Well hello, im new! ::Amore::

_{Een grote langharige kater rende mee met de twoleg die een voerbakje in haar hand had. Reducto miauwde ongeduldig, en begon te eten toen de twolegvrouw het bakje neerzette. De grote kat had het bakje al snel op, en ging toen door zijn kattenluik, waar hij nog net doorheen paste, naar buiten. Hij was nog nooit buiten zijn tuin geweest. En hij was echt niet bang. Alleen een beetje verlegen voor andere katten. Ookal was hij meestal twee keer zo groot. Reducto zuchtte, en besloot toch maar eventjes buiten de tuin te gaan lopen. Hij sprong lenig op het hek, en keek eerst even rond, of er geen honden aan kwamen. Opeens zag hij een kater. Reducto wilde snel weer zijn tuin in springen, maar verloor zijn evenwicht waarna hij wel moest springen. Nu stond hij twee meter van de kat vandaan. Hij boog zijn kop, en lachte een beetje ongemakkelijk.

--Alleen Amore!--}

Zijn verwondingen waren al over, al deden ze nog wel pijn. Little heeft hij nooit meer gezien, maar hij wist wel dat ze in goede handen was. Hij probeerde haar te vergeten doormiddel met andere katten om te gaan, maar zo een poesje vergeet je niet snel. Hij liep nog redelijk mank, zijn poot deed het meest pijn, zijn linker achterpoot. Wat verderop zag hij een groot gebouwde kater, die naar achter sprong, waarschijnlijk doordat hij zo'n verwond mormel aan zag komen, al leek de kater wel naar meer dingen benieuwd te zijn. Amore schonk hem een vriendelijke glimlach toe, wat hem er best schattig uit liet zien. Hij liep wat verder naar hem toe. "Ik doe niks hoor. Nieuw in de buiten wereld ?" Vroeg hij. Hij was nog niet terug gegaan naar huis, al was hij wel van plan dat te doen.

Walking rainbow:

De kater gaf een glimlach, en begon te praten. "Ik doe niks hoor. Nieuw in de buiten wereld ?" Reducto bloosde even, en knikte. 'Ja, ik ben net uit het asiel. En jij? Woon jij hier al lang?' Hij begreep dat hij deze kans om vrienden te maken moest pakken. De kater ging zitten, en glimlachte terug. Reducto bekeek de kater even, om hem in zijn gedachte te printen. Het was een witte kater, met een lange vacht en hier en daar een paar bruine vlekken. De kater schoof weer met zijn staart. Nu wist hij even niks te zeggen.

. 'Ja, ik ben net uit het asiel. En jij? Woon jij hier al lang?' Zijn glimlach geen meer over naar een lachje, waardoor zijn tanden niet meer te zien waren. "Wonen is een groot woord. Ik ben weggelopen, maar ik ga binnenkort weer terug" Zei hij. Het zal de kater wel verwarren, maar hij sprak gewoon de waarheid in een korte zin. Hij was wel bang, stel ze zouden hem niet meer willen. Maar, niet geschoten is altijd mis, dus het was te proberen.

Walking rainbow:

meer te zien waren. "Wonen is een groot woord. Ik ben weggelopen, maar ik ga binnenkort weer terug" Reducto zwiepte zijn staart. 'Waarom ben je weggelopen?' Vroeg hij verbaasd. 'Je hebt bij de mensen alles wat ie kan wensen! Eten, een slaapplek...' De kater keek even naar zijn halsband. Het was een zeeblauwe met leerbruine streepjes, en er zat een bedeltje aan met zijn naam erop.

-sorry heel kort D:-