And what do you think? (Dwalin)

De sterke geur van Rogue deed hem bijna wegrennen van deze plek. Alles rook zo vreemd, iedere Rogue had weer zijn eigen geur, niet zoals bij de Clans die gewoon netjes hun eigen geur hadden en niet verschillende aroma's verspreidden. Daarom had hij ook een afkeer tegen het leven van een Rogue. Geen orde kwam erin voor en je moest alles op je eigen houtje kunnen. Een Clan gaf je veiligheid en je kon tenminste zonder angst gaan slapen. Veel beter. Solemnrush zette een pootstap naast de grens die zo erg stonk en keek even opzij. Geen enkel teken van leven, misschien dat de Rogues genoeg hadden van het plagen van Clankatten en even geen kracht er voor hadden. Ook goed, want in Leaffall moest iedereen zijn krachten sparen voor die zware Leafbare die elk moment zijn kop om de hoek kon laten zien. De WindClan Warrior schudde zijn kop en vervolgde zijn pad weer. Hij was wel helemaal alleen, dus een gemakkelijke prooi voor Rogues die zich een 'groep' noemden. Toch had hij niet het gevoel dat zo'n groep langs de grens zou sluipen. Die hadden wel betere dingen te doen vandaag.

You all call it a moment, I call it life.
A long way from home, but still standing strong.
I see the future, but still enjoying this moment.