Watch out, they are looking..[Ratpaw]

_{Snel maakte hij die laatste sprint voor hij zijn tanden in het beestje zette en met een beet doodmaakte. Daar lag hij. Een vrij groot konijn, vond hij. En vooral heel snel. Plus er nog bovenop, zijn eerste echte konijn. De geur van verse prooi kroop naar zijn neus, maar hij dwong zichzelf het gat te graven. Het stopte het konijn erin en schepte er wat zand bovenop, zodat hij het later kon ophalen. Hij keek op. Een geluid? Hij spitste zijn oren en bleef op zijn hoede. Een knalrode dikke staart verscheen door de struiken, en even later zag hij ook twee paar ogen glanzen.. Een.. Een vos!?}

Watch out, they are looking..[Ratpaw] D7w7

Watch out, they are looking..[Ratpaw] Grz3

Klikkie!:

Nu mocht ze het Camp uit, nu mocht ze meer als ze als kitten mocht. Ze genoot er van. Nu bijvoorbeeld. De stak van het moeras had haar niet teruggedreven en met een opgeheven neusje liep ze door de smurrie. Dat het hier een doolhof was, was niet zo bij haar opgekomen. Ze bleef gelukkig op het pad. Opeens hoorde ze gekraak en geschrokken keek ze opzij. Iets roods. Een kat? Hadden ze rooie katten in hun clan? Opeens verdween het. Het bleef stil. Ratpaw ging door met lopen. Een bekende vacht kwam in haar ooghoek voorbij en ze draaide zich om. Shadepaw begroef net een prooi. Ratpaw wou naar hem toelopen, toen ze opeens een rooie flits zag. Geschrokken kromp ze in elkaar. Haar ogen keken tussen de takken door naar Shadepaw. Toen het weer rustig werd, kwam ze tevoorschijn. ''Shadepaw!''riep ze vrolijk. Even alles vergeten... Ze liep op haar vriend af.

Watch out, they are looking..[Ratpaw] 11vnyuf

_{''Shadepaw!'' Als door een wesp gestoken sprong hij in de lucht, zo schrok hij van de plotselinge tevoorschijn van een leerling. Hij keer naar de kant waar het vandaan kwam en zag tot zijn blijdschap Ratkit.. Uhm, Ratpaw, nu! Vrolijk keek hij haar aan. Hij dacht weer aan de vos en wenkte haar met zijn staart dat ze stil moest zijn. "Vos.." Fluisterde hij toen hij langzaam dichterbij kwam, en even later hoorde hij geblaf. Geschrokken draaide hij zijn kopje. Zijn grijs witte vacht stak zachtjes uit in de groene boskleuren. Hij hoorde pootstappen en de vos liep dreigend op hun af, al voor hij het merkte. Even keek hij. De vos kwam steeds dichterbij, zijn oogjes gloeiden kwaad-hongerig. "Rennen! In de bomen!" Hij wachtte niet, hij wou ook zijn vriendin het leven niet riskeren. Hij greep haar bij de nekvel en sprintte als de hazenwind naar een boom. "Klimmen!" En hij liet haar los. Hij klauwde zich, hoe moeilijk hij het ook vond, een boom in. Het was een van de weinige bomen.. Straks konden vossen ook klimmen! Bezorgd keek hij naar beneden.}

Klikkie!:

Shadepaw keek haar vrolijk aan, maar zei niks terug. Opeens zag ze hem iets doen met zijn staart en ze begreep vaag dat ze stil moest zijn. "Vos.."fluisterde Shadepaw. Vos?! Geschrokken hield Ratpaw haar adem in en stond stokstijf stil. Misschien hielp het. Hoewel ze dit niet lang ging volhouden. Haar adem ontsnapte helaas. Opeens klonk er geblaf en geschokt staarde ze naar de snuit van de vos. Help. Wat nu? Geschrokken kromp ze in elkaar, terwijl ze beefde over haar hele lichaam. Ze zag de gloeiende ogen van de vos.. "Rennen! In de bomen!" klonk opeens Shadepaw's stem, maat voordat ze weg kon rennen, pakte iets haar vast. Even stopte haar hart. Maar ze zag een grijze vacht. Shadepaw! Shadepaw sprintte naar een boom, "Klimmen!" en hij liet Ratpaw los. Ratpaw volgde Shadepaw. Ze ging op een hoge tak zitten en keek naar de vos. Die stond keffend tegen de boom aan, maar hij leek er niet bij te kunnen. Ze waren dus veilig hier. Hopelijk kwam er hulp of ging die vos weg.

