You again? [Kestrelwing]

Onderwerp: You again? [Kestrelwing] ma 22 jul 2013 - 16:46

Zo erg verlangde de kitten erna om uit dit kamp te vertrekken en voorlopig even niet terug te komen. Ze hoefde deze drukte niet meer, al die katten die 'medelijden' met haar hadden konden de pot op. Waarom moesten ze nou weer naar haar toe komen en zeggen dat het hun speet dat haar moeder er niet meer was. Maar nee, zodra ze haar mondje open zou trekken en ging schreeuwen zou die Timefall weer in beeld komen. Altijd maar leek hij op de achtergrond te staan en moest het poesje twee maal kijken voordat ze iets deed of zei. Nee. Als ze nou eens Apprentice was kon ze dat wat ze laten wou, geen verlenging van haar stomme kitten tijd. Nou en als ze langer Apprentice moest blijven? Dan kon ze tenminste het kamp uit. Met een hoog opgeheven kamp trippelde ze de open plek op en keek uit naar haar volgende slachtoffer.

Dagen waren verstreken sinds hij de jonge Starlingkit had. Dochter van Bluestar. Kind van de dode Leader. Na deze ene ontmoeting wist Kestrelwing al direct wat voor een poes ze was, en zou worden. Het vreemdste aan haar was dat ze niet echt veel gaf om haar dode moeder, ze was er absoluut niet ondersteboven van. Eigenlijk zou Kestrelwing bijna medelijden krijgen van de katten die vonden dat het hun schuld was dat de oude Leader dood was. Maar bijna was niet helemaal. Hij wist wel beter. Zij gaven toch ook niet om hem? Ze deden toch ook alsof hij lucht was -of juist niet-? Vandaag had hij even geen zin in de clan. Niet dat hij vaak wel zin in hun had, maar vandaag had hij echt even een bloedhekel aan ze. Na een tijdje trof hij een bekende gestalte aan. Starlingkit. Hoogstwaarschijnlijk was ze opzoek naar iemand om zich op af te reageren. Zou hij...? Zijn poten brachten hem al naar haar toe. "Goedemorgen." zei hij lichtelijk chagerijnig tegen haar. "Ook even geen zin in de clan?"

Het duurde wel even voordat er een kat op haar af kwam en toen ze zich omdraaide toen ze het bekende geluid van pootstappen hoorde werd ze wel even verrast door wie het was. Kestrelwing? De kater die haar gevoel over de katten hier deelde? Goed, het was geen kat om mee te plagen, maar dit kon een even interessante middag beloven. "Goedemorgen." De toon van zijn stem was niet de vrolijkste, maar dat kon haar helemaal niets schelen. "Ook even geen zin in de clan?" Ze haalde haar schouderbladen op en liet haar blik even over het kamp gaan. Geen Timefall, goed. "Hmm, het begint wat eentonig te worden en niemand geeft een reet om mijn echte ik. Maar zolang ze me nergens tot dwingen kan ik het wel aan. Het is die manier van spreken van de 'grote' Deputy die me ergert." Mompelde ze en keek even naar de Warrior.

~Geen zin om de code van m'n sheet erbij te halen x~

Starlingkit haalde haar schouderbladen op en liet haar blik even over het kamp gaan. "Hmm, het begint wat eentonig te worden en niemand geeft een reet om mijn echte ik. Maar zolang ze me nergens tot dwingen kan ik het wel aan. Het is die manier van spreken van de 'grote' Deputy die me ergert." mompelde ze. Kestrelwing knikte. Met het eerste was hij het roerend eens, maar dat laatste snapte hij niet helemaal. "Die Timefall bedoel je? Och, die zit met zijn hoofd in de wolken. De meesten hier denken dat ze van alles zijn. Maar op welke manier spreekt hij dan? Ik heb nooit de moeite genomen met hem te praten, zie je." de kleine poes had zijn nieuwsgierigheid wel wat gewekt nu. Hij wilde best eens wat meer over die Timefall weten. Hij ging alvast zitten, en likte even zijn poot schoon.

Een wat sluwe glimlach verscheen op haar gezicht toen de zwart witte kater knikte. "Die Timefall bedoel je? Och, die zit met zijn hoofd in de wolken. De meesten hier denken dat ze van alles zijn. Maar op welke manier spreekt hij dan? Ik heb nooit de moeite genomen met hem te praten, zie je." Starlingkit slaakte een wat sarcastisch getinte lach uit. "Zoals je het zelf al hebt gezegd, hij denkt dat hij nu wat is alleen omdat Firestar hem vertrouwen heeft geschonken. Nu kan hij blijkbaar alles flikken wat 'ie wilt. Mij maakt het niet uit, Deputy is geen echte rang. Het geeft gewoon aan dat je een op macht beluste kat bent, verder beteken je niets. Die Timefall heeft me gewoon bedreigd me langer in het kamp te houden als ik die zwakkeling van een zusje niet alleen zou laten. Ik probeer d'r alleen te overtuigen dat onze 'moeder' niets voor ons heeft gedaan, maar dan rent ze als een huilend kind weg en raad eens wie toen zijn kop om de hoek liet zien?" Gromde ze wat geïrriteerd.

Starlingkit slaakte een wat sarcastisch getinte lach uit. "Zoals je het zelf al hebt gezegd, hij denkt dat hij nu wat is alleen omdat Firestar hem vertrouwen heeft geschonken. Nu kan hij blijkbaar alles flikken wat 'ie wilt. Mij maakt het niet uit, Deputy is geen echte rang. Het geeft gewoon aan dat je een op macht beluste kat bent, verder beteken je niets. Die Timefall heeft me gewoon bedreigd me langer in het kamp te houden als ik die zwakkeling van een zusje niet alleen zou laten. Ik probeer d'r alleen te overtuigen dat onze 'moeder' niets voor ons heeft gedaan, maar dan rent ze als een huilend kind weg en raad eens wie toen zijn kop om de hoek liet zien?" klonk het geïrriteerd. Kestrelwing voelde een schok door zijn lijf gaan toen ze over haar zusje praatte. Hij liet het niet merken, zeker niet. Hij had Gravelkit ook een keertje gezien, en ermee gepraat. Hem leek ze wel aardig en lief. Misschien iets te, maar Starlingkit was vanbinnen ook al bijna volwassenen, leek het. Hij had niet geweten dat de band tussen hen zo slecht was. "Je moeder heeft de kans niet gekregen om iets voor jullie te doen, en jou zusje wilt blijven geloven dat dat niet zo is. Ze mist een moederfiguur, iemand die haar kan opvangen. Jij bent weer heel anders, en verlangt daar niet naar. Iedereen is anders, en jullie moeten dat beiden van elkaar accepteren. Daarbij heeft Timefall het recht tot dit soort dingen niet. Ruzies onderling moeten onderling blijven, niet? En na een tijd zul je echt geen last meer hebben van Gravelkit. Als je Apprentice bent, ga je gewoon aan de andere kant liggen. Ze lijkt me nu absoluut geen type die ruzie zoekt." zei hij toen maar. Hoe moest hij beide katten aardig vinden als ze onderling elkaar geen blik waardig gunden? Hij wilde Gravelkit niet afkraken en Starlingkit ook niet. Ze moesten elkaar accepteren.

"Je moeder heeft de kans niet gekregen om iets voor jullie te doen, en jou zusje wilt blijven geloven dat dat niet zo is." Starling keek wat beledigd op van de woorden van de kater. Stond hij nou aan de kant van dat mormel of die van haar? "Ze mist een moederfiguur, iemand die haar kan opvangen. Jij bent weer heel anders, en verlangt daar niet naar. Iedereen is anders, en jullie moeten dat beiden van elkaar accepteren. Daarbij heeft Timefall het recht tot dit soort dingen niet. Ruzies onderling moeten onderling blijven, niet? En na een tijd zul je echt geen last meer hebben van Gravelkit. Als je Apprentice bent, ga je gewoon aan de andere kant liggen. Ze lijkt me nu absoluut geen type die ruzie zoekt." Nog steeds keek ze hem met een versmalde blik aan. "Dus? Jij denkt dat je meteen mijn vertrouwen hebt door te zeggen dat Timefall geen reden tot die bedreiging heeft? Ik weet het al, jij vindt dat mormel van een zusje gewoon aardig, aardiger dan ik. Goed. Dan heb ik mijn antwoord al." Ze draaide zich beledigd om, maar liep niet als een watje weg. Kestrelwing mocht zeggen wat 'ie wilde, maar zij bleef koppig naar de andere kant kijken.

"Dus? Jij denkt dat je meteen mijn vertrouwen hebt door te zeggen dat Timefall geen reden tot die bedreiging heeft? Ik weet het al, jij vindt dat mormel van een zusje gewoon aardig, aardiger dan ik. Goed. Dan heb ik mijn antwoord al." Ze draaide zich beledigd om, en bleef koppig wegkijken. "Dat moet je niet zeggen, jij bent de aardigste uit de hele clan vind ik. Jouw zusje heb ik een keer 3 minuten gezien toen ze uit het kamp sloop, dus ik ken haar nauwelijks. Ik zeg alleen dat ze zo iemand is die heel gauw verdrietig is en zelf geen ruzie zoekt omdat ze anders iets lelijks terug krijgt. Daarom klikt het niet tussen jullie twee, en het maakt ook verder niet uit. In ieder geval heeft Timefall er vrij weinig mee te maken." zei Kestrelwing, en keek strak naar haar rug, omdat haar ogen niet te zien waren. Hij wilde zelf ook geen ruzie met haar. Ze was de enige in de hele clan die dezelfde mening had en best aardig was.

~Ojee, ik moet ervoor zorgen dat Kestrel het niet direct verpest bij haar xD

"Dat moet je niet zeggen, jij bent de aardigste uit de hele clan vind ik. Jouw zusje heb ik een keer 3 minuten gezien toen ze uit het kamp sloop, dus ik ken haar nauwelijks. Ik zeg alleen dat ze zo iemand is die heel gauw verdrietig is en zelf geen ruzie zoekt omdat ze anders iets lelijks terug krijgt. Daarom klikt het niet tussen jullie twee, en het maakt ook verder niet uit. In ieder geval heeft Timefall er vrij weinig mee te maken." De kitten snoof, nog steeds niet overtuigt van zijn woorden. Hij kon nog zo vaak zeggen dat ze anders waren en dat Timefall zijn grote neus uit haar zaken moest houden, ze was ervan overtuigd dat deze Warrior haar zusje ook gewoon mocht. "Oh ja? Waarom sprak je dan met een hele lieve toon over d'r? 'Jullie moeten elkaar accepteren, blablabla'. Als je me echt kende zou je weten dat ik dit nooit, maar dan ook echt nooit zou doen." Het laatste had een grommende ondertoon en nog steeds draaide ze zich niet om.

"Oh ja? Waarom sprak je dan met een hele lieve toon over d'r? 'Jullie moeten elkaar accepteren, blablabla'. Als je me echt kende zou je weten dat ik dit nooit, maar dan ook echt nooit zou doen." Het laatste had een grommende ondertoon en nog steeds draaide ze zich niet om. Kestrelwing zuchtte vermoeid. "Ik sprak niet met een lieve toon over haar. En ik weet ook dat jij dat nooit zal doen, maar dan moet Gravelkit zich aanpassen aan jou. Het kan me verder ook niet schelen hoe ze het doet, maar het lijkt me overbodig om allebei je hele leven te denken: 'Mijn zusje verpest mijn leven. Mijn zusje verpest mijn leven.' Dan kun je beter doen alsof je elkaar gewoon niet kent. Maar aangezien ik Gravelkit dus niet echt ken, weet ik niet hoe ze echt is, en heb ik verder ook geen zin om me met jullie ruzie te bemoeien. En ik heb ook geen zin om met jou ruzie te hebben, dus sorry als ik iets verkeerds heb gezegd." rolde er toen uit zijn mond. Hij had geen zin meer hierin. Hij had zich deze dag iets gezelliger voorgesteld.

Ze genoot van de zucht die de kater uitslaakte. Goed, dan kreeg hij het maar moeilijk. "Ik sprak niet met een lieve toon over haar. En ik weet ook dat jij dat nooit zal doen, maar dan moet Gravelkit zich aanpassen aan jou. Het kan me verder ook niet schelen hoe ze het doet, maar het lijkt me overbodig om allebei je hele leven te denken: 'Mijn zusje verpest mijn leven. Mijn zusje verpest mijn leven.' Dan kun je beter doen alsof je elkaar gewoon niet kent. Maar aangezien ik Gravelkit dus niet echt ken, weet ik niet hoe ze echt is, en heb ik verder ook geen zin om me met jullie ruzie te bemoeien. En ik heb ook geen zin om met jou ruzie te hebben, dus sorry als ik iets verkeerds heb gezegd." Hmpf. Starlingkit draaide haar kop iets in zijn richting. "En nu? Wat wilde je dan met me gaan doen?" Mompelde ze op een wat zachtere toon. Oké, hij had zijn mening nu wel gegeven, maar haar vertrouwen was wel geschaad. En ze wist nog niet hoe groot de schade was.

Starlingkit draaide haar kop iets in zijn richting. "En nu? Wat wilde je dan met me gaan doen?" Mompelde ze op een wat zachtere toon. Opgelucht dat hij haar niet al te veel had beledigd, dacht hij gauw na. Het moest iets zijn dat niet saai was, en zich niet hier vlakbij afspeelde. En vooral, het moest wel spannend zijn. "Ben je wel eens bij Highstones geweest? Niet in de Mothermouth natuurlijk, maar de omgeving. Aangezien het nu nog hartstikke licht is, zouden we er met de schemer heen kunnen gaan. In de tussentijd kunnen we wat jagen ofzo, dat mag jij kiezen." besloot hij. Hij wist zeker dat Highstones wel in de smaak zou vallen bij het grijze poesje. Hij hoopte dat ze zich in elk geval nog een stukje zou omdraaien. Hij vond het niet zo fijn om tegen haar rug aan te kijken, al liet hij dat niet merken.

"Ben je wel eens bij Highstones geweest? Niet in de Mothermouth natuurlijk, maar de omgeving. Aangezien het nu nog hartstikke licht is, zouden we er met de schemer heen kunnen gaan. In de tussentijd kunnen we wat jagen ofzo, dat mag jij kiezen." Starling begon wat te fronsen. Maar bevond Hightstones zich niet aan de andere kant van het woud? Was dat niet.. een hele dag reizen? De kitten draaide zich nog een stukje om, maar nog niet geheel. "En hoe zou ik moeten jagen dan? Ik ben nog niet eens een Apprentice en wie zegt dat ik het wel red tot aan Highstones? En, wat als we worden gepakt? Dan heeft die Timefall nog meer redenen om me bij m'n nekvel te grijpen en me voor eeuwig in het kamp te laten, laat staan wat hij bij jou zal doen. Ik weet het nog niet zo zeker hoor.." Mompelde ze en liet haar groene blik naar haar pootjes gaan.

"En hoe zou ik moeten jagen dan? Ik ben nog niet eens een Apprentice en wie zegt dat ik het wel red tot aan Highstones? En, wat als we worden gepakt? Dan heeft die Timefall nog meer redenen om me bij m'n nekvel te grijpen en me voor eeuwig in het kamp te laten, laat staan wat hij bij jou zal doen. Ik weet het nog niet zo zeker hoor.." mompelde het poesje. "Daar heb je een punt. Maar ik kan jou toch wat simpele jaag-trucs leren? En ik zie niet in waarom we niet uit het kamp zouden mogen. Maar als je het niet wilt, dan doen we het niet. Dan kunnen we ook nog ergens anders heen. Het leek me enkel zo saai in het kamp." zei hij met een klein lachje om zijn lippen. Hij ging nergens heen als ze dat niet wilde. Hij kon haar moeilijk meeslepen omdat hij haar iets wilde laten zien. "In elk geval ga ik niet naar iets toe dat vlakbij een andere clan ligt." vervolgde hij nog. "Al helemaal niet als het bij de Shadowclan is..." mompelde hij er nog achteraan, meer tegen zichzelf dan tegen Starlingkit

"Daar heb je een punt. Maar ik kan jou toch wat simpele jaag-trucs leren? En ik zie niet in waarom we niet uit het kamp zouden mogen. Maar als je het niet wilt, dan doen we het niet. Dan kunnen we ook nog ergens anders heen. Het leek me enkel zo saai in het kamp." Met een wat geïnteresseerdere blik keek ze hem nu aan. Wat wilde hij dan doen? "In elk geval ga ik niet naar iets toe dat vlakbij een andere clan ligt." Dat was een beetje jammer, maar goed, hij was hier de Warrior en die besliste over waar ze naartoe gingen. "Al helemaal niet als het bij de Shadowclan is..." Ze wist nog net de woorden op te vangen en fronste even. "Waarom ShadowClan niet? Ik denk dat zij juist de katten zijn die het met ons eens zouden kunnen zijn. Het zijn tenminste katten die een goede Leader weten te vinden, niet zo iemand als die Bluestar." Haar blik werd even wat norser bij het noemen van haar naam.

OOC; Sorry voor zeer late post! D: