so little kit [aleen voor Honeyfur. en Wolfkit]

Leafblade liep door de Windclan en voelde dat er iets dicht bij was. Hij keek omzig heen en keek weer recht voor uit. Hij rende even een stukje en keek weer om zig heen weer geritsel het rook als een windclan kat of poes. Hij ging weer naar voren en ging zitten en keek naar boven naar de lucht. En zegt ik heb altijd pech Starclan altijd help me,en toen ging het regenen. Leafblade ging onder een steen zitten en wachten,en had veel muizen die naar de Windclan moesten toen het eindelijk was opgehouden ging hij naar de Windclan en kwam in het Windclan gebied en bracht de muisjes er natoe. Leafblade was trouwens een hele kleine warrior die best goed kon jagen behalven op ruzachtige konijnen en vogels veder kon hij het wel. Hij was vaak eenzaam en hoorde weer geritsel hij ontblote zijn nagels en zette alle zintuigen in werking en wachte op de aanval.

so little kit [aleen voor Honeyfur. en Wolfkit] Wolfkit-2

Rustig opende Wolfkit haar oogjes. Ja vandaag was het zo ver, de grote dag! Piepend zei ze zacht tegen haar moeder 'Mamie ik ga even naar buiten oke?' Ze stond op en wankelde rustig naar buiten.Zo dit gaat lastig dacht ze. Stapje voor stapje kwam ze dichterbij de uitgang van de den. Ze wist niet echt goed hoe de buitenwereld eruit zag maar daar kwam ze nu snel genoeg achter. Ze merkte het niet eens en voelde nu al een windbriesje langs haar vacht gaan. Ja ze was buiten! Ze keek om zich heen en zag allemaal van die grote katten staan. Wow hopelijk word ik later zo groot dacht ze bij zich zelf. Haar wankelpasjes werden minder terwijl ze haar kleine oortjes gespitst hield. Ja bang was Wolfkit wel maar ze moest zich wel gedeisd houden voor de grote katten. Zonder maar ook een opmerking te tonen liep ze verder. Dit was wel spannend zeg! Toen ze bij een bosje kwam sprong ze erin en keek voor zich uit. Er zat een lichte kater met ontblote nagels. Wolfkit rende naar de kater toe en piepte zacht 'Doe me alsjeblieft geen pijn. Dit is mijn eerste bijzondere dag. Dit is namelijk de eerste keer dat ik buiten ben!' Een kleine glimlach verscheen terwijl ze wild met haar pluimstaart zwiepte.

(Mijn eerste keer om een kitten te spelen dus het zal niet erg kloppen)

[/color]

so little kit [aleen voor Honeyfur. en Wolfkit] Wolfkiton

so little kit [aleen voor Honeyfur. en Wolfkit] 6p819u

sorry honeyfur.

Leafblade zag dat het een kit was terwel Leafblade even groot was. De kit sprak: 'Doe me alsjeblieft geen pijn. Dit is mijn eerste bijzondere dag. Dit is namelijk de eerste keer dat ik buiten ben!' Ik doe je geen pijn zegt Leafblade. Hij keek haar aan en gaf haar een kopje en zij je moed terug je nest in want anders word je moeder ongerust. Hij pakte Wolfkit op bij haar nekvel terwel ze even groot waren. Hij liep door hij hoorden nog meer geritsel hij ging renen en kwam aan in een bosje en zij je weet toch wel de weg naar je mam sprak Leafblade. Hij keek de kit aan en ging veder zonder de kit. Hij ging in sluip mode om een muisje te vangen voor Wolfkit.