_{Shadepaw werd rustiger toen hij Ratpaw zag die een tak hoger zat. Hij keek naar beneden en zag tot zijn opluchting dat de vos niet naar boven kon. Hijzelf hijgde als een gek. "Die moet straks wel weg gaan. Maar zeg eens, hoe is het nu leerling te zijn, en in hetzelfde hol te slapen als ik?" Vroeg hij, om even aan een ander onderwerp te beginnen, om wat rustiger te worden.}

Klikkie!:

Tot haar geluk en opluchting zag ze dat Shadepaw een tak onder haar zat. Ze sprong naast hem. Gelukkig ver genoeg van de vos. Even moest Ratpaw slikken toen ze de scherpe tanden zag glinsteren."Die moet straks wel weg gaan. Maar zeg eens, hoe is het nu leerling te zijn, en in hetzelfde hol te slapen als ik?" Ratpaw keek op en ging recht zitten. ''Geweldig''zei ze. Dat vond ze echt. ''Ik mag nu veel meer doen en ik kan nu iets voor de clan doen''vervolgde ze haar verhaal. Opeens kefte de vos nogmaals en toen verdween hij opeens. Ratpaw hoorde geritsel in de struiken en zag de vos erop af sprong. Even later had hij een kikker in zijn bek en verdween toen echt. ''Jammer van de prooi, maar hopelijk blijft hij weg''fluisterde Ratpaw, maar ze bleef toch zitten. ]

_{''Geweldig''zei ze. Hij zag wel dat ze het meende. ''Ik mag nu veel meer doen en ik kan nu iets voor de clan doen''vervolgde ze haar verhaal. Hij hoorde dat de vos kefte. en hoorde geritsel. Hij draaide zijn kopje om te zien wat er gebeurde, en de vos liep weg met een kikker in zijn bek. ''Jammer van de prooi, maar hopelijk blijft hij weg'' Fluisterde Ratpaw in zijn oor. Hij zag dat zij nog even bleef zitten, dus deed hij dat ook. Hij luisterde of hij iets hoorde, en toen sprong hij behendig en zo zacht als hij kon. Hij keek rond, en zag dat de vos weg was. Waarschijnlijk van zijn kikker aan het smullen.. Hij keek op. "Ik denk dat hij weg is-" Hij hield op. Een rode pluim stak uit de struiken, en rende ineens op hem af. Hij sprong en maakte een kleine gil. Hij rende zo snel als hij kon de struiken in. Het was toch Newleaf? Had deze vos dan niet als genoeg te eten?}

Klikkie!:

Opeens sprong Shadepaw naar beneden en Ratpaw ging een tak lager zitten. Ze zag hoe haar vriend rondkeek en toen weer opkeek."Ik denk dat hij weg is-" Opeens stopte hij. Het volgde moment rende de vos uit de struiken op Shadepaw af. Ratpaw hoorde een kleine gil en zag hoe Shadepaw de struiken in vluchtte. De vos rende er ook naar toe. Zonder bij na te denken sprong Ratpaw achter de boom en rende vos achterna. Nog voordat hij de struiken helemaal in verdween, waar zo'n groot dier meer moeite mee had dan een Apprentice, sprong ze op de achterkant van zijn rug. Haar nagels drongen in het vel door en ze zette zich stevig schrap. ''Blijf van mijn vriend af!''riep ze en beet in de rug van de vos. Grommend probeerde die haar te bijten, maar hij haalde het net niet. Ratpaw probeerde verloor haar grip en gleed van de vos af. Versuft kwam ze overeind en keek recht in de opengesperde muil van de vos. Vlug sprong ze naar achteren. Helpie. Haar rug ging omhoog en haar haren stonden rechtovereind. Er kwam een geluid uit haar voort wat ze maar een keer eerder had gemaakt, maar toen was het voor het spel, dit was echt. Ze blies en gromde naar de vos.

-Misschien een Warrior bijhalen?