Well, you're cool.

Onderwerp: Well, you're cool. za 29 sep 2012 - 14:51

G O L D T A I L

De zon scheen hoog aan de hemel. Maar langzaam voelde Goldtail druppels op zijn vacht. Elke stap verder werden de druppels meer en ze werden zwaarder, totdat het hard ging regenen. Goldtail keek omhoog en zag een regenboog. Als er iets was wat hij iets minder haatte dan Thunderclan katten was dat de regenboog wel. Hij was zo liefelijk en vrolijk. Argh... Een paar minuten later verdween de zon en langzaam ook de regenboog. Een donder drong zijn oren binnen. En dat was dan iets waar hij van hield. Onweer, bliksem en een donkere hemel. "Hello Darkforest. Good work. Zei hij terwijl hij omhoog keek. Al was hij wel bang dat het plezier gauw over zou gaan omdat hij zich bij de Owl Tree bevond en naar de Rogue plaatsen wou gaan. Hij maakte zijn pas langzamer om langer te genieten, maar veel hielp het niet. De donder, regen en bliksem waaide over. Even gaapte Goldtail. Moe was hij zeker, maar als hij wou slapen zou hij dit liever bij de Rogue plaatsen doen. Hij liep naar de weg en ging aan de zijkant lopen. Tweevoeters doen ook goed werk, dit liep wel fijn, maar niet te lang. Hij stak de brug over en ging daarna op de grens van het Thunderclan kamp lopen. Verder liep hij langzaam omdat hij moe was, en wachtte tot hij zijn bestemming bereikte.

Een paar minuten later bevond hij zich op de Rogue plaatsen. Zijn lievelingssteen viel hem op waar hij naartoe raasde, en hij sloot zijn ogen. Maar een pas verstoorde zijn slaap. Hij spitste zijn oren en keek om zich heen.

[DAMIAN]

KLIK OF JE ONTMOET ME VUISTEN:

Onderwerp: Re: Well, you're cool. za 29 sep 2012 - 19:37

Het regende hard. Dikke druppels bekleedden zijn vacht en dropen langzaam naar beneden. Dit was een van de nadelen van zo'n halflange vacht. Je kon het nooit goed drogen en vatte dan kou. Een grom verliet zijn bek en hij schudde zich weer eens uit. Het goede gedoe hiervan was wel dat niemand zijn geur nog kon ruiken bij deze regen. Het zou alle sporen van zijn aanwezigheid wissen. Dit klaarde zijn slechte humeur echter niet echt op. Hij bevond zich nu ergens bij de Twolegplace, nog aardig ver weg van zijn eenmalige kamp. De bomen waren gesnoeid en gaven niet veel dekking tegen de regen. En hij had nog een lange weg om te gaan. Daarom versnelde hij zijn pas en begon te rennen. Des te eerder hij thuis kwam, des te eerder hij zich beter voelde. Zonder verder na te denken volgde hij het onbekende pad en liet de weg bepalen door een paar mijlpalen die hij had onthouden. Zo kwam hij vast wel thuis.

Hijgend kwam hij tot stilstand, bijna was hij er. Maar een figuur had zijn aandacht getrokken. Met een druipende vacht kwam hij dichterbij en kon nog net de Rogue geur ruiken. Zijn blik bleef echter emotieloos en zonder angst kwam hij dichterbij. Deze kater was gaan slapen bij een steen en had hem blijkbaar ook opgemerkt. Damian gaf hem een koel knikje en hield zijn kopje schuin. Wat moest die nou hier? Maar toch bewonderde hij de kater wel omdat deze gewoon was gaan slapen in onbekend gebied. Maar misschien niet vor hem.

It's like a droplet, falling from the sky ~

Onderwerp: Re: Well, you're cool. zo 7 okt 2012 - 15:09

G O L D T A I L

Een langharige kater kwam langs. Hij keek naar hem. Zijn ogen opende hij fel. "Uhmm... Hoi ?" Zei hij. De geur was niet goed te ruiken maar er zat een Rogue luchtje aan. Fel zei hij het niet, of het een goede of slechte Rogue was boeide hem niet. Als hij hem besprong wist hij niet wat hem te wachten stond. Toch zag hij iets slechts in zijn ogen. Een luide gaap kwam uit zijn bij, waarbij zijn bleke tanden goed te zien waren. Hij sluitte zijn ogen lang en opende ze weer.

Hij rolde om en stond op. Goldtail sprong van de steen en ging voor de kater weer zitten. "Dus.. Wie ben jij ?" Zei hij. Eigenlijk was hij best nieuwsgierig wie hij was. Hij zag er stoer uit , en Goldtail wou zo snel mogelijk weten wie dit was.

KLIK OF JE ONTMOET ME VUISTEN:

Onderwerp: Re: Well, you're cool. zo 7 okt 2012 - 15:41

De vreemde kater opende zijn ogen. Damian zat stil, zonder een spier te bewegen. "Uhmm... Hoi ?" Kwam eruit als antwoord. Nogmaals bewoog Damian niet. Hij voelde geen enkele drang om antwoord te geven op iets wat geen vraag was. Ook al werd het als een vraag gesteld. Kalm begroef hij zijn pootjes in de aarde en voelde de koude korrels tussen zijn klauwen glijden. Zijn licht getinte ogen bestudeerden de andere Rogue kalm en hij verborg iedere emotie die hem te binnen schoot. Niet dat die er waren, maar toch. Een erg sterke Rogue kon zelfs daar doorheen boren. Na een tijdje kwam er weer bewegen vanaf de andere kant. De kater rolde om en nu kon Damian hem in actie zien komen. Het was een aardig gespierde kater en zou een sterke vijand of vriend maken. Vervolgens ging de Rogue op een steen voor hem zitten. "Dus.. Wie ben jij ?" Een licht nieuwsgierig toontje was te horen in zijn stem. Damian keek even opzij, bijna verwachtend dat er iets zou gaan bewegen. Maar er kwam niets. "Ik? Mijn naam is Damian." Zei hij kalm en probeerde het zo net mogelijk te laten klinken. Bijna alle katten zagen hem aan als een rustige Rogue die niemand stoorde. Maar zodra hij iemand zag die hij echt haatte zou hij er alles aan doen om diegene het leven zuur te maken. Toch deed hij dit meestal niet zelf. Nee. Hij liet het werk voor zich doen, zodat hij op geen enkel manier gepakt kon worden. Snel schudde Damian zijn kop en keek de kater weer aan. "En wat is jouw naam als ik dat dan vragen mag?"

It's like a droplet, falling from the sky ~