I'm about to do it your way

Nightwing werd vroeg gewekt door een luid geschreeuw dat veroorzaakt werd door een zwerm kraaien dat overvloog. Haar azuurblauwe ogen waren wijd open van schrik en haar hart ging flink tekeer. Haar droom was erg rommelig en donker en ze werd vaak achterna gezeten door iets slanks met dodelijke blauwe ogen. Rillend kwam ze omhoog uit haar nest, nu volledig wakker en keek ze om zich heen. Het was nog vroeg en de enige die wakker waren geschrokken door de zwerm kraaien was zij en Tigerfang achterin de den. Zuchtend maar vrij soepel kwam ze omhoog en liep ze naar buiten. Een felle zonnestraal verblindde haar bijna en met een chagrijnige grom draaide ze haar kop weg en sloot ze haar ogen. Gister had ze een leerling toegewezen gekregen, Ashpaw, nu ze toch vroeg wakker was mocht ze hem ook wel eens gaan wekken. Het was nog vrij stil in het kamp maar haast misselijkmakende, vrolijke blauwe lucht deed je geloven dat het al middag was. Nightwing stak haar kop door de leerlingen den heen en spotte de as grijze leerling al snel. Onvoorzichtig liep ze tussen de leerlingen door en gaf Ashpaw een harde tik tegen zijn oor met haar voorpoot. ”Wakker worden, Ashpaw. Ontmoet me bij de verbranden esdoorn, hoe later je bent hoe langer je training vandaag gaat duren” Miauwde ze ferm. Enkele leerlingen wierpen haar vuile blikken toe, vooral de jongste maakte boze geluiden. Met haar oren strak naar achteren gevouwen sprong Nightwing naar buiten en rende ze richting de uitgang van het kamp.

Eenmaal bij de verbrande resten van de esdoorn aangekomen geeuwde ze nogmaals breed en ging ze er naast zitten in de smalle schaduw van de boom. Ze sloot haar azuurblauwe ogen en vouwde haar dunne staart perfect om haar voorpoten. Zo, laat hem nu maar komen.

Eerst Ashpaw! (:

Thanks Babs<3:

De wand van de Den, waar hij tegen aan lag, was ondertussen al helemaal geïnspecteerd. De hele nacht had hij de slaap niet kunnen vatten, of ja, misschien af en toe een uurtje zijn ogen dicht gedaan, maar verder had hij het moeten doen met uitgeruste spieren. Steeds weer moest hij denken aan zijn vorige Mentor en de schuld die hij had gekregen van dat ene conflict. Conflict? Meer een gevecht. En alles was begonnen omdat Thrushpaw zo nodig de beste wilde zijn. Nou, nu had hij zijn zin gekregen. Ivyleaf was geheel voor hem. Een zucht verliet zijn mond en Ashpaw keerde zijn rug naar de wand. Nog net vanuit zijn ooghoek zag hij zijn nieuwe Mentor, waarover hij nog geen mening had. Tijdens de ceremonie had ze wel aardig geleken, in ieder geval beter dan Ivyleaf, dat zeker. Even later voelde hij een bedoelde tik tegen zijn oor en hief hij zijn kopje wat op. Meteen leek het alsof al zijn vervelende gedachten uit zijn lijf werden gezogen. ”Wakker worden, Ashpaw. Ontmoet me bij de verbranden esdoorn, hoe later je bent hoe langer je training vandaag gaat duren” Een wat strenge toon omcirkelde de woorden en zonder op hem te wachten verdween Nightwing uit de Den. Tegenstribbelen zou hij nu niet meer doen. Hij had zijn lesje wel geleerd. En hij wilde zijn goede kant een keer laten zien tegenover zijn nieuwe Mentor. Zij verdiende ook een kans om een Apprentice te mogen trainen en tot nu toe had hij nog geen slechte gevoelens over d'r. Snel stond de kater op en verliet de Den, na Thrushpaw nog even expres op zijn staart te gaan staan. Eenmaal buiten, voelde hij meteen de warmte die zijn lijf overspoelde. Nightwing was al weg, maar hij wist zijn bestemming gelukkig wel. Hij was er al eens eerder geweest, al was het niet met zijn vroegere Mentor en rivaal. Ashpaw koos ervoor niets te eten en volgde meteen het geurspoor van Nightwing. Hij moest echter wel toegeven dat hij uitkeek naar zijn eerste echte training. Het was een keer iets anders dan in het kamp te zitten mokken. De verbrande boom kwam in zicht en zijn goede moed zakte hem een beetje in zijn poten. Maar wat als Nightwing hem ook niets vond? Een eigenwijs stuk vreten of gewoon een zwakkeling. "H-hallo Nightwing." Mompelde hij in het begin en ging voor de poes zitten. Hij slikte zijn zenuwen weg en keek de poes recht in haar blauwe ogen aan.

