The new kit.

Onderwerp: The new kit. do 23 dec 2010 - 1:54

Puprelstorm Snakekit en Scytershade en ook Darkkit waren terug in eht kamp terecht gekomen, Purplestorm en Darkkit gingen naar de Nursery, Darkkit ging meteen tegen Putplestorm aan liggen, en dronk rustig wat, daarna veil ze in slaap. Vijn om nu weer tegen een warme vacht aan te liggen, haar kille oogjes waren dicht en haar buikje, ging rustig op en neer. Ze had neit het behoefde emer om rond te kijken, nee ze was moe, en voor ahar diepe slaap had ze eht eis koud, nee ze had geen behoefte meer aan rond kijken. De wamte van de moeder katten heir maakte het nog wamrer en het rook vreselijk vertrouwd, langzaam vergat Darkkit ook alles wat er gebeurd was, en dacht ze alleen ngo maar aan dat Purplestorm haar moeder was. Het was vijn.

[Inspi loos, maar het word van zelf wel weer beter.]

Onderwerp: Re: The new kit. za 25 dec 2010 - 12:41

Snakekit was in slaap gevallen na al het gedoe. Hij en zijn vader waren weer herenigd. Zijn moeder hield van hem. Daar was hij wel zeker van. Zijn moeder had hem achtervolgd toen hij wegrende. Hij opende een oog en keek naar Darkkit, die vlak langs hem lag. De poes was net bijgekomen bij de Clan. Snakekit wist niet wat hij ervan moest denken. Darkkit en hij hadden ruzie zitten te maken. Zijn vader en zijn moeder hadden niks gedaan. Hij was bijna weggelopen. Hij was wel in WindClan geweest, maar had zich omgedraaid. Wat zijn vader niet wist, was dat hij al gesproken had met Tallstar. Tallstar had het beter voor hem gevonden om het toch nog te proberen. Snakekit had dat beloofd, op voorwaarde dat er nooit gesproken werd over zijn komst bij de Clan. Hij keek richting de lucht. Af en toe dacht hij dat dat een foute beslissing was geweest. Dat hij bij WindClan had moeten blijven. Maar nu voelde het goed. Zijn vader deed niet meer bot en afstandelijk, wat Snakekit enorm accepteerde. Snakekit voelde zich nog altijd de fout van de familie, maar niet zo zeer meer. Hij stond langzaam op en liep richting Darkkit. Hij likte over Darkkit's kopje. Hij snorde zachtjes. 'Darkkit? Ben je wakker?' vroeg hij.

Onderwerp: Re: The new kit. zo 26 dec 2010 - 2:05

Darkkit voelde likjes over der kop, en opende langzaam haar ogen. 'Darkkit? Ben je wakker?' vroeg Snakekit. 'N-nu wel ja', beantwoorde ze. Ze gaf Snakekit een likje terug, en ze glimlachde naar hem met een normale blik, zoals de meeste Shadowclan katten keken, alleen zat in deze blik ook wat vriendelijks. Ze was niet zo'n iemand die een eits te aardig katje hate, nee, daar ergerde ze zich neit zo gouw aan, nee je bent zoals je bent, en dat bleef ze zo denken. Darkkit rekte zich even uit, ze was vergeten wat er gebeurd was, toen ahar biologishe moeder was vermoord, dat was ze evrgeten nu voelde eht als of ze echt één van hun was, en dat wouw ze zo houden, natuurlijk wist ze nog wel dat ze niet hiet geboren was maar dat zalde ook wel verdwijnen. Ze rekte zich nog een keer uit. 'Het is heir wel leuk', kwam er uit, waarom? Wist ze neit, ze voelde zich hier tenminste wel thuis. En dat moest zo blijven! Hoe dan ook!

Onderwerp: Re: The new kit. zo 26 dec 2010 - 10:02

Snakekit keek glimlachend naar zijn stiefzusje. Ze was erg lief. Gelukkig was ze na de ruzie niet meer kwaad op hem. Hij luisterde naar wat ze zei, maar moest diep in zijn hart kijken of hij het daarmee eens was. Oké, hij en zijn vader waren weer herenigd, maar de pijn ging maar niet weg en Snakekit wist waarom. Hij was wel naar WindClan geweest. Tallstar had hem teruggestuurd. Hij keek een beetje beteuterd naar de grond. Ooit ging hij zijn vader de waarheid moeten zeggen. Hij had tegen zijn vader gezegd dat een patrouille kwam en hij weggerend was. 'Fijn dat je het hier leuk vindt,' antwoordde hij toen maar. Hij kon zelf moeilijk zeggen dat hij het hier fantastisch vond. Hij vond het nog altijd een feit dat hij tegenover zijn familie niet mocht liegen. Hij keek naar zijn zusje en snorde zachtjes. Ze was zijn stiefzusje. Zijn staart sloeg zachtjes heen en weer, zoals het wel vaker deed. Snakekit voelde zich erg abnormaal en ongemakkelijk. Alsof hij nog steeds niet geaccepteerd in deze Clan was. Nou, als het aan zijn vader lag, accepteerde iedereen hem, om welk bloed hij ook was. Zijn vader had hem al een keertje uitgelegd dat hij het van zijn vader geërfd had. Maar dat maakte Snakekit niet uit. Het ging hem om hoe zijn vader nu met hem omging, niet wat in het verleden gebeurd was. Dan kon je iedereen wel erop aanspreken. Maar toch ging hij het zijn vader moeten vertellen. Zijn vader hoorde de waarheid te weten. 'Ik verveel me hier in de Nursery, jij niet?'

Onderwerp: Re: The new kit. zo 26 dec 2010 - 14:00

Darkkit merkte op dat het kopje van snakekit betruurd naar de grond keek. Ze gaf hem een kopje en haar oogjes vertelde dat hij niet zo betreurd moest zijn. Toen zei Snakekit op wat Darkkit had gezecht over dat ze het hier leuk vond en alles, 'Fijn dat je het hier leuk vindt'. Darkkit glimlachde. 'Leuk dat jij eht leuk vind dat ik het hier leuk vind', wow nu duizelde alle woorden door haar kop. Wat zei nu net hat gezecht klonk vast heel vaag, en teon schoot Darkkit in de lag. 'O-oke dat hihi dat klonk vast heel vaag', lachde ze. Darkkit wist zeker dat ze wel bevriend konden worden, ondanks zijn liefe gedrag schuilde er vast wel wat slechts in hem, Darkkit kon supper slecht en hard en kil zijn, dat vaak te zien was in haar onder toon en blik, maar ze kon ook supper aardig vriendelijk en lief zijn, oke supper normaal, laaten we het maar normaal noemen. Ze was hier echt gellukig, ondanks de kille zweer hier, toch voelde ze zich heir thuis, al wist ze dat als je hier wouw over leven, dat je dan moest werken! 'Ik verveel me hier in de Nursery, jij niet?' Vroeg Snakekit toen. Darkkit moest toe geven dat ze wel wat anders woude doen dan hier ion de nursery rond hangen, 'Eigenlijk, heb je wel gelijk ja'. Speels gaf ze Snakekit een likje en rende toen de Nursery uit, met een onduigende uitdagende blik in haar ogen.

Onderwerp: Re: The new kit. zo 26 dec 2010 - 15:46

Snakekit schrok toen Darkkit de Nursery uitging. Dat kreeg hij ervan met zijn opmerkingen! Geschokt keek hij richting Darkkit. Darkkit was veel jonger dan hem, misschien nog niet eens twee weken oud. Hij moest de verstandige broer zijn, anders kon hij het schudden met zijn band tussen zijn vader en hem. Hij keek naar Darkkit. Het was eigenlijk een mooie verleiding die hij niet kon weerstaan, om even in het kamp te gaan spelen. Aan de andere kant: hij was ouder dan Darkkit en van hem werd verwacht dat hij zijn risico's moest weten, wat logisch was. Over minder dan vier manen werd hij Apprentice. Snakekit keek naar Darkkit. Hij maakte een beslissing. Een keer leuk spelen met zijn zusje, zonder hun ouders erbij en bezorgde moederkatten, was zeldzaam. Hij kwam naar buiten gerend en sprong op zijn zusje. De koude lucht voelde heerlijk aan tegen zijn pels. Hij had al zolang met de warmte geleefd, dat het gewoon goed aanvoelde. Hij snorde en keek naar Darkkit. Hij plaagde haar door zijn pootje tegen haar wang te duwen en hij gaf haar een speelse lik. 'Dit is pas leuk!' piepte hij. Hij rolde een beetje omver en lette op Darkkit. Als ze het kamp uit zou rennen, dan kon hij haar nog altijd aan haar nekvel terugnemen.

Onderwerp: Re: The new kit. zo 26 dec 2010 - 16:40

Toen ze eht kamp ion was gesprongen, besprong snake kit haar speels, ze was bijna een mand, en dan nog maar vijf maanden wachten en dan kon ze leerling zijn! Haar broer porde haar tegen haar wangetje aan, en gaf haar een spilse lik. 'Dit is pas leuk!' piepte haar broertje. 'Jep' Ze trok speels aan de oor van ahar broertje, met slape trektjes. Toen zag ze de uitgang met het kamp. Ze liet los en keek om azich heeng. Ze rende snel het kamp uit, heel snel voor zo'n jonge kit. Toen ze één keer buiten het kamp was, wist ze even neit waar ze was. Er was een kleine riviertje, Darkkit sloope r naar toen, en afentoe bibberde ze van de kouw, het was eis en water. 'Één pootje, een keer aan raken', Zei ze tegen zich zelf. Ze raakte het ijs aan en srukte er zagjes op met haar pootje, toen het andere pootje, en toen stond ze er helemaal op. 'Hihihi, leuk!' Piepte ze. Ze gleed uit, en haar achter pootjes raakte het ewater, ze stropelde weer naar voren aan de zij kant van het ijs, toen voelde ze eht kraken, gouw sprong ze van het ijs af. 'Wow'. Toen keek ze om zich heeng, ze was aan de andere kant van het meertje. Nu wist ze neit meer wat ze moest.

Onderwerp: Re: The new kit. zo 26 dec 2010 - 17:14

Snakekit liet het toe dat Darkkit aan zijn oren zat. Hij voelde Darkkit van zich afglijden en sloot even genietend zijn ogen. Hij opende ze weer en zag Darkkit's flank nog net verdwijnen. Snakekit sprong piepend op en rende zo snel hij kon richting Darkkit. Waarom deed die kit dan ook alles wat de Code verboden had? Snakekit voelde zijn woede borrelen, maar Darkkit's veiligheid leek hem net iets belangrijker. Hij keek richting Darkkit, die nu aan de overkant van het meertje zat. Zuchtend keek hij naar zijn stiefzusje. Dit kon niet waar zijn! 'Blijf daar! Ik kom naar je toe,' zei Snakekit. Hij zette een pootje zo zacht mogelijk op het ijs. Er gebeurde niets. Snakekit verplaatste zijn gewicht zo goed mogelijk naar allevier zijn poten, zodat het ijs niet zou breken. Dit leek hem redelijk goed te lukken. Zo kwam hij tot halverwege en liet zich toen glijden naar Darkkit toe. Hij stond toen bij haar en keek haar boos aan. 'Weet je dat dit soort dingen gevaarlijk zijn?' vroeg hij boos. Hij pakte haar bij haar nekvel op. Hij keek rond. Er moest toch wel een andere oplossing zijn? Nee, die was er niet. Hij zuchtte en deed hetzelfde zoals hij eerder had gedaan. Hij verdeelde zijn gewicht zo goed mogelijk. Dit keer hoorde hij, toen hij halverwege was, het ijs kraken en het volgende moment voelde hij het ijs breken. Hij zwierde zijn kop naar achter en zijn lichaam ook en liet Darkkit los, die door de lucht zweefde en ergens neerkwam waar hij het niet zag. Het ijs brak onder zijn poten, maar Snakekit probeerde zichzelf te redden door over de breuk heen te springen. Hij klauwde zijn pootjes aan de kant vast. Hij piepte. Zijn pootjes hielden het niet meer vol omdat hij zo klein was.

Onderwerp: Re: The new kit. zo 26 dec 2010 - 19:39

Algouw kwam Snakekit in beeld, ze keek hem aan met oogjes die piepden om hulp. 'Blijf daar! Ik kom naar je toe,' zei Snakekit. Darkkit knikte gehoorzaam. Toen Snakekit bij darkkit was keek hij haar boos aan. Darkkit kromp in één en piepte. 'Sorry'. Toen zei Snakekit, 'Weet je dat dit soort dingen gevaarlijk zijn?' Alweer zei Darkkit sorry. Darkkit hoorde iets kraken, het ijs! Een moment vloog ze door de lucht en land op haar rugje op de grond, ze leit een leuse piep van pijn horen, en snakte even naar admen toen was ze stil. Biet dood maar wel gewond. Na een klein poosje maakte ze haar oogjes open en zocht naar Snakekit. 'Broer?' Riep ze zacht. Toen hoorde ze een piep, 'Snakekit!' Ze draafde er naar toe en pakte snakekit emt moeite bij zijn nekje, hij was een klein stukje grooter dan haar, en dus ok zwarder, maar ze trekte hem een half stukje op de kant en liet toen los. 'K-klimmen' Piepte ze.

Onderwerp: Re: The new kit. zo 26 dec 2010 - 19:58

Snakekit voelde dat de koude grip nam op zijn poten en voelde daarmee zijn voorpoten hun grip verslappen. Hij voelde hoe Darkkit haar uiterste best deed om hem te redden en klom zelf het laatste stukje omhoog. Hij liet zich vallen en keek Darkkit zwakjes aan. Hij voelde de pijn overal. Hij voelde de stijfheid die grip had genomen op zijn achterpoten langzaam verslappen. Hij had een beetje pijn, maar bekommerde zich meer om zijn stiefzusje. Hij boog zich over haar heen en probeerde haar wond op haar rug een beetje droog te likken. Hij ging rond haar heen liggen en probeerde haar te verwarmen door haar overal een beetje te likken. Daarna pakte hij haar op en bewoog zich zwakjes richting het kamp. Hij legde de kitten in de Nursery en viel toen zelf uitgeput neer. 'Dat doe je nooit meer, Darkkit!' sprak hij toen, terwijl de kitten aankeek en uitgeput zichzelf warm probeerde te wassen. De stijfheid verdween zeer langzaam uit zijn aderen, zijn lijf en even later voelde Snakekit de warmte van de Nursery pas echt goed om zich heen. Hij keek bezorgd naar Darkkit. 'Gaat het weer?' vroeg hij bezorgd. Hij wou niet te streng voor haar zijn, maar hij voelde zich enorm verantwoordelijk voor haar en wou niet dat haar iets overkwam.

Onderwerp: Re: The new kit. ma 27 dec 2010 - 0:18

Snakekit klom ghet laatste stukje op de kant en keek zwakjes anar Darkkit. Dakrkkit trok een spijtige blik naar hem. 's-sorry' Stamelde ze. Hij druklte haar tegen haar aan en likte haar wond op ahar rug en maakte haar warm toen gingen ze terug anar eht kamp, dat lang duurde, maar dat was ahar eigen schuld. Toen ze weer terug in de nursery waren zei Snakekit, die ook neer plofde naasr Darkkit kroop tegen Snakekit aan. 'Dat doe je nooit meer, Darkkit!' Zei Snakekit. 'Oke, broer', zei ze. Ze was nu vergeten dat ze niet één van hun was maar, ze voelde echt een familie band groeien, tussen haar en Puple storm, en Scytershade en ook snakekit, die andere twee Viperkit en Shadekit kende ze nog niet, maar dat kwam wel. Darkkit ving een bezorgde blik op Snakekit, maar door Snekekit een likje te geven hoopde ze hem gersust te stellen, want de klap op haar rug, deet alleen nog maar pijn als er druk op kwam, voor de rest was er bniks aan de hand. 'Gaat het weer?' Vroeg Snakekit bezorgd. 'Het gaat wel hoor'. Een gaapje onstnapte uit het bekje van Darkkit. Darkkit gaf nog een paar kopjes aan snekkit en viel toen in slaap. Vijn tegen de warme ligaam van haar broer aan gedrukt. Ze spinde zacht, en voelde zich vijlig en warm.

Onderwerp: Re: The new kit. ma 27 dec 2010 - 9:56

Snakekit snorde zachtjes toen zijn zusje aangaf dat het beter ging. Hij wou haar niet kwijt, ook al was ze soms nogal egoïstisch. Hijzelf was nooit echt egoïstisch geweest, maar zijn zusje was ook nog maar bijna een maan, dus kon ze niet goed weten dat deze dingen strafbaar waren. Hij zag hoe zijn zusje tegen hem aankroop en voelde enkele likjes. Hij genoot er van en snorde. Hij zag haar toen slapen en vond zijn zusje lief. Hij vond het totaal niet erg dat hij als 'broer' benoemd werd door haar. Misschien moest hij haar ook maar 'zusje' noemen in plaats van 'stiefzusje'. Hij keek naar het lichaam en voelde zich warm worden van binnen. Ze was lief. Als hun moeder hun nu eens zag liggen! Of hun vader! Snakekit keek naar Darkkit en likte het pelsje schoon. Haar wond op haar rug bloedde gelukkig niet meer en Snakekit hoopte ook dat het geen pijn meer deed. Hoewel het haar eigen schuld was, vond Snakekit niet dat ze het verdiende. Hij likte nogmaals over haar vacht en snorde zachtjes. Vervolgens legde hij vermoeid zijn kopje op haar pels en viel in slaap, al zijn fouten even vergetend en wachtend tot zijn zusje wakker werd en ze samen iets leuks konden gaan doen. Of misschien wou ze iets kwijt tegen hem. Dan zou hij luisteren, zoals een echte broer deed. Snakekit voelde zich goed in deze familie. Tallstar had een goede beslissing gemaakt.