so little kit [aleen voor Honeyfur. en Wolfkit] Leafbladeosg

Wolfkit keek nog eens een keer lief naar de kater. Zal hij haar sparen of doden? Even later hoorde ze een stem zeggen 'Ik doe je geen pijn' Opgelucht haalde Wolfkit adem en zei dankbaar 'Bedankt ik dacht nou echt dat ik er was geweest.' Het zonnetje begon te schijnen terwijl er hier en daar wat vlinders vlogen. Wolfkit voelde dat de kater haar een kopje gaf en zei weer verder 'je moed terug je nest in want anders word je moeder ongerust' Terug ik ben er pas net. Ze voelde zijn tanden in haar nekvel. 'Maar ik ben pas net buiten.' Ze legde haar oortjes plat tegen haar kopje aan en voelde dat de kater begon te rennen. Wat was er nou toch aan de gang? 'je weet toch wel de weg naar je mam?' Hij keek Wolfkit even aan en liet haar los. Snel gaf ze een klein knikje en zag dat de kater verder begon te lopen in een sluiphouding. Had hij iets te eten ontdekt lekker, Maar eerst moet de clan eten dat was een regel zei haar moeder altijd. Toen ze de kater even niet zag belande er een klein wit met rode vlinder op haar neusje. 'HA..HA...CHU!' Het vlindertje vloog weg en Wolfkit sprong in de lucht om het vlindertje te vangen. Mis dacht ze. Speels speelde ze verder met de vlinder maar ook wachtend op de kater..

Leafblade had een muis gevangen en ging terug en zag Wolfkit spelen. Hij ging naar wolfkit en pakte haar op en bracht haar naar een schuil plekje het was kei hard aan het hagelen,hij gaf Wolfkit het muisje en zij ik heb al 3 muizen gevangen voor de clan en gebracht en nu moed je etenen sprak hij,en daarna breng ik je terug naar je moeder hij hoorden nog een geluid. Hij zad onder een afdakje van hout waar soms water door heen kwam. Hij keek naar de kit en zij zie je hoe mooi de wereld is en de lucht en meer. Hij had een glimlach het was best grapig hij was even groot als de kit.

Wolfkit hoorde wat voetstappen dichterbij komen. Verschrikt draaide ze haar kleine kop om en keek naar de kater. 'Jij bent het maar gelukkig. Ik zou me rot hebben geschrokken als jij het niet was.' Ze voelde dat de kater haar weer oppakte en naar een schuilplekje bracht. Na elke druppel werd Wolfkit wat natter en vroeg 'Wat zijn die natte dingen?' Even later voelde Wolfkit de grond weer met haar pootjes een hoorde de kater zeggen 'ik heb al 3 muizen gevangen voor de clan en gebracht en nu moed je etenen sprak hij,en daarna breng ik je terug naar je moeder' Wolfkit keek de kater aandachtig aan. Mocht dit wel? Ze haalde haar schouders op en boog zich over het muisje heen en beet erin. Ja dit was lekker. Ze beet het vlees eerst fijn en slikte het dan een voor een door. Toen ze het muisje al voor de helft had opgegeten keek ze naar de kater. 'Zie je hoe mooi de wereld is en de lucht en meer.' Wolfkit keek met haar zwarte oogjes naar de kater en zei blij 'Ja ik ben echt blij dat ik dit mag meemaken zeg. In mijn dromen droom ik ervan om een lieve maar ook sterke poes te worden. Hoe zit het met jou?' Ineens schoot haar wat te binnen ze wist zijn naam niet eens! Rustig sprak ze verder 'Wat is je naam? Mijn naam is Wolfkit en ik denk altijd vanwege mijn naam dat er ergens binnen in mij een wolf schuilt.' Kon ze deze kater nou vertrouwen of niet?
Ach ja ze had nu toch alles verteld dus kon ze maar beter gaan slapen. Wolfkit liep naar de kater toe en legde haar kopje in zijn vacht. Ze sloot haar oogjes en zei nog snel 'Vertel me alles later maar...' Ze gaf nog een laatste beweging en viel toen in een diepe slaap.

