Wow... [SPT - Open]

Onderwerp: Wow... [SPT - Open] za 17 aug 2013 - 15:44

Langzaam richtte ze haar kopje op terwijl ze haar ogen opende. Met een wat slaperige blik staarde ze naar haar moeder en een paar van haar broertjes en zusjes. Vervolgens draaide ze haar kopje richting de uitgang. Een verwarde blik verscheen in haar ogen toen ze naar buiten keek, iedereen was druk bezig en de grond zag er vreemd uit. Slaperig rekte ze zich uit waarna ze weer verward naar de grond in het kamp keek, wit. Volledig wit, met hier en daar wat takken die nog net uitstaken. Fronzend stond Batkit op. Nog net optijd kon ze opzij springen voor een paar andere kittens die naar buiten rende. Weer verbaast volgde haar blik hun. Gillend van plezier rolde ze over het witte spul heen waardoor hun vacht wit werd. Even keek Batkit naar achteren, wat onzeker bleef ze er naar kijken. Hoewel ze wist dat ze wel naar buiten mocht wist ze gewoon niet of het wel goed en veilig was. Er ontsnapte een zucht uit haar longen. Met kleine pasjes draafde ze naar de uitgang, maar voor het witte spul bleef ze stil staan. Langzaam tilde ze haar poot op. Heel voorzichtig, zette ze hem neer. Meteen voelde ze hoe de kou door haar poot leek te branden. Even trok ze hem weer terug, nog steeds niet wetend wat het was. Maar wat automatisch zette ze hem weer terug, pas toen besefde ze dat ze kleine vormen in het spul achter liet. Een klein glimlachje versierde haar lippen toen ze wat verder naar buiten ging. Ondanks dat de kou steeds feller werd wilde ze weten wat dit was. Overal om haar heen zag ze kleine kitten er in spelen, Hoewel ze vaak mee deed had ze er nu gewoon niet echt zin in, ze wilde eerder gewoon weten wat dit was.

[Open voor iedereen C:]

Arcticfox - Peregrinekit - Icespirit - Batpaw(echo)

@Cricket

Onderwerp: Re: Wow... [SPT - Open] za 17 aug 2013 - 16:13

Rillend van de constante kou waar Adderkit de hele ochtend in had verkeerd zocht hij nu warmte in de dichtstbijzijnde den die hij kon vinden. Vanaf de uitgang van de krijgers den staarde hij naar de spelende kits, de krijgers die met verslagen gezichten binnen kwamen, heel af en toe eentje die met een opgelucht gezicht binnen kwam en prooi binnen droeg .. Adderkit vond het een vreemd gezicht. Tussen al die blijheid zag hij de krijgers wel. Zijn buik begon ook aan te geven dat er wat aan de hand was. Prooi werd schaars. [i]Was[i] schaars. Verbeterde hij zichzelf. Zijn groene ogen gingen naar een klein wit met zwart poesje die met ogen zo groot als koplampen de kraamkamer uit kwam. Sinds gister vond Adderkit dat hij zich volwassen moest gedragen aangezien hij bijna zes manen werd, bijna leerling! Dus vond hij het ook zijn plicht om de nieuwe kit te begeleiden. Hij liep met zelfverzekerde passen op haar af en bleef naast haar staan. Wat was haar naam nou ook weer? "Hoi! Ik ben Adderkit" Miauwde hij plechtig "Wie ben jij?" Vervolgde hij met zijn borst naar voren gestoken.

So now I say goodbye and this to you, I pledge:
Take your final step and plummet over the edge

You listened to the snake! I won't take any blame!
Now here's my breath in your face, I leave you up in flames.

Onderwerp: Re: Wow... [SPT - Open] za 17 aug 2013 - 16:34

Nog steeds verbaast keek zo om zich heen. Alles was zo wit, zo mooi... Ondanks de kou die steeds door haar vacht drong voelde het geweldig."Hoi! Ik ben Adderkit" Klonk er plotseling achter haar, nog steeds met verbazing in haar ogen keek ze achter zich. "Wie ben jij?" Vervolgde hij met zijn borst naar voren gestoken. Er verscheen een glimlach rond haar lippen.'Adderkit, weet jij misschien wat dit is?' Vroeg ze meteen vrolijk. Misschien kon hij haar helpen, aangezien hij duidelijk al ouder was wist hij vast meer.'Oh ik ben trouwens Batkit. Een kitten van Swiftheart en Graystripe' Zei ze er snel achter vol trots. Plezier was duidelijk in haar ogen te zien toen ze het zei. Nieuwsgierig staarde ze naar hem.

Arcticfox - Peregrinekit - Icespirit - Batpaw(echo)

@Cricket

Onderwerp: Re: Wow... [SPT - Open] za 17 aug 2013 - 17:04

Adderkit knikte langzaam. "Aangenaam kennis met u te maken, vrouwe Batkit" Miauwde hij met een buiging en zijn mondhoeken krulde om. Zo te horen had Batkit dus nog ouders, kon hij dat maar van zichzelf zeggen. Ik ben Adderkit, zoon van .. van .. Treurig. Hij wist hun naam niet meer. Hij bewoog op en neer door de kou en tikte toen een beetje sneeuw tegen Batkit aan "Deze witte kouheid noemt men sneeuw! Het komt alleen in leaf-bare .. gelukkig want het is zo enorm koud" Zei hij op een quasi klagerige toon en hij keek Batkit plagerig aan. Zijn maag knorde op de achtergrond, maar hij besteedde er geen aandacht aan. "Hoe oud ben je als ik vragen mag?" Besloot hij met authentieke nieuwsgierigheid en hij knipperde langzaam.

So now I say goodbye and this to you, I pledge:
Take your final step and plummet over the edge

You listened to the snake! I won't take any blame!
Now here's my breath in your face, I leave you up in flames.

Onderwerp: Re: Wow... [SPT - Open] zo 18 aug 2013 - 15:42

Adderkit knikte langzaam nadat ze zich voorstelde. "Aangenaam kennis met u te maken, vrouwe Batkit" Miauwde hij met een buiging en zijn mondhoeken krulde om. Een grijns verscheen rond haar lippen terwijl haar zwarte staart langzaam tegen de grond tikte. De kater bewoog op en neer door de kou en tikte toen een beetje sneeuw tegen Batkit aan. Batkit keek even naar de plek waar hij de sneeuw tegen aan tikte, vervolgens keek ze weer op en staarde ze hem met een nieuwsgierige blik aan."Deze witte kouheid noemt men sneeuw! Het komt alleen in leaf-bare .. gelukkig want het is zo enorm koud" Zei hij op een quasi klagerige toon en hij keek Batkit plagerig aan. Haar oren schoten even omhoog bij het woordje 'sneeuw' en 'koud'.'Koud?' Vroeg ze met een plagerige grijns.'Het is helemaal niet koud!' Zei ze even met een zogenaamde boze en serieuze toon. Maar al snel verscheen de vriendelijke glimlach weer.'Ik vind het jammer dat het maar een keer per jaar voor komt...' Klonk er even wat teleur gesteld. Stiekem hoopte ze dat het niet meer zou verdwijnen. Ondanks de kou vond ze het nu al leuk. Even keek ze naar de grond. Nadenkend over wat ze konden doen. Meteen richtte ze haar kopje weer op.'Zullen we spelen?' Klonk er meteen hard en vrolijk. Ongeduldig staarde ze naar hem, benieuwd naar wat hij wilde, en of hij mee ging doen. Want als de sneeuw er maar een keer per jaar was kon ze er maar beter veel gebruik van maken.

Arcticfox - Peregrinekit - Icespirit - Batpaw(echo)

@Cricket

Onderwerp: Re: Wow... [SPT - Open] zo 18 aug 2013 - 17:31

Adderkit keek haar aarzelend aan. Één keer per jaar was meer dan genoeg voor hem. In leaf bare was het véél te koud en was er veel honger om hem heen. Zo wilde hij de clan nooit meer zien .. Ergens wilde hij zijn innerlijke vierjarige er uit laten en meespelen maar ergens voelde hij zich er te groot voor. Ik ben nog geen leerling .. dus waarom ook niet! Zei het stemmetje overtuigend. "Oke!" Riep Adderkit vrolijk uit en hij gooide een hoop sneeuw in haar richting. Meteen sprong hij weg van haar en deed moeite om zo veel mogelijk sneeuw haar kant op te gooien terwijl hij wegrende. "Wat wil je spelen, Batkit?" Riep hij haar achterna met een speelse grijns om zijn lippen. Vrolijk dartelde hij door de sneeuw en liet zich er zelfs helemaal in vallen. Voor hij het goed en wel door had lachte hij hard op terwijl hij in de aanval ging liggen voor Batkit.

So now I say goodbye and this to you, I pledge:
Take your final step and plummet over the edge

You listened to the snake! I won't take any blame!
Now here's my breath in your face, I leave you up in flames.

Onderwerp: Re: Wow... [SPT - Open] ma 19 aug 2013 - 15:08

Een grijns verscheen rond haar lippen toen ze zag dat de kater aarzelde. Kennelijk was hij het niet met ahar eens, stiekem vond ze het niet echt erg, ze wilde gewoon zijn reactie weten."Oke!" Riep Adderkit plotseling vrolijk uit en hij gooide een hoop sneeuw in haar richting. Geschrokken van zijn plotselinge reactie sprong ze even automatisch naar achteren. Een grijns verscheen weer rond haar lippen. Meteen sprong hij weg van haar en deed moeite om zo veel mogelijk sneeuw haar kant op te gooien terwijl hij wegrende. "Wat wil je spelen, Batkit?" Riep hij haar achterna met een speelse grijns om zijn lippen. Weer sprong de kitten weg, ookal had het totaal geen zin. Met moeite stond ze weer op, aangezien de sneeuw aan haar vacht bleef hangen zoelde het zwaarder dan normaal. Toen het einedlijk was gelukt begon ze aan de achtervolging. Met vrolijke en vreemde sprongen kwam ze weer vooruit. De kater lachde hardop toen hij in de aanval ging liggen. Wat vermoeid wist ze dichter bij te komen. plotseling herrinderde ze zijn vraag.'Uhm, ik heb geen idee.' Klonk er plotseling weer wat serieuzer. Even richtte ze haar kop op. Het was weer aan het sneeuwen, en deze keer harder. Een brede glimlach was duidelijk te zien.

Arcticfox - Peregrinekit - Icespirit - Batpaw(echo)

@Cricket