ontmoeting met frostkit

Onderwerp: ontmoeting met frostkit di 28 dec 2010 - 17:30

(alleen frostkit)

'je bent aardiger dan ik had verwacht en ik zal als jij een tijdje weg bent frostkit ontvoeren en om hem hiet te houden neem ik hem mee naar de bloodclan' had ze gesproken tegen Scytheshade. Na dat ze nog een woordje hadden gewiseld liep ze terug naar haar nieuwe huis waarze samen met andere bloodclan leden woond. derest was er niet. Ze tripelde naar binnen en plofte ergens neer. Na een tijdje sloten haar ogen en ze vloog naar dromen land. na een lange tijd slapen werd ze waker. `Ze moest de taak volbrengen anders was er een eind aan snakekit. Ze stond op en trippelde rustig richting de schaduwclan. Ze wist dat frostkit vaak in de kraaieplaats kwam, daar ging ze dan ook naar toe want daar kwamen niet veel katten op frostkit na. Uiteindelijk kwam ze bij de kraaieplaats. Ze ging zitten en rolde haar staart op ze hoefde niet lang te wachten of ze rook frostkit. 'hey Frostkit kom even zitten ik wil met je praten' sprak ze.

i am evil my eyes betray my

the devil is scared of my eye's

Voor de zoveelste keer wurmde de zwarte kit zich door de takken van de doornstruik. Laag bij de grond sloop ze in de schaduwen van de nacht door het kamp. Er waren natuurlijk nog een paar Warriors die wakker waren maar die deerde haar niet. Ze was nu zo vaak weggeglipt dat ze automatisch bevroor als een standbeeld als een van de Warriors haar kant op keek. Zo sloop de kit door het duister tot ze de grens van het kamp had bereikt. Nog nooit was ze gepakt, en als ze dat werd en ze ontmoette de oude Brokenstar kon ze hem is goed de waarheid vertellen. Deze o zo gevreesde Clan was soft en onoplettend. Warriors liepen nauwelijks patrouille en ze hoorde nooit veel nieuws. Ze waren te net en de kits waren nou ook geen potentiële kandidaten om een sterke Warrior te worden die gevreesd werd. Alleen Graykit zou nog kans hebben daarop en dat was dan 1 kit, op de.. Ze dacht even na, zij en de rest van de wezen waren er zeker drie. Voor de rest nog 6 echte Clanleden met bloedband was dus 9 kits. 9 Kits en 1 daarvan zou misschien nog slagen om gevreesd te worden. De Warrior werden niet meer serieus genomen en hun gevreesde leider zat alleen in zijn den te tukken terwijl de rest het werk deed. Lekkere leider was dat. Ontevreden snoof ze. Haar rug was nu weer recht en haar kop en staart waren hoog opgeheven. Een lichte arrogante blik lag in haar geel groene ogen en een triomfantelijke lach. Ze kwam vaak bij de kraaienplaats omdat de geur van dood zo duidelijk aanwezig was. Eten deed ze er niet en de andere vieze geurtjes was ze er nu wel gewend. Maar dit keer lag er een verrassing op haar te wachten.
Toen ze de kraaienplaats binnenliep zag ze de poes staan. Ze herkende haar meteen aan de ogen. Haar haren gingen overeind staan en haar oren plat in haar nek. Zacht en waarschuwend gaf ze een blaas. Waarom was zij hier, ze kon makkelijk een patrouille erbij roepen, dan hadden die luie knuffelkatjes ook is wat te doen. Het enige wat haar tegen hield was dat ze dan zelf gee enkele lol had. De poes begon te brabbelen en ze snoof spottend. 'Kom meteen ter zaken ik heb meer te doen.' Zei ze kortaf. Ze bleef lekker staan en wachtte, wat wou ze van haar.

'Kom meteen ter zaken ik heb meer te doen.' Zei Frostkit. 'wouw ik bewonder je moed ik wou dat ik toen ik zo klein was als jij zo was jij bent het leukste kitten van het kamp' Sprak ze ookal was het niet waar dat liet ze niet merken ze zei het zo dat frostkit het geloofde. 'weet je frostkit je word verwaarloost in de clan ze zijn niet goed voor je ik weet een betere plaats waar ze je warderen wat je ook doet waar ze je niet afdanken omdat je een keer je eige zin doet daar pas je toch veel beter daar kan je veel meer jou leven lijden' Sprak ze. Ze keek Frostkit aan. Ze hoopte dat ze intresse zou krijgen. Ze keek naar boven waar kraaie vlogen toen zag ze een specht. Ze sprong omhoog en dode hem, daarna schoof ze hem naar frostkit toe 'als je honger hebt eetsmakelijk' Zei ze.

i am evil my eyes betray my

the devil is scared of my eye's

Wat Evileye zei kon ze wel geloven, alleen haar laatste zin liet haar door de mand vallen. De albino poes was er nog toen zij werd geadopteerd en had een klein stukje meegekregen voordat ze de Clan verraadde. Nu meer op haar hoede voor de gladde praatjes van deze witte poes luisterde ze. Wat ze zei was half de waarheid en half een leugen in haar oren. Het was waar dat ze een betere plek verdiende dan dit rattenhol waar iedereen je op de poten tikte als je iets fout deed. Als je een beetje enthousiasme toonde voor het territorium. Maar verwaarloosd werd ze niet, ze smeekte zo wie zo niet om aandacht. Zolang het vaste kostje op de prooiberg stond in de Nursery en zolang ze daar van kon eten was ze meer dan tevreden. Toen Evileye ook een specht voor haar ving en het haar aanbood trok ze haar neus op voor het vogeltje. 'Sorry maar ik heb genoeg eten in de Nursery en ik heb melk.' Zei ze venijnig en haar blik keek strak naar de rode ogen, zonder angst alleen pissig. 'Hou die omkoperij voor je en vertel verder.' Siste ze nu ongeduldig. Als het aanbod niks was riep ze de wacht erbij of liep ze gewoon weg. De geur van Evileye zal heus wel ooit opgemerkt worden door een dromerige Warrior die zich herinnerde dat deze plek ook nog gecontroleerd moest worden. Zonder een blik af te wenden of het oogcontact te verbreken wachtte ze op de reactie.

'Sorry maar ik heb genoeg eten in de Nursery en ik heb melk.' Zei Frostkit. 'als je vol zit moet je niet eten je bent goed bezig Frostkit' Zei ze. 'Hou die omkoperij voor je en vertel verder.' Siste Frostkit nu ongeduldig. 'nou er is een geheime plaats met veel katten het is een soort clan die voor vuur voor elkaar gaan Ze respecteeren elkaar maakt neit uit wat je doet je kan je eige leventje lijden' Sprak ze. Frostkit bleef haar strak aan kijken. 'frostkit waar gaat dit over je weet zelf toch ook wel dat je dan veel beter af bent als je mag doen wat jij leuk vind. Als je een lnge wandeling wil maken mag het maar als je het niet wil mag het ook je mag alleen gaan maar je mag iemand mee nemen Frostkit zech nou zelf dat is toch een stuk leuker leven' Zei evileye overtuigent.