Ashdrizzle | Cedarfrost | Reedpaw | Hawkscream

jij klikt dr op:

Nightwing knipperde tegen het felle zonlicht toen ze haar oogleden weer optrok. Het geluid van een naderende kat trok haar aandacht. Niet veel later kwam de grijze leerling in beeld. Ashpaw. Een zwak gemompel raakte haar oren aan en ze trok met haar snorharen als een soort afkeurend gebaar. Hij ging echter wel recht voor haar zitten en keek haar recht aan. Nightwing tuitte haar lippen en vernauwde haar oren lichtjes alsof ze hem in zich aan het opnemen was. Na enkele momenten liet ze haar blik voor een tel zakken en keek hem daarna ook recht aan. ”Welkom Ashpaw” Ze bewoog het puntje van haar staart weer op haar gebruikelijke, ritmische manier van doen waardoor je een zacht schurend geluid hoorde als het puntje een rot blaadje raakte. ”Vertel mij eens op welk punt van je training Ivyleaf je zo onwaardig als het is gedumpt heeft?” Miauwde ze zonder enige omhaal en ze grimaste, haar snorharen trokken afkeurend. Het lag of aan Ivyleaf of aan Ashpaw en met zijn vertoning hier voor haar, zo onvast en verlegen als maar kon maakte hij geen goede impressie op haar. Misschien was dat nog een beginnetje. Alle kittens waren verlegen bij hun eerste taak, niet? Maar namaten Nightwing die optie meer door haar geheugen liet gaan schraapte ze die van haar lijstje af. Neen. Ze kende hem nauwelijks of liever gezegd niet. Dus ze mocht nog niet oordelen over het onuitgesproken. Wie weet was Ashpaw wel net zoals zij toen ze zo jong was. Die moest je eens goed de grond in boren zodat hij wel gedwongen was om terug te vechten. Zet een grote bek op, dan kom je er wel. Zo had zij het geleerd en zo werkte het nog steeds.

Thanks Babs<3:

”Welkom Ashpaw” Hij schrok even op van het plotselingen warme welkom en schudde zijn kopje wat om er weer volledig bij te blijven. Hij kon zich nu even niet laten afleiden, ook niet door het vreemde getik van Nightwing's staart. Lichtelijk trok hij wat met zijn oortjes, maar kon de juiste houden niet vinden. Was het nodig om vrolijk te zijn of juist nederig? Wat wilde Nightwing van hem zien? Nogmaals slikte hij, maar dit keer bleef die brok in zijn keel hangen. Een derde Mentor zou hij nooit van zijn leven krijgen, dus moest hij het nu meteen goed doen. Niet dat hij ooit de relatie tussen hem en Ivyleaf had geprobeerd te maken, dat was ze gewoonweg niet waard. ”Vertel mij eens op welk punt van je training Ivyleaf je zo onwaardig als het is gedumpt heeft?” Zijn gedachten werden weer uit zijn kop geduwd door de vraag. Voor een moment liet hij zijn blik vallen en bestudeerde hij zijn pootjes terwijl hij over de vraag nadacht. Eigenlijk was het antwoord simpel, maar de woorden leken maar niet in hem op te komen. Maar toch drong het tot hem door dat dit zeker geen goede indruk zou maken. Meteen richtte hij zich wat meer op en keek hij zijn Mentor weer aan. "Nou," Voorzichtig probeerde hij het ge'um' te vermijden. "Ivyleaf heeft me nooit echt een training gegeven, omdat ze me waarschijnlijk te min voor haar vond." Het was even een uitdaging voor hem om zijn blik niet af te wenden, maar het lukte hem wel. Toch wist hij niet zeker of hij zojuist wel de waarheid had gesproken, amar dit was wat zijn gevoel hem nu vertelde.

