Fresh water [Bulletpaw//SPT]

LONEWOLF

Het water kabbelde rustig aan de kant, terwijl de grijs/blauwe ogen van de grijze kater het water volgde en toe keek hoe af en toe een vis uit het water sprong. Lonewolf was geen Riverclan kat en weigerde daarom ook om te gaan zitten vissen, maar het rustige landschap bracht de storm in zijn kop ook een beetje tot rust. Hij zuchtte zachtjes en haalde opeens uit met zijn poot, toen een vis omhoog schoot. Hij had de vis op het droge geslagen en beet 't nu met een stevige beet door. Lonewolf legde het beest naast zich neer en staarde weer in het water, toen een geur hem deed opkijken. Hij draaide zich om en zijn scherpe blik keek door de bosjes heen. Wie was hem aan het begluren?

“Like a missing tooth, sometimes an absence is more noticeable than a presence.”

_{De kater was al meerdere malen het kamp uit geweest, ondanks dat zijn vorige mentor was overleden en hij amper nog aandacht kreeg. Vreselijk vond hij het niet, hij kende het territorium door training en eigen ervaring door en door, hij vond het prachtig om rond te snuffelen. Hij hoorde zachtjes het water van de little creek, een plek waar merendeels van de ShadowClanners komt drinken en prooien komt vangen, doordat het water de prooien aantrok zoals het ook bij de katten deed. De kater rook duidelijk een kat en een grom ontsnapte uit zijn bek. Niet boos bedoeld, gewoon een gewoonlijkheid. Bulletpaw dook in de bosjes en begluurde de kater, die met een prachtige slag een vis uit het water sloeg, waardoor die op het land kwam. Hij legde hem naast zich neer en de kater keek hem bewonderend aan. Hij herkende de warrior als Lonewolf, hij kende hem van zien en horen, er mee gesproken had hij amper. Ineens vloog de blik van de kater naar de plek waar hij zat en Bullet sprong uit de struiken, ergens best wel angstig dat hij een preek kreeg. Hij keek nieuwsgierig naar de kater. "Hallo Lonewolf." mauwde hij respectvol en hij ging zitten. Hoe zou de kater reageren?}

LONEWOLF

Vanuit de bosjes kwam een apprentice gesprongen, die hij van horen en zien herkende als Bulletpaw. Hij had nog mee gekregen dat de mentor van deze apprentice overleden was en dat Shrewstar door alle omstandigheden hem nog geen nieuwe mentor had kunnen geven. "Hallo Lonewolf" werd hij toegesproken. De grijze tabby kater knikte de jongere kater geduldig toen en liet zijn grijs/blauwe ogen over het lichaampje van de kater glijden. "Een goedemiddag, Bulletpaw," groette hij de apprentice. "Was er een reden waarom je me in de gate hielt in het groen? Voor zover ik me kan herinneren, heb ik niets gedaan waarmee ik de Warrior Code heb overtreden, niet waar?" vervolgde hij kalmpjes.

“Like a missing tooth, sometimes an absence is more noticeable than a presence.”

_{Een licht knik ontstond bij de kater toen hij Lonewolf had begroet. "Een goedemiddag, Bulletpaw," zei hij kalmpjes en de kater ging zitten terwijl hij speels zijn nagel in een torretje duwde. "Was er een reden waarom je me in de gate hielt in het groen? Voor zover ik me kan herinneren, heb ik niets gedaan waarmee ik de Warrior Code heb overtreden, niet waar?" begon hij het gesprek kalm en de kater grinnikte. Hij had deze vraag verwacht. Hij hield zijn adem in om alles ineen keer te zeggen. "Ik vind het leuk om alles te onderzoeken." miauwde hij, meer kwam er niet uit zijn mond. "Maar dt heeft echt niets met u te maken!" miauwde hij er snel achteraan. "U was dit keer gewoon het slachtoffer." miauwde hij er zachtjes achteraan. "Maar hoe ging de jacht, meneer Lonewolf?" vroeg hij vriendelijk en nieuwsgierig.}