(Je mag Wolfkit in jou post wel wakker maken Very Happy

)

'Ja ik ben echt blij dat ik dit mag meemaken zeg. In mijn dromen droom ik ervan om een lieve maar ook sterke poes te worden. Hoe zit het met jou?' sprak de kitten en zij daarna 'Vertel me alles later maar...' en ze viel in een diepen slaap. Hij zij ik ben Leafblade de kleinste kat van de Windclan en ik droom niet ik ben in de windclan gekoomen door mijn veraad en meer maar dat vertel ik niet. Hij zad naast Wolfkit en gaf haar een kopje hij ging staan en wachte tot het regen was afgelopen binnen die tijd was het al nacht. Hij keek naar buiten het was ijskoud hij ging dicht bij Wolfkit liggen,hij hield haar warom anders zouw ze dood gaan hij keek naar haar en wachte dat ze reageerde.

Wolfkit hoorde nog een stem zeggen voordat ze in slaap viel 'Ik ben Leafblade de kleinste kat van de Windclan en ik droom niet ik ben in de windclan gekoomen door mijn veraad en meer maar dat vertel ik niet.' Dat antwoord bleef maar opkomen maar uiteindelijk hoorde ze niks meer ze droomde. Leafblade? Leafblade? Wolfkit schrok zich rot toen er een hond naast haar stond? Hij gromde en gromde en Wolfkit verroerde zich niet. Vaarwel Leafkit dit was echt een leuke maar ook bijzondere dag die ik nooit zal vergeten.... Ze sloot haar ogen en bidden tot te sterrenclan; O Sterrenclan dit was echt een van de mooiste dagen van mijn hele leven. Ze voelde hoe de hond haar bij haar buik pakte en steeds dieper vroeg. Trots keek ze naar Leafblade en sprak verder met wijze woorden; Succes Leafblade. En laat de sterrenclan goed over je waken! PLots werd Wolfkit wakker door een warm gevoel. Leafblade ben jij dat? Blij stond ze op en sprong op de kater. Ze duwde hem omver en zei 'Leafblade! Wat ben ik blij om jou weer te zien. Je wilt echt niet weten wat ik nu net heb gedroomd zeg! Er zat een hond naast me en die...Vermoorde mij..' Wolfkit slikte even en schudde met haar kopje. BOEM! Wolfkit sprong naar achteren en verstopte zich achter de kater. Toen ze er niks meer van horde vroeg ze piepend 'W..Wat was dat Leafblade? Het klonk zo eng.' Het was best wel raar voor haar. Eerst het warme gevoel met het oranje ding aan de lucht. En nu ijskoude druppels en dag mooi ding. 'Leafblade mag ik je nog een klein vraagje stellen? Wie had je verraden? En waarom ging je dan naar de windclan?' Ze liep naar de kater toe en zei zacht 'Bedankt Leafblade jij bent mijn eerste vriend...'

(Begin steeds meer inspi. met haar te krijgen Smile

)

De kit klonk supper bang 'W..Wat was dat Leafblade? Het klonk zo eng.' zij de kit. Leafblade antworde het was maar de bliksem het doed je niks. Hij gaf de kit een kopje. 'Leafblade mag ik je nog een klein vraagje stellen? Wie had je verraden? En waarom ging je dan naar de windclan?' Ze liep naar de kater toe en zei zacht 'Bedankt Leafblade jij bent mijn eerste vriend...' zij de kit. Leafblade keek haar aan en wilde het echt niet vertellen. Leafblade keek Wolfkit aan en zij ik hoef het niet te vertellen,hij keek de kit aan en wilde het niet vertellen. Ik wil je vriend heel graag zijn sprak hij en gaf haar een kopje en ging dichter tegen haar aan liggen. Hij was blij maar niet supper blij en zij kom we moetten dichter bijer het schuil plekje in hij tilde haar kort op en ging dichter bij haar liggen.

