Take a sniff over here!

Onderwerp: Take a sniff over here! wo 8 aug 2012 - 15:46

_{Ze plantte haar witte voet in het rubberen vel van de slang en wierp hem krachtig weg. Het lichaam slingerde door de lucht, en plofte neer op de grond. Raar genoeg leefde het dier nog, maar kroop het weg. Als een verslagen kat liet de slang Firevoice achter. Haar blik volgde het dier nog wel, maar ze verroerde geen vin. Een klein wolkje rolde over haar lippen als een zucht. Dat was in ieder geval beter dan dat ze gebeten werd. Het zou niet goed afgelopen zijn dan. Ze verzette haar gedacht er van en sprong van de klein berg aarde. Ze bekeek haar poot en ontdekte dat 'ie er nogal waterig uitzag. Ze bukte haar voorover en gleed met haar roze tong over de vuile plekken. Het proefde echter helemaal niet goed. Het had een bitter smaakje. Nadat ze klaar was spuugde de kattin de smaak weg en draafde ze op een kalmerende pas voort. Er was niet echt iets te zien, maar vaak zag je erover, of zat dat gene heel goed verstopt. Firevoice hield halt toen een geluid haar aandacht wekte. Weer slingerde een slang over de grond. Deze kon misschien wel kleiner zijn, ze droegen allemaal het zure gif in zich. Meteen stond de Thunderclan kattin in vecht houding, en sprong ze met vlijmscherpe klauwen op het ding. Het duurde deze keer niet echt lang of ze doorboorde zijn soepele lichaam. De adder was opslag dood. Triomfantelijk keek ze op het roerloze dier neer. Als ze wou kon ze hier een grapje mee uithalen. Nee, dan zou ze op een on-verantwoorde warrior lijken. Ze wierp het ding ergens waar niemand er last van zou hebben, en ging vervolgens zitten. Haar poot zag er spijtiggenoeg weer niet goeg uit. Met fijngeknepen ogen begon ze haar voet weer te wassen. het proefde bitter, zuur alles wat vies was. Gal rees op in haar keel. Maar ze negeerde het. Dit was niet het moment om aan smaak te denken. Na een paar tellen was het genoeg voor haar en zette ze de witte poot weer op de grond. Nadenkend over wat ze nu zou doen wandelde Firevoice over de plek heen. Steeds heen en weer. Haar ogen op niets gericht, en haar gedachten op niets gefocust. pure verveling was dit. Hier kon je niks anders doen dan met adders vechten. Heel leuk hoor. Net toen ze op het punt stond terug te keren dreef de Thunderclan geur haar neus binnen. En in haar ooghoek ving ze het kleine gestalte van een leerling op. Iets meer geintresseerd draaide ze haar hoofd en liep in de richting van de kat. 'Hoi Scarpaw, wat brengt jou hier? Hoor jij niet aan het trainen te zijn?' Haar blik stond scherp, en haar woorden waren fel. Maar ze was echter niet echt kwaad op hem. Gewoon nieuwsgierig..

+Scarpaw}

Zachtjes trippelde de jonge poes door het bos. Ze keek omhoog, naar de hoogste punten van de bomen. De poes keek weer voor zich uit, en liep door, tot een geur haar neus binnen drong. Al snel herkende ze de geur van muis. Een beetje onhandig zakte de poes in jachthouding, en besloop de muis, maar toen ze de muis in het zicht had, had de muis haar ook al gezien, en rende weg. Scarpaw zuchtte. Hopelijk zou ze op een dag wel een goede jager zijn. De poes liep verder, maar negeerde de geur van prooi; die zou ze toch niet kunnen vangen. Na een stuk lopen kwam ze bij een paar rotsen, waar ze een paar slangen tussendoor zag kronkelen. Ze was bij de slangenrotsen, had ze door. Ze had wel vaker van deze plek gehoord, maar ze was er nog nooit geweest. Ook de geur van een ThunderClan poes was te ruiken. 'Hoi Scarpaw, wat brengt jou hier? Hoor jij niet aan het trainen te zijn?' klonk er fel. Scarpaw had al snel gevonden waar de stem vandaan kwam. Een scherpe blik stond in de ogen van de rood witte poes. "Hallo Firevoice, Ik was gewoon aan het lopen, en kwam hier terecht." bracht Scarpaw naar buiten. Ze keek de ThunderClan poes een beetje zenuwachtig aan.

_{Haar gezichtsuitdrukking was nog steeds niet veranderd. Een ijskoude blik stond in haar ogen gegrift. "Hallo Firevoice, Ik was gewoon aan het lopen, en kwam hier terecht." Ze zou toch wel beseffen dat dat heel ongeloofbaar klonk hé? Haar ogen in de hare en ze las dat de apprentice beetje zenuwachtig begon te worden. Mooi zo, dan heeft ze het besef misschien toch. De rood/witte Thunderclan warrior liet haar houding vallen in ging zitten. Vervolgens krulde ze haar staart over haar poten en begon te piekeren hoe ze dit het beste zou moeten aanpakken. Firevoice snoof, en begon luidruchtig te praten. 'Je weet toch dat het hier gevaarlijk is? Je zou zo kunnen aangevallen worden door een adder. En zo te zien ben je nog té jong om hun gif aan te kunnen. Je zou al doodvallen voor je het kamp bereikte.' Misschien klonk het wat grof en beledigend, maar ze zei het voor Scarpaw's eigen bestwil. Je kon ook zien aan de glans in d'r ogen dat ze het ongerust bedoelde. Firevoice stond weer op en begon te ijsberen. Wat zou ze kunnen doen als de apprentice plots begon te protesteren? Ze kon d'r nog iritanter maken dan, maar misschien moest ze beter zwijgen? Wild schudde ze haar hoofd en hield het erbij dat dit het beste was voor Scarpaw. 'En nu je toch hier zit te niksen kunnen wij beter op patrouille gaan. De zonnerotsen zijn nog niet gecheckt en ik verwacht wel dat die waterratten van de Riverclan het niet konden weerstaan om daar zo gezegd een kijkje te nemen. En dan kan ik je vaardigheden eens bezien.' Ze snoof, end acht aan wie de mentor was van Scarpaw. Was dat niet Whispersong? Die begrijpt de plichten van een mentor ook niet echt, blijkbaar .. Of ze kom d'r vrijaf gegeven hebben.. Haar gouden ogen keken weer naar Scarpaw en ze stopte met ijsberen. 'Ben je klaar om te vertrekken?'}

Scarpaw keek de poes aan. "Je weet toch dat het hier gevaarlijk is? Je zou zo kunnen aangevallen worden door een adder. En zo te zien ben je nog te jong om hun gif aan te kunnen. Je zou al doodvallen voor je het kamp bereikte." het klonk wat grof beledigend, maar aan de glans in de ogen van de poes zag ze dat ze het zei uit ongerustheid. Scarpaw wist niet wat ze moest zeggen tegen Firevoice. "H-het spijt me, Firevoice." zei ze dus maar zachtjes. "En nu je toch hier zit te niksen kunnen wij beter op patrouille gaan. De zonnerotsen zijn nog niet gecheckt en ik verwacht wel dat die waterratten van de Riverclan het niet konden weerstaan om daar zo gezegd een kijkje te nemen. En dan kan ik je vaardigheden eens bezien." Scarpaw knikte. "Okee, Firevoice." zei ze zachtjes. Firevoice snoof. De goude ogen van de poes keken weer naar Scarpaw. "Ben je klaar om te vertrekken?" Scarpaw knikte. "Ja Firevoice."

_{"H-het spijt me, Firevoice." Hmm. Kende deze leerling dus wel een klein beetje dicipline? Na een tijd gewacht te hebben nam ze de richting aan van de Zonnerotsen, en begon te draven. Scarpaw moest maar volgen, vond Firevoice. De verse geuren bleven gewoon in de lucht hangen. Het woud had al een hele warme tijd achter de rug, en het was blijkbaar nog helemaal niet over. Ze was wel onder de indruk. Hoe al dat prooi kon overleven. Hoe moest het zijn? Dat je elke dag bang wakker word, en wanneer je naar buiten d-gaat je de kans krijgt om gevangen te worden? Een zachte rilling rolde over haar ruggengraat toen ze daar over na dacht. Nee, ze waren veilig in dit woud, of niet dan? Toen ze middenweg waren stond Firevoice even stil, en snoof de lucht op. Nog geen geur opgevangen van enige vissenratten in de buurt. Firevoice had wel degelijk respect voor de andere Clans, behalve als die niet op hun eigen gebied kunnen blijven. Als ze ooit zo'n domme vlooiezak te pakken kon krijgen op de zonnerotsen, tja dat haar/zijn beste dag niet worden.}