Sunlight [Hiddenflower]

Onderwerp: Sunlight [Hiddenflower] ma 8 apr 2013 - 18:17

_{Een zacht, warme blies blies door zijn lange haar heen terwijl de kater door het windclan territorium liep. Zijn blauwe ogen gleden in het rond terwijl de kater schaduw op zocht van de bomen. Vandaag was het een ongewoon warme dag, het was net na zonhoog en de zon was op haar hoogste en gaf het meeste warmte. Rustig trippelde Blithesoul verder, hij zou richting Small Lake gaan, om daar even zich een beetje te verfrissen en wat te drinken. Ook was dat waarschijnlijk een van de weinige plekken waar er nog iets van prooi zou zijn om te vangen. Alles wat nu zou kunnen worden gevangen, had zich verstopt, ergens met veel schaduw, en zou maar terug boven komen als het naar de avond toe ging, en het iets frisser werd. Het duurde nog maar even voor hij was aangekomen bij het stroompje, dat nu bijna was uitgedroogd, maar er was wel nog genoeg water om een iets langer dan een week mee door te komen. Nog nooit had de kater gehoopt dat het zou gaan regenen, maar na deze droge dagen, wilde hij dat wel. Opeens vulde zijn neus zich met een geur, niet van prooi, of een roofdier, nee, van een Windclan poes. De kater concentreerde zich even op de geur, maar kon even niet onderschijden van wie het was. Het was een warrior en een poes, daar was hij zo goed als zeker van. Nieuwsgierig gleden zijn blauwe ogen in het rond om te zien wie het was.

Hiddenflower ~}

_{"Run your fingers through my soul. For once, just once, feel exactly what I feel, believe what I believe, perceive as I perceive, look, experience, examine, and for once; just once, understand."}

_{Puffend plofte Hiddenflower neer in het zand. Het was vandaag wel heel erg warm. De hete zon brandde in haar nek, en ze staarde naar haar prooi. Het was een mottige vogel, maar er was niets anders te vinden dan dat. Met een zucht stond ze op, en gooide de vogel op de prooistapel. Nu had ze wel verschrikkelijke dorst, en ze besloot naar Small Lake te gaan. Hiddenflower vroeg zich af wanneer het weer ging regenen. Met dit droge weer moest dat maar weer eens gebeuren, vond ze. Een koel briesje woei door haar vacht, en ze glimlachte genietend. Dat werd tijd, dacht ze tevreden. Hiddenflower huppelde in de richting van Small Lake. Iedereen wist dat prooi hier bijna nooit schaars was, dieren zochten nou eenmaal verkoeling in deze tijd van het jaar. Dat deden alle katten eigenlijk ook, want ze ging nu zelf naar Small Lake omdat ze daar water kon vinden. Toen ze aankwam, trof ze daar een andere kat aan. Een kater met bruin, wit en zwart en blauwe ogen, om precies te zijn. Verlegen ging ze een paar meter verderop drinken. Er was niet veel water meer, maar ze konden het er nog wel even mee doen. Ze probeerde niet naar de kater naast haar te gluren, want zo zou ze helemaal worden aangesproken. En dan kwam ze niet uit haar woorden door verlegenheid, wist ze. Maar ergens waren gesprekken juist goed voor haar.

Words: 239}

You want me to love you, but your heart is a ghost town.

_{Zijn blauwe ogen gleden van het stroompje weg, en rusten op de kat die een eindje verder aan het drinken was. De kater ging rechtop staan en zette voorzichtig een paar stapjes in haar richting. 'Hallo' miauwde hij. De bruin-achtige poes kwam hem bekend voor van in het camp, hij had haar al een aantal keer gezien, en dacht dat haar naar Hiddenflower was. 'Hiddenflower, toch?' vroeg de kater voor de zekerheid, het was minder erg om even om bevestiging te vragen, dan haar de rest van de tijd met de verkeerde naam aan te spreken. Met zijn helderblauwe ogen verloor hij de windclan warrior niet uit het oog, terwijl hij met nog een aantal passen naast haar ging gaan staan. Op een paar staartlengtes vandaag dan. Hij keek snel nog even rond, zijn blik werd vasgehouden door de groene blaadjes die een beetje slap aan de boom hingen. Daarmee besefte de kater dat het niet alleen de katten waren die dringend vers water nodig hadden, maar dat ook de bomen onder het drooge weer leden. 'Heb je al iets gevangen vandaag?' vroeg Blithesoul dan, om de stilte te verbeken. Hij wist dat er een grote kans bestond dat de kat nog niets had gevangen vandaag, dat had hij ook nog niet gedaan dus besefte hij dat dat een domme vraag was.}

_{"Run your fingers through my soul. For once, just once, feel exactly what I feel, believe what I believe, perceive as I perceive, look, experience, examine, and for once; just once, understand."}

_{"Hallo." sprak de kater tegen haar. Verlegen keek Hiddenflower op. "Ehh, hallo." zei ze met een onzeker glimlachje. "Hiddenflower toch?" vroeg de kater haar. Ze knikte, bijna onmerkbaar, en ging zitten. Ze voelde en zag hoe de mooie blauwe ogen van de kater haar niet uit het oog verloren. Wanhopig zocht ze naar de naam van de kater. Hoe heette hij nu ook alweer? Toen wist ze het weer. Blithesoul. "En...en jij was toch Blithesoul?" zei ze, bijna met een triomfantelijk lachje. Met een aantal passen kwam Blithesoul naast haar te staan. Ze kromp een heel klein beetje in elkaar, ze was het niet gewend dat katten -vooral katers- naast haar stonden en haar niet negeerden. Ze zag dat Blithesoul om zich heen keek, tot zijn oog op de bomen viel. Hiddenflower volgde zijn blik, en zag dat de bladeren helemaal slap hingen. "Heb je al iets gevangen vandaag?" vroeg de kater aan haar. Ze vermoedde dat het niet geheel uit belangstelling was, maar meer om ervoor te zorgen dat het niet al te stil werd. Verrast keek ze op. Ze had geen vraag verwacht, en glimlachte weer onzeker naar de kater. "Ehh...." ze zocht naar woorden, wat was het beste om te zeggen? "N-nee, n-niet echt..." niet echt?! Hoe kun je iets niet echt vangen? Vanbinnen vervloekte ze zich om haar domheid.

Words: 223}

You want me to love you, but your heart is a ghost town.