Blossom afternoon

Zijn opvallende rode pels lichtte zachtjes op toen de zon een felle straal over hem heen liet rollen. Daaraan had hij zijn naam ook te danken. Algauw schudde de kater zijn kopje en keek hij vragend rondom zich heen. Pas toen hij zag dat de zon al aan het ondergaan was werd hij overvallen door een paniekerig gevoel. Vandaag had hij in de namiddag afgesproken met zijn partner, Innerghost. Nu de zwarte poes deputy was geworden hadden ze veel minder tijd die ze samen konden spenderen dan vroeger. En nu was hij hun afspraak zelfs vergeten?! Met haastige passen liep hij richting de kamp uitgang om nadien naar de afgesproken plek toe te rennen. Flamepath hoopte maar dat ze niet kwaad zou zijn, want hoe je het ook mocht bekijken, hij was het niet met opzet vergeten. De kater vond het gewoon lastig dat ze nu strikter was dan voorheen. Maar goed, hij zou wel zien. "Sorry... dat... ik... zo... laat... ben..." Miauwde hij al hijgend. Met een paar schuldige kijkers keek hij de zwarte kattin aan, hopende dat ze het hem zou vergeven.

+ Innerghost<3

Haar heldere blauwen waren gericht op de ondergaande zon. Waar bleef hij? Waar bleef Flamepath. Haar staart tikte zachtjes op de grond terwijl ze rustig bleef zitten. Hij zou zo vast wel komen. Misschien was de patrouille uitgelopen? Het was jammer dat ze nu mindertijd hadden, samen. Zins ze deputy was geworden werd veel tijd van haar gevraagd in het zorgen voor de patrouilles, zorgen dat de grenzen goed beveiligd waren, en zorgen dat er genoeg jacht patrouilles waren. Niet alleen dat, ze moest ook zorgen voor gevechtspatrouilles, en dat ze altijd bereikbaar was, mocht er iets gebeuren, bijvoorbeeld wanneer ze aangevallen werden, of dat er indringers waren. Gekraak achter haar trok haar aandacht. "Sorry... dat... ik... zo... laat... ben..." Innerghost zette een gespeelde boze blik op, en besprong hem. "Dit zal ik je betaald zetten, Flamepath!" Grauwde ze waarna ze haar kop om laag liet schieten en hem een lik langs het oor gaf. "Ik ben blij dat je er bent," snorde ze, terwijl ze hem een kopje gaf.

"Oh machtige deputy, eet me alsjeblieft niet op!" Smeekte Flamepath. Innerghost grauwde speels. Waarna ze oprecht snorde dat ze blij was dat Flamepath er was. Het was zo lang geleden dat ze een momentje voor hen twee had gehad. Te lang. "Ik ben blij dat ik jou nog eens kan zien.. Het is echt druk in het kamp." Innerghost zuchtte. "Dat klopt ja," murmelde ze terwijl ze tegen Flamepath aan kroop. "Ik mis het, onze momentjes samen," murmelde ze terwijl ze kort haar ogen sloot. Het was schemerig en de uizicht die ze konde bewonderen was mooi, het was eigenlijk zo’n perfect moment waarbij je samen romantisch kon zijn. Zo’n moment die al heel lang niet meer was geweest. Ze had Flamepath nog het meest gezien toen Innerghost nog in de nursery was met de kittens, maar die waren intussen al weer apprentice, en zouden over twee ceremonies waarschijnlijk warrior worden, gezien hun snel groeiende vaardigheden en hun leeftijd.

OOC: Lol, wat een toeval, ik zet in het AOT ik mis de Inner x Flame topics, en bám, een post ;D

"Dat klopt ja," Murmelde de poes toen hij had gezegd dat het druk was. Een zucht verliet zijn mond en met wat treurige ogen keek hij naar de grond. Hij wou dat hij wat meer tijd met de poes kon doorbrengen, maar nu ging dat gewoon niet. Leafbare stond voor de deur en de clan kon het zich niet veroorloven dat iedere kat niks anders ging doen dan tijd doorbrengen met hun partners. "Ik mis het, onze momentjes samen," Een klein glimlachje verscheen op zijn gelaat. "Ik ook." Beaamde hij voorzichtig waarna hij zijn kopje op die van Innerghost liet rusten. Alleen bij haar stelde hij zich zo onverdedigbaar op, want hij wist dat als ze samen waren, niets hen kon verslaan. Plots kreeg hij een ideetje en keek hij vrolijk op. "Anders zin om een wandeling te maken? Niet in het gebied maar ergens anders, ik beloof dat we op tijd terug in het kamp zijn." Hij keek de kattin verwachtingsvol aan en hield tegelijkertijd zijn adem in. Waar was de tijd dat ze nog apprentice waren? Zonder zorgen of verantwoordelijkheden. Dat ze konden doen en laten wat ze wouden..

"Ik ook." Innerghost Glimlachte naar Flamepath, en de rode kater legde zijn kop op de hare. Innerghost snorde en genoot van elke seconde die voorbij ging. Voor de clan stond ze bekend als een gevaarlijke, angstloze kattin die haar leven zou opgeven voor de clan, die onkwetsbaar was. Maar bij Flamepath? Daar liet ze voor honderd procent zich zelf zien, ook haar kwetsbare punten. "Anders zin om een wandeling te maken? Niet in het gebied maar ergens anders, ik beloof dat we op tijd terug in het kamp zijn." Innerghost hief haar kop op, en keek Flamepath aan. Het was tegen de regels om weg te gaan, uit het territorium. Innerghost twijfelde. Ze zag de verwachtingsvolle blik op Flamepaths gelaat. Een keertje? Daar is toch niks mis mee? Gewoon even samen zijn, een wandeling maken, misschien nog dingen ontdekken, net als toen ze apprentice waren, toen ze geen moment over dit idee getwijfeld zouden hebben. Innerghost stond op en grijnsde. "Waarom ook niet?" Miauwde ze. "Maar voor het donker moeten we terug zijn, na wat er is gebeurd met die Thunderclan katten moet ik wel zo veel mogelijk beschikbaar zijn," miauwde ze, wetend dat ze nu ook een risico nam. Maar als ze nu gingen, en een blokje om gingen, zou het niet veel anders zijn geweest dan een wandeling binnen het territorium.