You were a friend to most of us -- Spottedleaf's Death

Samen met Crowpaw en Leafstorm liep hij de ingang van het kamp binnen. Zijn blauwe ogen gleden over de geschrokken katten, die vrijwel meteen op hen af kwamen. Hij legde Spottedleaf in het midden van het kamp neer en staarde naar haar. Het besef dat ze dood was raakte hem nu hard. Tranen gleden over zijn wangen heen. "Spottedleaf, waarom.. waarom nu?" Zei hij zacht, waarna hij steeds luider begon te spreken. "Je was een vriendin voor mij, en voor velen was je dat ook. Ik wens je veel succes in Starclan, meid." Een waterige glimlach verscheen op zijn gezicht. Waarna hij brak en zijn kalmte verloor. Hij viel naast haar neer en legde zijn kop tegen de hare aan. Tranen rolden over zijn wangen heen en huilend krulde hij zich tegen haar op. Hij kon het niet meer aan. Het werd hem teveel. Eerst zijn moeder, daarna zijn zusje, daarna zijn grootste liefde en zijn mentor. En nu een van zijn beste vrienden, die hij in zo'n korte tijd had vertrouwd. De kater sloot zijn ogen, maar tranen gleden nog steeds over zijn wangen. Rusteloos bleef hij daar naast haar liggen, hij moest zijn hart luchten bij iemand. Maar hij vertrouwde niemand.. had hij Spottedleaf nu nog maar.

Spottedleaf is dood--dit is haar afscheid topic

You were a friend to most of us -- Spottedleaf's Death DxRxlFK

After the smoke clears and the flames subside, a thousand eyes were upon me
Soulles, and without mind will there never be an end? If I could be forgiven,
every breath would be a prayer
You were a friend to most of us -- Spottedleaf's Death Nq9r8p

You were a friend to most of us -- Spottedleaf's Death Nq9r8p

Spoiler:

Een beetje verveeld lag Frostpaw in het kamp, eerst op zijn buik. Maar vervolgens rolde het katertje op z'n rug om weer verder te staren naar de wolken. Hij wilde trainen! Of spelen met andere apprentices. Beide was hem niet gegund op het moment en dat irriteerde hem mateloos. Wist hij veel dat hij over een paar hartslagen zou wensen dat de verveling was gebleven. Hij spitste zijn oren toen er geritsel klonk in de tunnel. Meteen sprong hij omhoog. "Welkom-!" Begon hij, waarna hij het levenloze lichaam zag en de geur van dood begon te ruiken. "...Terug?" Voegde hij er zachtjes en vragend aantoe. Meteen spurtte hij naar het groepje binnenkomende katten toe, waarna hij de dode kattin herkende. "S-Spottedleaf!" Schreeuwde hij, zijn stem een paar octaafjes hoger dan zou moeten. "Spottedleaf, kom terug.." Jammerde hij zachtjes. Hij had meermaals met de poes gesproken, zij had hem de eerste kneepjes van het jagen geleerd en hem uit kamp genomen... Dit was de eerste keer dat de jonge apprentice met het begrip dood te maken kreeg. Zachtjes snikkend duwde hij zijn neus in haar pels en legde hij zijn oren in zijn nek.

You were a friend to most of us -- Spottedleaf's Death 5Z3r5kt

Voorzichtig trippelde de poes naar de twee katten toe die zich bij een dood lichaam bevonden. Algauw herkende Swandance haar als Spottedleaf, een krijger die best wel goed gekend was in de Clan. Echter had de poes haar nooit echt aangesproken... En daar kreeg ze nu pas spijt van. Ook al kende ze haar niet persoonlijk, toch rolde er een verse, glinsterende traan over haar wang die nadien uit elkaar spatte toen die in aanraking kwam met de grond. "W-wie heeft dit gedaan?" Vroeg de poes met een bevende stem. Normaal gezien was ze geen huilbaby, maar deze keer werkte haar gevoelens eens een keertje niet mee. Meerdere tranen volgden en verslagen keek ze naar het levenloze lichaam van de overleden warrior. Zou de poes ondertussen al het rijk van de doden hebben bereikt? Zou ze ondertussen al op hen neerkijken? Swandance slikte een krop die de ruimte in haar keel deels in beslag nam door en liet haar oortjes droevig hangen..

