Nen koro nen koro nen koro ni...{Open}

_{Nen koro nen koro nen koro ni
Beware beware, pay attention
Big jaw is coming to steal crying children
A rugged body
Sharp fangs
Watch out, big jaw is coming to steal crying children

Een jonge poes, haar ogen blauw als de lucht, liep tussen de ranke bomen en planten van het Thunderclan territorium heen. Haar staart, ietwat pluiziger dan de rest van haar slanke lichaam, hing in een tevreden boog vlak boven de grond. Waar ze heen ging? Dat wist ze zelf niet. Strawberry was een dromer, haar blik was tevreden. Haar melkwitte met donkerdere vlekken gekleurde pels viel op tussen de bomen, maar ze was nu toch niet aan het jagen. Misschien dat ze naar de zonnenrotsen ging... Ze voelde zich eigenlijk wel... Vrolijk. Zachtjes begon ze te neuriën en uiteindelijk met een zachte maar heldere stem te zingen, een liedje dat haar tante altijd voor haar zong, samen met een verhaal over een groot monster. "Nen koro, nen koro, nen koro ni. Beware, beware, pay attention... Big jaw is coming to steal crying children. A rugged body... Sharp fangs.. Watch out, Big Jaw is coming to steal crying children..." Zong ze zachtjes. Ze hield plotseling op toen ze struiken hoorde ritselen en keek met een voorzichtige blik op.

{Open}}

Nen koro nen koro nen koro ni...{Open} T4W3e3N

Stamps
Nen koro nen koro nen koro ni...{Open} PS18GM0

Nen koro nen koro nen koro ni...{Open} W0qAlxR

Nen koro nen koro nen koro ni...{Open} EjrsROF

Nen koro nen koro nen koro ni...{Open} FWu1gsf

Nen koro nen koro nen koro ni...{Open} D85Fpr8

Met kleine, haastige pasjes liep Sunpaw door het grote bos dat deel uitmaakte van het ThunderClan territorium. Haar zachte, witte pootjes maakten nauwelijks geluid op de bedekte bosgrond. Een zacht zuchtje ontsnapte uit haar mond. Ze was nu al een tijdje apprentice, maar een training had ze nog niet gehad. Niet één. Inmiddels had ze het territorium zelf onderzocht en ze wist nu te meeste plekken goed te vinden. Toch wilde ze trainen. Ze wilde leren vechten, verdedigen, jagen... Ze wilde meer doen dan doelloos door het territorium struinen en mos verschonen! Een zacht, gefrustreerd piepje ontsnapte uit haar mond. Ze begon wat harder te lopen, richting de Zonnerotsen. Het was een aardig eind, maar misschien was er wat prooi. En heel misschien zou ze wat vangen.. Ze schudde voorzichtig haar hoofdje. Nee, prooi vangen zat er niet in als ze niks geleerd had. Ze wist dat er katten waren die als kitten al konden jagen, maar daar zat zij niet bij. Maar dat maakte niet uit, natuurlijk had ze haar andere talenten nog. Zoals.. Wat eigenlijk? Ze kon aardig hard lopen, maar daar bleef het dan wel bij. En stil zijn, dat kon ze ook goed. Beter dan praten, eigenlijk. Sunpaw was een verlegen poesje die nogal verlegen en kritisch over zichzelf was. Ze vertraagde haar pas wat en begon voorzichtig over de bosgrond heen te lopen. Haar hoofdje hield ze naar beneden en ze bestudeerde de grond eens goed. Er lagen veel takjes en eikels, daar moest ze niet op gaan staan. Ze lette zo op de grond dat ze de rest niet meer opmerkte. Toen ze een geritsel naast haar hoorde schrok ze op en rende ze keihard de andere kant op, recht een struik in. Nouja, een struik door. Aan de andere kant van de struik stopte ze en keek ze om zich heen. Ze was op een open plek beland, op weg naar de Zonnerotsen. Hier stonden nog bomen. En een gevlekte kat. Sunpaw kreeg het warm op de rond haar wangen. "Ik, uhm.. Sorry!" Mompelde ze vlug en ze maakte al aanstalten om weer weg te gaan.

Nen koro nen koro nen koro ni...{Open} Sunpaw

♥:

Strawberry's pels rees geruisloos iets overeind, haar oren draaiden iets naar achter en haar houding werd iets gespannener. Ze stond licht op haar tenen, waardoor ze als het nodig was rap kon wegspringen of zelfs kon aanvallen. Haar ogen had ze iets samengeknepen en haar klauwen waren nog net niet uitgeklapt. Een kat kwam uit de struiken geknald en Strawberry sprong al naar voren om uit te halen. Misschien was het paranoïde angst, misschien kwam het omdat ze net een kinderliedje had gezongen over een monster maar ze was gespannen. Ze knipperde echter verbaasd met haar ogen toen ze zag dat het alleen maar een apprentice was. Strawberry maakte een kleine sprong achteruit om wat meer afstand te creëeren tussen haar en de jonge apprentice. Vlug nam Strawberry het jonge katje in zich op, haar neus kon haar al vertellen dat het van haar eigen clan was. Dus dat zat sowieso al goed. Het was Sunpaw, een nog nieuwe apprentice als Strawberry het goed had. Maar waarom was dit jonge poesje met haar rode pels zo gehaast geweest. "Sunpaw!" Miauwde Strawberry ietwat geschrokken. "Waarom zo'n haast? Is er iets mis?" Strawberry sprak haastig, aangezien de poes tegenover haar al aanstalte maakte ervandoor te gaan. Strawberry zag er echter bezorgd uit, haar oren iets naar achter gedraaid en haar hoofd iets scheef houdende. Haar blauwe ogen volgden elke beweging van Sunpaw.

Stamps
Nen koro nen koro nen koro ni...{Open} PS18GM0

Langzaam draaide Sunpaw zich om, haar oren een beetje naar achter gedraaid, haar hoofdje wat lager dan normaal. Nu ze beter rook merkte ze dat de kat voor haar Strawberry was. Natuurlijk was het Strawberry, of iemand anders van haar Clan. Wat had ze dan gedacht? "Ik uhm," begon ze zacht, "Er was een geluid, en, ik dacht.." Wat dacht ze eigenlijk? Waarschijnlijk was het geluid alleen maar een prooidier geweest. "Laat maar.." zei ze nog zachter en ze keek naar de grond. Haar staart omlaag, haar oren naar achter. Het liefst zou ze langzaam weglopen en het allemaal vergeten, maar dat kon nu niet. Had ze maar weggerend toen ze de kans kreeg! Had ze maar gedaan alsof ze Strawberry niet had gehoord! Maar daar was het nu te laat voor. Ze wilde Strawberry niet aankijken, maar ze dwong zichzelf het wel te doen. Haar hoofdje ging iets meer omhoog en haar groene ogen keken afwachtend naar boven.

♥:

Strawberry's hoofdje was wat nieuwsgierig en bezorgd scheef gaan hangen. Haar blauwe ogen volgden elke beweging van de jonge poes en haar oren had ze iets naar achter gelegd. Voorzichtig zette ze een pasje naar voren. "Sunpaw..?" Vroeg ze voorzichtig, toen de poes zich omdraaide en een beetje een hakkelig verhaal begon, maar die ook even abrupt weer stopte. Voorzichtig glimlachte Strawberry uiteindelijk. "Rustig nu maar Sunpaw..." Miauwde de jonge poes met een warme stem. "Het geeft niets, als apprentice moet je avonturen najagen. Je mag desnoods fouten maken. Het geeft niet." Ze streelde eventjes bemoedigend met haar staartpunt over Sunpaw's schouder en glimlachte warm. Hierna werd haar glimlach een beetje plagerig. "En... Was het spannend?" Vroeg ze, nog altijd op dezelfde warme toon. Ze was dol op jonge katten, vaak nog zo onschuldig en vrolijk. Ooit zou ze zelf wel van die jonge pluisjes willen hebben, maar nu was ze er nog niet klaar voor. Nog wat te jong naar haar smaak. Ze was nog maar net een warrior. Maar toch, er was niks mis met dromen, of niet? Zij vond van niet. "Hoe gaat je training trouwens Sunpaw?" Vroeg Strawberry vervolgens en ze hield haar hoofdje weer wat schuin. De jonge poes ging in een soepele beweging zitten, duidelijk interesse tonende in Sunpaw. Waarom ook niet? Om eerlijk te zijn kon Strawberry niet eens meer herinneren wie de mentor was van het jonge poesje...

Stamps
Nen koro nen koro nen koro ni...{Open} PS18GM0

Listen this while readin'

_{Voorzichtig knikte Sunpaw. Spannend was het zeker geweest, al had een andere kat dat misschien niet gevonden. Maarja, zij was nu eenmaal Sunpaw, dus zij vond het spannend. "Hoe gaat je training trouwens Sunpaw?" vroeg Strawberry aan haar. Een verbeten uitdrukking verscheen op Sunpaws gezichtje. "Niet zo goed," miauwde ze, "Ik heb nog niet één keer getrained!" Dat was zeker waar. Maar... Misschien kon Sunpelt daar wel niks aan doen! "N-niet dat dat erg is, hoor.." Voegde ze er zachtjes aan toe. Ze ging zitten en keek Strawberry met haar grote, groene ogen aan. Eigenlijk vond ze het heel fijn dat ze nu bij Strawberry was, ze vond haar wel aardig. Ze schuifelde een beetje met haar witte pootjes over de bosgrond, terwijl ze een besluit nam. "I-Ik ben bang dat ik het niet kan.." zei ze. Meteen kreeg ze er spijt van. Wat zou het Strawberry kunnen schelen?}

Sorry kort D:

♥:

_{Strawberry richtte haar blauwe ogen voorzichtig op de zongekleurde apprentice. Ze wilde de apprentice niet van streek maken of nerveus met haar blik. Om eerlijk te zijn, was Strawberry enkel bezorgd om de jonge poes, niet boos of wat dan ook. "Niet zo goed," miauwde Sunpaw, Strawberry had onmiddelijk spijt dat ze het gevraagd had. Wat als ze een gevoelig onderwerp of iets dergelijks had aangesneden? De jonge poes legde haar oren iets achteruit. "Ik heb nog niet één keer getrained!" Oef... Dat deed pijn. Dat moest vast moeilijk zijn voor de jonge apprentice. "N-niet dat dat erg is, hoor..." Voegde de apprentice eraan toe. "Nee, geeft niet, geeft niet," Miauwde Strawberry haastig, de poes steelde voorzichtig met haar staart over Sunpaw's rug om haar te kalmeren. "Je moet gewoon naar Sunpelt toelopen anders, vragen of ze wil trainen." Miauwde Strawberry, "En als ze dat niet wil, dan moet je maar naar mij toe komen," Miauwde ze vervolgens warm met een knipoog. "I-Ik ben bang dat ik het niet kan.." Miauwde Sunpaw vervolgens. Strawberry schudde met haar kop. "Spreek niet zo, je kan het heus wel, kijk eens naar hoe snel je al bent, toen je door die struik heen rende, ik dacht dat ik aangevallen werd door een volleerde clankrijger." Miauwde ze vriendelijk tegen de apprentice. "Alles begint klein, maar iedereen kan het met genoeg oefening. Jij ook, ik denk jij vooral."}

Stamps
Nen koro nen koro nen koro ni...{Open} PS18GM0