:. Scream it out .:

Onderwerp: :. Scream it out .: za 29 dec 2012 - 15:03

Ze wierp een angstige blik over haar schouder en versnelde het ritme van haar passen. De sterke vossen geur prikte in haar neusgaten maar ze negeerde de stank en liep gewoon door. Al had ze nu een serieuze voorsprong en zou dat beest haar waarschijnlijk niet meer kunnen inhalen, het risico was te groot dus vertraagde ze niet. Op adem komen kon ze wel nog een andere keer doen, veiligheid voor alles. Haar donker amberkleurige ogen stonden wagenwijd open toen ze de vierboom in zicht kreeg. Zou dat oranje dier haar echt helemaal tot hier volgen? Als ze het niet fout had dan moest die al een tijdje de achtervolging hebben opgegeven. De Shadowclan kattin kwam glijdend tot stilstand en nam de omgeving in haar op. Ze schudde nog steeds een beetje paniekerig haar hoofd en slikte even. Het zag er allemaal vredig uit, en ook het geluid van haar rennen van daarnet stierf weg en liet een doodse stilte achter. De witte poes schudde haar vacht en liet haar blik over de vele struiken en bomen glijden. Het beste was dat die vos haar al niet meer op de hielen zat. Aangezien Ivyleaf niet echt de beste vechter was zou ze dat echt nooit overleefd hebben. Het gedacht dat ze vandaag misschien wel zou gestorven zijn zweefde door haar kop terwijl ze een paar stappen naar voren nam. Ze wurmelde haar fijne lichaam door één van de struiken en kwam uit bij een redelijk groot veld. Ze herkende het veld als de plek waar alle Gatherings plaats hielden. Ooit was ze hier geweest als Apprentice, en ook nog een keertje toen ze net Warrior was geworden. Al had ze de reusachtige bomen al vaker gezien, het fascineerde haar nog steeds. In het Shadowclan territorium waren de bomen nog lang niet zó groot. Ze ging zitten en draaide haar kopje wat naar rechts toen ze een verse Skyclan geur rook. Wie weet was ze niet de enigste die achtervolgd werd door een vos?

Wintersoul

Onderwerp: Re: :. Scream it out .: zo 30 dec 2012 - 11:41

_{Een sidderede zucht rolde haar longen uit, terwijl ze snel voort zette. Schichtig keek ze om zich heen, maar er was niets of niemand meer te zien. Met een langzamere pas liep ze verder, nog steeds rond zich heen kijkend. Je wist maar nooit wat voor vreselijke katten hier rond zouden lopen... Haar helder blauwe ogen gleden over de inmens grote bomen, die aan bijde zijden van haar lichaam voorbij rezen. Een bekende geur sloop haar neusholte in. De geur van een verse prooi, al ontweek ze die maar al te graag. Ze hield absoluut niet van jagen, misschien dat ze daarom wel geen waardige clankat zou zijn. Ze was veelste klein voor een warrior, en vele vergleken haar met een apprentice. Maar ze stook daar verder geen engergie meer in, ze moesten het zelf maar weten. Met opgeheven voetstappen liep ze verder, in de richting van de vierboom. Haar lichaam bewoog gelijkmatig heen en weer, op het tempo wat ze nu al een tijdje aanhield. Plots dook ook de geur op van een vos die het territorium in was geslopen, waarna ze zich vlug achter een struik verborgen hield. Ze had werkelijk geen idee van welke kant deze geur kwam, wel wist ze dat ze zich beter even kon verbergen. Deze sluwe beesten was de een van de grootste vrees van vele clankatten, dus ook die van Wintersoul. Na een tijdje te hebben gewacht nam de geur weer snel af, en vervolgde ze haar weg. Nog steeds bang dat deze vos plotseling tevoorschijn zou komen natuurlijk. Door deze geur herkende ze ook de geur van een Clankat, vermoedelijk Shadownclan. Deze katten waren nooit haar favoriete katten geweest, al wist je nooit met wat voor soort kat je te maken zou hebben. Ze volgde de bewegingen van deze poes vanaf een afstand. Het was een langharige, witte kat, ongeveer hetzelfde als Wintersoul haar uiterlijk. Maar deze kattin leek ergens van geschrokken te zijn, dat was duidelijk te zien aan de stand van haar ogen. ’Wat is er?’ vroeg ze gespannen, waarna ze steeds dichterbij kwam.}

WINTERSOUL
:. Scream it out .: Wintersoul1sig

Winter must be cold for those with no warm memories.

Onderwerp: Re: :. Scream it out .: zo 30 dec 2012 - 12:16

Ze vernauwde haar donkere ogen die gevuld waren met onbegrijpelijke angst toen ze een spierwitte kat in zicht kreeg. Zij moest de oorzaak zijn van de verse Skyclan geur die ze zonet rook, aangezien de markering van die Clan aan haar vacht plakte. ’Wat is er?’ Ivyleaf verstarde even toen de poes sprak. Waarom zei die iets tegen haar? Het was verboden om met katten van vijandelijke Clans te praten, nietwaar? Of nee, het was verboden om vriendschap te sluiten met iemand uit een andere Clan. Ach, welke van de twee waar was maakte haar niks uit. Maar geen haar van haar lichaam dacht eraan om aardig, of zelfs nog maar neutraal te doen tegen de Skyclan kattin voor haar. "Dat zijn jou zaken niet." Miauwde ze, lichtelijk duidelijk makend dat ze niet van plan was om enige informatie te lekken. Er waren katten die zichzelf loyaal noemde. Maar voor Ivyleaf ben je pas loyaal wanneer je je écht aan de krijgscode hield. Niet zomaar zeggen dat je de regels volgde, maar ze ook werkelijk respecteren! De melkwitte Shadowclan poes legde haar oren in haar nek en ontblootte haar nagels. Ze zag er niet echt uit alsof ze iemand kwaad zou doen, echter maakte ze zich wel groot tegenover de kat. Je wist maar nooit wat die van plan was. Wat had zij eigenlijk te zoeken bij de vierboom? De dwang om te vragen wat ze hier deed was groot, maar toch stelde ze die vraag niet. Het zou dan misschien overkomen alsof ze van plan was om aardig tegen haar te doen. Of dat ze vriendschap wou sluiten. Nee, ze zou loyaal blijven aan haar Clan, maar wat die Skyclanner van plan was, Starclan mocht het weten..

Onderwerp: Re: :. Scream it out .: ma 31 dec 2012 - 20:06

_{Met stomheid geslagen deed Wintersoul weer een paar passen achteruit. Je wist maar nooit wat voor poes dit zou zijn, voor het zelfde geld een of ander monster! En ze zat absoluut niet te wachten op dat soort katten op dit moment, en zeker niet als ze van de Shadownclan waren. Ze wist wat voor duistere katten daar zaten, een voor een met zo hun nare karakter trekjes. Dat soort katten beviel haar simpelweg niet, dus waarom zou deze anders zijn? Ze wist dat haar bouw nogal klein was, en velen dachtte gelijk dat ze zwak was. Al moest ze bekennen, een volwaardige warrior zal ze nooit worden. Maar dat was al vastgesteld, dus daar was dan ook vrede mee gesloten. De poes voor haar vernauwde haar ogen, en keek haar met onbegrijpelijke angst aan. Er was iets met deze poes, maar doorvragen wou ze niet. Vast uit het kamp gejaagd. "Dat zijn jou zaken niet." Sprak Ivyleaf, wat voor Wintersoul nogal bot overkwam. Maar zij was niet van plan überhaupt nog moeite voor deze poes te doen. Ze waren allemaal hetzelfde, allemaal. ’Natuurlijk, sorry.’ momeplde ze licht gestrest van de situatie waar ze zich in bevond. De geur van de vos was naderhand afgenomen, maar haar angst voor het dier liep alleen maar op. Ze had nog steeds het gevoel alsof er plotseling een vos uit de struik zou springen, maar dat had ze makkelijk kunnen ruiken. Dat de geur af nam maakte haar wat minder gerust, maar je wist maar nooit. Het kon ook zijn dat de wind in een andere richting was gaan staan en dat de geur haar neusgaten nooit hadden bereikt. Verlegen bewoog Wintersoul haar poten, die ze diep in het gras duwde. Ivyleaf bleek niet erg blij te zijn met haar aanwezigheid, want ze legde fel haar oren plat in haar nek, terwijl ze ook haar nagels ontblootte. Weer zette Wintersoul nog een paar passen achteruit. Ze wilde geen ruzie, zeker niet met dit soort katten. ’Als je wilt dat ik weg ga, kun je het ook normaal vragen.’ zei ze zacht, nauwelijks verstaanbaar. Ze was geen kat die iemand zomaar weg zou sturen, dat zeker niet. Dus waarom zou ze zich nu anders gedragen?}

WINTERSOUL
:. Scream it out .: Wintersoul1sig

Winter must be cold for those with no warm memories.

Onderwerp: Re: :. Scream it out .: ma 31 dec 2012 - 21:30

I don't like you anymore
And fallen for the phone again
Enticed me for a second time today
Only for me to realise the same

Nog steeds borrelde lichte irritatie in haar op. Om de een of de andere redenen mocht ze deze poes niet. Kwam het door haar houding, haar Clan? Haar woorden, haar stem? De reden kon van alles zijn, maar er waren te veel mogelijkheden dus deed Ivy niet de moeite om die allemaal uit te vogelen. Aangezien ze iemand niet mocht, deed ze ook niks meer voor die kat. ’Natuurlijk, sorry.’ De melkwitte poes vernauwde haar donkere ogen totdat die eruit zagen als halve manen, en liet haar achterwerk zakken tot ze in een zithouding terechtkwam. Haar staart sloeg ze over haar poten terwijl ze de Skyclanner aankeek alsof ze haar elk moment zou aanvallen. "Ik heb je excuses niet nodig." Siste ze terwijl ze haar oren nog dieper in haar nek legde. ’Als je wilt dat ik weg ga, kun je het ook normaal vragen.’ Het leek wel of de poes moeite deed om het zo zacht mogelijk te laten klinken, zo zacht dat het nauwelijks hoorbaar was. Maar pech voor de kattin dat Ivyleaf een goed gehoor had, en de woorden dus had verstaan. "Ik heb niet eens het recht om je weg te sturen, net zoals jij dat ook niet hebt om mij weg te sturen. We staan beiden niet op elkaars territorium." Ze probeerde om het zo neutraal mogelijk te laten overkomen, maar de verfijnde bittere toon kon je gewoon niet missen.