You were a friend to most of us -- Spottedleaf's Death 2ecf3tv

Bij de witte kattin bleven de tranen maar stromen. Haar ogen die normaal wat donkergroen waren, hadden een enorme felle en lichte kleur gekregen. Haar vacht om haar ogen heen was kleverig van de tranen. Ze snoof nog een paar keer de geur van haar zus in. Toen ze eenmaal in het kamp waren, lieten ze het lichaam zachtjes neer op de grond. Leafstorm leek wel in haar eigen wereldje nu. Spottedleaf, haar laatste familie, was er niet meer. De witte kattin hoorde niks meer om haar heen en plofte neer bij haar zus, waarna ze haar kop diep in haar vacht begroef. Ze had troost nodig, van de vader van haar kittens, maar ook deze leefde niet meer. Het ging juist zo goed, ze kwam over haar liefdesverdriet heen, maar nu leek haar hart wel in allemaal kleine stukjes te brokkelen, ze was gebroken van binnen..

I remember tears streaming down your face, when I said, I'll never let you go
When all those shadows almost killed your light
I remember you said, don't leave me here alone
But all that's dead and gone and passed tonight

Just close your eyes, the sun is going down
You'll be alright, no one can hurt you now
Come morning light, you and I'll be safe and sound

Leafheart had een succesvolle jacht achter de rug, en maakte nu rechtsomkeert naar het Camp. Daar aangekomen wrong ze zich door de ingang. Toen ze het tafereel dat zich daar afspeelde zag, liet ze abrupt haar prooi vallen. Lionroar, Frostpaw, Swandance en Leafstorm gebogen over een levenloos lichaam, een lichaam dat ze herkende.. "Spottedleaf!"; was het enige wat ze kon uitbrengen. Ze sprintte naar het groepje toe en porde met haar neus in haar lichaam. "Waarom", fluisterde ze. Ze had haar niet zo goed gekend, maar Spottedleaf was een vriendin geweest voor iedereen die ze kon bedenken. Vanbinnen werd ze aan stukken gezien, vanbuiten was er geen traan te zien. Een van de eigenschappen van haar was dat ze bijna nooit huilde. Meestal toonde ze haar verdriet door haar kopje gebogen te houden, zoals ze nu deed.

You were a friend to most of us -- Spottedleaf's Death Dmpleh

You were a friend to most of us -- Spottedleaf's Death Upiw

Crowpaw keek zwijgend naar het lichaam van haar mentor. Ze wilde haar niet zo zien, maar haar blik zat vastgekleefd aan de gevlekte poes. Ze hadden haar in het midden van het kamp gelegd en steeds meer geschrokken katten begonnen zich rond haar te verzamelen. Crowpaw hoorde hun verschrikte kreten. Het waren de gewoonlijke uitspraken: haar naam, 'wie heeft het gedaan', 'kom terug', 'waarom'. Die woorden die bij iedere dode kat die het kamp binnen werd gebracht werden uitgesproken. Lege, nutteloze woorden. Woorden die de dode niet terug zouden halen.
Inmiddels hadden al vele clangenoten zich in het kamp verzameld. Vele stemmen treurden, vele tranen vielen. Crowpaw had hoofdpijn van het huilen en van de drukte. Nog altijd zwijgend stond ze op, draaide zich om en liep weg. Terwijl aan alle kanten katten het kamp in stroomden, ging zij juist weg. Ze wilde even ergens alleen zijn.

I step on broken glass, and dream of soft clouds
When feelings are heavy they become all we are
You were a friend to most of us -- Spottedleaf's Death WC_-_Crowcall_os_veren

You were a friend to most of us -- Spottedleaf's Death WC_-_Crowcall_os_veren

Spoiler:

Crowkit keek verwonderd toe hoe alle katten kwamen stromen uit hun hollen.''Mama,wat is er aan de hand??''Toe zag ze Crowpaw weglopen.Ze huppelde erachteraan maar ze besefte dat ze in het kamp moest blijven.Ze liep naar alle katten en wrong zich door de menigte.Toen zag ze het lijk liggen.''Is dit Spottedleaf?Ze ziet er erg jong uit....''Opeens begonnen de tranen te stromen.''Spo.Spottedleaf...Je rust nu in vrede...Nee, niet jij....SPOTTEDLEAF!NEE, NIET SPOTTEDLEAF!''Crowkit drukte zich stevig tegen het lijk aan.''Spottedleaf,nee....''En begon te slapen.Het roskleurige poesje had geen idee hoe lang ze daar lag, ze wíldé het ook niet weten.Het enige wat ze wist toen ze sliep, was dat Spottedleaf dood was.

So won't you
Save us, what we are,
don't look clear,
it's all uphill from here

It's who we are
Doesn't matter if we've gone too far
Doesn't matter if it's all okay
Doesn't matter if it's not our day
Song:
Crowpaw: