{Wolftail} What are you up to...?

Als een zwarte sluier gleed een kraai over het schaduwachtige gebied van de marshlands. Nieuwsgierig volgde Snowypaw het dier met haar heldere, blauwgekleurde ogen vanaf een tak van een dennenboom. Na haar klimavonturen met Ashpaw, zat ze vaker in bomen, het gemak van de takken ontdekt hebbende. Ze doezelde wat weg, totdat er een gedaante onder de boom doorliep. Het was een zilverige tabby kater en er ging even een schok door haar heen, toen ze haar broertjes mentor herkende. Wolftail, de kater die zo'n enge indruk op haar had gemaakt. Maar met deze angst, kwam ook een zekere fascinatie. Wat ging de duisterdere kater doen? Toen ze zeker was dat hij haar niet meer kon horen, gleed ze de boom uit. Vlug volgde ze de voetstappen in de modder, gelijk kijkende hoe goed ze kon speuren, tot ze het spoor ineens bijster was. Verward staarde er even naar. Waar was hij heen?

{Wolftail} What are you up to...? Wg4KW7I

_{Vermoeidheid trok aan zijn poten voor zo'n lange tijd. Hij telde de dagen zelfs niet meer waarin hij zo moe was dat hij zich gewoon oprolde in zijn nest en in een diepe slaap wegviel. Meerdere katten hadden al wel door dat de kater bezig was met zich uit te hongeren, maar blijkbaar was niemand bezorgd genoeg om hem te vragen waarom. Well fuck them all, ging er door zijn kop heen. Algauw kreeg hij door dat iemand hem achtervolgde, en toen de verse geur van Snowypaw zijn neusgaten binnendrong, hield hij abrupt halt achter een boom. Toen de poes voorbij liep alsof ze niks in de gaten had, sprong hij achter haar. "Kan ik je ergens mee helpen, Snowypaw?" Vroeg hij zachtjes, zijn stem zo sissend als het geluid van een slang.}

{Wolftail} What are you up to...? CSSuX15

there's such a difference between us and a million miles. it's no secret, the both of us are running out of time

De verwarring ging al snel over in een sidderende angst toen ze besefte dat het helemaal fout was. Toen de massieve kater voor haar tevoorschijn sprong, tuimelde de poes haast achterover, zo snel krabbelde ze achteruit. "Kan ik je ergens mee helpen, Snowypaw?" Miauwde de kater, bijna sissend als een slang. Met grote, geschrokken blauwe ogen keek Snowypaw omhoog, nu al spijt hebbende van haar plotselinge nieuwsgierigheid. Haar oren gingen plat in haar nek en ze drukte zichzelf iets tegen de grond. "H-het spijt me." Stamelde de poes, sidderend van angst en schrik. "I-ik vroeg me a-alleen a-af waar u heen ging, o-omdat Nightp-paw misschien b-bij u was." Ze begon zachtjes te stotteren, het was nog niet eens gelogen. Zij en haar broer waren best wel hecht.

_{Geduldig luisterde hij naar het stotterende gebrabbel van Snowypaw die een verklaring af te leggen. "Oké, ik geloof je." Begon hij rustig, waarna een luide zucht zijn bek verliet. "Maar sorry, Nightpaw is niet bij me." Een rustige glimlach daagde op op zijn gelaat toen hij de poes strak aankeek. "Waren dat al je vragen, of is er nog iets dat je dwarszit? Ik ben bereid te luisteren." Zijn stem klonk zo zuiver als maar kon, en zijn blauwe ogen mochten dan wel ietwat dof zijn, deze weerkaatste wel een eerlijke blik.}

there's such a difference between us and a million miles. it's no secret, the both of us are running out of time

Een lichte huivering ging door de nerveuze apprentice heen. Al sinds de ceremonie had Snowypaw de grote kater eng gevonden. Iets aan zijn houding. Dat weerspiegelde ook sinds dien ook duidelijk leesbaar in haar blauwe kijkers. "Oké, ik geloof je." Begon hij rustig, waarna een luide zucht zijn bek verliet. "Maar sorry, Nightpaw is niet bij me." Snowypaw knikte wat stroefjes, licht teleurgesteld. "Oké... Jammer.." Miauwde ze zachtjes, waarna ze eventjes haar naar haar poten keek. "Waren dat al je vragen, of is er nog iets dat je dwarszit? Ik ben bereid te luisteren." Ze spitste haar oren eventjes en aarzelde duidelijk even. "Nou.. ik... Ik moet dit nog ook wel even met mijn eigen mentor overleggen... M-maar.." Snowypaw keek hoopvol omhoog, "Zouden Nightpaw en ik ook wel eens samen kunnen trainen..?" Vroeg ze voorzichtig.

_{"Nou.. ik... Ik moet dit nog ook wel even met mijn eigen mentor overleggen... M-maar.." Wolftail keek haar vragend aan toen ze dit had uitgesproken, en zijn nieuwsgierigheid groeide zelfs toen ze haar mond weer opende. "Zouden Nightpaw en ik ook wel eens samen kunnen trainen..?" Wolftail begon te grijnzen en schudde lichtjes zijn kop. "Je mentor, Frostlake, mag me niet echt," Begon hij rustig. "Als je eens samen met Nightpaw wilt gaan trainen, zal dit in het geheim moeten gebeuren."}

there's such a difference between us and a million miles. it's no secret, the both of us are running out of time

"Je mentor, Frostlake, mag me niet echt," Begon hij rustig. Snowypaw's oren gingen hangen en ze keek de kater ongelukkig aan. "Oh..." Mompelde het poesje zachtjes op teleurgestelde toon. Hierna voerde ze, naar haar standaarden, toch wel een dappere actie uit. "Waarom?" Vroeg het poesje zachtjes. "Als je eens samen met Nightpaw wilt gaan trainen, zal dit in het geheim moeten gebeuren." Miauwde de kater. Snowypaw's oren gingen wat achteruit. "Maar... wordt Frostlake dan niet boos?" Vroeg ze zachtjes, "Ik.. Ik houd niet van geheimen.." Gaf ze daarna toe.

_{"Waarom?" Waagde de poes te vragen. Wolf zuchtte en richtte zijn blik op haar witte voetjes. "Omdat we beide een verschillende mening hebben over Shrew." Hij sprak het achtervoegsel van hun leaders naam expres niet uit, hij wou niet dat de poes nu al wist dat hij een verschrikkelijke haat had aan Shrewstar. "Maar... wordt Frostlake dan niet boos? Ik.. Ik houd niet van geheimen.." Wolftail lachte. "Maar Frostlake zal er niet achter komen, als we het geheim houden tenminste. En je houd toch van je broertje, is dat niet genoeg om je te overtuigen?" Een sluwe grijns bekroop Wolf's gezicht.}

there's such a difference between us and a million miles. it's no secret, the both of us are running out of time

"Omdat we beide een verschillende mening hebben over Shrew." Miauwde de kater rustig. "Oh..." Miauwde Snowypaw zachtjes, maar na zijn zucht waagde ze het niet meer om verdere vragen te stellen aan de kater. Het was niet helemaal veilig terrein, of tenminste, dat dacht ze. "Maar Frostlake zal er niet achter komen, als we het geheim houden tenminste. En je houd toch van je broertje, is dat niet genoeg om je te overtuigen?" Miauwde de kater. Snowypaw keek even wat nerveus naar haar voetjes. "Ik houd van mijn broertje ja..." Beaamde ze zwakjes, nog niet helemaal overtuigd, maar ook bang om mee te zeggen.

_{"Ik houd van mijn broertje ja..." "Dus? Zou je het niet voor hem willen doen? Daarbij, het kan toch geen kwaad. Extra training is altijd goed, en Frostlake zal dan ook blij zijn dat je sommige dingen al kan, snap je?" Hij snoof even en wachtte af op response.}

there's such a difference between us and a million miles. it's no secret, the both of us are running out of time

"Dus? Zou je het niet voor hem willen doen? Daarbij, het kan toch geen kwaad. Extra training is altijd goed, en Frostlake zal dan ook blij zijn dat je sommige dingen al kan, snap je?" Miauwde de kater. Snowypaw kon niet tegen deze logica op. Ze wilde graag bij haar broertje zijn en ook nog eens haar mentor trots maken dat ze dingen al geleerd had... Ze knikte zachtjes. "Oké.." Miauwde het poesje timide. Snowypaw was altijd al heel erg mild geweest, maar Wolftail joeg haar nog steeds lichte angst aan. "Maar ik mag dus helemaal niks zeggen tegen Frostlake?" Vroeg het poesje voorzichtig, hopende dat Wolftail zou zeggen dat ze wel wat tegen haar mentor mocht zeggen.

_{"Oké.." Miauwde het poesje timide. Goed. Hij hoopte ook niet dat ze plots zoetjes ging doen. Maar hij wist nu al, dat als ze zo de hele tijd bleef, breekbaar en angstig, hij al gauw een hekel aan haar zou krijgen. "Maar ik mag dus helemaal niks zeggen tegen Frostlake?" "Nee." Gromde hij algauw. "En als je me wilt excuseren? Ik moet verder gaan jagen." Zonder pardon liep hij verder en snoof hij even de lucht op om erachter te komen er iets in de buurt was.}

there's such a difference between us and a million miles. it's no secret, the both of us are running out of time

"Nee." Gromde hij en Snowypaw deinsde ietsjes achteruit. "En als je me wilt excuseren? Ik moet verder gaan jagen." Snowypaw knikte zachtjes. "Natuurlijk.. Bedankt!" Miauwde ze, waarna ze nog een paar pasjes achteruit zette, zich vlug omdraaide en verdween tussen de struiken. Hier probeerde ze haar eigen gejaagde ademhaling te kalmeren. De kater vond ze nog steeds erg eng... Waar was ze in Starclan's naam aan begonnen?