Lightmoon raasde door de bosjes, haar hoofd moest helder worden ze zichzachde tussen de bomen door, sprong over plassen en maakte haarscherpe bochten, maar het ging niet het lukte niet, waarom? Kwam de gedachte in haar op waarom? Omdat je alleen bent, antwoordde een stemmetje in haar hoofd. Helemaal alleen, ging het treiterig door, alleen, echode het in haar hoofd, helemaal alleen. Ze remde het scheelde geen haar of ze was tegen die boom geknald. Langzaam keek ze rond zich, ze was op een plek met veel mos en de bomen maakten een dak van bladeren boven haar hoofd waar de middagzon doorheen scheen. "Oké," zei ze tegen zichzelf, "zo alleen ben je niet alleen vandaag." Maar net vandaag voelde ze dat ze iemand nodig had om mee te praten. Ze haalde haar schouders op ze vond wel iemand, met haar laatste krachten klom ze in de boom en plofte zich op een tak neer en nu wachten dacht ze alleen maar wachten.
een beetje een raar verhaal, onduidelijk, maar ik heb er maar wat van gemaakt. Je moet op de aanhalingstekens, de comma's en de hoofdletters goed letten. Alles wat rood is heb ik even verbeterd.
Onderwerp: alleen 
di 2 okt 2012 - 17:52
Dankjewel Droppaw!
