Stepping paws! [Ratpaw]

De kater had een paar dagen gewacht met de trainingen, sowieso om zijn eigen leven recht te kunnen zetten en om Ratpaw zelf aan haar nieuwe leven te laten wennen. Het was altijd moeilijk om je aan te passen, maar niets iedereen deed er even lang mee. Daarom had Ashdrizzle haar nog even laten genieten van een traingsloos leven, maar nu zouden die echt gaan beginnen. De tabby was vroeg opgestaan omdat hun schema er druk was en veel beweging in zich had. De kater drukte zijn kop door de opening van de Den waar hij al talloze nachten had geslapen. Zijn stem klonk vrolijker, omdat hij en Snowynight elkaars vriendschap weer hadden gevonden. Niets kon nu nog misgaan! "Ratpaw?" Grijnsde hij, iets wat de jonge Mentors meestal wel deden. Altijd grappig m het verschil te zien tussen een gerespecteerde Warrior en een groentje. "Het is tijd om op te staan, als je buiten bent mag je wat te eten pakken, want ik weet zeker dat je energie nodig hebt voor onze tocht!" De kater trok zich terug voordat hij een respons kon horen van Ratpaw en ging voor de ingang van de Den zitten. Hij wilde niet dat ze hem meteen al zou kwijtraken.

De kater voelde zich lichtelijk schuldig over hoe hij haar wat in het kamp had laten zitten, maar goed, hij had geen beschikking over een tijdmachine waarmee hij haar de vorige dagen wél had kunnen ophalen. ''Hier ben ik'' Ashdrizzle keek op uit zijn gedachten en glimlachte naar de grijze kitten. ''Gaan we?'' De Warrior schudde grijnzend zijn kop en wees met zijn staart naar de prooistapel. "Eerst wat eten, jij. Ik wil je straks niet door het territorium heenslepen!" Hij grijnsde nog steeds en liet zijn tong een paar keer over zijn borstkas glijden. Goed, ook hij zou hier een vermoeiende dag aan gaan krijgen. Maar het zou vast een leuke dag worden!

Ratpaw ging gewoon naar de stapel en pakte een van de vette muizen en at deze wat snel en in grote happen op. Iemand had blijkbaar zin in de training! ''Zo goed?'' En voordat hij een antwoord kon geven was ze al naar de ingang van het kamp gerend en wachtte ze nu daar op hem. Grijnzend schudde hij zijn kop en volgde haar op een rustige pas. "Rustig, we hebben nog de hele dag hoor!" Glimlachte hij en stapte langs Ratpaw om voor haar het kamp uit te gaan. Als ze bij de grenzen langs zouden moeten gaan, mocht ze niet opeens weg rennen, bij WindClan al helemaal niet. "Dus naar welke grens wil je als eerste?" Vroeg hij vervolgens met een grote glimlach toen hij zich buiten bevond.

Zijn glimlach werd nog breder toen hij de grote ogen van Ratpaw zag. ''De Thunderclangrens, graag.'' Ashdrizzle knikte en draaide zich al snel om, zonder om te kijken begon hij te spreken, terwijl zijn poten de bekende weg aflegden naar de gevaarlijke grens. "ThunderClan katten waren eerst onze grootste dreiging, nu WindClan zo vijandig doet zullen we meer uitkijken voor hun, maar goed. Hun grens is een gevaarlijk donker pad, iedereen noemt het het Thunderpath. Waarom? Nou er leven gevaarlijke monsters op en als ze voorbij razen hoor je een donderend geluid. Als je voorzichtig bent en niet te dicht in de buurt komt, gebeurt er niets. Verder is ThunderClan de Clan van katten die goed kunnen sluipen en bliksemsnel zijn met jagen." De stank van het Thunderpath kwam al in zijn neus terecht.

De jonge Apprentice ging naast hem lopen, hij knikte instemmend. ''Monsters, ik heb er gehoord dat er wezens in zitten die ze tweebeners noemen'' Hij knikte goedkeurend en wierp een trotse blik op Ratpaw. "Ja, inderdaad, sommige katten noemen ze ook Twolegs. Maar goed, je mag er dus niet zomaar overheen gaan, zeker niet omdat ThunderClan gebied zich aan de andere kant bevindt!" Vervolgde hij zichzelf nog wat waarschuwing en stapte door een laag struiken. Het donkere pad kwam al tevoorschijn, voor de zekerheid hield hij zijn staart voor Ratpaw zodat ze niet zomaar weg kon rennen. "Als je de grenzen moet controleren, doe je dit niet op het pad, dit doe je er omheen. ThunderClan gebied reikt tot aan de Fourtrees, daarna gaat gaat het over in WindClan gebied en vervolgens in Rogue gebied."

"Goed, dan gaan we nu snel langs de overige grenzen en dan kunnen we gaan beginnen met jagen." Zei Ashdrizzle toen Ratpaw alles had begrepen hij zette zijn poten al in beweging en om Ratpaw een plezier te doen, bleef uit wat meer uit de buurt van het Thunderpath. Beginnende Apprentices konden meestal niet goed tegen die vieze lucht. De twee passeerden Fourtrees en Ashdrizzle stopte even om daar wat over te vertellen. "Dat zijn dus de Fourtrees, waar de vier Clan samenkomen elke volle maan. Er mag niet gejaagd worden, omdat het neutrale grond is. Tijdens een Gathering mag je geen ruzie maken, want dan breekt StarClan het op. Als je er ooit overdag katten tegenkomt zou ik ook geen ruzie proberen te maken." Grinnikte hij vervolgens en keek Ratpaw aan of ze nog vragen had.

''Hoe lang duurt het voordat ik mee mag naar zo Gathering?'' Ashdrizzle vestigde zijn blik weer op de vier machtige bomen en dacht even na. "Nou.." Begon hij lichtelijk twijfelend. "Shrewstar kiest de katten die meegaan, maar als je je goed gedraagt en geen problemen veroorzaakt zal ze je wel snel kiezen hoor!" Glimlachte hij vervolgens weer. "Misschien maak je bij de volgende Gathering al wel kans, al zou ik je voor zo'n Gathering nog wel een paar lessen willen gegeven hebben, want dan kan je opscheppen tegenover de andere Apprentices." Grijnsde hij vervolgens en keek Ratpaw weer aan. "Nog vragen of wil je verder?"