Wolfkit keek nog steeds vragend naar de kater. Waarom antwoorden hij niet op haar vraagje? Even alter hoorde ze toch een antwoord 'ik hoef het niet te vertellen.' Ze haalde haar witte schouders op en begon rondjes te lopen. Waarom wilde hij het niet vertellen? Zat hem wat dwars of niet? Allerlei vragen bleven maar opkomen maar ze kon ze niet allemaal in een keer stellen dus begon ze er maar met een 'M..Maar waarom wil je het niet vertellen Leafblade? Vind je me soms niet...Aardig of vertrouw je me niet? Voor als je het wil weten ik kan echt wel geheimen bewaren hoor.' Wolfkit deinsde achteruit en keek naar de kater. Ze was met de belangrijkste vraag begonnen domme ik! 'Sorry Leafblade als jij het niet wilt hoeft het echt niet hoor...' Oke voor haar was het duidelijk, nooit maar dan ook ever nooit moest je beginnen met de moeilijkste vraag van al. Dat was dus echt wel duidelijk geworden. Wolfkit verzamelde al haar moed weer en zei verder 'Oke Leafblade kan ik verder vragen stellen? Mijn 2e vraag; Vind je het leuk in de windclan of zou je het liefst willen verbannen worden?' Nadat ze de vraag had gesteld hoorde ze nog een antwoord van de kater. 'Ik wil je vriend heel graag zijn' Zonder maar ook na te denken rende ze naar de kater en duwde hem om. Ze klom op zijn buik en zei speels 'Heb je zin om te spelen Leafblade?' Ze sprong van zijn buik en haalde uit naar zijn oor en beet er speels in.

'M..Maar waarom wil je het niet vertellen Leafblade? Vind je me soms niet...Aardig of vertrouw je me niet? Voor als je het wil weten ik kan echt wel geheimen bewaren hoor.' sprak de kit tegen Leafblade. Leafblade keek de andere kant op en zij ik hoef niks aan een kit te vertellen en je bent wel aardig. 'Sorry Leafblade als jij het niet wilt hoeft het echt niet hoor...' zij de kit daarna,en de kit was nog niet klaar met haar gesprek 'Oke Leafblade kan ik verder vragen stellen? Mijn 2e vraag; Vind je het leuk in de windclan of zou je het liefst willen verbannen worden? Leafblade gaf haar een kopje en sprak ik vind het geweldig in de windclan. Hij keek naar de druppelde regen. 'Heb je zin om te spelen Leafblade?'zij de kit. en begon al te spelen Leafblade deed gewoon mee en dieuwde de kit onver en zij wij zijn een want iedereen is met elkaar verbonde kit. Hij keek de kit aan met een glimlach.

Wolfkit hoorde de kater zeggen 'ik hoef niks aan een kit te vertellen en je bent wel aardig.' Ze haalde opgelucht adem en beet gewoon door. Zou Leafblade willen spelen met een kit of vond hij zichzelf daar veel te goed voor? De regen werd wat minder terwijl Wolfkit daar maar zat met Leafblade. Even voelde Wolfkit een kopje met een stem die zei 'ik vind het geweldig in de windclan' Ze liet een trotse glimlach verschijnen en zei 'Jij stoute Leafblade.. Je trekt me de woorden uit mijn mond!' Opeens voelde hoe de sterke poten van de kater haar omduwde. 'wij zijn een want iedereen is met elkaar verbonden kit.' Verboden? Wat bedoelt ie nou weer? Ze keek met een schuin kopje naar Leafblade en vroeg zacht 'Wat is verboden Leafblade? Bedoel je soms dat we een met elkaar zijn en dat we voor elkaar op komen?' Deze kater kon ook wel goede woorden uitbrengen waar Wolfkit natuurlijk weer niks van kon begrijpen. Er schoot haar wat te binnen de kater lag nog steeds op haar. Wolfkit probeerde met haar voorpoten de kater weg te duwen maar dat lukte niet. Nadat ze dat had geprobeerd draaide ze met haar kop en schoot weg. 'Yes Leafblade ik ben vrij!' Ze begon heen en weer te springen van opwinding en geluk. 'Mijn eerste ontsnapping! Nu weet ik ook hoe dat moet Leafblade!' De eerste dag voor haar en nu al zo veel geleerd van de kater. Wat kon ze wel niet allemaal aan haar moeder gaan vertellen. Ze was zo diep aan het na denken dat ze niet eens in de gaten had dat de regen al op gehouden was.
Toen ze niks meer hoorden vroeg ze aan Leafblade 'Zullen we maar gaan Leafblade? De regen is allang opgehouden hoor.' Ja dit was echt te gek! Wolfkit rende de schuilplaats uit en keek naar Leafblade 'Kom je nog jij slome?' Ze ging zitten en wachten geduldig af.

'Wat is verboden Leafblade? Bedoel je soms dat we een met elkaar zijn en dat we voor elkaar op komen?'vroeg de kit aan sprakelijk. We zijn alemaal uit een kat en een poes gekoomen we zijn verbonden want zo ging het door sprak hij. De kit was blij dat ze was ondsnapt,Leafblade keek haar aan met een big smile.'Zullen we maar gaan Leafblade? De regen is allang opgehouden hoor.' zij de kit die nog steets blij was. Nee want het is nacht zij hij voor de grap, 'Kom je nog jij slome? zij de kit. Ik ben niet sloom hoor zij hij. Leafblade rende achter de kit aan en pakte de kit bij zijn nek vel en ging veder. Op een tijd rook hij bloodclanners hij keek om zig heen en zag dat het donker was dit was een slecht teken dacht hij.

Wolfkit zat nog steeds te wachten op Leafblade maar hoorde hem eerst zeggen 'We zijn alemaal uit een kat en een poes gekoomen we zijn verbonden want zo ging het door' Ze keek hem met een schuin kopje aan. Wat bedoelde hij daar nou weer mee? Bedoelde hij soms dat we geboren worden als kit en als we later groot zijn zelf kittens make? Ja dat moest het wel zijn! Dacht Wolfkit in zichzelf. Ze knikt een keer met haar kopje en zag een smile op Leafblade's gezicht uitgedrukt. Ja vandaag kon Wolfkit lachen en spelen dit was echt een superleuke dag voor haar. 'Nee want het is nacht' Nacht hoe komt hij daar nou weer op? En waarom dan niet weg gaan? Mam zal wel doodsangst uitstralen! 'Leafblade we moeten echt gaan. Anders word mama echt ongerust om mij hoor..' Wat moest ze doen, in haar eentje gaan? Ze werd onderbroken door een stem die zei 'Ik ben niet sloom hoor' Gelukkig ze konden dus misschien wel gaan. Ze zag dat de kater haar bij haar nekvel pakte en verder droeg. Moest hij mij nou weer op pakken? Ik kan huist nu wel lopen hoor... De kater keek om zich heen en Wolfkit besloot het maar ook te doen. Ze zag alleen en paar bomen, struiken en wat vogels die rondjes boven hun hoofd zaten te vliegen. Moest dat nou echt zo eng zijn? 'L...Leafblade wat is er? Wat heb je geroken..' Ze hield haar mond verder dicht een keek naar de kater. Was er echt iets ergs aan de hand. Waren er buitenstanders of vergiste ze zich zo snel? 'Leafblade ben je versteent geef is alsjeblieft antwoord.' Piep! Piep! Piep! Wolfkit hoorde dat het steeds beter begon te klinken. Piep! Piep! Piep! Ze keek nog eens goed naar het beest en siste er tegen. Een later vloog het weg en was het niet meer zichtbaar. Wolfkit haalde opgelucht adem en zei 'Gelukkig Leafblade ik dacht echt dat we eraan gingen door dat beest wat dat piep geluidje maakte..'

leafblade keek om zig heen,hij hoorde de kleine stem van wolfkit: 'Gelukkig Leafblade ik dacht echt dat we eraan gingen door dat beest wat dat piep geluidje maakte..' Leafblade had alles gehoort maar hij rook nog steets een bloodclanners geur hij spande zijn spieren en liet de kit los. Hij hoorde geritsel zouden toch ons als doel hebben dacht hij,hij sprong en liep veder zonder de kit. Hij dacht als de kit vrij wilt dan is het best,hij keek om naar Wolfkit en liep er terug natoe. Hij keek weer omzig heen maar dan merkt hij dat het geen bloodclanner was maar een hond,hij sprong op en werd in zijn rug gebeten door het beest het bloed spat op de grond,Ga weg little kit riep Leafblade.