Where butterflies never die {STRAWBERRY}

"Euh.. Zonnenrotsen!" Besloot ze. "Laten we nu maar beginnen," Miauwde ze nadien plagerig. Hij knikte en liep nadien weg, de andere kant op. Ondertussen snoof hij de vele diverse geuren op en merkte hij op dat ééntje wel héél recent was. Geluidloos gleed hij weer tot stilstand en keek hij vragend rondom zich heen. Gezien de grond bedekt was met een dun laagje sneeuw zou hij nogal opvallend zijn, dus nu was het maar hopen dat het prooidier dat zich hier ergens schuilhield hem nog niet had gezien. Na enkele seconden gekeken te hebben, zag hij de sporen van een duif, welke hij dus ook na zonder enige twijfeling volgde. Het beest zocht naar voedsel om de winter mee door te komen, en was dus veel te druk bezig om Twirlfang's aanwezigheid op te merken. Voorzichtig liet hij zich zakken totdat hij in een sluiphouding terecht kwam, en kroop hij geruisloos verder. Wanneer hij eenmaal op twee vossenlengtes van het dier verwijderd stond overwoog hij te springen en begon hij zachtjes met zijn achterpoten te trappelen. Uiteindelijk zette de kater zich af, en vloog hij met een sierlijke boog richting de duif toe die ondertussen al omhoog fladderde. Hij wist het diertje gemakkelijk uit de lucht te plukken, en met één simpele beet in de nek te doden..

{Skip in time~}

Het was het laatste prooidier dat hij moest meeslepen naar de zonnerotsen toen de maan langzaam maar zeker zich een weg naar boven begon te banen aan de hemel. Hij legde de mus die hij als laatste had gevangen neer op de kleine stapel prooi naast hem, en richtte nadien zijn blik strak naar voren. Hij vroeg zich eigenlijk wel af wie er gewonnen zou zijn, en wat hij van Strawberry zou moeten vragen wanneer hij dan toch het meeste prooi bij elkaar had weten te smokkelen. Ach ja, hij zou wel zien zeker?

Where butterflies never die {STRAWBERRY} - Pagina 2 OAHlxlQ

Nadat Twirlfang verdwenen was in de struiken, ging Strawberry haar eigen weg. De poes ademde diep in en snoof de lucht op, zoekende naar de geur van prooi. Ze fronste zachtjes toen ze geen recente geuren kon bespeuren. In Starclan's naam... De poes drukte zich wat dichter door de struiken heen, waarna ze eindelijk een verse prooigeur opving. De geur van een muis. Met een tevreden glimlach op haar gelaat liet ze zich in haar vertrouwde jachthouding zakken. De poes sloop nader en nader en met een machtige sprong, wist ze de muis te grijpen. De poes beet de luchtpijp van de muis met een snelle beet door en wist het diertje hiermee dus aan haar mentale prooistapel toe te voegen. Ze rekte zich eventjes uit, maar nadien, moest ze weer verder. De poes rekte zich eventjes uit en ging daarna weer verder op pad, verder op zoek naar meer prooi. Ze moest en zou winnen.

~Timeskip~
Een beetje teneergeslagen liep ze naar de zonnerotsen, twee muizen in in haar bek. Het was een schampere vangst. Bladkaal was zeker een moeilijk geval qua prooi vangen. Ze zag dat Twirlfang al gearriveerd was. "Wat heb je gevangen?" Vroeg ze uiteindelijk maar. "Ik twee muizen." Ze slikte even wat nerveus. No way dat ze gewonnen had.

Where butterflies never die {STRAWBERRY} - Pagina 2 T4W3e3N

Stamps
Where butterflies never die {STRAWBERRY} - Pagina 2 PS18GM0

Where butterflies never die {STRAWBERRY} - Pagina 2 W0qAlxR

Where butterflies never die {STRAWBERRY} - Pagina 2 EjrsROF

Where butterflies never die {STRAWBERRY} - Pagina 2 FWu1gsf

Where butterflies never die {STRAWBERRY} - Pagina 2 D85Fpr8

Toen hij de vacht van de tweekleurige poes uiteindelijk in zich kreeg, begon hij zachtjes te glimlachen. "Wat heb je gevangen?" Vroeg de poes. "Ik twee muizen." Ze slikte wat nerveus, en al bijna meteen stelde hij zich op als een winnaar. "Twee duiven en één mus." Miauwde hij trots. Maar pas nadien kreeg hij het besef dat de poes zich daar waarschijnlijk niet beter door zou gaan voelen. "Maar je hebt toch al wel een goede vangst voor in Leafbare, goed gedaan." Spon hij nadien prijzend.

Strawberry keek naar de vangst die bij Twirlfang lag. Mousedung, ze had verloren. "Twee duiven en één mus." Miauwde hij trots. Strawberry keek hem aan. Ja, echt verloren. "Maar je hebt toch al wel een goede vangst voor in Leafbare, goed gedaan." Prees hij daarna. Met een glimlach haalde Strawberry haar schouders op. "Je hebt de weddenschap gewonnen," Miauwde ze met een glimlach. "Wat wil je van me hebben?" Ze wist werkelijk waar niks. Wat zou hij uberhaupt van haar vragen?

Stamps
Where butterflies never die {STRAWBERRY} - Pagina 2 PS18GM0

"Je hebt de weddenschap gewonnen," Miauwde ze met een glimlach. "Wat wil je van me hebben?" Hij was al bijna dat concept vergeten. Hij beet eventjes op zijn lip en dacht piekerend na. Wat zou hij nou van haar willen hebben? "Zit je er mee in," Begon hij, ietwat twijfelend. Bang dat hij haar weer in d'r schelp zou duwen. "Dat ik je leuk vind?" Vervolgde hij zijn zin maar, met een ietwat bange blik in zijn ogen.

Strawberry staarde de kater aan, ietwat nerveus voor zijn verzoek. Hij kon haar technisch gezien alles vragen. "Zit je er mee in," Begon de kater op een twijfelende toon. Strawberry spitste haar oortjes nog wat meer, een lichte nieuwsgierigheid zichtbaar. "Dat ik je leuk vind?" Bam, daar kwam hij weer, als een rotsblok. Een zachte zucht speelde eventjes op haar lippen, waarna ze hem met een lichte glimlach aankeek. "Je bent wel een volhoudertje, zeg," Miauwde ze, proberende nog wel iets te plagerig. "Maar goed..." Ze beet even op haar lip. "Eerst.. wel," Miauwde ze, "Maar nu niet meer zo erg.."

Stamps
Where butterflies never die {STRAWBERRY} - Pagina 2 PS18GM0

"Je bent wel een volhoudertje, zeg," Miauwde ze, ietwat plagerig. Echter bleef de lichte bange blik nog wel rond dobberen in zijn gele kijkers. "Maar goed..." Begon ze nadien. "Eerst.. wel," Sprak Strawberry, duidelijk niet nog uitgesproken. "Maar nu niet meer zo erg.." Een kleine glimlach vond weer plaats op zijn gezicht en hij zuchtte van opluchting. "Oké, dat is fijn om te horen." Miauwde hij, duidelijk opgelucht. Maar hierna verscheen een frons op zijn voorhoofd. "Nu een andere vraag," Begon hij plots. "Hoe in Starclan's naam krijgen we al die prooi in één keer mee naar het kamp?"

Strawberry nam Twirlfang wat nieuwsgierig in zich op. "Oké, dat is fijn om te horen." Miauwde hij. Strawberry knikte zachtjes, "Je bent erg positief veranderd..." Miauwde ze eerlijk, "Het enige probleem voor mij is dat niet zeker weet of het blijvend is... Maar voor nu ben je een echte heer," Miauwde ze met een glimlach. "Nu een andere vraag," Begon hij plots. "Hoe in Starclan's naam krijgen we al die prooi in één keer mee naar het kamp?" Strawberry keek wat verward op. Daar had hij een punt. "Euh... Twee keer lopen?" Probeerde ze dan maar.

Stamps
Where butterflies never die {STRAWBERRY} - Pagina 2 PS18GM0

"Je bent erg positief veranderd..." Hij keek even nieuwsgierig op en krulde zijn staart ietwat strakker rond zijn lichaam en spitste zijn oortjes uit interesse. "Het enige probleem voor mij is dat niet zeker weet of het blijvend is... Maar voor nu ben je een echte heer," Hij glimlachte en boog zijn kop als een echte heer, dankbaar voor haar woorden. "Bedankt," Miauwde hij warm. "Maar ik ben niet meer van plan te veranderen, alles is nu véél leuker en aangenamer." Vervolgde hij. Het was lastig om zo iets te beamen, maar omdat het Strawberry was durfde hij het wel. "Euh... Twee keer lopen?" Probeerde de poes nadat hij de vraag had gesteld hoe ze al die prooi meekregen. Hij haalde zijn schouders luchtig op en greens even. "Mij goed."

"Bedankt," Miauwde hij warm. "Maar ik ben niet meer van plan te veranderen, alles is nu véél leuker en aangenamer." Strawberry kreeg zowaar eventjes een plagerige blik op haar gelaat. "Dat ben jij op dit moment nu ook," Miauwde ze enkel kalmpjes, met een warme toon in haar stem. Maar voordat ze Twirlfang de kans gaf erop te reageren, verdween ze het bos alweer in. Als hij daarop reactie wilde geven, mocht hij rennen. "Kom je nog, slak?" Riep ze plagerig naar achter, waarna ze weer verder rende.

Stamps
Where butterflies never die {STRAWBERRY} - Pagina 2 PS18GM0

"Dat ben jij op dit moment nu ook," Hij opende zijn bek, klaar om iets te zeggen, maar nog voordat hij het wist verdween ze het bos alweer in. "Kom je nog, slak?" Riep de poes plagerig. Oh, ze wou het zó dus gaan spelen? Hij grinnikte even en bracht nadien zijn ledematen in beweging. Op een snel tempo rende hij achter de poes aan. Strawberry mocht misschien dan wel kleiner zijn dan hem, snel was ze. Al zigzaggend rende hij tussen de bomen door, totdat hij het idee kreeg dat hij haar zo waarschijnlijk nooit zou inhalen. Ach ja, ooit zou ze toch uitgeput moeten worden? Hij versnelde zijn passen even totdat hij één vossenlengte achter haar aan rende en opende zijn mond even zodat hij meer zuurstof naar binnen zou krijgen.

Het voelde heerlijk om eventjes zo voluit te rennen, absoluut fantastisch. Ze hoorde Twirlfang achter zich, maar had geen haast om af te remmen. Nee, het harde lopen beviel haar wel. Maar toch, ze had geen eindeloze conditie, ze hield dit ook niet eeuwig vol. Langzaam remde ze dan toch iets af n kwam ze hijgend tot een halt. De leunde eventjes tegen een boom, wachtende op Twirlfang. De kater zou er vast niet lang over doen om bij haar te komen. Ze hijgde zachtjes en keek over haar schouder.

Stamps
Where butterflies never die {STRAWBERRY} - Pagina 2 PS18GM0

Na een tijdje hield de poes in, en deed hij hetzelfde om te voorkomen dat hij in volle snelheid tegen de poes op botste. Hij sloeg af, en bleef van achter een boom toekijken hoe de poes tegen een boomstam aanleunde en rondkeek, waarschijnlijk zoekend naar hem. Hij grinnikte even en sprong plots vanuit het niets van achter de boom vandaan. "Gotcha!" Miauwde hij luid, in de hoop de poes te laten schrikken.

Haar blauwe ogen gleden zoekend over het gebied heen. Hij... was er niet? Haar oren gingen toch even wat teleurgesteld hangen. De kater was haar niet gevolgd? Waren haar woorden dan toch verkeerd gevallen? Maar hoe was dat mogelijk geweest? Ze wist zeker dat hij- "Gotcha!" Klonk er ineens luid. Strawberry maakte een hoog, geschrokken geluid en tuimelde achterover, met haar rug tegen de boomstam aan. Ze had dit absoluut niet aan zien komen, dat was duidelijk.

Stamps
Where butterflies never die {STRAWBERRY} - Pagina 2 PS18GM0

Toen hij de poes zag schrikken lachte hij even tevreden. Pas nadien zag hij haar achterover tuimelen. Snel raasde hij naar de poes, maar hij was al te laat. "Gaat het?" vroeg hij met grote ogen van onrust. Het was nooit de bedoeling haar pijn te doen, zijn enige doel was geweest haar te doen verschieten. Blijkbaar moest hij toch nét iets voorzichtiger zijn nu. Hij bleef haar aanstaren en wachtte met snelle hartslagen af op een antwoord.

Het was niet eens een harde klap geweest tegen de boomstam. Haar rug had de impact immers best goed opgevangen. Ze knipperde wat verbaasd toen Twirlfang naar haar toe kwam stormen, redelijk bezorgd zelfs. "Gaat het?" Vroeg hij, zijn ogen helemaal groot en rond van bezorgdheid. Strawberry grinnikte zachtjes en duwde met haar sneeuwwitte poot tegen zijn neus. "Je lijkt zo net een uil," Merkte ze zachtjes grinnikend op. "Geen zorgen, met mij gaat het prima."

Stamps
Where butterflies never die {STRAWBERRY} - Pagina 2 PS18GM0

"Je lijkt zo net een uil," Merkte de poes zachtjes op toen ze haar witte poot tegen zijn neus drukte. Hij greens even en haalde luchtig zijn brede schouders op. "Geen zorgen, met mij gaat het prima." Voor de tweede keer deze avond zuchtte hij opgelucht. "Dan is het goed." Miauwde hij, de glimlach keerde ondertussen terug naar zijn gezicht. "Je kunt wel hard rennen." Merkte hij half tegen zichzelf pratend op.

Rustig trok Strawberry haar pootje terug. "Dan is het goed." Miauwde hij, de glimlach keerde ondertussen terug naar zijn gezicht. "Je kunt wel hard rennen." Merkte de kater op. Strawberry glimlachte rustig en kwam weer overeind. "Onthoud dat inderdaad maar goed," Merkte Strawberry grinnikend op. "Ik kan je er ten alle tijden uitrennen." Plaagde ze hem rustig. Ze fronste daarna zachtjes. "Was het enige wat je wilde met de weddenschap een vraag kunnen stellen?" Ondervroeg ze hem vervolgens.

Stamps
Where butterflies never die {STRAWBERRY} - Pagina 2 PS18GM0

"Onthoud dat inderdaad maar goed," Strawberry glimlachte rustig en kwam weer overeind. "Ik kan je er ten alle tijden uitrennen." Plaagde ze hem. Hij greens even en knikte. "Ik zal het onthouden," Stelde hij vast. "Was het enige wat je wilde met de weddenschap een vraag kunnen stellen?" Ondervroeg de poes hem vervolgens. Twirlfang beet eventjes op zijn lip en keek haar rustig aan. "Ik wist voor de rest niets." Beaamde hij, met opgetrokken schouders.

"Ik zal het onthouden," Stelde hij vast. Strawberry knikte goedkeurend. De poes grinnikte zachtjes. Ze voelde zich de laatste tijd steeds beter op haar gemak bij Twirlfang. Op haar gemak genoeg om hem een beetje te plagen. "Ik wist voor de rest niets." Beaamde Twirlfang. "Oh, dan zal ik je maar iets geven, niet waar?" Miauwde ze, terwijl een ondeugende blik op haar gelaat verscheen, eentje die niet veel goeds beloofde. Ze stapte voorwaarts, gaf hem een kopje en ging er daarna weer vandoor, haar tong naar hem uitstekende.

Stamps
Where butterflies never die {STRAWBERRY} - Pagina 2 PS18GM0