There's still fire in my dreams »Honeyspots«

_{» De nacht begon langzaam te vallen. De kleine calico kater struinde nog een beetje rond. Er was toch niemand die op hem zou letten, dus waarom zou 'ie zich dan druk maken om op tijd terug te zijn in het kamp. Of, nou ja, kamp. Verzamelplaats, want meer zag hij er niet in. Ignis zuchtte zachtjes en duwde een steentje in het water. Damn, hij verveelde zich. En eigenlijk was hij ook veel te moe om nog rond te lopen. Toch vertikte het katertje om te gaan slapen. Bang om weer opgejaagd te worden door het vuur dat hij al terroriseerde sinds de dood van zijn familie. Hij huiverde eventjes en ging aan de waterkant zitten.
Hij wist dat 'ie ergens bij een grens was aangekomen, hij had de geur geroken, maar was verder nog geen kat tegen gekomen. Van de verhalen die hij in het kamp had gehoord, wist hij dat dit het Riverclan grens gebied moest zijn. Hij had geen idee wat hij er van kon verwachtten. Hij wist in feite helemaal niets, ondanks het feit dat hij zichzelf een Bloodclan kat moest noemen. Waarschijnlijk zou Icy, de ijzige leidster van de Bloodclan, hem binnenkort een mentor geven, waardoor hij getraind zou worden in de kunsten van het doden en bloed laten vloeien. Of hij daar blij mee was? Geen idee. Voor nu wilde hij gewoon van zijn nachtmerries af komen.
Ignis kon zijn ogen nog maar net open houden, maar uiteindelijk rolde hij zich toch op tot een pluizig balletje en viel in de zoveelste korte, onrustige, slaap. «

»Honeyspots«}

There's still fire in my dreams »Honeyspots« Ignis1sig

Other stuff:

_{De zachte briesjes van de kalme wind die over het RiverClan territorium stak speelde met Honeyspots haar vacht. Haar buikje was ronder geworden wat niet vreemd was aangezien ze de laatste paar weken gegeten had alsof haar leven er van af had gehangen. Haar geverderde staart danste achter haar aan terwijl ze langs de rivier liep. Ze was moe geworden van vandaag ook al had ze weinig tot niets gedaan- maar ze weidde dat aan het feit dat het ook zo ontzettend warm was de laatste tijd. Moe- en veel eten. Dan werd je dik en lui en op het moment was Honeyspots goed op weg omdat beide te worden. Met een ontevreden miauw sprong ze naar links toen een vis ongevraagd uit het water op sprong en wat water haar kant op gooide. Met een zucht keek ze naar de sterren die langzaam begonnen te verschijnen. Terwijl ze de rivier over stak pikte ze een geur op die de wind met zich mee bracht. Meteen waren alle spoortjes van vermoeidheid verdwenen en gingen haar rugharen recht overeind staan. Haar vacht dikte uit zodat ze twee keer zo groot leek als ze daadwerkelijk was, haar oren gingen plat, pupillen werden groot en een woest gesis steeg op uit haar keel. BloodClan. Ze volgde de geur en stuitte al snel op de oorzaak. Het kleine bastaard lag opgekruld te slapen. Recht naast RiverClan territorium. Niet zachtzinnig tikte ze hem aan met haar nagels ontbloot en ze verhoogde haar rug toen hij opschrok uit zijn slaap. ”Wat doe je zo dicht bij RiverClan territorium? BloodClan uitschot!?” Spuwde ze iets luider dan bedoeld. Enige kat die nu in de buurt was had haar gehoord. Misschien was dat niet eens zo slecht nog niet. Haar staart ging woest heen en weer en ze blies nijdig naar hem. Het was nog een klein katertje, ongeveer de helft van haar eigen leeftijd. Nog jonger zelfs. Ze kon hem aan. Hem tot bloedens toe toetakelen was het enige wat nu nog haar gedachte over had genomen. Als hij ook maar zo veel als één nagel op dit territorium zette zou ze hem de betekenis van pijn leren. ”Vertrek nu of ik ruk de haren van je vacht! Ik maak je zo kaal als de prooi die ik vang” Blies ze.

Killing time that I left behind.
Everything changes to a point that it stops and it turns around
I'm always falling down. Killing time that I left behind
everything changes to a point that it stops and it turns around
It's coming for you now.}

The many miles we walked, the many things we learned. The building of a shrine, only just to burn There's still fire in my dreams »Honeyspots« Honeypaw1sig

There's still fire in my dreams »Honeyspots« Honeypaw1sig

That's the way it is______That's the way it is

_{"Ignis!" De stem van mijn moeder liet me opkijken. De dagen waren ontzettend warm de laatste tijd en zelfs de nachten waren maar met moeite uit te houden. Ik bevond mezelf bij een klein plasje water, waar ik deze warme dagen voor verkoeling kwam. Nu keek ik om, geschrokken van de angstige toon in mijn moeder stem.
Ik kon haar niet zien, ze was verdwenen. Een grote zwarte rookpluim steeg op en kwam mijn kant op. Ik hoestte luid en er kwamen tranen in m'n ogen. Ik moest hier weg, dat riep mijn instinct tenminste. Toch bleef ik staan, verbijsterd over wat er gebeurde. Ik zag silhouetten van katten, mama, papa, Maji, ik herkende ze allemaal.
Opeens kwam de warmte heel erg dichtbij. Angstig dook ik achteruit en zetten het eindelijk op een rennen. Achter me voelde ik de tongen van vuur aan m'n staart likken en mijn pupillen waren groot van angst. Ik probeerde nog harder te rennen, maar het vuur begon me in te halen. "HELP!" riep ik nog, maar het leek niets uit te halen, mijn bek was droog van de rook.

Met de schrik nog in zijn achterhoofd, kwam het katertje opeens overeind. Hij had de scherpe tik van de nagel niet eens gevoeld, zo erg was hij geschrokken van zijn nachtmerrie. Hij zag opeens een stel poten bij zich staan en sprong direct achteruit. Instinctief zetten hij zijn nagels uit en een hoge rug op. Er stond een poes voor hem, met een hoge rug en een woedende blik in haar ogen. ”Wat doe je zo dicht bij RiverClan territorium? BloodClan uitschot!?” De toon in haar stem deed hem denken aan zijn moeder, zij sprak op net zo'n toon als ze pissig op hem was. ”Vertrek nu of ik ruk de haren van je vacht! Ik maak je zo kaal als de prooi die ik vang” Ignis dook in elkaar, bang om aangevallen te worden. "I-ik wilde niets doen. I-ik was gewoon moe, viel in slaap. Doe me niets, ik wil niet terug naar het kamp. Ik wil niet terug naar het vuur," De kater was duidelijk nog niet helemaal wakker. Hij haalde de realiteit en zijn nachtmerrie door elkaar heen. Hij knipperde een paar keer met zijn donker ambere ogen en meende hoge vlammen achter de poes te zien. Direct dook hij in elkaar, oortjes tegen zijn kop gedrukt, angstige blik in zijn ogen. Bang, doodsbang. Dat was hij.}

Other stuff:

_{Honeyspots voelde hoe haar gezicht betrok toen het katertje reageerde op een manier die alles behalve bloeddorstig, moordlustig, gewetenloos en meedogenloos was. Hij was bang! Nog steeds achterdochtig, gedreven door de littekens die Icy zichtbaar en onzichtbaar had aangebracht bleef ze op haar hoede. Dit kon een list zijn. Ze verachtte leerlingen uit BloodClan. Hun geest was jong en kneedbaar. Op jonge leeftijd werd hun geest al bezoedeld met haat jegens clan katten. Dat maakte ze extra dodelijk. Ze waren er opgegroeid. Ze zouden er opgroeien en sterven. ”Geef me één goede reden waarom ik je niet in twee stukken zou moeten scheuren” Gromde ze terwijl ze dichter naar hem toe liep tot ze neus aan neus stonden. ”Ik waarschuw je- doe niets verkeerds want dan lig je straks op de bodem van de rivier” Schepte ze er nog even bovenop. Haar dreigementen waren niet geheel waar omdat ze nog steeds goed wist hoer erg verafschuwd ze was toen ze bloed proefde van Icy. Het leek op bloed van prooi en smaakte bijna zo maar toch beangstigde het haar- ze kon geen kat vermoorden en dat wist ze. Al zou ze voor Icy te graag een uitzondering maken. Honeyspots gromde en ging een stapje achteruit maar torende nog steeds dreigend over hem heen met haar haren overeind.

