Problems keep building up..

Inkmask's lange pels golfde in de stromen lucht die over het windclan territorium bliezen, genadeloos, niet stopbaar. De deputy zuchtte zachtjes en liet zijn blauwe ogen over het territorium glijden. Een gerustgestelde zucht gleed uit zijn mond, het rolde in een klein wolkje door de lucht om vervolgens te verdwijnen in de lichte ochtendnevel. Inkmask had echter geen last van de nevel, hij kende het territorium goed genoeg... De jonge kater strekte zijn spieren eventjes en had besloten voor de patrols eventjes te laten wachten. Het kon geen kwaad. Hij had even een moment voor zichzelf nodig. Zwijgend keek de kater eventjes naar de lucht, zijn oren iets naar achter gedraaid. "Ivyflower..." Zuchtte hij zachtjes, "Waar heb je me mee opgezadeld..." Hij liet zijn kop met een frons hangen. Ivyflower, een jonge windclan poes en één van zijn beste vrienden had haar jeugd met haar ervandoor laten gaan en was bezwangerd geraakt door een rogue. Ze had Inkmask gesmeekt de vader te spelen. Maar nu was ze dood... En zat hij met een kit die niet van hem was. Ondanks dat zou hij het nooit toe kunnen geven, het was nu sowieso er te laat voor. Hij zuchtte zachtjes en stapte zachtjes door.

{OPEN}

Hij had zich die avond heerlijk opgerold in zijn nestje van mos. Dat zijn mentor Angelvoice voor hem had gemaakt toen hij naar de den was verhuist. Nu was het al ochtend, en werd hij gewekt door het gezang van de vogels. Hij werd dus erg vroeg wakker, maar dat maakte hem niet veel uit op dit moment. Hij sliep niet vaak, had veel energie en was niet snel moe. Hij keek kort naar de plek waar zijn mentor Angelvoice lag en glimlachte kort naar haar. Ook al kon ze hem waarschijnlijk niet zien omdat ze nog sliep. Stilletjes liep hij naar de voorraad kruiden. Zijn ogen gleden over alle kruiden heen, en hij merkte al snel op dat het aantal goudsbloem weinig was, en het tijd werd dat hij nog wat meer ervan moest gaan halen. 'Ik ben zo terug.' Fluisterde hij naar Angelvoice, om haar niet wakker te maken of te storen in haar slaap of dutje. Hij liep de den uit en knikte vriendelijk naar elke kat die hij tegen kwam. Hij was een vriendelijke kater, iemand die niet snel kwaad werd, maar een sterke geloofwaardige stem had. Hij kon bevelen wanneer het nodig was, vooral als een patiënt lastig was dan was zijn stem erg handig. Hij grinnikte zachtjes en liep door de uitgang. Hij liep langs het gebied dat Angelvoice hem had aangewezen waar hij Goudsbloem makkelijk kon vinden. Het was natuurlijk makkelijk te vinden, maar dan toch gebruikte hij vaak haar tips. Ze was tenslotte zijn mentor, en daar moest hij naar luisteren wat er ook gebeurde. Hij had een heel bosje goudsbloem in zijn bek, alles netjes verpakt zoals hij Tinderpaw had zien doen. Zij had hem iets geleerd toen, iets wat Angelvoice hem nog niet had geleerd, en wat volgens hem ook niet meer nodig was. Plots hoorde hij vaag stemmen van andere katten, zijn oren gingen overeind. Hij had wel tijd om even te kijken wie daar waren, niet? Hij stapte op de stemmen af en zag al snel Thornpaw en Inkmask staan. Hij glimlachte en ging zitten. Hij legde zijn kruiden naast hem neer zodat hij kon spreken. "Goedendag Inkmask, Thornpaw." Sprak hij uit. Zijn blauwe ogen op de twee gericht. Thornpaw leek lichtelijk beschaamd te kijken naar Inkmask, maar hij lette er gedeeltelijk niet op. Het had geen zin om het nu te vragen, dat was zinloos.