I don't like you anymore
Cracked and your face is changing
You're going down the old route
But I can't let your repeat and repeat it again
The sound of your voice
Is piercing my patience
As you turn through the midnight corridors

Haar ogen en oren zagen er nog altijd even vijandelijk uit. Echter krulde ze haar lippen ietwat omhoog zodat haar bleke witte tanden zichtbaar werden. "Alsnog ben ik niet echt blij met je komst. Wat moet je?" De Shadowclan kattin liet haar blik rusten op enkele verdorde varens die begonnen te ritselen door de luchtige wind. Ze kon het niet laten, en had dus uiteindelijk toch de vraag gesteld. Wat deed ze hier? Ivyleaf was hier door een geldige reden, ze was op de vlucht voor een vos. En hoogst waarschijnlijk zou ze hier ook nog een tijdje blijven, zonder of met die Skyclanner.

And there's stuff in the corridors
There is no escape from these
No offence to your trap and be your disease
Well you are just a something to cease
And you swear that you think that you tease

Onderwerp: Re: :. Scream it out .: ma 21 jan 2013 - 9:03

_{Een ijzige blik verdorde het gelaat van Wintersoul. De houding van de Shadownclan poes beviel haar absoluut niet. Onderdaand liep ze nog een paar stappen achteruit, weg van de poes. Voor hetzelfde geld zou ze haar aanvallen, want zo zag ze er wel naar toe in staat. En dan wist ze sowieso dat ze dit gevecht zou verliezen, zeker als je naar de grootte van Wintersoul zou kijken. Zij was niet het typje dat zomaar midden in een gevecht zou staan, dit ontweek ze het liefst. En dan alsnog, ze zou altijd verliezen wegens haar zwakte. "Ik heb niet eens het recht om je weg te sturen, net zoals jij dat ook niet hebt om mij weg te sturen. We staan beiden niet op elkaars territorium." Sprak Ivyleaf. Ze had gelijk, maar alsnog voelde ze dat ze niet gewenst was hier. Voorzichtig schuifelde Wintersoul met haar pootjes, vanwege de zenuwen. Waarom was ze ooit een Clankat geworden? Een waardige Clankat kun je haar absoluut niet noemen, daar was ze veelste soft voor. De mondhoeken krulde iets omhoog bij de poes die voor haar stond. "Alsnog ben ik niet echt blij met je komst. Wat moet je?" Ze wist eigenlijk al dat deze poes niet blij met haar was, dat kon je van meters afstand nog wel zien. ’’Dat begrijp ik.’’ zei ze zacht, met een brok in haar keel. ’’Ik kwam gewoon e-even kijken.’’ De stem van Wintersoul haperde bij elk woord wat ze probeerde uit te spreken. Ze probeerde haar angst te verbergen, maar dit was tevergeefs.

» Sorry voor de late post}

WINTERSOUL
:. Scream it out .: Wintersoul1sig

Winter must be cold for those with no warm memories.

Onderwerp: Re: :. Scream it out .: di 22 jan 2013 - 19:04

Met haar beide amberkleurige ogen strak op de spierwitte poes voor haar gericht trok ze haar nagels weer in. Het was gewoon een waste of time om de Skyclanner bang te maken, ze was veels te soft. ’’Dat begrijp ik.’’ zei de poes zacht, maar niet onverstaanbaar. Misschien was ze toch slimmer dan dat Ivyleaf dacht. ’’Ik kwam gewoon e-even kijken.’’ De stem van de poes haperde bij elk woord dat ze miauwde. "O-oh s-o-rry voo-r h-h-et s-t-oren," sprak ze onafgemaakt met een grijns op haar gezicht. "Als je hier toch gewoon even kwam kijken, goed. Je hebt gekeken, nu blij?" Haar stem klonk venijnig en vast terwijl haar ogen hun normale vorm weer terug hadden. Al duurde het niet lang of de angst overspoelde haar alweer. "Ssst!" Bracht ze uit en schoot de volgende seconde in een sluip houding. De geur van vos was al hevig verzwakt, echter dreef er nu een andere gevaarlijke geur haar neusgaten binnen. Das! Het zwart witte gespierde lijfje van het beest kwam tevoorschijn vanuit de vele dorre varens en keek even rond, de twee witte poezen nog niet opgemerkt. "Well, misschien kwam je op het juiste tijdstip van de dag." De Skyclanner wist vast en zeker niet wat Ivyleaf ermee bedoelde, maar eigenlijk was het best simpel. Ze was niet in staat om een vos alleen het territorium uit te drijven, laat staan een das. Dus de aanwezigheid van de Skyclan warrior kon toch nog eens van pas komen after all.