Interesting place do you have [& DWYER]

_{Rustig trippelde de kattin een beetje in de ronte, ze had niet echt een doel voor ogen, maar zou wel zien wat ze tegen kwam op haar pad. De lucht was blauw, maar in de verte kwamen er grijze wolken aanzetten. Waarschijnlijk zou het later op de dag gaan regenen, of ze dan al weer terug zou zijn was dan maar de vraag, maar ze zou er wel lekker irritant van worden. Het zonnetje verwarmde haar pels en de geuren van Newleaf dreven haar neus binnen, echter had ze helemaal geen zin noch de tijd om even leuk aan de bloemetjes te gaan ruiken en dan te bedenken hoe 'leuk' Newleaf wel niet was. Haar ogen en oren stonden strak naar voren gericht en langzaam begon ze het grote bos achter zich te laten. Ze kwam nu op een open vlakte, waar de vertrouwde geur van Shadowclan steeds minder te ruiken was. Even keek ze naar achteren en stelde vast dat ze al een eindje van het Shadowclan territorium vandaan was. Nou ja, een dagje ergens anders doorbrengen kon nooit kwaad. Rustig en geheel op haar gemak liep ze door, haar blik traag van links naar rechts glijdend en de omgeving in zich opnemend. Bij een eenzame boom ging ze even zitten, wachtend tot er iets of iemand zou komen. Saai kon je het hier immers wel noemen...

[& DWYER]}

Interesting place do you have [& DWYER] 154db8g

_{Het begon erop te lijken dat steeds meer Clankatten het leuk vonden om zijn rust te komen verstoren. Dit was nou al de zoveelste die hij in de buurt van zijn plek had geroken. Dwyer had er lichtelijk genoeg van en had zijn plek extra gemarkeerd. De volgende kat die hier zou komen, zou het bezuren. Dit moest echt ophouden, hij werd er gek van.

Ook nu weer, Dwyer was, als een van de weinige katten, op een soort gebouwtje van de mensen gaan zitten, zodat hij goed overzicht kon houden over wat er gebeurde rond zijn plekje. Al snel merkte hij een poes op, doordrenkt met de geur van een clan. Dwyer had niet zo veel tegen clankatten, maar hij vond dat het leven alleen beter was. Het maakte je harder, omdat je alles zelf moest doen en niemand je kon helpen als je lag te creperen van de pijn. Hij sprong van het gebouwtje af en liep op de poes af. "Jullie clankatten komen steeds vaker hier. Begint het clanleventje te vervelen?" vroeg hij mysterieus, terwijl hij zichzelf zichtbaar maakte voor de poes.

Spoken~}

Interesting place do you have [& DWYER] QisM4yv

_{"Get out of my way, understand!? I don't need to spell if out for you, I hope...?"}

_{Ze zat er nog niet al te lang, of ze hoorde een stem naast zich, waarna een zwarte kater verscheen, "Jullie clankatten komen steeds vaker hier. Begint het clanleventje te vervelen?" vroeg hij misterieus, maar de poes lette niet op het toontje dat hij aansloeg en keek de kater emotieloos aan. 'Nee,' sprak ze kortaf veel zin om hem een lang antwoord te geven had ze niet, maar een beetje uitleg kon natuurlijk geen kwaad, 'Ik leef liever in een clan dan in m'n uppie, maar wat moet jij hier?' Haar ogen keken nu met lichte irritatie in die van de kater bij haar. Hij was ouder dan haar, sowieso, maar dat wou niks zeggen. Zij zat in Shadowclan, misschien was hij wel een verwilderde kittypet, wist jij veel. Even keek ze voor zich uit, maar kort daarna stond ze op en richtte haar aandacht maar weer op de rogue. 'En heeft dit mormel eigenlijk ook een naam?' miauwde ze toen en legde haar staart rustig over haar poten. Haar oren stonden nog steeds rustig overeind en haar blik was ondertussen weer vrij emotieloos geworden.}

_{Dwyer ging zitten, zijn blauwe ogen op de poes voor hem gericht, zijn klauwen verborgen achter een pluizige zwarte staart. Hij was hier niet om te imponeren, hij wilde gewoon rust hebben en dat lukte niet als die clankatten bleven hangen in zijn plek. Zijn blauwe ogen gleden over het lichaam van de poes heen, het was lente, dus er was genoeg prooi te vinden. Hij kon dus maar moeilijk inschatten wie zou kunnen gaan winnen, mocht dit op een gevecht uitlopen 'course.
'Ik leef liever in een clan dan in m'n uppie, maar wat moet jij hier?' Dwyer's ogen lieten een geamuseerde glans zien. Een grijns kwam op zijn gezicht. "Ik leef hier, je bevind je op mijn grondgebied." legde hij haar kalm uit. Hij had hier alle recht om haar aan te vallen. En de clan, waar ze dan ook bij mocht horen, zou hem niets kunnen doen. Hij had dingen gehoord over die zogenaamde Code waar ze bij leefde. Maar als hij haar aanviel, was het niet op clan territorium, dus mochten ze niets terug doen. Dom, dom, poesje was ze. 'En heeft dit mormel eigenlijk ook een naam?' Dwyer's blauwe ogen waren terug kalm en ijzig geworden. Zijn oren waren iets wat naar achter gegaan. Hij vertelde niet snel zijn naam. Een reputatie, daar was hij niet op uit, well, niet met zijn naam tenminste. "Dit mormel heeft een naam, maar die gaat hij niet aan de veel te lange neus van een snotaap hangen." kaatste hij rustig terug. Dwyer was niet alleen goed met daden, maar kon ook een aardig woordje spreken.

Spoken~}

_{"Get out of my way, understand!? I don't need to spell if out for you, I hope...?"}

_{"Ik leef hier, je bevind je op mijn grondgebied." legde hij haar kalm uit. Ze rolde even met haar ogen, katten die een heel grondgebied voor zichzelf claimde. Egoïsten, dat waren het gewoon. 'En heeft dit mormel eigenlijk ook een naam?' klonk haar eigen stem weer, terwijl ze haar gele ogen op hem richtte. "Dit mormel heeft een naam, maar die gaat hij niet aan de veel te lange neus van een snotaap hangen." kaatste hij rustig terug. Foxstream trok even met haar snorharen, ze had wel eens wat ergere beledigingen gehoord. 'Nou' sprak ze, 'Nochtans heeft deze snotaap, zoals jij haar noemt, wel een naam en die is Foxstream. Die als je nou in ieder geval die naam zou willen gebruiken, dan zal ik jou benoemen tot naamloos, immers wil je hem toch niet zeggen.' De poes haalde even rustig adem en ging toen weer verder, 'Vind je het trouwens niet een beetje erg egoïstisch een stuk land voor jezelf? Vergeten wat het woord delen betekend?' Haar woorden klonken hard en kil, maar ze wist dat het deze kat niks zou doen. Daarvoor was hij bij haar andere woorden al te rustig gebleven. Haar oortjes stonden nu nog rustig overeind, maar ze wist dat ze zo zouden kunnen omslaan als die kater het nog eens durfde zijn grote mond open te trekken.}