Im so happy... ::Darkened::

Darkblood zuchtte nogmaals. Ze had binnen en paar maanden al een erg opgezwollen buik gekregen. Ze keek gelukkig naar haar buik, en hoopte nu al op die kleine haarballetjes. Misschien zou Darkened haar ook nog even komen bezoeken. Darkblood was hoogzwanger, ze kon dus elk moment bevallen. Maar door ervaring wist ze dat dat niet nu zou gebeuren. Opeens zag ze de bruine tabby vacht van haar partner Darkened. Ze miauwde blij, en keek of de kater binnen kwam.

-even snel D:-

De kater trok zenuwachtig pollen gras uit de grond. Wat had de kater gedaan?! Darkblood kreeg nu kittens van hem. Hij vond haar wel leuk, maar dit was een grote fout. Hij was nu dus officieel verbonden met de poes, en was nu officieel vader. Kon hij niet rogue worden of? De kater schudde zijn massieve kop en besloot toch maar even bij zijn 'partner' te gaan kijken. De kater stapte met grote passen richting het BloodClan kamp. De poes had waarschijnlijk niet eens door dat het een fout was, die hij uiteindelijk wel zou goedmaken. De kater zocht de geur van de poes op en liep richting de plek waar ze overnachtte. Hij hoorde een warme, begroetende mauw en e kater liep binnen. "Hallo." miauwde hij met een vriendelijke, warme blik in zijn amberkleurige ogen.

De poes keek de kater aan terwijl hij binnen liep. "Hallo." miauwde hij met een vriendelijke, warme blik in zijn amberkleurige ogen. Darkblood begroette hem met een warme blik, en een tikje met haar staart dat hij naast haar kon komen zitten. 'Hoe gaat het?' Miauwde ze starend naar de kater, Alleen had ze niet diezelfde blije blik als ze deze tijd had, Maar en onderzoekende nadenkende blik. Ze likte haar staart eventjes, en legde haar kop op het mos. Ze was uitgeput van die zware kittens, en ze had ook niet veel gegeten deze dagen.

De zwarte poes begroette de kater met een warme blik. Ze tikte met haar staart naast zich en de kater ging zitten. 'Hoe gaat het?' vroeg de zwarte poes, de moeder van zijn kittens. "Goed, en hoe gaat het met jou en de kittens?" snorde de kater en hij ging zitten. Hij voelde zich niet meer die BloodClanner die hij altijd was, hij was veranderd. De zwarte poes legde haar hoofd op het mos, en de kater begreep dat ze het lastig had, vermoeid. "Zo te zien gaat het niet zo goed..?" miauwde de kater vragend, hij wist immers niet of dat het wel waar was. Hij duwde zijn neus in het zwarte hoopje, op haar kopje. "Ik hoop dat die mormeltjes snel komen, dan heb je weer tijd voor jezelf, en ik denk dat kittens dragen vermoeiend is." miauwde hij lachend. Die mormeltjes moesten wel snel komen.

"Goed, en hoe gaat het met jou en de kittens?" Snorde de kater. 'De kittens lopen te stoeien, maar ik ben blij dat ze komen.' Ze grinnikte eventjes, ookal wist ze zelf niet waarom. Misschien aan de herrinering aan haar eerste kittens. Ze werd uit haar gedachte gewekt toen Darkened begon te praten. "Zo te zien gaat het niet zo goed..?" Darkblood glimlachte naar hem. 'De kits zijn al volgroeid, dus ze zijn best zwaar.' Ze keek de kater aan. "Ik hoop dat die mormeltjes snel komen, dan heb je weer tijd voor jezelf, en ik denk dat kittens dragen vermoeiend is." Zei Darkened lachend. 'Inderdaad' Miauwde Darkblood instemmend. Opeens voelde ze een bekende hevige kramp. 'Omg, Darkened. I..Ik denk dat de kittens NU komen' Ze ging op haar zij liggen, en begon instinctief te persen.

-Lol x3 en JEEJ =D-

_{Een kleine kitten, zwart als een raven veer, lag opgekruid in de baarmoeder van een drachtige poes. Drie kittens lagen om haar heen. Het was lekker warm en knus, en je leed er nooit honger. Maar het was krapper aan het worden, dus eigenlijk hadden de kits het niet meer zo naar hun zin als toen ze kleine embryo's waren. Plots kwam er een enorme zuigkracht, en er ontstond een gat wat geen een van de kittens nog nooit had gezien. Een kit werd plots weggezogen, de zwarte. Ze gleed achteruit, en uiteindelijk zat ze vast. Wat nu? Maar uiteindelijk ging het weer verder, en stopte het daarna weer even. Zo ging het maar door, tot ze uiteindelijk in de kou buiten lag. Ze piepte hulpeloos, en kroop heen en weer. Wat niet normaal was voor een kit, was dat ze wild heen en weer sloeg. Ze was een geboren vechter. Toen ze een tepel vond, werd ze rustig, en dronk.}

Flutttttt

STUPID WW

'De kittens lopen te stoeien, maar ik ben blij dat ze komen.' miauwde de poes en ze grinnikte. 'Inderdaad' miauwde de poes en de kater was blij dat ze toegaf. "Nou, die mormels komen snel, dus dan ben je ook van dat gezeik af." miauwde hij vriendelijk en hij zag hoe de zwarte poes ineens verkrampte. 'Omg, Darkened. I..Ik denk dat de kittens NU komen' de poes ging op haar zij liggen. "Nu..?" miauwde de kater want niet alles drong tot hem door. Nu...Nu...NU! "NU..!" miauwde hij en hij duwde zijn neus in haar vacht. "Je kunt het wel." miauwde hij en hij keek naar de poes. Ineens hoorde hij gepiep en hij keek naar een kleine kitten die instinctief richting de geur van het melk van de poes kroop. "Ik ga de kittens die op mij lijken namen geven." miauwde de kater, hij kon de verleiding niet weerstaan om nu een van zijn lolletjes te maken, iets wat hij altijd deed op de momenten waar hij het juist niet moest doen. "Die lijkt op jou." miauwde de kater en hij gaf de zwarte poes een lik.

Nog een pijnscheut schoot door haar buik. Darkblood's nagels schoten in en uit van de inspanning. Ze voelde de neus van Darkened in haar vacht duwen. Dat gaf haar een geruststelling. Darklood perste nog een laatste keer, en hoorde een piepje. Het was een prachtige zwarte kitten, die wild aan het slaan was. 'Een geboren vechtertje' Mompelde ze vertederd. "Ik ga de kittens die op mij lijken namen geven." Zei Darkened. 'Prima' Miauwde de poes nadat ze weer een pijnscheut kreeg. Hoeveel zouden het worden? Hopelijk niet té veel. "Die lijkt op jou." Darkblood knikte moeizaam. 'Wat dacht je van.. Ravenna?' Darkblood had geen tijd meer om naar haar eerstgeborene te kijken, want de volgende was al onderweg.

-Nu Rolo en daarna Darkened of ik-

Onderwerp: Re: Im so happy... ::Darkened::