Ashdrizzle | Cedarfrost | Reedpaw | Hawkscream

jij klikt dr op:

Nightwing haalde diep adem toen er in eerste instantie geen antwoord kwam. Haar azuur blauwe ogen keken hem bestuderend aan en met een innerlijke zucht ging ze verzitten. Toen haar leerling zich oprichtte gingen Nightwing haar oren geïnteresseerd omhoog. ‘Nou’ Begon Ashpaw ‘Ivyleaf heeft me nooit echt een training gegeven, omdat ze me waarschijnlijk te min voor haar vond’ Zwijgend staarde Nightwing hem voor een paar tellen aan, alsof ze met stomheid geslagen was. Toen barstte ze in lachen uit en draaide ze zich weg. ”Te min voor-’ Bracht ze moeizaam uit en ze haalde diep adem. Met een paar schuwe likken over haar rug probeerde ze haar waardigheid weer te behalen en toen ze haar gelach tot een gegiechel had bedwongen keek ze hem weer aan. ”en dan zeggen ze dat mijn grappen slecht zijn” Miauwde Nightwing met haar azuurblauwe ogen nog steeds fonkelend van pret. ”en dan zeggen ze dat ik arrogant ben. Die hoogwaardige pluizenbal weet niet waar ze het over heeft, Ashpaw” Miauwde ze ferm tegen haar leerling. Hoe bestond het. Die kat dacht dat ze te min was. Wie dacht ze dat ze was? Koningin van ShadowClan? Ze schudde haar kop en trok met een vies gezicht met haar snorharen. ”Ashpaw-” Begon ze op een toon alsof ze een staatsgeheim ging onthullen. ”Die waardeloze poesiepoes heeft al één ding fout gedaan en dat is zich keren tegen haar eigen clangenoten. Ze voelt zich vast nu zoals ik wanneer ik een heel mooie nacht met slaap gehad heb. Dan voel ik me alsof ik herboren ben. Wat nu juist het probleem is bij haar- ze denkt dat ze heel wat is nu ze jou heeft weggejaagd, Ashpaw. Maar als ze zich zo voordoet tegen een leerling dan weet je al dat het niet goed snort bij haar in die bovenkamer” Ratelde ze op en ze tikte met haar staart tegen de schouder van de grijze leerling. ”Ik ga er van uit dat ze je dus nog geen zinnig ding geleerd heeft, wat nu in ons voordeel werkt. Ik ga je dingen leren die geen ander heeft geleerd, en aan het einde van je training zal je de uitblinker zijn van alle nieuwe krijgers” Zwoer Nightwing met een furieus gebaar van haar staart. ”Die kat gedraagt zich arrogant en zal daarom nooit verder komen dan krijger in deze Clan. Ze voelt zich verheven omdat ze nu ‘gewonnen’ heeft maar wij gaan haar anders tonen” Voegde ze er met nog een furieus gebaar van haar staart aan toe. Met die woorden liep ze langs Ashpaw heen en draaide zich toen om. ”Laten we eerst eens beginnen met keiharde vecht technieken, zodat je haar later aan stukken kan scheuren zodra ze oud en waardeloos is- wat ze nu ook al is op het oude na dan” Grinnikte Nightwing met een knipoog.

Thanks Babs<3:

Er viel een stilte. Eentje waarin Ashpaw zich bij elke seconde wat onzekerder begon te voelen, maar het niet probeerde te laten zien door zijn houding. De hele tijd rinkelde er een belletje wanneer hij zijn houding wat liet zakken, nee, van wat hij tot nu toe van Nightwing had gezien was hij nog steeds niet zeker of ze hem mocht of juist niet. Daarom moest hij even zijn best doen en wanneer hij achter een deel van haar innerlijk was gekomen, kon hij zijn echte houding vormgeven. ”Te min voor-’’ Het gelach van de poes stierf weg toen ze haar houding weer verbeterde. Wat nerveus keek Ashpaw haar aan, wachtend tot hij de oorzaak van het gelach te weten zou komen. ”en dan zeggen ze dat mijn grappen slecht zijn,” Ashpaw was er niet zeker van of ze nou om hem lachte of gewoon door zijn uitspraak. ”en dan zeggen ze dat ik arrogant ben. Die hoogwaardige pluizenbal weet niet waar ze het over heeft, Ashpaw” Bij die woorden liet Ashpaw een kleine glimlach op zijn gelaat zien, maar hield hij zijn kaken nog even op elkaar. Hij voelde zich echter wel een stukje beter met iemand die Ivyleaf ten minste ook niet zo mocht. Gerustgesteld was hij nog niet echt helemaal. ”Ashpaw-” De wisseling van toon deed hem weer een beetje nieuwsgierig op kijken, nog steeds had geen woord zijn lippen verlaten. ”Die waardeloze poesiepoes heeft al één ding fout gedaan en dat is zich keren tegen haar eigen clangenoten. Ze voelt zich vast nu zoals ik wanneer ik een heel mooie nacht met slaap gehad heb. Dan voel ik me alsof ik herboren ben. Wat nu juist het probleem is bij haar- ze denkt dat ze heel wat is nu ze jou heeft weggejaagd, Ashpaw. Maar als ze zich zo voordoet tegen een leerling dan weet je al dat het niet goed snort bij haar in die bovenkamer” Zijn glimlach werd ietsje breder en nu voelde hij toch de drang om iets te zeggen. Maar wat? Kon hij niet beter zijn mond houden en wachten tot Nightwing was uitgepraat, dat hij dan zijn antwoord wat beter kon formuleren. ”Ik ga er van uit dat ze je dus nog geen zinnig ding geleerd heeft, wat nu in ons voordeel werkt. Ik ga je dingen leren die geen ander heeft geleerd, en aan het einde van je training zal je de uitblinker zijn van alle nieuwe krijgers” En toen was zijn aandacht volledig gericht op Nightwing. Beter dan de rest? Belangrijker nog; beter dan Thrushpaw? Hij knikte leergierig en drapeerde zijn staart om zijn voorpoten, zijn oren nieuwsgierig naar voren gericht. ”Die kat gedraagt zich arrogant en zal daarom nooit verder komen dan krijger in deze Clan. Ze voelt zich verheven omdat ze nu ‘gewonnen’ heeft maar wij gaan haar anders tonen” Terwijl de poes een rondje om hem heen maakte, draaide hij zijn nek om geen oogcontact te verliezen. Het was zeer zeker interessant, om die twee katten een lesje te leren, om de Clan te laten zien dat hij ook wat waard was en Nightwing zou hem alles laten zien. ”Laten we eerst eens beginnen met keiharde vecht technieken, zodat je haar later aan stukken kan scheuren zodra ze oud en waardeloos is- wat ze nu ook al is op het oude na dan” Zijn ogen werden voor een moment wat groter, door schrik en misschien ook wat verbazing. Wilde hij Ivyleaf dan wel straffen voor die dingen die ze hem aan had gedaan? Thrushpaw zeker, maar die zou tot het uiterste gedreven moeten worden. "Ik weet zeker dat ik er klaar voor ben, wat u me ook wilt leren." Sprak Ashpaw met een trotse toon in zijn stem. Expres had hij het 'ik denk' weggelaten en 'u' toegevoegd. Wie weet wilde Nightwing wel zo genoemd worden. Hij knikte naar de poes om aan te tonen dat hij klaar was voor zijn training. Zijn eerste echte training.

Ashdrizzle | Cedarfrost | Reedpaw | Hawkscream

jij klikt dr op:

Nightwing glimlachte strijdlustig en knikte goedkeurend. Ivyleaf had echt de grootste fout gemaakt om hem te verdringen, hij had net zo veel potentieel als Trushpaw of elke andere leerling op die manier. Met een gesnor gaf ze de as grijze leerling een korte tik tegen zijn schouder en ging ze weer voor hem staan op een groter afstand dit keer. Ashpaw was slank net zoals zij maar omdat hij een kater was zou hij uiteindelijk nog wel groter groeien dan waar zij was gestopt rond die leeftijd. Misschien werd hij ook nog wel breder maar voor nu kon hij zich focussen op zijn snelheid en slimme manier van denken. Soms hoefde je er niet uit te zien als de grote boze wolf om de overhand te krijgen in een gevecht. Vaak konden kleinere katten het prima winnen van grotere tegenstanders als ze hun brein maar vaak genoeg gebruikte en je zorgde dat je uit de hitte van het gevecht bleef. "Nou Ashpaw, val me aan" Miauwde ze laconiek en ze vouwde haar oren naar achteren en bleef stokstijf staan. Wachtend tot hij op haar af zou komen. Ze zakte nog wel heel onopmerkzaam lichtelijk door haar achterpoten zodat haar spieren aangespannen waren en klaar waren voor de aanval.

