And who are you?:.

Zijn kristalblauwe ogen dwaalden af naar de stand van de zon, hij stond hoog in de hemel dus het moest zonhoog zijn. Ergens midden in de dag dus. Het werd tijd dat hij de borders weer ging checken, te beginnen met die van Thunderclan. Hij wist dat hij de andere clans kon vertrouwen dat ze hun territorium niet binnen drongen, maar toch. Wie wist wat voor katten hier rondliepen. Rogues waren hier ook heel vaak. Hij stapte langs de rivier, zijn blauwe ogen op de overkant gericht; Thunderclangebied. Dit gebied was weer een heel stuk anders dan dat van Riverclan. Het was een bos en hij verbaasde zich erover dat de gebieden zo anders uitzagen. Waarom eigenlijk? Het waren toch vier gebieden heel dicht bij elkaar? En toch was elk gebied anders. Windclan bestond uit een vlakte met enkele heuvels, shadowclan had een wat duisterder bos dat thunderclan en riverclan bestond uit een prachtig gebied met veel rivieren. En dan had je ook nog vierboom, die perfect ergens in het midden van de vier gebieden lag. Het moest gewoon zo zijn dat Starclan bestond, anders was dit gebied nooit mogelijk geweest.

& Graystripe

Hij keek naar het Thunderclan gebied. Er zat een rivier tussen hen, die de twee clans uitelkaar wist te houden. "Met wie heb ik het genoegen?" Hoorde hij iemand plots vragen aan de overkant. De kater keek omhoog en zijn ogen vielen op een grijs gekleurde tabby met amberkleurige ogen. "Arcticlight is de naam, en wie ben jij?" Zo kalm en vriendelijk als hij kon sprak hij het uit naar de kater aan de overkant. Die voor hem totaal onbekend was. Zijn naam, wat voor soort persoon hij was, nee, Arcticlight wist daar niets vanaf. Natuurlijk zou dat snel veranderen, althans, als de kat ook op zijn antwoord zou reageren wist hij in ieder geval wel al hoe deze kater heette. Hij vond het maar niets om iemands naam niet te weten en gelukkig was hij er redelijk goed in om namen te onthouden. Hij besloot om rustig te gaan zitten, want veel actie zou er niet komen. Althans, dat was wat hij hoopte. Zijn blik wende hij af van de kater aan de andere kant van de oever en richtte zijn ogen op de rivier voor hem. Zijn spiegelbeeld weerkaatste erin en hij staarde recht in zijn eigen blauwe ogen. Zacht grinnikte hij, waarna hij weer omhoog keek.