Haar bloedrode ogen hielden het pluizige grijze vachtje van een spitsmuis strak in de gaten en met geluidloze passen baande de gespierde kattin zich een weg dichter naar het prooidier toe. Het was nu al een tijdje geleden dat ze Fame nog had gezien, en in de tijd dat hij weg was had ze het gevoel gekregen dat ze eigenlijk nooit echt wat om hem had gegeven. En de kater dacht waarschijnlijk hetzelfde, anders zou hij zijn kop wel weer hebben laten zien. Een zachte krijs verliet haar bek toen ze zich afzette en met uitgeworpen poten naar het kleine diertje toesprong. Met een snelle beet ontnam ze zijn leven en ietwat triomfantelijk raapte ze het slappe lijfje van het pas gedode dier op. Ach, Fame kon stikken in water wat haar betrof. Ze gaf nog meer om dit zielige diertje dan om haar ex- partner. Uiteindelijk waren toch alle katers hetzelfde; Ze zochten gewoon een kattin om kittens mee te krijgen. Oh, wat haar kittens betrof? Die zag ze ook nog maar amper. Ze genoten vast volop van het vrije leventje dat ze nu hadden. En dat konden ze inderdaad ook beter doen. Voor ze het wisten zat een kater hen op de hielen en zaten ze opgescheept met kleine haarballen. Een zacht gesis verliet haar bek toen ze plots ergens in de buurt een knal hoorde. Met een opgezette pels liep ze richting het geluid en spitste ze haar oortjes zodra ze een sneeuwwitte poes zag. "Zo zo, mevrouwtje vind het vast fijn, zo tegen bomen lopen." Merkte ze droog op terwijl ze haar rode blik in de hare priemde.
»People keep fighting about the same thing until it breaks them apart.
Onderwerp: Hope to die // open 
di 17 sep 2013 - 21:19
