That's my luck..

Onderwerp: Re: That's my luck.. vr 3 mei 2013 - 12:33

F I R E H E A R T

The fire that saved our Clan

Er was geen andere ThunderClan kat te zien, de reis verliep rustig. Tot op een zeker moment, waarop een rode BloodClan poes voor hun neus uit de bosjes sprong. Haar gedrag maakte hem kwaad, maar enkel van binnen. Hij zou zijn haat naar BloodClan niet zomaar uitten, dat zou haar enkel beter stemmen. Met een kalme blik keek hij even naar Silverfang naast hem, waarna zijn aandacht terug schoot naar de rode poes. Hij zuchtte even, waarna hij zijn mond open deed om te antwoorden. 'Dat kan ik beter aan jou vragen. Wat doe jij hier?' sprak Fireheart kalm. Op haar andere woorden reageerde hij niet. Het had geen zin om op dat soort dingen in te gaan. Misschien ging ze wel weg na een kort praatje, maar anders zou hij haar met liefde het territorium uit jagen. Vanbinnen borrelde het. BloodClan was de schuldige als het ging om het martelen van Icestorm. Nooit zou hij die Clan vergeven voor wat ze hadden aangericht.

WORDS Doesn't matter <3 TAGS Silverfang NOTES None

Onderwerp: Re: That's my luck.. vr 3 mei 2013 - 13:08

SILVERFANG

Het ging allemaal zo goed. Hij had zijn staart nog, Fireheart klauwde zijn oren er niet af... Natuurlijk moest er een Bloodclan kat langskomen om dit allemaal te verpesten. Hoeveel ongeluk ging hij nog hebben vandaag? Silverfang fronste toen de katin uit de bosjes sprong en voor hun neus halt hield. Hij was duidelijk niet onder de indruk, maar dat hoefde ook niet als je als twee clandeputy's tegenover een poes stond die nog niet eens tot zijn schofthoogte kwam. Hij irriteerde zich aan het duidelijk te grote zelfvertrouwen die dit soort katten altijd hadden, alsof ze niet eens respect hadden voor eigenlief. Als ze wilde konden ze haar zo op de grond vloeren, maar dat deden ze niet. Clankatten hadden tenminste nog wel een beetje fatsoen in zich, dat wist ze en daar maakte ze hoogstwaarschijnlijk gebruik van. Silverfang trok zijn neus op toen ze een poot zijn kant op wees en liet Fireheart het woord doen, dit was ten slotte zijn territorium.

Onderwerp: Re: That's my luck.. vr 3 mei 2013 - 17:55

De twee waren blijkbaar niet onder de indruk van haar verassing. Dit irriteerde haar, maar ze deed haar best dat te verbergen. 'Dat kan ik beter aan jou vragen. Wat doe jij hier?' Sprak Fireheart. Kita begon te grinniken, en zette een zo zielig mogelijk stemmetje op; ''Ach, wij BloodClanners moeten het doen met jullie resten, en als kleine, hulpeloze, hongerige poes zal ik dan toch voor mijn eigen maaltje moeten zorgen, net zoals ieder ander van ons..'' Ze zette een stap dichterbij, en haar gele kijkers richtte zich nogmaals op de zilveren kater, die immers veel groter was dan zij. ''Maar om even met de deur in huis te vallen; Ben jij de 'oh zo grote' Silverfang?'' Haar stem klonk weer normaal, en koel.

Onderwerp: Re: That's my luck.. za 4 mei 2013 - 13:25

F I R E H E A R T

The fire that saved our Clan

Fireheart vernauwde zijn ogen wat toen de poes begon te spreken. Ze draaide er lichtelijk omheen, maar kort gezegd was ze hier dus om te jagen. Iets wat tegen de regels was natuurlijk, maar wat verwachtte je anders van een BloodClanner. Vooral als ze zo'n ego hadden zomaar op twee deputies af te stappen. De poes vroeg Silverfang of hij dé Silverfang was die bekend stond als SkyClan deputy. Fireheart liet de beslissing aan hem over of hij hierop wilde antwoorden of niet. De rode kater zette een stapje naar voren. 'Ik geef je een kans om nu weg te gaan, anders zal ik je tot aan de grens moeten opjagen. Jouw keuze' sprak hij met een kalme toch strenge stem. Hij had wel vaker te maken gehad met BloodClan katten en hij zou niet inhouden als ze het te bond maakte. Wat kon ze doen? Silverfang was hier ook en al was dit niet zijn territorium, Fireheart wist zeker dat de kater hem wel zou helpen mocht dit nodig zijn. BloodClan was immers de gezamenlijke vijand.

WORDS Doesn't matter <3 TAGS Silverfang NOTES None

Onderwerp: Re: That's my luck.. vr 10 mei 2013 - 18:28

SILVERFANG

Silverfang schraapte zacht zijn keel en deed toen een stap naar voren zodat hij naast Fireheart kwam staan. Ook al was dit niet zijn territorium, hij zou de Thunderclan deputy bijstaan als dit uit de hand zou lopen. Met opgetrokken wenkbrauwen luisterde hij naar de woorden van de Bloodclan katin. Hij moest zich inhouden geen sarcastische opmerking te maken, maar dan zou hij haar waarschijnlijk alleen maar meer voer tot eten geven. Figuurlijk gesproken dan. 'Maar om even met de deur in huis te vallen; Ben jij de 'oh zo grote' Silverfang?' Silverfang keek op. De oh zo grote Silverfang, waarom bracht dit herinneringen bij hem op die hem lieten lachen? De situatie achtte hij niet bedreigend genoeg meer om nog serieus te blijven. Hij hoopte maar dat Fireheart dat hem zou vergeven. "Dat klopt," antwoordde hij. Er was een duidelijke schemering van trots in zijn bleekgroene ogen te ontdekken. Het deed hem ergens deugd dat de Bloodclankatten van hem op de hoogte waren, terwijl hij nog nooit een directe confrontatie met ze had gehad, zoals Fireheart. "En deze oh zo grote kater zal achter je aan moeten rennen als je nu niet snel terug gaat naar waar je vandaan komt. Er zijn echt wel meer plekken waar je kan jagen, plekken die niet onder clanterritorium vallen." Hij sloeg zijn klauwen uit, maar wierp de rode katin tevens een knipoog, de charmeur.

Onderwerp: Re: That's my luck..