"Brick by brick... I built it so thick..."

"Waarschijnlijk is Littlepaw ook bang en eenzaam.. Misleid door Thrushdive.." Hij knikte wat stijfjes, ja, dat had hij wel gemerkt als hij met haar sprak, zelfs daarnet leek ze alsof ze de twee niet aan kon zien. "Dat is het beste voorstel wat ik vandaag gehoord heb," De kater keek weer glimlachend op bij het horen van de snorrende toon. "Deal." Zijn glimlach werd weer wat groter. "Goed, wil je eerst een privé training om je Apprentice beter te leren kennen of meteen in het diepe springen?" Grijnsde hij en liet ze tong een paar keer over zijn borst gaan. Hopelijk zou hij morgen weer met een lege kop kunnen opstaan en deze hele gebeurtenis vergeten..

"Laten we eerst maar een privé training doen, voordat we ze zo erg laten schrikken door meteen met twee mentoren op te proppen te komen." Een beetje teleurgesteld liet hij zijn kopje wat zakken, maar goed, ze had ook gelijk. Ratpaw was nog jong en zou waarschijnlijk moeten wennen aan zijn nieuwe leventje, gelijk een dubbele trainingen krijgen was misschien iets te veel van het goede. Uitgeput liet hij zijn kop op zijn pootjes rusten en keek uit over het bijna stilstaande water. De zachte lichtjes van de vuurvliegjes werden gereflecteerd, maar plots hoorde hij iets naast zich. De kater keek opzij met zijn blauwe ogen en hoorde Snowynight een deuntje neuriën. Even vergat hij wat er was gebeurd en waar hij was en liet hij zijn kop weer zakken. Met de zachte lichtjes voelde hij plots een golf van vermoeidheid over zich heen komen, voor een moment sloot hij zijn ogen en werd zijn ademhaling rustiger en trager.

De melodie stopte en Ashdrizzle hief zijn kopje wat moe op, knipperde de slaap uit zijn blauwe ogen en draaide zijn kopje naar Snowynight om. "Sorry--" Een gaap verstoorde zin en de kater kneep zijn oogjes even toe. Voor een tweede keer keek hij de witte poes aan. "Hehe, maar goed, wat ik wilde zeggen," Grinnikte hij wat. "Ik denk dat ik wat ben weggevallen daarnet, toch niet voor al te lang, hè?" Hij keek haar met een onschuldige blik aan en hief zijn pootje op om haar te porren, maar deze kwam niet veel verder dan een paar centimeter van zijn vorige plek. Maar natuurlijk was hij nu een perfect doelwit.

Snowynight maakte gebruik van zijn zwakte en porde hem, wel zachtjes, in zijn tabby vacht. Door zijn slaperigheid was zijn verraste piep wat zacht en niet zo heel erg hoog. "Je was maar weg voor een paar uur," Ashdrizzle hief zijn wenkbrauwen wat verbaasd op, het had nog wel zo'n korte tijd geleken! "Het zal niet lang duren totdat de zon weer opkomt." De kater richtte zijn blik naar de horizon, echt waar? Vervolgens keek hij Snowy weer aan. "Wow.." Mompelde hij met een verbaasde toon en keek naar het beekje waar de vuurvliegjes nog rustig vlogen. "Heb je je dan niet verveeld in die lange tijd?" Hij grijnsde wat, ze was dan wel al die tijd aan zijn zij gebleven. Wat een vriend zeg!

"Zo lang was het niet, ik dolde je maar," Ashdrizzle keek haar verrast aan. Dus ze had gewoon tegen hem zitten te liegen, hè? Hij porde haar, nog steeds half door zijn slaperigheid, maar zijn poot kwam wel aan op zijn bestemming. "Maar als het langer geduurd had, had ik ook wel gewacht." Hij trok zijn voorpoot weer terug en keek Snowynight snorrend aan. "Je kon je rust immers gebruiken, niet waar?" Zijn gesnor werd onderbroken doordat hij ging spreken. "Das heel erg lief van je." Zie hij en legde zijn kop weer op zijn voorpoten toen hij zich weer op zijn buik had gedraaid.

Helaas! De lol van haar reactie duurde niet erg lang. Vervolgens legde Snowy ook haar kop op haar poten. "Vriendendienst," Ashdrizzle draaide zijn kopje iets, zodat deze zijn poten niet had hoeven te verlaten en keek Snowy gelukkig aan. "Ik denk alleen niet dat iedereen zo'n vriend heeft," Snorde haar en plaagde de poes wat door met zijn staart haar achterpoten aan te raken. "Dus het is niet zomaar een 'vriendendienst'." Grijnsde hij vervolgens en draaide zijn kopje weer terug zodat hij over het water kon kijken. Voor een moment flitste zijn kop weer terug naar Littlepaw die zijn vacht nu wel van zijn lijf kon scheuren, maar hij schudde deze snel weer weg. De Apprentice mocht zelf weten wat ze met haar leven wilde gaan doen, ze zou alleen nooit meer tussen de vriendschap van hem en Snowy komen.

Hij glimlachte toen Snowynight wat geschrokken reageerde op zijn staart. "Dan zie ik het nog steeds als een vriendendienst hoor," Ashdrizzle haalde dit keer zijn schouders op en grinnikte wat. "Dan zijn jouw vriendendiensten zeker heel erg groot." Grijnsde hij en legde zijn staart weer langs zijn achterpoot en sloot zijn ogen voor een moment. "Ik denk dat het een beetje laat begint te worden, terug naar het kamp of nog even hier blijven?" Hij keek Snowynight via zijn ooghoeken aan, maar werd af en toe toch afgeleid door een verdwaald vuurvliegje.

"Goede vrienden, grote diensten," Hij grijnsde naar Snowynight bij deze woorden en gaf haar nog een vriendschappelijk kopje. "Dan krijg je deze nog een keertje dubbel terug." Snorde hij en rekte zijn voorpoten even uit en hij voelde de koude aanraking met het water van het beekje. "Nou... Mij maakt het niet zoveel uit," Hij keek haar weer kalm aan en blies zijn adem uit als een slaperige zucht. "Maar wat zou jij willen? Zou jij willen blijven of wil je liever terug naar het kamp?" Ashdrizzle keek Snowynight weer wat speels aan. "Hé, ik heb hier de vraag aan jou gesteld hoor." Grijnsde hij en voelde weer gaap opkomen die hij niet in bedwang kon houden. "Dus jouw beslissing, dat wordt het."

"Dat hoeft niet joh." Grinnikte ze en Ashdrizzle zag dat ze haar kop schudde. "En wat als ik stel dat mijn beslissing is, dat ik de keuze bij jou neerleg?" Speels zwiepte de kater met zijn gestreepte staart en hief zich weer wat op zijn voorpoten en stond uiteindelijk ook nog eens op. Hij moest wel wat wennen aan zijn gewicht dat nu op zijn poten rustte. "Dan kies ik voor.." Hij deed een paar passen naar de struiken toe die leidden naar het kamp, maar draaide zich toen weer om. "om nog even hier te blijven!" Grijnsde hij en rende weer terug naar de oever, waar hij wat ruw neerplofte en Snowy weer een vriendelijke por gaf.

"Wha!" Klonk Snowy's stem geschrokken en plots werd hij bij zijn voorpoot gegrepen. De kater verloor bijna zijn evenwicht, maar wist zich nog net op tijd vast te grijpen aan de grond onder zijn poten. "Sorry," Ashdrizzle grijnsde en porde zachtjes een van haar oren. "Door hoef je geen sorry voor te zeggen hoor," Snorde hij plezierig en likte even zijn poot die deels onder de aarde zat. "Dus.. ga je nog tellen hoeveel vuurvliegjes er zijn of starten we een gesprek?" Grijnsde hij dwaasjes.