{Ganzenopdracht} Pondering~

Haar pootjes maakten nauwelijks geluid op het zachte, vochtige gras toen ze zichzelf door de dichte kluwen struiken heen perste. De maan gleed langzaam omhoog aan de hemel, langzaam als de naaktslakken die ze wel eens over de boomschors van het Shadowclan territorium had zien kruipen. Het zilverige licht liet haar pels zachtjes opgloeien. Normaal vond ze het niet erg, zelfs wel een beetje amusant, maar op dit moment viel ze er enorm door op. Ze haalde eventjes huiverig adem. Niet bang zijn, gewoon doorlopen. Als het territorium in de buurt van de Riverclan nou maar gewoon niet zo nat was. Het irriteerde haar vreselijk. Een beetje vocht kon ze wel waarderen. Bijvoorbeeld het stroompje in het Shadowclan gebied.

Een glimlach liet haar lippen omhoog krullen. Bij het stroompje kon je vuurvliegjes vinden. Een schitterend aangezicht. Ze moest terugdenken aan het moment dat ze met Ashdrizzle daar doorgebracht had. Ze had de kater nog in belediging laten schieten die avond, met de gedachte dat ze misschien wel iemand zou gaan opzoeken bij de grens, een crush. Ze schudde glimlachend haar kop. Nee, daar had ze geen behoefte aan, al zou het wel een spannend avontuur geweest zijn. Een liefde... Iemand die jou net zo belangrijk vond als hij hem. Vond ze eigenlijk iemand leuk? Ze had erover getwijfeld of ze Ashdrizzle misschien wel leuk vond. Natuurlijk, ze vond het prettig om in zijn buurt te zijn. Maar of dat door kon groeien naar liefde? Ze wist het niet. Misschien als hij de eerste stap zou zetten, maar anders niet. Of misschien zou ze iemand anders tegen komen... Ze kon Ashdrizzle op dit moment moeilijk zien als iets anders dan een hele goede vriend...

Ze bevroor toen een andere kat in haar zicht kwam. Ze had nog bijna nooit katten uit andere clans ontmoet. Ze bleef voor nu stil staan, niet goed wetende hoe te reageren of iets dergelijks. Moest ze hem wegjagen?

{Eerste post gereserveerd voor Bravesoul}

De tabby kater sloop door het RiverClan territorium. Hij was het kamp uit gegaan, op zoek naar rust. De poes uit zijn dromen, Riversong. Hij dacht tenminste dat het Riversong was. Haar ogen, zo blauw als de rivier.. Hij schudde zijn kop eventjes, helder blijven denken Brave. Maar iets in hem stond wat teleurgesteld, de poes was niet echt ingegaan op hun eerste ontmoeting. Opeens hoorde hij een keffend geluid. Een hond van middelgrote maat kwam zijn kant op rennen. Hij blies en zijn staart zette op, waarna hij op de vlucht sloeg. Zijn poten brachten hem richting het Thunderpath, de grens met ShadowClan. Hij beet op zijn tanden, maar bleef de hond nog voor. Hij hoorde geroffel op het Thunderpath, als hij stopte pakte de hond hem, als hij doorging was de kans van een monster wat hem raakte ook groot. Hij besloot maar om het laatste als risico te nemen, en op volle snelheid schoot hij over het vies, stinkende pad. Het monster raakte nog net het puntje van zijn staart. De hond stond keffend aan de andere kant van het asfalt, en de kater besloot ietsje verder het ShadowClan territorium in te gaan, zodat de hond hem uit het oog verloor, dit moest hij aan Stormstar, zijn opa, gaan vertellen, wanneer hij terug was..

Hij zwierf nu al een tijdje rond in het ShadowClan territorium, hij was hopeloos verdwaald. De kater keek naar de maan, maar deze hielp hem ook niet echt veel verder. Zijn poten brachten hem in de buurt van een stroompje, misschien moest hij die volgen, misschien kwam deze vanuit het RiverClan territorium. Hij keek rond, en zag toen opeens een witte gestalte, wat geschrokken bleef hij staan, hij was betrapt. Niet dat hij hier voor zijn plezier was, in tegenstelling juist!

Stomverbaasd staarde Snowynight naar de andere kat, zich beseffende dat hij helemaal niet aan deze kant van het Thunderpath hoorde te zijn. Ze vernauwde haar blik wat en stapte resoluut richting de kat. Hij stonk naar vis, kon alleen maar Riverclan zijn. Hij zou maar beter een goed verhaal op kunnen hangen waarom hij in het Shadowclan gebied was. Maar ondanks dat Snowynight een best wel goed streng masker opzette, was ze alleen maar bang, boven alles. Ze was niet zo duister en dapper van aard. "Hey, jij!" Riep ze luid, als ze mazzel had, konden misschien wat andere Shadowclan katten haar horen. Dan was ze zeker weten niet meer alleen. "Wat doe je op Shadowclan territorium?" Ze vernauwde haar ogen en zwiepte eventjes geagiteerd met haar staart. Toch kon ze de ironie niet ontkennen. Net had ze nog zitten dagdromen om een kat van een andere clan tegen te komen, een crush, en hier stond er dan eentje. Niet dat ze op hem crushte, alles behalve. Hij stonk naar vis, notabene! Maar het zou wel een geweldig iets zijn om Ashdrizzle mee te plagen!

Ja hoor, de witte schim was een echte ShadowClanner. Een wat geïrriteerde zucht rolde over zijn lippen, niet dat hij bang was ofzo, het was gewoon het punt dat er een kat stond die dacht meer waard te zijn dan hem. "Hey, jij!" Riep ze luid. "Wat doe je op Shadowclan territorium?" De poes vernauwde haar ogen, maar de blik van Bravesoul stond wat koeltjes, en een tikkeltje ongeïnteresseerd. ''Er zat een hond achter me aan.'' Miauwde hij droog, terwijl zijn ambere ogen over het lichaam van de witte poes gleden, en hij vond haar ogen even. ''En ik raakte verdwaald in jouw territorium.'' Hij zwiepte een keertje met zijn staart. ''Ik ben Bravesoul, kleinzoon van Stormstar, leader van RiverClan.'' Hij vernauwde zijn ogen nu ook, afwachtend wat de poes nu te zeggen had, ze leek hem niet z'n spontaan type waar alle woorden meteen uit haar mond kwamen zetten.

Snowynight's staart zwiepte geërgerd heen en weer toen ze de kater zag zuchten. Die had lef. Een beetje het Shadowclan territorium opgaan en nog geërgerd zuchten ook? ''Er zat een hond achter me aan.'' Miauwde de kater op droge toon. De Shadowclan poes verstarde eventjes iets toen ze opmerkte dat hij haar zat te bekijken. Zat hij haar in zich op te nemen om te kijken of hij haar aankon? ''En ik raakte verdwaald in jouw territorium.'' Hij zwiepte een keertje met zijn staart. ''Ik ben Bravesoul, kleinzoon van Stormstar, leader van RiverClan.'' Miauwde de kater. "Ik ben Snowynight, gewone Warrior van Shadowclan." Miauwde de poes ietwat kil, toch met een licht nerveuze ondertoon. "Ik zou niet denken dat een afstammeling van Stormstar zo licht met de grenzen om zou gaan en dan ook nog zou verdwalen?" Het ergerde haar dat hij zo met zijn afstamming strooide, alsof dat hem beter maakte dan dat zij was!