I can't hold it in much longer

_{Hoe lang moest ze deze deze vernedering nog ondergaan! Een grauw verliet haar lippen terwijl ze wild met haar poten sloeg in haar slaap. Het was allemaal zijn schuld als hij nooit had gesproken over liefde nooit haar hart had gestolen was ze nu niet vol verdriet in haar hart achter gelaten. Medicine Cat geweest of niet het deerde haar niet meer. Ze verlangde naar wraak een wraak erger dan hem aanvallen en de vader van haar kittens vermoorden.. Nee dat zou iets zijn dat Emberstorm nooit zou kunnen doen. En zeker niet met hem. Ze zou geen bloed aan haar klauwen krijgen van dat miezerige schepsel dat ze ooit haar Soulmate had mogen noemen.

Zacht knipperde de calico poes en trok met haar oren voor haar amber kleurige ogen zich opende door een felle zonnestraal die haar gezicht verlichtte. In haar hart had ze het besloten het was genoeg. Meer als genoeg haar hart was zwaar en met elke dag moeten liegen tegen haar steeds ouder wordende kinderen met elk woord dat ze sprak brak haar hart beetje bij beetje meer en meer, het was tijd dat haar Clan de waarheid leerde..

Krachtig kwam ze omhoog tot ze op haar poten stond en na een snelle lik over haar schouderblad stapte ze uit de den even keek ze naar de lucht die rood was van de opkomende zon. Een nieuwe dag.. Een dag die geen ander ooit meer zou herinneren als 'normaal' met snelle passen sprong ze naar de rotswand waar het nest van haar Leader en hun Medicine Cat lag en ging in het midden staan waar Hollystar normaal sprak. "Vergeef me Hollystar.." Fluisterde ze zacht in richting van de den van haar Leader voor ze naar de katten keek die verbaasd opkeken. "Katten van Windclan ik heb jullie iets te melden!" Haar stem galmde vol kracht ze kon het gewoonweg niet langer inhouden met de dood van hun geliefde Deputy wist ze dat ze dit niet in mocht houden er liep een verrader onder hen ze durfde ook wel te wedden dat de kater zijn rang had opgegeven omdat hij de schuld niet aankon. Maar hij kon niet weglopen van haar. Niemand zou haar zoiets ooit kunnen aandoen.

"Vele van jullie hebben je afgevraagd van wie ik kittens heb gekregen zeven manen geleden ik heb het nooit verteld maar vandaag zal ik niet langer liegen tegen mijn kittens en jullie!" Haar ogen gleden naar haar kittens en ze sprong naar beneden. "Jullie vader.." Sprak ze zacht en keek de gehele clan aan vanaf haar niveau. "Is onze vorige Medicine Cat Leopardstrike met wie ik een relatie had voor een lange tijd tot hij vlak voor hij afstand deed van zijn rang me achter liet!" Haar stem galmde over het kamp en ze draaide haar kop naar Leopardstrike glijden. Heel even gleed er een smerige glimlach over haar lippen voor ze haar kop draaide richting Hollystar. "You'll take it from here.." Fluisterde ze zacht en keek haar kittens aan zich afvragend hoe hen daar ooit op zouden reageren..}

|Emberstorm|
I can't hold it in much longer 2hgbc46

Wishpaw rende op het WindCanCamp af. Ze had een goede vangst en wilde die laten zien aan Leafblade. `Katten van de WindClan, ik heb jullie iets te melden!' galmde de stem van Emberstorm Wishpaw tegemoet toen ze door de ingang van de Clan wandelde. Iedereen verzamelde zich voor Emberstorm. Wishpaw legde haar vangst op de prooistapel en ging naast Leafblade zitten. `Wat is er aan de hand?' vroeg ze aan hem. `Vele van jullie hebben je afgevraagd van wie ik kittens heb gekregen zeven manen geleden. Ik heb het nooit verteld, maar vandaag zal ik niet langer liegen tegen mijn kittens en jullie!' Bij die woorden keek Emberstorm naar haar kittens. `Jullie vader...' Emberstorm keek nu de hele Clan rond. `Is onze vorige Medicine Cat Leopardstrike, met wie ik een relatie had voor een langere tijd. Tot hij voor hij afstand deed van zijn rang en mij achter liet!' Hoorde Wishpaw daar niet een vleugje boosheid? Vast wel, iemand die in de steek is gelaten moet wel boos zijn! dacht Wishpaw. Emberstorm fluisterde nog iets, maar dat kon ze niet verstaan. Hoe kan Leopardstrike haar zoiets aandoen?! Verdriet vulde Wishpaws hart. Waarom zijn katten toch zo slecht? vroeg ze zich af. Boos krulde ze haar staart om haar poten, om de andere niet te laten merken dat ze uit boosheid de grond aan het bewerken was met haar nagels.

