My head.. It hurts! [Open]

_{[Open voor zowel Thunderclan als Riverclan katten]

Langzaam, stapje voor stapje, liep de poes naar voren. Ze snoof de lucht. Sunningrocks. De grote rotsen waren voor haar te zien. Langzaam liep ze de stenen op, die wat warm aanvoelden omdat de zon ze verwarmd had. Nog even en het woud zou in zijn hoogste bloei staan, prooi zou weer met meer terug komen. Het was een aardig mooi dag, hoewel die koppijn minder was. Ze had er al de hele ochtend last van, en moest even naar een rustgevende plek om zichzelf te verkoelen, of gewoon rustig te worden door de warmte. Langzaam draaide ze zich om, tot ze een scherpe 'krak' hoorde. Een andere kat? Meteen sprongen al haar haren omhoog.}

_{Leafbare was langzaam over gegaan in newleaf. De omgeving werd groener, de dagen warmer en de prooidieren begonnen weer uit hun schuilplaatsen te komen. Op dagen als deze was het vaak drukker vlakbij de rivier. Een enkele kat zocht verkoeling bij een van de stroompjes, maar de meesten lagen languit in de zon op de rotsen. Vandaag was echter een rustige dag, ondanks dat ze zich dichtbij sunningrocks bevond. Lightningrush had net een muisje en een eekhoorn begraven. Deze zou ze later meenemen richting het kamp, maar ze was nog niet toe aan de drukte. Daarnaast had ze ook geen zin in het gezeur van haar apprentice. De poes had, ondanks haar actieve levensstijl, besloten om eens een pauze te nemen. Sunningrocks was vrijwel het dichtst bij en als ze een beetje geluk had zou ze daar alleen zijn. Haar vacht was nog dik van de winter, wat deze temperatuur toch lichtelijk onaangenaam maakte. Net toen ze het open veld op wilde stappen, zette ze haar achterpoot op een tak. Het was duidelijk dat ze hiermee iemand had gealarmeerd, want er was een alert uitziende kat op de rotsen aanwezig. Lightning stapte op de rotsen af en keek even naar de ThunderClan poes. "ThunderClan, geen bedreiging" kwam er neutraal uit, om de ander wat op haar gemak te laten voelen.}

LIGHTNING..
IT FLASHES BRIGHT, THEN FADES AWAY..
IT CAN'T PROTECT..
IT ONLY DESTROYS...

_{"ThunderClan, geen bedreiging" Hoorde ze, en even later zag ze de poes die haar liet schrikken. Een cream-kleurige kat met helder blauwe ogen. Even herkende ze de poes niet, maar daarna kwam de naam Lightningrush door haar hoofd en ze bukt, hoe meer ze dacht hoe meer hoofdpijn ze kreeg. Haar haren gingen liggen. Ze keek de poes aan. Haar grasgroene ogen keken recht in de blauwe. "Sorry dat ik zo reageer, het is alleen.. De hoofdpijn.." Miauwde ze rustig, met een wat warme stem en zenuwachtigheid.

[De groene ogen komen in het volgende setje]}

De vacht van de poes, die ze herkende als Lionflower, ging al snel weer liggen. Lightningrush sprong een van de rotsen op en ging zitten, waarna ze weer oogcontact maakte. Het was niet echt iets voor haar om elke dag een praatje te maken, maar zo nu en dan kon geen kwaad. Light hield haar kop iets scheef toen de poes begon over hoofdpijn. "Hoofdpijn? Komt misschien door de warmte" sprak ze op haar gebruikelijk koele toon. Het klonk meestal wat afstandelijk, maar het kon natuurlijk erger als iets haar echt niets kon schelen. Iedereen had nog last van zijn wintervacht, die bezig was met uitvallen.

LIGHTNING..
IT FLASHES BRIGHT, THEN FADES AWAY..
IT CAN'T PROTECT..
IT ONLY DESTROYS...

_{Hoofdpijn? Komt misschien door de warmte" Antwoordde de poes. Twijfelend keek Lionflower naar de grond. Het kon zijn. Ze liep een paar stappen richting Lightningrush en ging niet al te dichtbij langs haar zitten. "Het kan zijn. Ik kwam even hier om te ontspannen." Zei ze rustig. Vreemd genoeg was ze door de hoofdpijn minder vijandig, waardoor ze ook haar concentratie kon behouden. Dit gesprek ging tenminste beter dan andere.}

Lightningrush rekte zich even uit en keek kort naar de heldere lucht boven hen. Ze kon niet zeggen dat ze dit soort dagen niet had gemist, maar een storm op zijn tijd vond ze ook wel wat. Natuurlijk hadden ze daar genoeg van gehad tijdens het incident met de hond, maar de donderwolken deden haar altijd denken aan haar naam, eentje die ze zelf had gekozen. Lionflower vertelde haar dat ze hier was gekomen om te ontspannen. "Same here" antwoordde ze. "Het kamp wordt af en toe wat te druk naar mijn smaak" voegde ze eraan toe.

LIGHTNING..
IT FLASHES BRIGHT, THEN FADES AWAY..
IT CAN'T PROTECT..
IT ONLY DESTROYS...

_{"Same here" antwoordde ze. "Het kamp wordt af en toe wat te druk naar mijn smaak" Lionflower knikte instemmend. Zonder dat ze het eerder wist voelde ze dat het merendeel van haar hoofdpijn al een tijdje eerder weg was gegaan, en daar was ze opgelucht door. Ze ging liggen en liet haar rug even verwarmen door de zon. Ze sloot haar ogen even en dacht na.}