Stuck~

K // Y // R // A

Kyra sprong van de bank af en gleed met haar pootjes uit door de gladde grond waar haar huis bazen altijd op rond liepen. Kyra ging recht op staan en rende op een rollend balletje af, maar weer gleed ze uit. Ze sloeg een bocht in, en gleed weer uit. "Stom balletje, pest mij niet zo," riep ze boos naar het balletje toe. En toen ze sprong, wist ze eindelijk het balletje te pakken. Ze sloeg met haar poot er op en rende er weer achter aan. Toen hoorde ze haar huis baas op haar af lopen. Haar baas zei iets, maar Kyra had zo de vermoedens dat haar baas even weg ging. Kyra liet haar baasje haar over d'r kopje aaien en keek haar toen na. Kyra vroeg zich af hoe lang ze dit keer alleen was. Ze liep door een half open duur heen en trippelde naar haar voeder bakje. De bruine zachte slijmerige stukken die in een soort saus zaten vond ze niet lekker. Ze staarde er naar en met tegen zin begon ze het spul op te likken. Na een lik of vijf stopte ze en staarde ze rond. Toen zag ze een rat in het hoekje van de kamer zitten. O, dat was die rat weer, die rat die haar altijd pestte, echt, ooit ging ze dat beest vangen, zeker weten. Ze sloop onhandig richting de rat, en toen ze sprong schoot de rat weer weg, ze begon te rennen, de rat schoot onder de kast waar Kyra zelf net niet onder paste, en toen zat ze vast, haar kopje zat vast onder de kast. Ze zette haar voorpoten tegen de kast aan en probeerde zich zelf los te trekken, maar dat lukte niet. Ze bromde en probeerde zich los te krijgen, maar dat lukte niet.

--Open // katten kunnen gewoon het huis binnen komen, de keuken raam staat namelijk open~

Wanna play a game?
You can get it~

K // Y // R // A

Met haar pootjes, die lang niet sterk genoeg waren probeerde haar kopje los te trekken onder de kast vandaag. De rat de keek haar nog even aan, en Kyra had echt het gevoel dat die rat haar zat uit te lachen. Kyra siste en bleef zich zelf maar los proberen te krijgen. Moest ze nou echt wachten tot Alise thuis was? Kyra liet zachte klagende miauwtjes horen en toen hoorde ze een plof achter zich. Haar kleine zwarte staart werd helemaal dik en haar nek haartjes stonden ook overeind. Het klonk niet als de deur van waar haar huis mens altijd door naar binnen kwam. Het klonk meer als een vreemde kat die door het raam heem was gesprongen. En toen voelde ze tanden in haar nek fel. De poes trok harder dan zij zich zelf met haar pootjes weg had willen duwen en haar kop schoot onder de kast vandaag. Ze schoot een stukje naar achteren en strompelde overeind. Ze schudde met haar kop en haar kleine behaarde oortjes gingen langzaam naar achteren toen ze de vreemdeling zag. Het was een kat van de buiten wereld, een plek waar ze nog maar één keer was geweest, en dat was toen ze in een kooi had gezeten weg gereisd van haar vader en moeder. "S-sorry dat ik hier ben. Ik schrok van het geblaf van een hond, het was niet mijn bedoeling jouw huis te betreden." Ze negeerde de excuses van de poes en haar lippen krulde op tot een hypere glimlach. "Jij bent een kat van de buiten wereld!" Riep ze uit met een grijns. Ze sprong op en rende onhandig een rondje om de poes heen en ging toen weer voor haar stil zitten. "Hoe is het in de buiten wereld? Is het echt zo groot als mama had verteld, en is er ook van dat groene spul dat mama gras noemt? En is er ook van dat bruine zand achtig spul dat op dat slijmerige voer lijkt dat mama modder noemde?" Sloeg ze in één adem tuig uit. Haar staart zwiepte speels heen en weer, ze vroeg zich af waar haar huis mens was, en wanneer ze terug kwam, maar in ieder geval was ze nu niet alleen.

Wanna play a game?
You can get it~

K // Y // R // A

De kat herhaalde haar vraag als het ware en Kyra bleef gewoon zo goed als geduldig wachten. Meteen er na begon Kyra vragen er uit te halen als of Kyra gewoon niet hoefde te ademen. "Het is er koud en vol met viervoeters, enorme beesten die ook als huisdier worden gehouden door de mensen." Begon de poes haar vragen te antwoorden. Kyra luisterde terwijl haar staart speels heen en weer zwiepte. Haar ogen waren groot van enthousiasme. "Er is gras.. En modder. Maar de modder is niet zo leuk hoor, het is heel vies en kleverig en daarna stoppen je baasjes waarschijnlijk meteen in hun bad en wassen ze je tot je schoon bent." Kyra trok een vies gezicht toen de poes dat zei. "Klinkt toch minder spannend dan ik had gedacht," mompelde Kyra. "Hoe groot zijn die viervoeters? En hoe zijn ze er uit?" Gooide Kyra er toen meteen weer uit, helemaal terug in haar enthousiasme. Kyra stuiterde als een stuiter bal heen en weer. "Ik hou niet zo van de buitenwereld, het is me te druk.." Vertelde Little. "Hmmm... Zijn er nog meer katten daar? En is het waar? Bestaan er katten die in het woud leven die andere katten op eten?" gooide Kyra er meteen uit. Dat had ze ook eens gehoord toen had een vriendin van haar huis mens een kat mee genomen die had verteld over katten die in het woud leefde en andere katten aten als ze geen andere eten konden vinden. Voor Kyra klonk dat als een spannend avontuur. Zij wou ook eens een kat etende kat ontmoetten. Kyra was tenslotte toch veel sterker. "Ik ben Little, en jij?" Stelde de poes zich voor. "Ik ben Kyra, mijn mama zei dat dat zwarte vacht betekende," zei ze met een grijns. Haar moeder was een tabby kat met een witte tint, haar vader was helemaal zwart. Maar haar vader had ze maar één keer gezien, dat was toen haar moeder naar buiten was gegaan, en toen had Kyra haar vader van uit de andere kant van het raam gezien toen ze nog bij haar moeder woonde. Stiekem miste ze haar moeder nog wel, en dat was nu ook te merken. Eigenlijk was Kyra veel te jong om niet meer bij haar moeder te zijn.

Wanna play a game?
You can get it~

K // Y // R // A

Kyra was een beetje teleurgesteld in wat er was verteld over de grote buiten wereld. Ze wou het zo graag eens mee maken, al dat spannende, vogels die buiten rond vlogen, muizen en andere knaag dieren waar je mee kon spelen, en andere katten die nieuw waren en je kon ontmoetten, of misschien wel een actie vol gevecht! Haar grote broer die nog wel bij haar moeder leefde had allerlei spannende verhalen verteld over grote katten die gevaarlijk waren en die hij had bevochten om zijn tuin te beschermen. Kyra zuchtte, eigenlijk miste ze haar familie wel. Haar moeder, haar broer, haar vader, iedereen die daar in Engeland leefde, zo hadden haar ouders hun thuis genoemd, Engeland. En daar wou ze weer naar toe. She wants to go back to England... "Het ligt eraan wat voor persoon je bent, Kyra. Je zult het later zelf wel merken wanneer je oud genoeg bent om naar buiten te kunnen." Sprak Little. Kyra keek haar aan. "Dus ik kan het wel leuk vinden?" Het was meer een opmerking dan een vraag. Meteen er na vroeg Kyra naar die viervoeters waar Little het over had gehad. Kyra was daar ook wel naar nieuwsgierig. "Nou.." Begon Little. "Honden hebben niet echt dezelfde lengte. Je hebt kleine honden, honden van een gemiddelde lengte en hele grote honden. De kleine honden zullen ongeveer net zo groot zijn als een volwassen kat, de grote honden zullen heel hoog boven een volwassen kat uitsteken." Sprak Little. "Bedoel je met honden, viervoeters? Dat klinkt best wel eng," sprak ze terwijl ze een beetje met haar pootjes heen en weer schuifelde. Meteen er na gooide Kyra de vraag over boskatten er uit. Katten die in de bossen voor bij de mensen plaats. "Nee," sprak Little. Kyra keek haar vragend aan en voelde dat er nog meer aan ging komen. Ze keek Little aan met een nieuwsgierige blik, ook lag er plezier in haar blik. Ze vond het heel leuk om daar dingen te luisteren die zij nog moest ondervinden. "Er gaan inderdaad verhalen van rond, dat het monsterlijk grote katten zijn de andere katten eten. Kannibalen worden ze ook wel genoemd door vele katten hier. Maar.." Kyra luisterde naar Little's verhaal en ze vroeg zich af wat er komen ging. Waren die katten dan net zo lief als de huis katten hier? "Ik heb er ooit een ontmoet. Het was geen kannibaal, het was geen katten eter, maar gewoon een kat die samen in een groep woont. Ik heb over haar clan gehoord, Thunderclan genaamd. Het klonk allemaal zo geweldig, Je kunt het je vast niet voorstellen. Het zijn katten die al vele generaties in het bos wonen, samen met nog enkele clans. Wonderbaarlijk dat de meesten katten hier nog niets daarover weten." Kyra's bek viel bijna open. "Ik wil dat ook! Ik wil ook naar het bos toe!" Sprak ze vrijwel meteen. "Wanneer je wat ouder bent, wil ik je wel meenemen naar een prachtig gebied?" Vroeg de poes. Kyra's ogen begonnen te fonkelen van plezier en verlangen. "Vind je dat oké?" Vroeg Little. Kyra grijnsde breed uit. "Dat lijkt me geweldig!" Riep ze uit waarna ze op sprong en een rondje van plezier rende. "Waar woon jij eigenlijk?" Vroeg ze. Wanneer ze het huis uit mocht wou ze Little vaker zien. Want het zou misschien niet vaak voor komen dat Little hier zou komen. Of ze zouden dingen moeten afspreken. Dat zou vast wel gebeuren. Ze hoopte dat haar huismens nog lang weg bleef. Want ze vond dit geweldig, met een andere kat zijn. Alleen zijn was helemaal niet leuk.

Words: 601 Mood: Studious Company: Little

Wanna play a game?
You can get it~