Thanks Babs<3:

Misschien kreeg hij door zijn enthousiasme een tikje op zijn schouder of misschien zag ze gewoon iets hem, maar toch, het voelde wel goed om een keer goedkeuring voor iets te krijgen. "Nou Ashpaw, val me aan" Een beetje verrast door het plotselinge bevel keek hij haar wat vragend aan, maar schudde toen zijn kop. Orders were orders. Het duurde wel even voordat hij iets kon bedenken, maar hij moest ook als ongetrainde Apprentice iets kunnen doen. Ashpaw zette zich af van de grond en kwam met een grote snelheid op Nightwing af. Hij hield zijn klauwen ingetrokken, omdat hij geen echte wonden wilde maken. Vlak voor zijn Mentor maakte hij een sprong, zo hoog mogelijk, en wist hij vlak achter haar te landen. Snel draaide hij zich om en probeerde met zijn poten zogenaamd naar haar achterpoten te klauwen.

OOC; Sorry voor kortheid, maar kon niet echt iets bedenken x'3

Ashdrizzle | Cedarfrost | Reedpaw | Hawkscream

jij klikt dr op:

Nightwing legde haar oren platter toen Ashpaw op haar bevel in ging en aanviel. Hij kwam recht op haar af en sprong toen omhoog. Toen hij achter haar landde draaide ze zich een kwartslag om maar haalde toen zelf uit met haar achterpoot en trapte hem naar achteren. Daarna legde ze een ontblootte klauw op zijn keel. Ze duwde niet. Bewoog niet. Ze liet het gewoon rustte op die plek. ”Sneller, je tegenstander gaat niet zitten wachten tot je aanvalt” Miauwde ze en ze haalde haar poot weg. Ze ging achteruit en draaide zich toen om. ”Probeer me in te halen en me omver te krijgen en je hoeft echt niet zachtzinnig te zijn” Vervolgde ze met haar azuurblauwe ogen gericht op Ashpaw. Ze keerde zich naar voren en zette zich af. In volle vaart ging ze er vandoor met haar klauwen ontbloot. Geen seconde minderde ze vaart. Ze wilde niet rustig aan doen of hem een kans geven om het gemakkelijk te leren met tussenposes. Hij liep al achter door Ivyleaf en als ze zijn achterstand in wilde halen moest hij presteren, en wel meteen. Ze had vertrouwen in hem, daar niet van, maar ze wilde er zeker van zijn dat hij net zo goed uit de training kwam, nee, beter zelfs, als alle andere leerlingen die tegen de tijd dat Ashpaw krijger werd gemaakt ook volleerd waren. Terwijl ze over stammen vloog en verassend gemakkelijk over het drassige moeras keerde ze af en toe een kwartslag om en veranderde ze abrupt koers. Nightwing wist nog niet of Ashpaw zich al aan had gepast aan het drassige en zompige ShadowClan territorium. Er was maar één manier om dat uit te vinden.

Thanks Babs<3:

Eigenlijk had hij wel verwacht dat zijn aanval zou mislukken, misschien omdat zijn zelfvertrouwen zelf al niet zo groot was of misschien gewoon omdat hij het tegen een volgroeide Warrior op moest nemen. Een paar achterpoten trapte hem naar achteren, de lucht werd voor en paar momenten uit zijn longen gedrukt. Ashpaw hief zijn kopje op, terwijl zijn lichaam op de grond lag en meteen voelde hij de uiteindes van nagels tegen zijn nek aan drukken. Een flits van angst verscheen in zijn ogen, maar toen hij zich herinnerde dat dit een training was, verdween deze blik weer uit zijn ogen. ”Sneller, je tegenstander gaat niet zitten wachten tot je aanvalt” De asgrauwe Apprentice knikte en slikte. De poot werd van zijn nek gehaald en de poes deed een paar passen naar achteren. ”Probeer me in te halen en me omver te krijgen en je hoeft echt niet zachtzinnig te zijn” Zo snel als hij kon krabbelde hij overeind. Maar hij had niet verwacht dat Nightwing zo snel al van start zou gaan. Meteen zag hij haar langs hem gaan, hij knipperde en zette de achtervolging in. Door de boomstammen was het moeilijk de poes in de gaten te houden en zijn poten protesteerden tegen de plotselinge versnelling die hij moest inzetten. Hij was niet echt gewend aan dit soort bewegingen en zijn conditie blijkbaar ook niet. Licht gehijg ontsnapte uit zijn mond, maar hij rende door. Nee, Nightwing zou hem hier zeker op beoordelen en een onvoldoende was niet toegestaan. De bochten die Nightwing maakten waren als een overkill voor zijn gewrichten, maar het gaf hem even de kans om voor een seconde rust te nemen, want zijn nog kleine lijf was niet moeilijk te draaien. Steeds kwam hij dichterbij, maar de poes was zeker nog een paar muizenlengtes voor hem en de opdracht was om haar in te halen én omver te halen. En toen zag hij zijn kans. Een boomstam die rustte op een omgehakt stuk. Zonder verder na te denken rende hij over de schuinlopende bast en hield de zwarte poes maar al te goed in de gaten. Als hij het goed had, zou hij met deze sprong bij haar kunnen komen en met wat geluk op haar rug. Ashpaw zette de laatste versnelling in, zette zich met zoveel mogelijk kracht af en voelde dat de ondergrond onder zijn poten verdween. Lucht nam de plaats in van de bast, maar de bosgrond kwam steeds dichterbij. Maar vlak onder hem bevond zich de rennende poes. De Apprentice liet zijn klauwen uit hun hulsjes glijden en wist zich nog net aan de dijen van haar achterpoten te klemmen. Zijn achterpoten sleepten doelloos op de grond en flinke pijnscheuten schoten door zijn lijf. Maar hij klemde zich met zijn leven vast aan de poes. Met zijn laatste beetje energie maakte hij een bolletje van zichzelf door zijn achterpoten in te trekken en wierp zijn hele gewicht naar de rechterkant, in de hoop Nightwing van haar evenwicht te beroven.

Ashdrizzle | Cedarfrost | Reedpaw | Hawkscream

jij klikt dr op:

Nightwing schreef:: Nightwing haalde gejaagd adem en hoorde het getrommel van poten achter haar. Hij zou haar zo meteen wel proberen om te gooien. Ze versnelde nog wat vaart en gebruikte al haar kracht voor dit moment. Toen ze iets haar vast voelde grijpen en er een pijnscheut door haar flank scheurde ontblootte ze haar tanden en kromp ze haast in elkaar. De impact van de klap die dat gaf liet haar evenwicht in de steek en ze helde gevaarlijk snel om en toen Ashpaw al zijn gewicht er in gooide duikelde ze om en landde ze op haar zijde. Vluchtig draaide ze zich naar haar leerling om en plukte ze hem van haar flank af maar niet zonder hem eerst heel goedkeurend aan te kijken. Hij was verdomd goed. Als Ivyleaf of haar mede clan genoten hem zo in actie hadden gezien hadden ze wel twee keer getwijfeld voor ze hem achteloos aan de kant schoven. ”Indrukwekkend, Ashpaw. Zeer indrukwekkend” Miauwde ze prijzend en haar ogen fonkelde oprecht. Haar staart hervatte haar eerdere ritme weer en ze keek om zich heen. Al snel vond ze wat ze zocht. Niet ver van waar zij zich nu bevonden zat een eenzame kraai. Zijn donkere, waakzame kraaloogjes verlieten hun geen moment uit het oog terwijl hij in de vochtige grond pikte. Kraaien waren snel maar niet zo groot als hun neven, de raven. ”Probeer hem eens te pakken en kom niet terug voor je die kraai te pakken hebt” Droeg ze hem toen op. Er zat geen echte structuur in hun training maar Nightwing wist wat ze deed. Voor zichzelf had ze in haar hoofd al een heel plan op gesteld en die moest wel lukken. Ze was toch niet voor niets de slimste van de clan? Ze onderdrukte een arrogant glimlachje die weer op was komen spelen bij die gedachte alleen al.

