What is normal? [Open}[nietaf]

_{Gewone kleur; #000000
Spraak; #d1df4f

Een vochtige tong gleed vlug over de zwarte lippen en bleef voren hangen. De bek sloot zich weer en een klein stukje tong was nog te zien. Twee paar ogen knipperde vlug en sloten toen voor enkele tellen. Mothwing opende plots met een ruk haar gouden ogen weer en deed de tong met een slissend geluid weer naar binnen. Haar vacht zat in de waar en plukken haar hingen aan haar staart,ook was ze nat en modderig tot haar haar borst, alsof ze gevochten had. Maar niks was waar van die kwestie, ze had met niemand gevochten. Ze had gerolt door modderig en zand, gerent door prikkelige struiken en gesprongen in plassen. Zonder gedachten, zonder iets te zeggen, alleen met de adem die ze had. Nu stond ze aan de grenslijn van de Windclan, daarachter begon de Twoleg Place. Mothwings ogen gleden over het gebied heen en zag de tweebenernesten in de verte. ''Birddance, we're there'' fluisterde de poes en wachtte op een antwoord van Birddance, maar die kwam niet. Verbaasd schudde de bruin/grijze tabby poes haar kop heen en weer en vroeg zich af waar haar altijd commetaar gevende bemoeial niet antwoordde. Mothwing wist dat de poes niet echt was, maar had er toch geen goed gevoel over. Ach, misschien kwam ze later terug. Tot die tijd moest Mothwing zichzelf maar zien te redden. Het was Birddance idee geweest om hier naar te gaan en Mothwing wist niets beters. De poes stapte over de grens en als door gestoken, begon ze opeens keihard te rennen. Naar de huizen. Waarom? Dat wist ze zelf niet eens. Waarom ze luisterde naar iets in haar kop wat niet bestond? Daarom. Daarom gewoon.

Haar hart klopte in haar keel en die voelde zwaar aan, door het gehijg. De poes was op een vreemde stenen pad gekomen en stond termidden van de Tweebenen Nesten. De meeste waren donkerrood en ze waren allemaal hetzelfde. Behalve eentje, eentje die wit was en een doorkijkgat meer had. Het paste totaal niet de bij de rest, het was anders, niet normaal. Zoals Mothwing. Mothwing zuchtte en draaide zich om, met haar rug naar het vreemde nest toe. Ze stond midden op het pad en besefte niet dat ze beter naar een van de twee hogere liggende paden kon gaan aan de zijkanten van het zwarte pad. De kat was nog nooit in de Twolegplace geweest, wat een hele prestentatie was voor een 30 Moons old cat. Mothwing had meer de met de andere plaatsen. Maar nu was ze dus hier, dankzij Birddance. Mothwing besloot de poes nog een keer te roepen, ''Birdance? Waarom wil je hier naar toe?'' Er kwam niks, helemaal niks. Gedachtens schoten door haar kop, maar geen enkele was met de stem van Birddance. Woedend stond de poes op en een traan gleed plots over haar wang. Waarom kwam er niets. MOthwing.}