[OPEN][Gazenopdracht] Nice to meet you, trash...

Een kleine schaduw glipte door de straten. Ronde glinsterende ogen zochten wanhopig naar prooi. Graypaw sperde zijn neusgaten wijd open. Verschillende geuren kwamen in zijn geurklieren terecht. De grijze, pluizige kater rook duidelijk de geur van Twolegs. Hij schudde zijn kop om de vieze geur kwijt te geraken. Snuivend liep hij door op een gestaag drafje. Graypaw keek naar beneden. Vele steentjes lagen verspreid, en ook scherpe scherven. Meestal kon je die scherven niet zien, maar soms waren ze donkergroen. Hij trok zijn poten op om de steentjes en de rare scherven te ontwijken. Toch schramden ze soms in zijn pootkussentjes. Terwijl hij zo druk bezig was kwam hij in een poel licht terecht. Met knipperende ogen keek hij naar boven. Een hoge stok maakte onnatuurlijk licht, dat recht op hem viel. Angstig zette Graypaw zijn haren op en liep vliegensvlug weg van de hoge stok. Hij rende door tot hij de lucht van prooi herkende. Met een scherpe draai kwam hij tot stilstand. Dichtgeknepe gele ogen spiede de omgeving af. Toen zag de grijze kater een klein ratje. Het zat voor een grote bak met afval. Met een enorme, en domme, snelheid liep hij op het diertje af. Natuurlijk hoorde het ratje hem voor dat Graypaw hem kon pakken. Het liep weg. Graypaw piepte angstig toen hij de vuilbak op zich af zag komen. Of was hij het die op de vuilbak afstormde? Een enorme klap bracht heel even een piep in zijn oren. Toen hij zijn ogen opende zag hij duidelijk een geel lang ding. Ook zag hij een rotte vis en nog wat vieze dingen. Een streepje licht bereikte zijn blikveld. Kronkelend probeerde hij eruit te komen. Dat lukte niet. "Help! Help! Ik zit vast.", schreeuwde hij angstig. Zijn staart, het enige wat niet bedekt was, zwiepte heen en weer en was dik van angst. Zou hij hieruit geraken?

"Gaat het wel, meneer vuilniskat?" Graypaw spitste zijn oortjes. Vuilniskat? "Stommerik, ik ben geen vuilniskat, help me gewoon.", schreeuwde hij gepikeerd. Hij kronkelde om de kat te zien. Toen dan niet lukte begon hij te sissen en te blazen. "Verdomme help me gewoon, stomme straatkat.", spuugde hij lastig.
~Flut

"Hoi! Dat is geen kat hoor, dat is een vuilnisbak!" Graypaw siste reërgerd. "Misschien toch wel een vuilniskat, ja!" "Verdomme help me gewoon, stomme straatkat." "Je mag niet schelden hoor, vuilniskat! Anders help ik je niet!" Graypaw zuchtte en zweeg. "Moeten we u aan uw staart trekken?" Net na dat de straatkat het had gevraagd trok ze al aan zijn staart. Een pijnscheut trok door zijn staart. Maar hij was vrij. Plotseling bleef hij ergens haken. Door de kracht waarmee hij uit de vuilnisbak was geschoten kon hij niet stoppen. Verdwaasd bleef hij zitten. Een hevige pijn vulde zijn oog. Graypaw jammerde. "Mijn oog.", piepte hij met een ruwe stem. Wankel liep de grijze kater naar de dichtsbijzijnde plas. Hij keek erin...
"Jij.", brulde hij naar de kat die hem had 'gered'. "Jij hebt dit gedaan." Zijn gil sneed door de avond. "Door jou, ben ik halfblind! Huilend liep hij weg. Opweg naar het camp waar ze hem konden verzorgen. Hij zou altijd als Elder moeten leven. Verdomde kat!

Graypaw stopte toen hij een bekende stem hoorde. "Wat is er aan de hand?" Sniffend keek hij naar Wolftail. "Oh, waarom ruikt u zo anders?" De kater negeerde de straatkat en antwoorde op Wolftails vraag. "Kort samengevat. Ik wou even alleen zijn en kwam hier terecht. Ik ben tegen een vuilnisbak gelopen en die is omgevallen. Deze kat... Hij onderbrak zijn zin om een boze blik op de kleine kat te werpen. "begon mij dan wat te treiteren. Toen kwam er nog eentje bij... Deze trok aan mijn staart en daardoor b...ben ik mijn o...oog kwijt geraakt.", spuugde hij woest. Graypaw boog zijn kop. Hij had zich zo verheugd om te trainen met Snowynight.