beetje chagrijnig.

"The fire of the lions is shining bright upon me"