SHUT UP [Bloodkit*]

Met een zucht zakte de kleine poes door haar poten. Met ogen troebel van verdriet keek ze op haar poten neer, ze voelde zich slecht. Niemand was er voor haar, alleen Silhouettekit was er voor haar. Maar hij was nergens te bekeken. Een gevoel van eenzaamheid overspoelde haar. Een moeder had ze niet. De hele tijd had ze stiekem gedronken bij andere moederkatten, die dat gelukkig toe stonden. Maar een echte moeder had ze niet, evenals een pleegmoeder of broertjes of zusjes of wat dan ook. Zelfs vrienden had ze niet, afgezien van Silhouettekit dan..
Poisonkit stond op, haar ogen plots gevuld met haat. Wat had de wereld tegen haar? Kwaad sloeg ze haar nagels in de grond. Een zucht verliet haar bek, en gelijk was alle woede weer weg. Hopeloos krulde ze zich op voor de nursery. Wat kon ze doen?

&Bloodkit*

Het geroffel van kleine poten over droge aarde deed Poisonkit op schrikken uit haar half slaap. Geschrokken en ietwat bang sprong ze overeind, met haar haren dreigend overeind begroette ze de nieuwkomer. Het waren haar ogen die verraadde dat ze bang was.
Snel liet ze haar gifkleurige ogen over het lichaam van de andere kitten glijden. Hij was helemaal wit, en zijn ogen waren... Demonisch rood. Een huivering trok over haar rug.
"Zozo,is de zielige kit weer aan het denken aan haar ouders?Ik heb medelijden met ze.Dat ze zo een sukkel op de aarde hebben gezet.Nu snap ik waarom ze dood zijn."De poes kromp in een door zijn woorden. Ze wist ergens dat ze nu enkel haar zwakte liet zien, maar veel kon ze er niet aan doen. De woorden van de andere kitten raakte haar hart omdat ze zelf niks wist van haar ouders. Ze was het vergeten, simpel weg vergeten. Ze wist helemaal niks van haar verleden meer. Maar dat betekende toch niet dat haar ouders dood waren? Dacht ze hoopvol.
"Wat weet jij over mijn ouders?"piepte ze hopeloos

De jonge poes hield haar blik strak op de grond gericht, haar haren tintelde van emoties. Wat als haar ouders verraders waren? Wat als.. Poisonkit huiverde, wat als ze haar gewoon hier hadden achter gelaten? En ze in de Bloodclan zaten? Of waren ze soms dood zoals de kitten voor haar beweerde?
Vragen over spoelde het licht gekleurde cyperse poesje. Maar antwoorden had ze niet.
¨I.i.k weet enkel dat ze dood zijn...Dat heeft mijn moeder me verteld...¨piepte de kitten vol medelijden. En seconde kwam er een verraste gloed in haar ogen, maar toen keek ze weer naar de grond. Met haar oren in haar nek. Probeerde de kitten haar in de val te lokken? Even kwam er een valse grijns op haar gezicht die onzichtbaar was voor de witte kitten. Ze had haar naam niet enkel te danken aan de kleur van haar ogen.. Ook door haar karakter.
Poisonkit liet een zachte jammerende miauw horen. "Van wie heb je dat gehoord..?" vroeg ze zcahtjes, terwijl ze razendsnel nadacht over of de medelijden van de kitten echt was of nep.