Stamps! & more:

Wishclaw ~ Treeleaf ~ Daykit* ~ Hate

_{Verveeld staarde de poes een beetje voor zich uit, het was ook altijd hetzelfde. Iedereen was weg en er gebeurde niks. Helemaal niks. Even zuchtte ze zacht en keek ze het kamp rond. Ze moest toegeven dat ze eigenlijk ook helemaal nergens zin in had, maar dat maakte niks uit. Ze lag hier en ze verveelde zich. Dat was wat telde. Rustig sloot Linepaw haar ogen en zag het beeld van de kater weer voor haar, waarna een lichte glimlach haar gezicht sierde. Ze wist wat het was, ze wist dat het niet mocht, niet kon. Maar het kon haar niet schelen. Dit was iets wat je toch niet kon tegenhouden, dus... Plots schrok ze op van een stem die luid door het kamp te horen was. Direct zat ze recht, kijkend naar waar het geluid vandaan kwam. "Katten van Windclan ik heb jullie iets te melden!" had er geklonken. Het was niet Holly's stem geweest, die had ze wel herkend. Het was iemand anders, wat zou er zijn. Voorzichtig kwam ze dichterbij en zag toen Emberstorm op de plaats staan waar Holly normaal sprak. Wel benieuwd naar wat de poes te zeggen had, kwam de apprentice nog wat dichterbij. "Vele van jullie hebben je afgevraagd van wie ik kittens heb gekregen zeven manen geleden ik heb het nooit verteld maar vandaag zal ik niet langer liegen tegen mijn kittens en jullie!" sprak ze en sprong naar beneden. "Jullie vader.." Sprak ze zacht, maar ze hoorde het, want heel ver zat ze er nou ook weer niet vandaan. De poes keek de hele clan weer aan, waarna ze haar stem weer luid door het kamp liet galmen, "Is onze vorige Medicine Cat Leopardstrike met wie ik een relatie had voor een lange tijd tot hij vlak voor hij afstand deed van zijn rang me achter liet!" Even schoten de apprentice haar ogen het kamp door, op zoek naar de Ex-medicine cat. Waar was hij? Aan de ene kant vond ze dat het niet kon, maar aan de andere kant zat zij nu met een gelijkaardig probleem, alleen dan niet met een Medicine cat, maar met een Bloodclanner. Maar ze snapte Emberstorm wel, het feit dat hij haar had achtergelaten, was erg. Natuurlijk was hij nooit ver weg geweest, maar ze wist wat de poes bedoelde. Ze zweeg en haar ogen bleven in de richting van Leopard kijken. Eigenlijk wist ze niet goed wat ze hierop moest antwoorden. Het feit dat iedereen er nu van wist was al beschamend voor Leopard. Verdiende hij wel meer? Waarschijnlijk volgens Ember wel, maar iets roepen of zeggen erover durfde ze niet.}

Don't ~~cry~~ because it's over, but smile because it happened.

Xx:

_{Met een vijandige blik in haar ogen stapte ze het Windclan kamp binnen en smeet de prooien die ze zonet had gevangen op de prooistapel. "Katten van Windclan ik heb jullie iets te melden!" Meteen keek ze op en staarde ze recht richting een Queen die ze herkende als Emberstorm. Great, blijkbaar op het verkeerde tijdstip terug gekomen. Dacht ze bij haarzelf en trippelde richting de plek waar ze altijd stond wanneer Hollystar iets te vermelden had. Echter was het niet Hollystar maar Emberstorm die deze keer iets wou zeggen. Had die eigenlijk wel toestemming van hun Leader? Ach, wat maakte het uit. Geïrriteerd liet ze haarzelf zakken tot zithouding en keek met een verveelde blik in haar groene ogen naar de calico Queen. "Vele van jullie hebben je afgevraagd van wie ik kittens heb gekregen zeven manen geleden ik heb het nooit verteld maar vandaag zal ik niet langer liegen tegen mijn kittens en jullie!" Ja, kittens, geweldig.. Wat maakte haar het nou uit wat er met haar kittens was of wie hun vader mocht zijn? Niks. "Jullie vader.." Ja, kom op. Als je a zei moest je ook b zeggen. "Is onze vorige Medicine Cat Leopardstrike met wie ik een relatie had voor een lange tijd tot hij vlak voor hij afstand deed van zijn rang me achter liet!" Prachtig verhaal, hart verscheurend zelfs. Ze wiebelde verveeld met haar oren en ging weer rechtstaan om vervolgens richting de Apprentice den te wandelen. Al leek dat niet echt een geweldig idee te zijn op het einde want enkele leerlingen snauwde haar toe dat ze moest weggaan. 'Stik toch in jullie eten.' Murmelde ze zacht en strompelde weer weg. Haar ogen gleden even over het kamp maar bleven toch duidelijk haken bij het gestalte vaan haar 'ex'- zus. Linepaw.. Dacht ze walgend in haarzelf en ging op een afstandje van haar zus vandaan zitten. Haar concentratie lag even bij de kater genaamd Leopardstrike. Zou hij zich verdedigen of was het echt de waarheid van Emberstorm zonet had gezegd?}

Life passes us without us knowing it,
I can't hold it in much longer EUCl0Oq

without us living it