Thanks Babs<3:

Tot zijn verbazing lukte het ook nog eens. Hij voelde de verandering van richting en Nightwing en hij duikelden beide opzij. De Apprentice sloot zijn ogen om geen vuil in zijn ogen te krijgen en hief zijn kopje op toen het allemaal voorbij leek te zijn. Nightwing haalde hem van haar flank af en toen zag hij de goedkeurende blik in haar blauwe ogen. Een trots gevoel flitste door hem heen. ”Indrukwekkend, Ashpaw. Zeer indrukwekkend” Een zacht snorrend geluid kwam uit zijn keel en hij sloot zijn ogen even om van dit moment te genieten. Hij had zich nu bewezen, tenminste, wat hij waard was. En toen hij weer naar zijn Mentor keek zag hij dat haar blik was gericht op een vogel, een kraai. Meteen voelde hij al wat zijn volgende opdracht zou zijn. ”Probeer hem eens te pakken en kom niet terug voor je die kraai te pakken hebt” Ashpaw knikte en stond toen op. Zijn achterpoten prikten wat door schaafwonden, maar het was mogelijk om te lopen. Voorzichtig trippelde hij naar zijn prooi toe, die hem allang in de gaten had. Een simpel gekraai kwam uit zijn snavel, maar het leek meer op een uitdaging. Uitgelokt deed Ashpaw een paar passen vooruit, zijn blauwe oogjes tot spleten versmald. Het was niet makkelijk om een prooi te vangen die je al in de gaten had, laat staan zelfs wel zin had in dit kat en muis spelletje. Maar net toen hij in de goede omgeving begon te komen, had de vogel genoeg van het spelletje en vloog het op. nu bevond hij zich op de derde tak van een boom vlak naast zijn eerdere rustpunt. En de opdracht was om de kraai te vangen, hij mocht niet terug komen met lege handen. Met tegenzin begaf hij zich naar de boom, zag toen dat de kraai hem in de gaten hield en besloot toen een paar passen achteruit te doen. Voor een tijdje bekeek hij de kraai goed. Hij bevond zich vlak boven hem en zijn zwarte kraaloogjes keken hem genietend aan. Toen besloot Ashpaw, met zijn kopje laag en oortjes tegen zijn nek aan gedrukt weg te lopen. Tot het punt waar de kraai hem niet meer kon zien, oftewel achter de boom. Zo stil als hij kon beklom hij de boom, zijn klauwen diep in de bast geslagen en zijn achterpoten klemden zich aan elke gleuf vast. Toen hij de eerste tak had bereikt, wierp hij voorzichtig een blik op de stam heen. De kraai zat nog twee takken hoger, maar was nu druk bezig met het zoeken naar beestjes. Goed. Hij dacht dus echt dat Ashpaw was weggegaan als een lafaard. Snel dook de Apprentice weer terug achter de boom en klom hij wat verder, dit maal makkelijk door de takken die hij kon beetpakken. De derde tak as bereikt en nu was het een kwestie van voorzichtigheid, want een alarmerende beweging en de kraai zou gemakkelijk opvliegen. Langzaam kroop hij om de stem heen, in de tegengestelde richting van de richting van de kop van de kraai. Ashpaw gebruikte al zijn zintuigen, zijn oren waren geprikkeld, zijn neus alert voor een plotselinge alarmerende geur en zijn tastzintuigen moesten ervoor zorgen dat hij niet van de tak af viel. Zijn geluk was dat de kraai zich nog dicht bij de stam bevond en dat deze zijn volledige aandacht had gericht op zijn maal. Met een laatste pas zorgde Ashpaw ervoor dat hij zich op de perfecte plek bevond, hij bevond zich nu op de tak vlak naast die van de kraai, wiens rug naar hem toe was gekeerd. Langzaam spande hij zijn spieren aan en klemde zijn voorpoten aan de tak. Drie. Twee. Een. Nu! Met een geweldige kracht zette hij zich af van de tak, een krakend geluid verliet het hout, en de kraai keek geschokt op. Maar voordat deze zijn vleugels kon spreiden, had Ashpaw zijn klauwen al in zijn veren gezet. Gekrijs verliet de bek van zijn prooi en Ashpaw voelde dat de vogel de tak ook verlaten had. Beiden denderden ze nu naar beneden, maar de kraai zou de eerste zijn die de grond zou raken. Gelukkig was de afstand tussen de tak en de grond niet groot, maar het kon alsnog een kat zijn poot verstuiken. De kraai had zijn val verzacht en de pijn opgevangen. Snel verloste Ashpaw het beest uit zijn lijden en pakte hem op in zijn bek. Trots, met een opgeheven staart, keerde hij terug naar zijn Mentor en liet de kraai voor haar poten vallen. Zonder iets te zeggen ging hij zitten en keer haar aan, wachtend op de volgende opdracht.

Ashdrizzle | Cedarfrost | Reedpaw | Hawkscream

jij klikt dr op:

Nightwing keek de grijze leerling na en ging er zelf bij zitten. Vluchtig toen hij uit het oog verdwenen was bekeek ze de kleine gaatjes die de klauwetjes van haar leerling hadden aangericht. Je voelde ze nauwelijks maar het was goed om te weten dat hij niet terug schrok om volledig op te volgen was ze hem opdroeg. Haar azuur blauwe ogen dwaalde onderzoekend af naar de lucht die had plaatst gemaakt voor een vrij aangenaam zonnetje. Ze trok één voorpoot op en genoot van de stilte terwijl ze het een paar likken gaf en toen over de zijkant van haar kop schraapte. Aangezien ze hem nog niet snel terug verwachtte kon ze maar beter zichzelf eens goed schoonmaken.

Aangekomen bij de wondjes in haar flank begon ze die zorgvuldig te overdekken met haar tong maar keek ze tussen een paar likken door naar de gedaante die haar kant op kwam. Ze stokte met haar persoonlijke schoonmaak en draaide zich naar hem om. Een grote grijns verscheen op haar gezicht toen ze de kraai voor haar neer liet vallen. Zwijgend ging hij voor haar zitten alsof hij zichzelf heel wat vond. Geamuseerd grijnsde Nightwing en haalde ze diep adem. "Schitterend, Ashpaw. Je weet goed hoe je met variatie om kan gaan maar ik denk dat het tijd is voor iets anders dan de basis dingen" Miauwde ze hardop tegen Ashpaw en zichzelf in het algemeen. Ze rees omhoog en wierp een paar blikken naar het zuiden. Ze draaide haar zwarte kop weer om naar Ashpaw en ze krulde haar lippen om in een soort opgewonden glimlach. Haar ogen fonkelde toen ze de woorden heel zorgvuldig uitsprak "Zeg, heb jij al eens ThunderClan uitschot ontmoet?"

- Derp, tijd om een topic verhuizing te doen naar de grens van ShadowClan en ThunderClan. Agreed?

Thanks Babs<3:

Het verraste hem een beetje dat Nightwing hem niet had bekeken, had ze zijn acties gemist, maar ook zijn fouten. Vergeten dan maar? Een glimlach maakte plaats op haar gelaat en Ashpaw voelde weer zo'n vloedgolf van trots over zich heen spoelen. "Schitterend, Ashpaw. Je weet goed hoe je met variatie om kan gaan maar ik denk dat het tijd is voor iets anders dan de basis dingen" Nieuwsgierig liet de asgrauwe Apprentice zijn kopje wat scheef hangen, zijn oren gespitst voor elk woord dat de poes kon uitspreken. "Zeg, heb jij al eens ThunderClan uitschot ontmoet?" Zijn ogen werden wat groot bij de woorden en hij stond door opwinding op. Zijn staartje begon wat te rijzen en hij schudde zijn kopje. "Nee, dat nog niet. Gaan we daar dan naartoe?" Snorde hij gelukkig en zijn poten vloeiden meteen over van de energie. Hij kon niet wachten om iemand van de ThunderClan tegen te komen of gewoon de grens langs te gaan.

OOC; O'course ;D

Ashdrizzle | Cedarfrost | Reedpaw | Hawkscream

jij klikt dr op: