| | And feather down the hill | |
| 331 Actief
| |
| Onderwerp: And feather down the hill vr 26 jul 2013 - 13:57 | |
| Als een op hol geslagen muisje rende hij het kamp uit, ja, hij wist het zeker, hij had een teken van witte vacht gezien. Leafstorm nog maar net ontlopen. Timberpaw nam een hap lucht en bleef door rennen, als de poes hem had gezien zou ze hem achterna zitten, of het al direct hebben opgeven. Hopeloos draaide hij zijn kopje naar achteren, maar zag de Warrior niet. Direct kwam hij tot stilstand. Nee. Hij was weer eens vrij. Maar dat betekende niet dat hij weer in het kamp kon luieren. Mompelde strompelde hij verder over de vlaktes en zijn blik vestigde zich op een heuvel die er wel amusant uitzag. Speels rende hij naar de top en kreeg het uitzicht te zien. "Wow.." Mompelde hij en deed even een pas opzij om het uitzicht beter uit te laten komen. Maar nee, hij had niet gemerkt dat de grond daar was weggevallen. In een klein moment lag hij op zijn zij en rolde hij met een grote vaart van de heuvel af. Een korte gil kwam uit zijn mond, maar dit stopte toen hij merkte dat het best grappig was. Zijn visie was een licht bruine blur en af en toe kreeg hij wat zand in zijn mond. Helaas was het einde van zijn reis wat minder plezierig, omdat hij aardig hard tegen een houten schutting aanknalde. "Ow.." Kreunde hij en rolde zich op tot een balletje. De pijn was onbeschrijfelijk en het voelde alsof zijn lichaam van binnen in brand stond. Moeizaam kwam hij overeind en wierp een furieuze blik op de schutting, maar wat hem verbaasde was het geluid dat er vanaf kwam. Verbaasd fronste hij en probeerde op het houten ding te klimmen, met zeer veel moeite en nog steeds een beetje pijn haakte hij zijn klauwen in de schutting en keek naar beneden. Talloze witte kippen sjokten voorbij zonder hem te zien. Een grote glimlach verscheen op zijn gezicht en net op het moment dat hij van de schutting wilde springen hoorde hij iets achter zich.
OOC; Voor 1 à 2 Apprentices
[ Theme ]
You can feel the light start to tremble Washing what you know out to sea You can see your life out the window, tonight. |
| | | Floriske 2345 Actief When you're broken
there's no assurance
you made a better place
| CAT'S PROFILEAge: 52 manenGender: She-cat ♀Rank: Senior warrior (Tunneler) |
| Onderwerp: Re: And feather down the hill za 27 jul 2013 - 9:09 | |
| Crowpaw slenterde door het gebied. Ze wachtte tot een prooigeur haar kant op zou waaien, dan kon ze tenminste iets doen. Lionroar had haar nu wat basistechnieken bij het jagen geleerd, dus nu kon ze daar net zo goed gebruik van maken. Ze glimlachte even. De katten zouden nog verbaasd opkijken als zij het kamp binnenkwam met een zelfgevangen prooi. Het zou haar niks verbazen als op dit moment iedereen dacht dat ze nooit iets te pakken zou krijgen. Op een gegeven moment rook ze wel iets, maar het waren veel vermengde geuren en ze was nog niet zo goed in het onderscheiden van de verschillende geuren. Ze meende kat te ruiken, WindClan, maar ze zou niet weten wie. Ook rook ze vogel, heel veel vogel. Ze volgde de geur, tot ze bovenaan een heuvel stond. Onderaan zag ze een groot houten hek. En op dat hek zat een kat. Crowpaw begon voorzichtig de heuvel af te dalen. Het ging best goed, totdat ze helemaal onderaan alsnog struikelde. Met een zachte 'oef' kwam ze neer op de grond. Snel krabbelde ze weer overeind en begon nonchalant haar vacht schoon te likken. Fijn, nu had ze het in de eerste minuut alweer verpest. Waarom kon ze zo weinig? Gelukkig kon je op een kattengezicht niet zien dat iemand rood werd. Ze keek naar de kat op het hek en herkende Timberpaw. "Hoi," zei ze. Ze moest toch iets zeggen. Ze twijfelde of ze ook op de schutting zou klimmen. Het was een beetje stom om zo omhoog te praten, maar ze was bang dat het haar niet zou lukken erop te klimmen en dan stond ze voor gek.
I step on broken glass, and dream of soft clouds When feelings are heavy they become all we are - Spoiler:
|
| | | 331 Actief
| |
| | | | Floriske 2345 Actief When you're broken
there's no assurance
you made a better place
| CAT'S PROFILEAge: 52 manenGender: She-cat ♀Rank: Senior warrior (Tunneler) |
| Onderwerp: Re: And feather down the hill di 6 aug 2013 - 21:32 | |
| Timberpaw beantwoordde haar groet. "Kom 'ns naar boven? Dan zie je pas iets," zei hij. Op zijn gezicht stond een grote grijns. Nu moest ze wel proberen erop te komen. Ze vroeg zich af wat hij aan de andere kant van de schutting had gezien. Crowpaw hoorde er vreemde geluiden vandaan komen. Een soort 'pòòòpòpòpò'. Ze knikte naar Timber en focuste zich toen op de schutting. Ze ging zitten en keek naar boven, proberend in te schatten hoe hoog de schutting precies was en hoe veel kracht ze moest zetten. Ze schuifelde een paar stapjes naar achteren en tilde een voorpootje op. Ze stond even een paar keer half op om te kijken of ze zo goed stond, daarna zette ze zich af. Ze landde op de schutting, wankelde even, maar wist zich staande te houden. Toen richtte ze haar blik op dat wat de andere apprentice haar had willen laten zien. Ze trok verbaasd haar wenkbrauwen op en grinnikte. Wat waren dat nou voor rare beesten? Ze leken wel grote, dikke duiven, maar dan wit en met een of ander vaag, rood ding op hun kop en onder hun snavel. Ze liepen er allemaal heel parmantig bij, hun wantrouwige blikken op de katten gericht. Het rare geluid dat ze had gehoord was van hen afkomstig. Tussen de witte in liep ook een bijzonder opvallend exemplaar, een bruine, met een grote, kleurige staart en een nog groter rood ding op zijn kop. Hij - door zijn opvallende verenkleed nam ze aan dat dat het mannetje was - liep zo mogelijk nog parmantiger dan de dames om hem heen. Crowpaw keek naar Timberpaw. Was het zijn idee om hierop te gaan jagen? Zo ja, dan deed zij mee! Ze zei echter nog niks, want als dat niet zijn bedoeling was zou het misschien nogal dom overkomen als zij dacht dat dat wel zo was. Ze besloot maar even te zwijgen en hem de leiding te geven.
I step on broken glass, and dream of soft clouds When feelings are heavy they become all we are - Spoiler:
|
| | | 331 Actief
| |
| | | | Floriske 2345 Actief When you're broken
there's no assurance
you made a better place
| CAT'S PROFILEAge: 52 manenGender: She-cat ♀Rank: Senior warrior (Tunneler) |
| | | | 331 Actief
| |
| | | | Floriske 2345 Actief When you're broken
there's no assurance
you made a better place
| CAT'S PROFILEAge: 52 manenGender: She-cat ♀Rank: Senior warrior (Tunneler) |
| Onderwerp: Re: And feather down the hill zo 18 aug 2013 - 17:37 | |
|
Timberpaw fronste even en Crowpaw plakte een glimlach op haar gezicht. Als hij maar niet... "Hé, is er soms iets?" vroeg hij. Te laat. "Nee," antwoordde ze, iets botter dan de bedoeling was. "Je, erhm, wilt dit toch wel doen, toch? Ik dwing je toch nergens mee?" Ze keek hem aan. Nu had ze hem blijkbaar een schuldgevoel gegeven. "Want ik wil echt niet dat je iets doet wat je helemaal niet wilt," mompelde hij er nog achteraan. Crowpaw glimlachte en hoopte dat het overtuigend was. "Natuurlijk wil ik het wel! Een kitten kan zien dat die beesten de beste prooien ooit zijn," miauwde ze. Ze voelde zich wat ongemakkelijk worden onder zijn strakke blik. Was hij misschien bezorgd dat het haar niet zou lukken en probeerde hij haar zo een uitweg te geven? Het zou haar niet eens verbazen. Iedereen was altijd bezorgd om haar. Overdreven vriendelijk, alsof ze zo zwak was als een kitten. En misschien was ze dat ook wel. "Laten we ze nu maar gaan vangen," zei ze. Ze maakte zich klaar om van de schutting tussen de vogels te springen, maar liet Timberpaw voorgaan. I step on broken glass, and dream of soft clouds When feelings are heavy they become all we are - Spoiler:
|
| | | 331 Actief
| |
| Onderwerp: Re: And feather down the hill di 20 aug 2013 - 11:21 | |
| "Nee," De toon was een beetje, tja, bot, maar Timberpaw fronste alleen maar wat lichtelijk. Nog steeds was zijn schuldgevoel nog niet echt opgeklaard, er was gewoon iets.. "Natuurlijk wil ik het wel! Een kitten kan zien dat die beesten de beste prooien ooit zijn," De glimlach op haar gezicht bewees echter wel dat ze zich niet dood en dood ongelukkig voelde, dus moest hij dat dan maar geloven? "Laten we ze nu maar gaan vangen," Timberpaw haalde zijn schouders wat op, en draaide zich weer om naar de dikke vogels. Zijn maag maakte een deels opgewonden en deels hongerig geluid en hij keek met een grote grijns naar Crowpaw. "Ready.." Mompelde hij en spande zijn achterpoten aan. Straks zouden alle Clankatten hen trots aankijken en Leafstorm zou dan zien dat ook al trainde ze hem niet, hij het wel kon. "Set.." Grijnzend bouwde hij de spanning op, maar concentreerde zich nu wel op een van de kippen. Een wat dikker vrouwtje pikte aan wat graankorrels. "Go!" Zijn uitroep was misschien wat hard, maar waar konden de kippen heen? Zijn poten verlieten de schutting en hij landde op de nog aardig zachte aarde. Snel wierp hij zijn blik op de kip die hij in zijn blik had gelegd. Grommend sloop hij naar voren, maar een paar kippen hadden zijn sprong natuurlijk wel opgemerkt. Veren vlogen aan hem voorbij, maar zijn doelwit was te veel bezig met haar maal. Zo snel mogelijk zette hij zich weer af van de grond en voelde het zachte verendek. Niets vergeleken met deze veren was zo.. zacht en donzig, alsof zijn nest poten had gekregen en nu leefde. Toch, het bleef een prooi en de Clan had nu honger. Snel duwde hij de kip op de grond en boorde zijn tanden in de nek. Uit zijn prooi sijpelde het laatste beetje leven en toen had hij de kip gevangen. Trots kwam zijn staartje omhoog en nieuwsgierig keek hij uit naar Crowpaw. Ondertussen hadden de kippen wel gezien wat deze beesten deden, dus begonnen ze paniekerig in het rond te rennen. Af en toe wilde een kip hem vervelend pikken op zijn poten, maar Timberpaw sloeg ze blazend met een poot weg. Vervelende beesten..
[ Theme ]
You can feel the light start to tremble Washing what you know out to sea You can see your life out the window, tonight. |
| | | Floriske 2345 Actief When you're broken
there's no assurance
you made a better place
| CAT'S PROFILEAge: 52 manenGender: She-cat ♀Rank: Senior warrior (Tunneler) |
| Onderwerp: Re: And feather down the hill do 29 aug 2013 - 12:58 | |
| Timberpaw ging klaarzitten en Crowpaw volgde zijn voorbeeld. "Ready... Set.... Go!" De jonge kater sprong. Crow volgde een paar tellen later. Ze had al een kip uitgezocht: een vrouwtje dat klein genoeg was om makkelijk te vangen te moeten zijn, maar groot genoeg om een mooie prooi te vormen. Ze zette zich af, maar één van haar achterpoten gleed weg, waardoor ze eerder viel dan sprong. Met een doffe klap landde ze op het gras, ver naast haar prooi. Het deed pijn, maar gelukkig was de schutting vrij laag, waardoor ze aan de val niet meer overgehouden had dan een beetje pijn in haar poten. Crowpaw kwam grommend overeind, negeerde haar pijn en rende achter een kip aan. Ondanks dat ze een WindClanner was, kon Crowpaw niet heel hard rennen. Gelukkig waren kippen nog langzamer, waardoor ze er eentje in wist te halen, een witte. Ze stortte zich op de kip. Op de plekken waar haar nagels zich door de huid van de kip boorden welde bloed op tussen de witte veren. De kip kakelde en tikte Crowpaw hard op haar hoofd met haar snavel. "Au!" riep Crow verontwaardigd. Die kippen waren niet zo weerloos als ze eruit zaten. Ze beet in de nek van de kip. Deze spartelde heftig tegen, maar Crowpaw bleef doorbijten tot de kip in elkaar zakte. Hèhè, eindelijk. Ze stapte achteruit en keek naar haar vangst. Een glimlachje brak door op haar gezicht. Ze was dan gevallen en gepikt, maar ze hád haar prooi gevangen. Ze keek naar Timberpaw, die ook al een kip te pakken had gekregen. Zijn kip was behoorlijk groot. Ze keek weer naar haar eigen buit. Die leek ineens een stuk kleiner dan net... De zijne was groter dan de hare, dacht ze jaloers. Straks kwamen ze het kamp in en zouden de katten alleen naar zíjn grote prooi kijken en haar helemaal niet opmerken... Ze keek weer naar de nog levende kippen. Die waren weer tot rust gekomen en hadden zich een eind verderop verzameld. Ze keken naar de twee katten met een verbazingwekkende arrogantie, als je bedacht dat net twee van hen door de jagers vermoord waren. De haan stapte statig tussen zijn harem door. Misschien kon ze wel nog een kip vangen. Misschien zelfs die kleurige wel. Dan zouden de katten haar wel opmerken...
I step on broken glass, and dream of soft clouds When feelings are heavy they become all we are - Spoiler:
|
| | | 331 Actief
| |
| | | | Floriske 2345 Actief When you're broken
there's no assurance
you made a better place
| CAT'S PROFILEAge: 52 manenGender: She-cat ♀Rank: Senior warrior (Tunneler) |
| Onderwerp: Re: And feather down the hill vr 30 aug 2013 - 20:35 | |
| Ze zag Timberpaw kijken. De apprentice leek heel blij te zijn met wat hij zag. Was het gewoon omdat zij niet blij genoeg keek? Of was hij soms teleurgesteld da haar kip maar zo klein was? Haar verstand zei het eerste, haar gevoel het tweede. "Wil je een tweede ronde?" vroeg Timber nadat hij zijn kip op een beschut plekje had gelegd. Crowpaw legde haar eigen kip op een andere beschutte plek. Ze wilde hem niet naast de zijne leggen, dan zou het nog meer opvallen dat de hare kleiner was. "Want ik denk dat we beide geen drie stukken kunnen dragen, toch?" vervolgde de bruine kater. Crowpaw haalde haar schouders op. Ze konden natuurlijk altijd twee keer lopen. Maar goed, nu eerst een tweede ronde. Opeens viel haar oog op een houten bouwwerkje. Het ding was haar nog niet eens opgevallen, ze was te zeer afgeleid geweest door de kippen. "Zullen we daar eens gaan kijken?" vroeg ze aan Timberpaw. Ze liep naar het bouwwerk toe. Voorzichtig gluurde ze naar binnen. "Bah, het stinkt." Er hing een doordringende kippengeur. Een deel van het ding was gemaakt van hout, maar een uitbouwsel was gemaakt van een soort gevlochten spul met grote gaten. In het ding lagen overal kippenveren en ze hoorde zacht getok uit het ding komen. Ik wist niet dat vogels zo konden bouwen, dacht ze. Ze zei het niet hardop. Misschien wist Timberpaw dat allang en zou hij het wel heel dom van haar vinden dat zij dat niet wist. Dat het ding in werkelijkheid door tweebenen gemaakt was wist ze niet. Er hing ook een tweebeengeur om het bouwsel, maar Crowpaw was nog niet goed in het herkennen van geuren en nam aan dat het bij de geur van de rare vogels hoorde.
I step on broken glass, and dream of soft clouds When feelings are heavy they become all we are - Spoiler:
|
| | | 331 Actief
| |
| | | | Floriske 2345 Actief When you're broken
there's no assurance
you made a better place
| CAT'S PROFILEAge: 52 manenGender: She-cat ♀Rank: Senior warrior (Tunneler) |
| Onderwerp: Re: And feather down the hill vr 13 sep 2013 - 18:16 | |
| Timberpaw kwam nieuwsgierig naar het bouwsel toe. "Zullen we naar binnen gaan? Wie weet zitten hier de vette prooien! De luie vogels, die liever niet bewegen!" stelde hij enthousiast voor. Crowpaw ontdekte een groot, rechthoekig gat in het gaashek. Ze liep erdoorheen. Er waren in dit deel van het bouwsel geen kippen, maar ze hoorde wel getok uit de houten constructie komen. Om daar binnen te komen moesten ze een schuin hellinkje van hout op. Ze vond het maar een raar ding. Het leek niet samengesteld uit takken. Het was glad en recht. Een beetje té perfect, vond ze. Ze wilde echter niet laf lijken, dus ging ze als eerste het hellinkje op. Ze keek naar binnen. Haar ogen moesten wennen aan de duisternis in het kippenhuis, maar toen zag ze de vogels. Het waren er vrij veel en allemaal bruine. Ze zag niet zo'n uitbundig gekleurde met zo'n grote staart, zoals die ene buiten. Ze vroeg zich af waarom er daar maar één van was. Misschien was dat wel de leider van de groep en had hij daarom zulke kleurige veren, zodat vogels van andere groepen zouden zien dat hij de baas was van deze troep. Ze ging het bouwsel in en deed een stap opzij om ruimte te maken voor Timberpaw. De kippen in het hok werden nerveus. Ze tokten en keken zenuwachtig naar de binnendringer. Crowpaw was echter niet bang dat ze zouden vluchten. Een korte inspectie van het hok vertelde haar dat er maar één uitgang was, en zij stond tussen de kippen en hun enige vluchtweg in.
I step on broken glass, and dream of soft clouds When feelings are heavy they become all we are - Spoiler:
|
| | | 331 Actief
| |
| | | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |