Let's start over shall we

Onderwerp: Let's start over shall we ma 8 apr 2013 - 22:55

Now it's too late to live
And my conscience killing me

Zacht zuchtte de wit grijze pluizige poes terwijl ze even met haar ruwe tong over de opgeblazen buik gleed. Hoe lang liep ze nou al met dat ding? Te lang voor haar. Ze kon zich niet bewegen zoals ze wou en langzaam aan voelde ze hoe die parasieten van kittens in haar haar leven uit haar sleurde het maakte haar moe maar Disturbing wist het zeker. Vandaag zou de dag zijn dat ze eindelijk verlost was van die last uit haar buik.

Een kreun gleed over haar lippen en ze liet haar hoofd zakken. Vermoeid vloog haar flank op en neer er was al een zwart ding uit en er zat een tweede aan te komen. Hier en daar hoorde ze wat gemauw. Die wijven hadden het over haar! Ze lachte haar uit om hoeveel moeite het haar wel niet kostte maar het was het laatste waar Disturbing zich op wou concentreren. "Maak jullie eens nuttig!" Schreeuwde ze richting de poezen die bij elkaar zaten in een hoekje. Disturbing had de meeste ruimte van de Nursery opgeëist net goed voor ze. "Ga Darkfire of Grayclaw halen. Oh weet je wat nog beter zou zijn. Smokebreath!" Haar stem sloeg half over naar een krijs voor ze haar kop weer liet vallen. Wazig zag ze nog hoe er twee poezen uit de nursery sprongen naar haar bevel luisterend maar het deerde haar niet veel meer. De pijn werd haast ondragelijk en pas toen dat witte kreng uit haar lichaam was zuchtte ze iet wat opgelucht.

Maar natuurlijk, de pijn was nog niet genoeg. Er moest zo nodig een derde uitgepoept worden. Opnieuw herhaalde ze het proces van schreeuwen naar alles en grommend persen tot ook dit zwarte beestje uit haar was. Opgelucht maar zwaar vermoeid hijgde ze en wazig hief ze haar hoofd half toen ze een schaduw de Nursery in zag komen. "D..Darkfire?" Haar stem was uitgeput en ze liet haar hoofd op haar poten vallen. Ze merkte niet hoe bezweet haar lichaam was. Ze voelde haar kittens half tegen haar aankruipen maar het deed haar weinig. De ruis in haar hoofd was het grootst. Ze voelde niets.. het was stil..

COMPANY;;
Darkfire
Grayclaw
Smokebreath?
Kittens

NOTES;;
358 Words

FEELINGS;;
Tired

I am the man who arranges the blocks. That continue to fall from up above. The food on your plate now belongs to the state.
A collective regime of peace and love. I have no choice in arranging the blocks. Under traitors rule, what they say goes.
The rule of the game is we all are the same. And my blocks must create unbroken rows. Long live Rushspirit! He loves you!
Sing these words, or you know what he’ll do...

Stil en eenzaam was het geweest voor het jonge zwarte poesje. Samen met haar broertjes had ze er verbleven, maar nu niet meer. Ergens hoorde ze een stem maar ze kon er niks bij zien. Waar was ze? Wie was er bij haar en waarom was het zo koud. Langzaam kroop het pasgeboren zwarte poesje naar een geur die voor haar heel aantrekkelijk zou zijn. Ze voelde warmte om zich heen en kroop er dichter naar toe. Ze bleef een stem horen, maar vriendelijk klonk het niet echt. Toch voelde dit haar vertrouwd toe dus maakte het niks uit. Zachtjes klemde ze zich vast en begon te drinken. Ze liet alle geuren tot zich door dringen en liet haar hoofd ermee vertrouwd raken. Voor zolang ze niks kon zien moest ze het allemaal doen op geur en geluid.

HAHAHAHAHA
shitpost =,=''

Het schemerde, schaduwen trokken door de hemel. Het was koud en er hing een lichtelijke motregen. Het was eeuwen terug dat het had geregend. Katten zaten in de schaduwen van het kamp, ogen glinsterde als hatelijke lichtjes. Tegen een kleine rots lag een donkere kater. Zijn vurige ogen stonden verveeld, wat een tijd verspilling. Darkfire lag met zijn op zijn rug zodat zijn buik naar boven la. Hij prutste met een stukje scherp bot tussen zijn tand om wat restjes weg te halen. De kater straalde pure haat en duister uit. Zijn dikke staart sloeg even geiriteerd. Toen hij klaar was met zijn kaken, gooide hij het bot richting een paar leerlingen die zaten de praten. Ze keken even verrast op. Ze keken hem even boos aan, maar Darkfire spuugde zijn rochel achter het bot aan. Hij negeerde de reactie en stond op, zijn logge lichaam lui en groot. Hij sloeg een kluif uit de weg en zuchtte lusteloos.
Zijn klauwen waren half uitgeslagen en lieten kleine sporen achter in de vochtige aarde. Hij keek loom om zich heen met zijn kop wat gezakt en half open ogen die gemeen voor zich uit staarde. Zijn blik viel op de nursery, Disturbingvoice. Stappen maakte hij richting de plke, hij had toch niks beters te doen. Hij sloeg met zij staart en vroeg zich even af wanneer die misbaksels eindelijk ter wereld zouden komen. Hij had al een tijdje een relatie met Disturbingvoice, al was het niet een normale. De twee katten zaten niet vierentwintigzeven aan elkaar vast geplakt, en dat vond Darkfire meer dan best. Hij had een hekel aan liefde, al was dat bij Disturbingvoice anders. Hij kon het niet noemen, houden van of verliefd. Ze triggerde hem op een positieve manier die hem beviel. Het had niet lang geduurd totdat Darkfire en hij samen wat 'stoute' dingen hadden gedaan. Niet alleen kattenkwaad en daar dan zelf lol om hebben, ook natuurlijk op sexueel gebied. De twee katten waren dan wel allebei zo duister, maar dat betekende niet dat ze dat soort gevoelens niet beleefde. Hij kreeg het altijd behagenlijk warm als ze in buurt was. Distubringvoice lag nu al een paar manen in de nursery en Darkfire begon ongeduldig te worden. Hij kwatte nog een roggel neer en liep naar het hol. "D..Darkfire?" hoorde hij haar zeggen. Darkfire keek met zijn ijskoude ogen op haar neer. ''Het zal eens tijd worden voor die mormels. Goed gedaan Disturb.'' Hij gaf haar een snelle lik over haar kop heen. Opeens dacht aan de medicein kat, die ook moest komen. Hij zuchtte lui. Darkfire draaide zijn kop om, ''Smokebreath! Je mot D helpen met haar kits, ik doe het niet!!'' Brulde hij door het kamp. Het scheelde hem niks wat anderen van hem dachten, daar was hij mee geboren. Hij slikte langs zijn lip en keek weer naar Distubingvoice. Opeens zag hij een klein zwart hoopje bij Distubingvoice uit haar achterste komen. Hij keek er naar met opgetrokken wenkbrauwen.

#Misschien leuk voor Smoke, dat hij Darkfire beveelt om de kittens likt, zoals bij cinderpelt en Tigerclaw X''D. Ik heb dat altijd een comisch stukje gevonden. Niet dat Silver dood gaat natuurlijk, but JWZ Wink

#

Gesproken tekst.

[/color]

I'm a monster if that means I'm misunderstood CUZ IT'S ALIVE AND I CAN'T HIDE IT THE ENGERGY IS RISING nd I'm a traitor if that means I've turned on myself
I can't deny it, it's like a riot and I can't keep it quiet

Het waren de dagen die zo voorbij gingen, tenminste zo voelde het. Het was lekker warm, knus en lekker veel ruimte. Alleen zijn zusjes en hij waren aanwezig en dat was prima. Maar die warmte ging weg, tenminste aan een kant. Een van hen was weg, ineens na wat bewegingen. Hij vond het maar niks, hij wou dat het bleef zoals het was. Maar jammer genoeg veranderde alles toen hij de druk voelde en zacht terechtkwam. Skullkit voelde waar hij was, wat het was, maar wist niks van deze onbekende nieuwe wereld. Instinctief kroop hij naar de nieuwe warmte toe. Het was zacht en voelde vertrouwd aan. Zijn zijkant werd weer opgewarmd door zijn zusje. Hij legde zijn voorpoten tegen de zachte warme buik en begon te drinken. Hij hoorde stemmen, een zware, de ander wat lichter, alsof hij die stem zijn hele(korte) leven al kende. De geuren drongen in zijn kleine neusgaten terwijl hij de melkgeur negeerde. Op een gegeven moment werd hij moe van het drinken en hij wou stoppen. Het kwam goed uit, want hij werd opgepakt door stevige grote kaken. Opeens lag hij tussen twee reusachtige poten, dat voelde hij met zijn poten die hulpeloos opzoek waren naar die warme lichaam waar hij net was. Een ruwe tong ging over zijn lichaam heen, het voelde fijn, al die kleverigheid die van hem af werd gehaald. Langzaam raakte hij in een diepe slaap, opgerold bij zijn nog onbekende vader.

THE END IS WHERE WE BEGIN It's crawling back when We run away, run away Cuz the end is where we begin
Where broken hearts mend and start to beat again

His song, If you get it though: