We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: Rolling in the deep vr 4 okt 2013 - 17:56
w o l f k i t
Sometimes you just have to take a risk
Het was nog heel vroeg in de morgen en het leek wel een soort ritueel voor de jonge Wolfkit om eerder wakker te worden dan de rest van zijn nestje. Hij had dan ook altijd zoveel energie. Het liefst maakte hij zijn broer en zus zo snel mogelijk wakker, maar hij wist ergens dat ze het niet zouden waarderen om uit hun slaap gehaald te worden. Zachtjes trippelde hij door de Nursery, terwijl hij alle kittens en moederkatten zo af en toe even bekeek. Hij wilde ze allemaal leren kennen, maar telkens als hij klaarwakker was.. lagen zij te slapen. Verveeld ging hij bij de uitgang van de Nursery zitten, terwijl hij toekeek hoe enkele warriors het kamp verlieten. Voor de rest was het kamp leeg, waarschijnlijk omdat de meeste warriors nog lagen te slapen. Een geeuw verliet zijn mond, waarna hij vervolgens weer opstond en zich terug naar de Nursery draaide. ”Wat zou ik doen..” Mompelde hij, waarna hij verveeld ging zitten. Kalm staarde hij naar zijn poten, langzaam aan viel hij in slaap. Half slapend bleef hij daar zitten, totdat hij naar voren viel en om de kop ging. Hij rolde over de grond heen en geschrokken sprong hij op. Hoe had hij dat nou weer gedaan? Het was wel een raar gevoel, want hij voelde zich nu een beetje misselijk. Zou hij het nog een keer kunnen proberen. Hij keek naar zijn poten en liet zich voorover vallen, maar in plaats van een rondje te draaien kwam hij met een smak terecht op de grond.
Onderwerp: Re: Rolling in the deep zo 24 nov 2013 - 19:59
Cinderpaw deed langzaam haar ogen open. De oogjes twinkelde in de felle ochtend zon. Terwijl de zon scheen voelde ze zich van binnen als een grote storm bui. Niks was op zijn plaats gevallen in de clan voor haar. Ze had geen trainingen van een mentor. Niemand leek haar te zien en ze voelde zich onzichtbaar. De ceremonie was niet echt spectaculair, want zij had daar eigenlijk niks te zoeken. Ze moest alleen maar toe kijken hoe iedereen trots weg liep met een mentor, klaar om zich dood te trainen. Ze zag Lightkit gloeien als een glimworm toen ze toegewezen tot Stormstar werd. Ik hoorde haar nog zeggen tegen Sleepingpaw en Battlepaw:"Ha doe dat maar eens na!" Ze grijnsde en stak haar tong uit. "I've got the motherfreaking leader as my mentor shitface." Siste ze lachend. Ik had zin om te schreeuwen: 'Shut up already! Ik heb betere dingen te doen dan hier zijn en jouw als glimworm zien te spelen.' Uiteindelijk siste ik dat ook hard niet expres,heus hoor. Ik trok een zuur gezicht en stond op. Ik kreunde even zacht.”Wat zou ik doen..” hoorde ze opeens. Ze gluurde even om de hoek en daar, daar stond...Wolfpaw. Ze keek hou de apprentice op de grond viel. Ze rende er naar toe. Ze sprintte hard maar ze kon ook sneller rennen dan de andere katten van de den. 'O my god..gaat het.' flapte ze eruit. Ze duwde zijn kop omhoog. Ze knipperde even bij de gedachte dat ze net 'o my god' zei. Ze wist niet of het verkeerd aan kwam bij hem, maar dat was niet de bedoeling. Of toch wel? Hij was erg knap. Ze schudde haar hoofd en keek weer naar Wolfpaw.
Onderwerp: Re: Rolling in the deep za 30 nov 2013 - 15:19
wolfpaw
Sometimes you just have to take a risk
De kater keek even versuft voor zich uit. Wat was er net gebeurd? De val deed geen pijn, maar het verbaasde hem wel. Hij had wel echt gedacht dat het hem zou lukken, niet dus. 'O my god..gaat het.' Opeens stond er een andere apprentice naast hem en kort kruisten hun ogen elkaar. Hij glimlachte naar haar op een vriendelijke manier en duwde zichzelf weer omhoog, in een zittende positie. ”Het gaat prima,” Miauwde hij, terwijl hij de poes recht aankeek. ”Cinderpaw, was het toch?” Miauwde hij even twijfelend.
Onderwerp: Rolling in the deep 
vr 4 okt 2013 - 17:56