i am evil my eyes betray my

the devil is scared of my eye's

Frostkit snoof spottend maar liet haar opmerking rusten tot de poes was uitgepraat. Ze moest toegeven de poes kon heel mooi preken maar Frostkit was wel iets gewend en zag liever bewijzen dan mooie praatjes. Ze dacht er niet over dit mooie plaatsje op te geven als die Clan aan de andere kant zo slecht was als een muis die bang was voor zijn eigen schaduw. Met volle geduld wachtte ze tot haar toespraak voorbij was voordat ze haar woordenstroom liet vloeien. 'Ja tuurlijk..' Ze rolde met haar ogen en keek haar spottend aan. 'Ga je net zo door het vuur voor je nieuwe Clanleden zoals je deed met je ouden?' Ze grinnikte opnieuw met een scherp randje. 'Arme Snakekit is nog steeds niet helemaal over de schok heen, en nu met die wonden.. Jammer dat hij geen gezelschap krijgt.' En met die woorden draaide ze zich om. Ze verdeed haar tijd hier met die poes. Als ze nog iets beters had of een laatste redmiddel of zoiets dan kon ze daar maar beter mee op de proppen komen want hier had ze geen zin in. Met haar rug naar de poes gekeerd liep ze terug richting het kamp. Met zeker vier ruime vossenlengtes ertussen hield ze vijf seconden halt. 'Ik heb liever bewijs dan gladde praatjes. Als je dat niet hebt, kom je er maar morgen mee.' Sprak ze en vervolgde haar pas weer. 'Weltruste Evileye, ik zal Snakekit de groetjes doen.' Met een grijns op haar gezicht liep ze verder.

[ Je kan haar nog proberen te overtuigen maar Frostie gaat heus niet mee met praten x) Ze is daar te koppig en te slim voor]

'Ja tuurlijk..' Zei frostkit. 'Ga je net zo door het vuur voor je nieuwe Clanleden zoals je deed met je ouden?' Zei frostkit. 'deze clanleider draagt je geen dingen op je bent vrij om te gaan' sprak ze. 'Arme Snakekit is nog steeds niet helemaal over de schok heen, en nu met die wonden.. Jammer dat hij geen gezelschap krijgt.' Zei frostkit. Een traan liep over haar wangen.'Ik heb liever bewijs dan gladde praatjes. Als je dat niet hebt, kom je er maar morgen mee. Weltruste Evileye, ik zal Snakekit de groetjes doen.' Zei frostkit. 'Frostkit wacht' Riep ze terwijl ze voor Frostkit ging staan. 'jij bent altijd zo dapper en nu niet nu laat je het gewoon zitten dat is toch zonde wil je altijd opgesloten zitten en er naar luisteren wat volgens de oudere katten wel en niet mag en als je dat niet doet dat je dan straf' Sprak evileye en frostkit wist dat ze gelijk had.

(sorry had met evileye gemoeten)

Met een ruk draaide ze zich om. Niet omdat ze wacht zei maar om wat ze daarna zei. 'Ik weet niet of je het ziet maar ik hoef nog maar een maand opgesloten te zitten, dan ben ik vrij. Het is inderdaad irritant om opgesloten te zitten maar zoals je ziet hou ik me er niet aan en niemand heeft me nog ooit straf gegeven. Nog irritanter is dat geslijm van je, kom gewoon ter zaken en verdoe mijn tijd niet want dat haat ik.' Brieste ze en draaide zich weer om. 'Kom maar terug met bewijs, neem bijvoorbeeld die gevreesde leider van je mee dan kan ik is zien of ik kom ja of nee.' Nog een keer draaide ze zich half om en keek met felle uitdagende ogen naar evileye. 'Probeer me niet te bedriegen want dan gaat je lieve Snakekit zien wat het is om littekens te hebben. Morgen, kom maar met de leider van je Clan bij de Hoogstenen. Ik zal er zijn, als dit een leugen is zal Snakekit het bezuren.' Zei ze kil en dreigend. Met die woorden verliet ze de kraaienplaats en Evileye alleen achter. Ze had kostbare tijd verspilt, maar morgen ging er misschien nog iets interessants gebeuren. De kans om hier te kunnen ontsnappen was verleidelijk maar overtuigt was ze niet. Ze wou bewijs, zien hoe slecht die Clan wel niet was en zien hoe ver ze kon gaan. Dan pas kwam ze, eerder niet. Evileye mocht wel opschieten want nog even en ze was Appentrice..

[Topic uit]