Lightmoon slofte door het bos aaaaaaaaaaaaarrrgggggghhh ze stote een woedekreet uit. Ze had weer een van die dagen waar ze gewoonweg alles kon aanvallen. Lightmoon bedaar ! Sprak ze zichzelf toe. Normaalgezien had ze een rustig karakter maar ja, je kon niet altijd rustig blijven. Haar bruine ogen gleden over het landschap,de zon scheen door de bladeren heen en verlichtte de dauwdruppels van op de bladeren. Daar zocht ze niet naar, ze keek verder,daar ! Die boom zou het worden. Ze liep er naartoe, raakte met haar neus de wortel van de boom aan en murmelde: sorry dat ik dit doe. Toen begon ze, ze boorde haar klauwen in de boom en klom tot het topje van de boom en weer terug. heen en weer,heen en weer. Ze bleef het doen tot ze uitgeput zich op het mos liet vallen, zo die woede was er wel uit. met vergeefse moeite hees ze haar overijnt en schudde de bladeren uit haar vacht. Het werd bladkaal. Ze merkte tussen het struikgewas iemand op. Niet staren sprak een stemmetje in haar hooft, ze liet haar blik langs de struiken dwalen. Gelukkig er was niemand meer dan die eene kat. Kom maar ik zie je zei ze kalm.
tips zijn welkom !
Onderwerp: woede 
ma 15 okt 2012 - 20:46
)
