Barking || Open for 2

Zijn vurige ogen stonden in het water gericht terwijl hij in het water stond. De rivier was rustig, en de stroom was niet heel hard. Ook was het minder diep dan gebruikelijk. Echt zwemmen was nu niet meer van toepassing, en dat kwam voornamelijk door het warme weer. De zon scheen dagen achter elkaar, geen wolkje in de lucht te bekennen. Smoketear staarde afwachtend naar het water. Iets verder op zag hij al een school met enkele visjes. Smoketear haalde langzaam een klauw om hoog en wachtte af. Twee van de school vissen dwaalde wat af en zwommen in zijn richting. Smoketear grijnsde en bleef nog even wachten, en toen schoot zijn klauw het water in, en haakte hij een vis aan zijn nagel. Hij haalde zijn klauw om hoog en keek naar de vis. "Op z'n minst," murmelde hij terwijl hij naar het visje keek. Zo heel groot was het niet, misschien genoeg voor een kitten rond de drie moons.

OOC: Open voor twee katten. Waarvan sowieso één warrior.

Hij gooide zijn net gevangen visje naar de kant en wachtte op nieuw af. Vissen hadden slechte geheugens, dus voor ze het wisten waren ze de vis die hij zojuist had gevangen al weer vergeten, en ook dat waar hij nu zat gevaar was. Ze zwommen gewoon weer terug, want slim waren ze niet. Net toen hij een tweede vis wou vangen, klonk er een stem waar door zijn concentratie naar de knoppen ging en de vissen weer weg schoten. "Smoketear." Een zucht rolde over zijn lippen, en hij slikte zijn snauwerige opmerking weg. Hij draaide zijn kop om, en zag Hawkscream. Smoketear stond op, en verliet het water. Hij schudde zijn vacht uit en keek naar Hawkscream. "Goedendag, Hawkscream," sprak Smoketear koeltjes terwijl hij zijn vis op pakte, een gat groef, en daar zijn vis in begroef.

Smoketear liep het water uit en schudde zijn vacht uit. Daarna wierp hij zijn vlammende ogen op Hawkscream. Smoketear begroette de kater op een kalme toon, en toen zag hij iets aan de houding van de kater veranderen. Smoketear vernauwde zijn ogen en keek de warrior aan. "En, hoe gaat het met Lotusleaf of was Lastbreathe nou je partner?" Smoketear vernauwde zijn ogen en vouwde zijn oren naar achteren. "Geen van beide," gromde hij gefrustreerd terwijl hij met zijn staart zwaaide. Toen drong een andere bekende geur zijn neus gaten binnen. Zijn vijandige houding vervaagde, en zijn vacht zonk wat naar beneden terwijl zijn oren weer op een normale stand gingen staan. Enkel keek hij nog wel kwaad naar Hawkscream. "Goedemorgen," begroette Petalcloud hun. Smoketear knikte naar zijn vroegere apprentice, ze was zo gegroeid, zo mooi geworden. Hij was trots op haar. "Hallo, Petalcloud," sprak hij vriendelijk. "Hoe is 't met je?" Vroeg ze aan haar. Het was eigenlijk wel lang gelden dat ze hadden gepraat. Hij negeerde Hawkscreams aanwezigheid.

Toen Petalcloud aankwam waren beide katers stil. Smoketear ging in de negeer fase in, en begroette Petalcloud. De jonge warrior was nogal kwaad op hem geweest, en had hem de laatste twee keren kei hard negeert toen Smoketear haar had gezien. Maar nu, nu was die Petalcloud verdwenen, en weer terug gekomen zoals hij haar kende. Als de lieve, sterke, poes die hij kende, waar hij respect voor had, en die hij had getraind tot de warrior die ze nu was. Gerespecteerd en sterk. Smoketear zelf had intussen de dertig moons bereikt, en wat was de tijd toch snel gegaan, Petalcloud was nu rond de dertien moons."Heel goed, dankje," antwoordde ze. Smoketear glimlachte en keek van kat naar kat. "Ik zie het," sprak hij warm. Hij sloot zijn ogen voor een moment en dacht terug aan hem en zijn ex partner, de partner waar hij altijd gelukkig bij was geweest... Rainfall. Hij was een klootzak, hij had haar nooit moeten breken, dan had hij er nu het zelfde bij gezeten als de twee katten voor hem. En nu weer, voelde hij zich eenzaam.[i] "En met jou?" Doorbrak Petalcloud zijn gedachten. Smoketear schudde met zijn kop en glimlachte. "Ja, prima, dankje," murmelde hij. Smoketear knipperde een paar keer met zijn ogen om helder te worden. Hawkscream mocht hem niet, de exacte reden wist hij niet, maar de vermoedens had hij wel. Of het was zijn vernagelde relatie lezen, of het was dat hij hem verdachte van de moord op Smoketail.
Luid geblaf liet hem zijn oren spitsten. Smoketear vernauwde zijn ogen en stond op. Hij zwaaide met zijn staart dat Petalcloud en Hawkscream ook maar beter alerter konden worden. "Hond," gromde hij zijn gedachten hard op. Smoketear was weer in zijn sterke warrior rol gesprongen. Zoals elke kat hem kende, woedend en bereid om zijn leven voor een clan genoot te geven, of hij die gene nou mocht of niet. En dan te bedenken dat hij wel degelijk schuldig was van de moord die hij had gepleegd, enkel zou dat nooit boven water komen.

OOC: Hier heb ik het topic tenslotte voor aangemaakt xD