Killing time that I left behind.
Everything changes to a point that it stops and it turns around
I'm always falling down. Killing time that I left behind
everything changes to a point that it stops and it turns around
It's coming for you now.}

The many miles we walked, the many things we learned. The building of a shrine, only just to burn There's still fire in my dreams »Honeyspots« Honeypaw1sig

That's the way it is______That's the way it is

_{Ignis had geen idee wat hij moest doen. Als hij zou reageren zoals elk andere kat van Bloodclan, zou deze poes hem vermoorden. Maar als hij dat niet zou doen ... Zou ze hem dan laten leven? Of zou ze 'm alsnog vermoorden. Niet dat hij iets fout had gedaan, hij was gewoon in slaap gevallen, nog voor de grens. Hij was niet overheen gegaan, hij had geen prooi gejat. Waar maakte ze dan precies het probleem van?
Hij keek op, zijn gezichtsvermogen was nog steeds troebel van de roes waar hij zich in bevond. Zijn hersenen maakte overuren, maar hij kon zich niet bedenken hoe hij zich uit deze benauwde situatie zou kunnen redden. ”Geef me één goede reden waarom ik je niet in twee stukken zou moeten scheuren” Snel probeerde hij een reden te bedenken. Hij kon er zo snel geen bedenken, damn, daar ging zijn leven. ”Ik waarschuw je- doe niets verkeerds want dan lig je straks op de bodem van de rivier” Even schoten zijn ambere ogen naar de rivier toe. Hij kon zwemmen, hij had moeten zwemmen toen hij in de rivier was gesprongen bij de grote brand. "Ik weet geen reden, mevrouw," miauwde hij zachtjes. Dit was het laatste wat Ignis kon proberen. Het was een gok, want de kans dat ze hem zou wantrouwen en alsnog zou vermoorden was groot. "Ik ben een Bloodclan kat. Mijn naam is Ignis. Ik ben niet opgegroeid als kat van de Elite, ik ben daar opgevangen toen mijn familie omkwam bij een grote brand. Ik ben met de schrik vrij gekomen, maar sindsdien word ik geterroriseerd door nachtmerries over het vuur." Hij keek naar zijn pootjes, zijn stem was iets vaster geworden, maar hij trilde nog steeds. "Ik liep wat rond, toen de slaap me overviel en ik hier in slaap viel. Het was niet mijn bedoeling om de grens over te gaan, echt waar." Ignis boog zijn kop. Als ze hem nu wilde vermoorden, kon ze het doen. Hij gaf zich bloot, door zijn onbeschermde nek te laten zien aan de krijger poes.}

Other stuff:

_{Honeyspots was niet tevreden met wat ze hoorde. Blijkbaar had hij geen gegronde reden en zijn miezerige geleuter dat hij in slaap was gevallen was het enige wat eerlijk leek te klinken. Het was waar, hij zag er niet echt uitgeslapen uit. Leugens! Riep ze koppig tegen zichzelf. ”Opgevangen? Zei je? ” Herhaalde ze minachtend. Haar stond nu minder dreigend voor hem maar haar vacht was nog niet uitgedund en haar blik was nog even smerig als eerst. ”Er zijn wel betere plekken waar je in opgenomen kan worden. Voor zover je opgenomen kan noemen in dat vlooien hol!” Schold ze luid. Walgelijk. Maar op het moment dat het katertje zijn kop boog en zich dus praktisch geheel overgaf, verstijfde de schildpadpoes en vernauwde haar baby blauwe ogen. Hij kon dit niet menen toch? Ze had al haar wilskracht nodig om nog een stapje achteruit te zetten en rustig te gaan zitten. Hij was niet langer een bedreiging voor haar. Ze kon hem gemakkelijk aan en hij zag er niet uit alsof hij een gevecht wilde beginnen. Maar voor alsnog hield Honeyspots hem scherp in de gaten. Ze vertrouwde zelfs nog geen BloodClan kitten, laat staan een leerling. ”Ja ja- het is al goed. Kijk me aan” Miauwde ze ongeduldig en ze keek om zich heen of niemand haar zag. Ze voelde zich verassend ongemakkelijk en niet alleen door het stinkende mormel voor haar. ”Zo lang je maar de grens niet overkomt of- op dat onderwerp.. nooit de grens ook maar benaderd kan ik je niets doen” Haar haren gingen liggen en ze zette exact drie stappen achteruit zodat ze weer op haar eigen territorium stond. Ze liet een ongemakkelijke, trillerige zucht ontsnappen en ze spande haar spieren aan. Het was achterlijk dat ze bang was voor een ‘leerling’ van BloodClan. Blijkbaar rezen haar gehate wortels jegens Icy dieper dan verwacht. ”Misschien is het beter als je vertrekt- enig andere krijger zou je inderdaad al uit elkaar gerukt hebben” Wees ze hem gespannen toe.

Killing time that I left behind.
Everything changes to a point that it stops and it turns around
I'm always falling down. Killing time that I left behind
everything changes to a point that it stops and it turns around
It's coming for you now.}

The many miles we walked, the many things we learned. The building of a shrine, only just to burn There's still fire in my dreams »Honeyspots« Honeypaw1sig

That's the way it is______That's the way it is